Το Sport24.gr αναλύει το... φαινόμενο Ντένμον, εξηγεί πώς τον επέλεξε ο Τσάβι Πασκουάλ και γιατί δεν πέρασε στιγμή από το μυαλό του Ισπανού το ενδεχόμενο αντικατάστασής του. Το σενάριο για ενίσχυση στη φροντ λάιν, το όνομα του Τζέρεμι Εβανς και η απόφαση να προχωρήσει ως έχει ο Παναθηναϊκός, αν δεν υπάρξει κάτι εξαιρετικό στην αγορά.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΥΠΟΥ ΓΚΡΙΝ

Στον Πασκουάλ αρέσουν τα στοιχήματα, του αρέσουν παίκτες που «διψούν» να παίξουν μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, ακόμη κι αν δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία. Οταν το καλοκαίρι ο Ισπανός ανέλαβε να σχεδιάσει τον επόμενο Παναθηναϊκό είχε συγκεκριμένα οικονομικά δεδομένα να διαχειριστεί. Η περίπτωση του Ντένμον δεν ήταν άσχετη με υπόλοιπες που την ίδια περίοδο έτρεχαν στους «πράσινους».

Ο Πασκουάλ είχε στην ουσία δύο επιλογές: Ή θα πήγαινε σε έναν παίκτη του ενός εκατομμυρίου ή θα διάλεγε με τα ίδια χρήματα δύο παίκτες που θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα πράγματα στο γήπεδο. Κάπως έτσι κατέληξε στο δίδυμο Λοτζέσκι - Ντένμον, θεωρώντας πως σε μια σεζόν που έχει περισσότερα από 65 παιχνίδια, το «κλειδί» είναι η ποσότητα των παικτών που θα αντέξουν σε αυτό τον ρυθμό.

Ο Ντένμον δεν επιλέχθηκε για αντί-Τζέιμς, ούτε για αντί-Φελντέιν όπως πολλοί εκτίμησαν. Επελέγη ως Ντένμον, άλλωστε αυτό το μοντέλο μπάσκετ που έπαιζε πέρυσι ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία σχέση μ' αυτό που ήθελε να παίξει φέτος ο Πασκουάλ.

Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΑΘΗ

Ο Παναθηναϊκός, ανεξαρτήτως ποιότητας, είναι μία από τις πιο γεμάτες ομάδες στην περιφέρεια. Ο Πασκουάλ ήθελε την ποσότητα, αλλά ακόμη και γι αυτόν είναι δύσκολο να την διαχειριστεί, όταν έχει στο ρόστερ έναν εκπληκτικό Καλάθη που βγαίνει μόνο για να ξεκουραστεί. Στην ουσία τέσσερις παίκτες (Ντένμον, Λοτζέσκι, Λεκαβίτσιους, Ρίβερς) πρέπει να βρουν χρόνο στην πεντάδα κι αυτό δεν είναι εύκολο τόσο για τον προπονητή όσο και για τους ίδιους.

Είναι προφανές ότι ο Ντένμον δεν έχει την εμπειρία να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Ως κλασικός Αμερικανός με μηδαμινή εμπειρία σε υψηλό επίπεδο είναι παίκτης ρυθμού. Θέλει να βάλει το πρώτο για να βάλει και το δεύτερο, ψάχνει μέσα από τους πόντους και μόνο το ρυθμό για να βοηθήσει την ομάδα του.

Είναι σαφές πως το μυαλό του είναι περισσότερο στο πώς θα εκτελέσει και λιγότερο στο πώς θα δημιουργήσει, εκ πρώτης όψεως απόλυτα λογικό, αφού πρόκειται για κλασικό «2άρι» που μπορεί να παίξει και στον «άσο» μόνο σε πολύ ειδικές καταστάσεις. Με τον Καλάθη να «κλειδώνει» 30 λεπτά σε κάθε παίκτη, ο Ντένμον πρέπει να αποδείξει πολλά στον λίγο χρόνο που χρησιμοποιείται.

Με εξαίρεση τους αγώνες με Μπάμπεργκ (18:51) και Χίμκι (20:43) σε κανένα άλλο παιχνίδι δεν είχε περισσότερα από 12-13 λεπτά στο παρκέ, απόλυτα φυσιολογικό, όταν αυτά που ζητάει ο προπονητής του είναι εντελώς διαφορετικά απ' αυτά που έχει μάθει να κάνει ο ίδιος.

ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ

Μπορεί από το ξεκίνημα της σεζόν να υπάρχει πάντα μια αμφισβήτηση κι ένα ερωτηματικό για το πόσο θα αντέξει στο ρόστερ, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Πασκουάλ ουδέποτε έθεσε θέμα αντικατάστασης του Ντένμον. Ανεξάρτητα με το τι λέγεται και γράφεται, ο Ισπανός δεν παίρνει αποφάσεις υπό την πίεση ενός αποτελέσματος ή μιας κακής εμφάνισης.

Ο προπονητής ξέρει καλύτερα από τον καθένα το πώς δουλεύει ένας παίκτης στην προπόνηση και ο (σωστός) τρόπος που δουλεύει ο Ντένμον είναι βασικό στοιχείο για να μην υπάρχει σκέψη του Πασκουάλ για αντικατάστασή του.

Ο Αμερικανός έχει νοοτροπία κολλεγιόπαιδου. Ουτε τα νούμερα του τον απασχολούν, ούτε επηρεάστηκε αρνητικά από το γεγονός ότι ο Πασκουάλ του... χρέωσε δύο DNP! Αντιθέτως. Περισσότερο πεισμώνει με τον εαυτό του και λιγότερο κατηγορεί κάποιον άλλον για το γεγονός ότι δεν έπαιξε. Είναι από τους Αμερικανούς που αν αισθανθούν ότι δεν μπορεί να βρει ρόλο, αν νιώσει ότι προσπάθησε και δεν τα κατάφερε, δεν θα καθίσει στο (πολύ καλό) συμβόλαιό του, αλλά πιθανώς να σκεφτεί κι ο ίδιος το ενδεχόμενο να δοκιμάσει κάτι άλλο...

Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΚΑΛΑΘΗ

Ο τραυματισμός του διεθνούς γκαρντ, εκτόξευσε τον χρόνο συμμετοχής του Μάρκους Ντένμον. Στα τρία παιχνίδια που δεν αγωνίστηκε ο Καλάθης, ο Αμερικανός έπαιξε υπερδιπλάσιο χρόνο από το μέσο όρο, έφτασε να παίξει 26 λεπτά κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, όταν με Ζαλγκίις και Μάλαγα έπαιξε μόλις ένα 6λεπτο κι ένα 9λεπτο αντίστοιχα. Οπως ήταν αναμενόμενο υπερδιπλασίασε τα νούμερα του, έκανε τριπλάσια σουτ απ' ό,τι συνήθως και επιβεβαίωσε δύο πράγματα:

Πρώτον, ότι είναι παίκτης ρυθμού και ψυχολογίας και δεύτερον ότι ασφυκτιά, όταν αναγκάζεται να αγωνιστεί στη θέση του πλέι μέικερ. Η εικόνα του κόντρα στη Βαλένθια ήταν ενδεικτική, όταν κλήθηκε να παίξει το ρόλο του οργανωτή. Το μυαλό του ήταν πολύ περισσότερο στο σουτ απ' ό,τι στην πάσα, με αποτέλεσμα να αναλάβει να εκτελέσει τουλάχιστον τρεις - τέσσερις διαδοχικές κρίσιμες προσπάθειες στην τελευταία περίοδο, προτιμώντας το ένας εναντίον ενός από τη δημιουργία και την αναζήτηση του μις ματς.

ΨΑΧΝΕΙ ΠΑΙΚΤΗ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ;

Ο Παναθηναϊκός, όπως και αρκετές ομάδες στην Ευρωλίγκα, έχουν ανοικτά τα μάτια και τ αυτιά τους. Στις 3 Ιανουαρίου λήγει η προθεσμία για την απόκτηση παίκτη που έχει αγωνιστεί φέτος στη διοργάνωση και στις 28 του Φεβρουαρίου λήγει η προθεσμία που έχουν οι ομάδες για να κάνουν αλλαγή στα ρόστερ τους. Ο Παναθηναϊκός έχει το νου του για ψηλό, αλλά δεν πρόκειται να πάρει για να πάρει. Πράγματι του προτάθηκε ο Τζέρεμι Εβανς (30, 2.06μ.), πρώην της Χίμκι, που είναι περισσότερο φόργουορντ και λιγότερο σέντερ, η περίπτωσή του εξετάστηκε, αλλά δεν προχώρησε.

Για ψηλό δεν κοιτάζει μόνο ο Παναθηναϊκός, κοιτάζει η μισή Ευρώπη, με πρώτη και καλύτερη τη Χίμκι που ψάχνει απεγνωσμένα να καλύψει το τεράστιο κενό του Ρόμπινσον. Οταν μια ομάδα με το μπάτζετ της Χίμκι ψάχνει ψηλό, έχοντας την πρόθεση να «σπάσει» συμβόλαιο, και δεν βρίσκει αυτό που θέλει, τότε καταλάβει κανείς πόσο περιορισμένη είναι η αγορά και πόσο λίγες είναι οι επιλογές που έχουν οι ομάδες.

Μοιραία, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός δεν θα πάρει για να πάρει. Θα το κάνει μόνο αν υπάρξει κάτι καλό και οικονομικό στην αγορά, αν βρει έναν παίκτη έτοιμο να παίξει αμέσως, έναν ψηλό που έχει εμπειρία από Ευρωλίγκα και από την πρώτη εβδομάδα θα είναι σε θέση να βοηθήσει.