Η συμφωνία με τον Εργκίν Αταμάν, ήταν το πρώτο και το σημαντικότερο βήμα για να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Οι συμφωνίες με τους Κώστα Σλούκα, Ματίας Λεσόρ, Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, Κέντρικ Ναν επιβεβαίωσαν τη δίψα του οργανισμού να κάνει ξανά πρωταθλητισμό σε Ελλάδα και Ευρώπη, η πορεία των πράσινων στην κανονική περίοδο της EuroLeague είναι μαγική και η δεύτερη θέση (θεωρούμε δεδομένη την νίκη απέναντι στην Άλμπα Βερολίνου) μοιάζει με έναν μικρό, άτυπο τίτλο, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης βρισκόταν στο μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς σε... άλλη πίστα.

Στον Παναθηναϊκό "έψησαν" τον κόσμο τους κι αυτή ήταν ίσως η σημαντικότερη κατάκτησή τους μέχρι σήμερα, έφτασαν στο σημείο να έχουν 3500 οπαδούς σε εκτός έδρας αναμέτρηση, άντεξαν τις τρικυμίες που αντιμετώπισαν στη διάρκεια της περιόδου και ήξεραν ότι αργά ή γρήγορα θα παίξουν το μπάσκετ που είχε στο μυαλό του ο Αταμάν. Με μικρό ροτέισον; Με μικρό ροτέισον. Με πολύωρες προπονήσεις αντί για ρεπό; Με πολύωρες προπονήσεις αντί για ρεπό. Με τον εύκολο ή με τον δύσκολο τρόπο, με εντάσεις όπως αυτές μετά από τον αγώνα με τον Κολοσσό το απόγευμα της Δευτέρας (8/4).

Δεν υπάρχει ομάδα σε αυτό το επίπεδο που να τα έχει όλα στρωμένα και ο Παναθηναϊκός, ο οποίος χτίστηκε ουσιαστικά από το μηδέν μέσα σε λίγες εβδομάδες, ήταν αδύνατο να πλησιάσει το ταβάνι των δυνατοτήτων του στον πρώτο, στον δεύτερο, στον πέμπτο μήνα της σεζόν. Πλέον όμως είναι το φαβορί για την πρόκριση στο Final Four και πέρα από αυτό, έχει έτοιμο τον κορμό του για τον επόμενο, αν όχι για τα επόμενα χρόνια.

Η επέκταση της συνεργασίας με τους Τζέριαν Γκραντ - Μάριους Γκριγκόνις, δύο πενταδάτους που έχουν προσφέρει τα μέγιστα σε άμυνα κι επίθεση, σε οργάνωση κι εκτέλεση, στην καλή ατμόσφαιρα στην καθημερινότητα του οργανισμού και στις ισορροπίες στο παρκέ, ήταν δύο κινήσεις που δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού.

Αν το χτίσιμο μίας ομάδας είναι δύσκολο και απαιτεί συνδυασμό έρευνας και συνεργασίας, η διατήρηση ενός κορμού είναι ακόμη σημαντικότερη και ακόμη πιο περίπλοκη διαδικασία στο σύγχρονο μπάσκετ. Τα παραδείγματα της Ρεάλ Μαδρίτης και του Ολυμπιακού είναι χαρακτηριστικά και στον Παναθηναϊκό ήξεραν ότι μετά από μία τόσο καλή πορεία στη φετινή EuroLeague, στην οποία έχουν βάλει στόχο την κορυφή, πρέπει να πορευθούν βάζοντας πινελιές στο ήδη εξαιρετικό τους ρόστερ.

Γκραντ, Σλούκας και Βιλντόσα (έχει συμβόλαιο για ακόμα δύο χρόνια) καλύπτουν τον άσο, με τον Δημήτρη Μωραΐτη να τους συμπληρώνει.

Ο Κέντρικ Ναν περνάει καλά στην Ελλάδα, στον Παναθηναϊκό θέλουν να τον κρατήσουν κι αυτόν με νέο συμβόλαιο, ακόμη όμως κι αν δεν υπάρξει συμφωνία, οι πράσινοι θα επενδύσουν σε ίδιου, αν όχι ανώτερου επιπέδου σκόρινγκ γκαρντ.

Ο Μάριους Γκριγκόνις κι ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης θα μείνουν στις θέσεις 2-3, ο Ιωάννης Παπαπέτρου κι ο Ντίνος Μήτογλου θα μείνουν στις θέσεις 3-4, ο Ματίας Λεσόρ κι ο Κώστας Αντετοκούνμπο θα συνεχίσουν στο πέντε, στο οποίο ο Παναθηναϊκός θέλει να προσθέσει έναν παίκτη με διαφορετικά χαρακτηριστικά, που θα μπορεί να κάνει τη διαφορά ξεκουράζοντας ποιοτικά τον Γάλλο.

Αυτή τη στιγμή, δύο μήνες πριν από την ολοκλήρωση της σεζόν και με EuroLeague playoffs, με Final Four και με playoffs στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο Εργκίν Αταμάν ξέρει πάνω-κάτω το υλικό που θα διαχειρίζεται την επόμενη χρονιά. Και ξέρει ότι εκτός απροόπτου θα έχει ένα "ήσυχο" καλοκαίρι στο οποίο θα πρέπει να βάλει μερικές πινελιές σε αυτό που έχει ήδη δημιουργήσει.

Ποιες θα είναι αυτές οι "πινελιές"; Η επιστροφή του Μάριο Χεζόνια μοιάζει κάτι περισσότερο από πιθανή, θα αναβαθμίσει εντυπωσιακά τις θέσεις 3-4 και θα φέρει τον κόσμο ακόμη πιο κοντά στην ομάδα καθώς η αγάπη του Κροάτη με την εξέδρα είναι δεδομένη.

Από εκεί και πέρα, θα χρειαστεί ένας Έλληνας ψηλός που μπορεί να είναι... οποιοσδήποτε, από τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ μέχρι τον Νίκο Χουγκάζ κι από τον Ιωάννη Κουζέλογλου μέχρι πραγματικά οποιονδήποτε Έλληνα που μπορεί να λειτουργήσει σε έναν τόσο συμπληρωματικό ρόλο κυρίως στις προπονήσεις και στους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος.

Ο Παναθηναϊκός άφησε οριστικά στο παρελθόν το γκρέμισε-χτίσε και βαδίζει στο μονοπάτι στο οποίο πρέπει να περπατάει κάθε σύγχρονη ομάδα που στοχεύει στην κορυφή. Χτίζει, με υπομονή και επιμονή, χωρίς ακραίες αντιδράσεις σε περιόδους στις οποίες δεν πήρε τα αποτελέσματα που ήθελε, κοιτάζει τη μεγάλη εικόνα και η μεγάλη εικόνα βρίσκεται μπροστά του.