Ο Ολυμπιακός πέρασε εύκολα το εμπόδιο του Περιστερίου bwin στον προημιτελικό του Final Eight του Κυπέλλου Ελλάδας ΟΠΑΠ, με τον Μόουζες Ράιτ να επιβεβαιώνει ξανά τα δεδομένα μιας εξαιρετικής έκτακτης προσθήκης, αλλά δεν σταματά να αντιμετωπίζει τις λαχτάρες των τραυματισμών.

Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος έχει μια ροπή στο να παθαίνει διάφορα, έχει προϊστορία από την πρώτη του θητεία και ο μυικός σπασμός που ένιωσε στους οπίσθιους μηριαίους τον άφησε στο παρκέ μόλις... 42 δευτερόλεπτα.

Φυσικά, οι "ερυθρόλευκοι" δεν πρόκειται να ρισκάρουν το παραμικρό, ακόμα κι αν ο έρθει ο τελικός, σε περίπτωση δηλαδή που προκριθούν σε βάρος του Προμηθέα. Η πρώτη εκτίμηση, πάντως, μετά και από τη μαγνητική τομογραφία στην οποία υποβλήθηκε δεν μιλάει για σοβαρό πρόβλημα, άρα εφόσον ο Αμερικανός νιώσει καλύτερα και ο Ολυμπιακός περάσει στον τελικό, ίσως τον ξαναδούμε στο παρκέ.

Η παρουσία του Ράιτ είναι ένα νέο δεδομένο για τους νταμπλούχους. Μαζί με τον Πετρούσεβ συνιστούν μια εντελώς καινούργια κατάσταση στην "ερυθρόλευκη" φροντ-λάιν, την οποία σιγά-σιγά παρουσιάζει (αλλά και εκμεταλλεύεται) ο Μπαρτζώκας. Τα δίδυμα, πλέον, είναι ξεκάθαρα. Ο Φαλ ξεκινάει με τον Πίτερς, ο Ράιτ έχει παρτενέρ τον Πετρούσεβ. Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός εμφανίζεται το ίδιο δυνατός στη γραμμή των ψηλών και στα σαράντα λεπτά των αγώνων.

Με τον Ράιτ, μάλιστα, να προσφέρει έξτρα ενέργεια και πολύ καλές άμυνες πάνω από το στεφάνι, οι Πειραιώτες πρόσθεσαν κι ένα στοιχείο που ενδεχομένως να τους έλειπε, καθώς δεν διέθεταν ένα σέντερ στο στυλ του νεοφερμένου από την Τουρκία Αμερικανού.

Η τετράδα δείχνει να λειτουργεί εξαιρετικά, ο Σίκμα μοιάζει πλέον να μην έχει θέση στην 12άδα και παραμένει στην εφεδρεία, ενώ το ερώτημα είναι πως θα τους χωρέσει όλους το προπονητικό επιτελείο όταν επιστρέψει και ο Μιλουτίνοβ. Η απάντηση, ωστόσο, αργεί γιατί προς το παρόν ο Σέρβος μένει εκτός μάχης λόγω του κατάγματος που τον έστειλε στο χειρουργείο. Γενικά ο Ολυμπιακός μοιάζει να λειτουργεί καλύτερα απ' ό,τι στο πρόσφατο παρελθόν, τον έχουν βοηθήσει οι νίκες του, αλλά και το φρεσκάρισμα παικτών όπως ο Γουόκαπ και ο Παπανικολάου.

Εναντίον του Περιστερίου bwin, έπαιξε πολύ καλά και ο Ναζ Μήτρου Λονγκ, σε μια ιδιαίτερη μονομαχία με τον αδερφό του και ένα ακόμα ματς που του δίνει λεπτά συμμετοχής και προσαρμογής στα δεδομένα του Ολυμπιακού. Ειδικά στις εγχώριες διοργανώσεις, όπου λείπει κι ένας ξένος από την περιφέρεια (Μπραζντέικις ή Μακ Κίσικ) ο ρόλος του είναι κομβικός και ο ομογενής διεθνής δείχνει σιγά-σιγά να ανταποκρίνεται...

Ο Προμηθέας είναι ένας πολύ αξιόμαχος αντίπαλος, θέλει να κοντράρει τους Πειραιώτες κυνηγώντας όλες τις πιθανότητες που έχει για να τους αποκλείσει. Δεν κουράστηκε πολύ, καθώς είχε πολύ εύκολο έργο απέναντι στον Πανιώνιο και δεν θα παραδοθεί άνευ όρων. Το αντίθετο...

Το γόνατο του Βιλντόσα

Ο Γουίλιαμς-Γκος ανησύχησε τους "ερυθρόλευκους" και την ίδια ώρα ούτε στον Παναθηναϊκό AKTOR λένε να ησυχάσουν. Ο Βιλντόσα είδε το γόνατο του να πρήζεται και έμεινε εκτός ρόστερ του σημερινού ημιτελικού. Ο Αταμάν επανεργοποίησε τον Μπαλτσερόφσκι, χωρίς βέβαια να καλύπτει το κενό που αφήνει ο Αργεντίνος στην περιφέρεια.

Και οι δυο ομάδες έχουν μάθει να ζουν με τα προβλήματα τους, να κάνουν αλχημείες για να βρουν λύσεις στις απουσίες ενώ προχώρησαν και σε έκτακτες προσθήκες. Θυμίζουμε ότι πρώτος έκανε την κίνηση ο Παναθηναϊκός AKTOR, που όταν ο Ναν συνειδητοποίησε πως δεν θα έπαιζε φέτος στο ΝΒΑ, του έκανε μια δελεαστικότατη πρόταση και τον έφερε στο ΟΑΚΑ.

Κάπως έτσι -όπως συνέβη και στον Ολυμπιακό- άλλαξε η εικόνα του, ενδεχομένως και ο όποιος σχεδιασμός υπήρχε στο ξεκίνημα της σεζόν. Ο Παναθηναϊκός περιμένοντας την επιστροφή του Σλούκα, έδωσε την μπαγκέτα στον Ναν, η παρουσία του οποίου μοιάζει απαραίτητη για να λειτουργήσει καλά η επίθεση των "πρασίνων".

Όταν ο Σλούκας θα είναι απόλυτα έτοιμος θα πρέπει να πάρει κι αυτός τη μπάλα στα χέρια του, ώστε να μπορέσει να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Μπάσκετ δημιουργίας και καθοδήγησης της ομάδας, είτε με τα πικ εν ρολ στους ψηλούς, είτε με τις πάσες στους παίκτες που κινούνται χωρίς την μπάλα, είτε στην αδύνατη πλευρά για ένα ελεύθερο σουτ. Όχι ότι δεν τα κάνει αυτά ο ΠΑΟ. Με τον Ναν, ωστόσο, στην πεντάδα του συνήθως βλέπουμε τις θεαματικές (και κυρίως αποτελεσματικές) ενέργειες του σπουδαίου Αμερικανού.

Ο Αταμάν, βέβαια, έχει την ικανότητα να προσαρμόζει την ομάδα του στις εκάστοτε απαιτήσεις των αγώνων. Δεν είναι δογματικός σε ένα πλάνο, το αλλάζει εύκολα, περιμένει όμως, ή αν προτιμάτε, απαιτεί και την ανάλογη προσαρμογή των παικτών του. Κυνηγώντας το αποτέλεσμα, ο Παναθηναϊκός βαδίζει σταθερά, παίρνει αυτό που θέλει, αν και στα τελευταία ματς η κούραση των βασικών του παικτών μοιάζει πιο έντονη. Ίσως γιατί δεν έρχονται πολλές βοήθειες από τον πάγκο.

Είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα αυτό. Ο Λεσόρ χρειάζεται οπωσδήποτε ανάσες. Όσες φορές του τις έχει δώσει με συνέπεια ο Αντετοκούνμπο, ο Γάλλος μπαίνει δυναμικά και καθαρίζει τα ματς στο τέλος. Πιο κομβική, όμως, είναι η παρουσία του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Ο Ισπανός έχει θέληση, προσπαθεί με πάθος κυρίως στην άμυνα, δεν έχει όμως την ανάλογη σταθερότητα στην επίθεση, με αποτέλεσμα να μένει πολλή ώρα στο παρκέ και ο Ντίνος Μήτογλου.

Ο Άρης, προερχόμενος από την επική ανατροπή στον προημιτελικό με τον ΠΑΟΚ, θα προσπαθήσει να βγάλει ενέργεια πάνω στο παρκέ, να παίξει άμυνα και να εκμεταλλευτεί αυτή την κούραση των αντιπάλων του, αν και ο Παναθηναϊκός AKTOR με οδηγό την ήττα από τους "κιτρινόμαυρους" στο ΟΑΚΑ θα είναι περισσότερο υποψιασμένος για το τι πρόκειται να συναντήσει...

ΥΓ: Υπήρξε προβληματισμός στον Πανιώνιο για την συντριπτική ήττα από τον Προμηθέα. Η διαφορά, ωστόσο, είναι πολύ μεγάλη και όσα έγιναν πέρσι στον αντίστοιχο αγώνα με την ΑΕΚ δεν μπορεί να επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο. Απλά οι "κυανέρυθροι" συνειδητοποιούν ότι ακόμα κι αν βρεθούν στην Stoiximan Basket League, θα χρειαστεί ένα ολότελα διαφορετικό ρόστερ, με σωστές και στοχευμένες επιλογές στο γκρουπ των ξένων παικτών...

ΥΓ2: Ακόμα δεν τελείωσε το μόλις δεύτερο Final Eight και αναρωτιόμαστε αν αξίζει τον κόπο να συνεχιστεί. Λάθος. Πρέπει να του δώσουμε πολλές ευκαιρίες ακόμα και να το βελτιώσουμε, χωρίς φοβίες αλλά με αποφασιστικότητα. Δεν φτάνει μόνο η ιδέα και η διεξαγωγή του τουρνουά. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα, που σταδιακά μπορούμε να τα δούμε να γίνονται πραγματικότητα. Σίγουρα, πάντως, κανένα τουρνουά δεν είναι γιορτή χωρίς τα χρώματα των ομάδων στην εξέδρα. Η απαγόρευση διακριτικών, κασκόλ και σημαιών των ομάδων δεν είχε κανένα νόημα...