Πόσο σχετικός είναι ο χρόνος, πόσο σχετικά είναι τα πάντα στο ποδόσφαιρο. Ανάμεσα σε τόσες και τόσες χρονιές, σε αυτή, στη φετινή, ο Ολυμπιακός κατάφερε αυτό που ονειρεύονταν ο οργανισμός, οι φίλοι του, οι πάντες που συνδέονται με τον σύλλογο σε γενεές επί γενεών, πανηγυρίζοντας από χτες το βράδυ τη μεγαλύτερη διεθνή επιτυχία της ιστορίας του με την πρόκριση για πρώτη φορά σε τετράδα ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Δυόμιση μήνες μόλις πριν, παραμονές της άφιξης του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, όταν η κ19 των "ερυθρόλευκων" έπαιρνε την πρόκριση στους "16" του Youth League, φαίνονταν και αντιμετωπίζονταν ως ο φετινός αγωνιστικός φάρος του συλλόγου. Και όχι αδικαιολόγητα. Ποιος τότε θα μπορούσε δηλαδή να περιμένει, να ελπίζει, να σκέφτεται κάτι διαφορετικό;

Ο Ολυμπιακός εκείνη την στιγμή έψαχνε τον τέταρτο που θα κάθονταν στον πάγκο του, χωρίς καν να έχουν συμπληρωθεί οκτώ μήνες στην αγωνιστική χρονιά. Ήταν στο -9 από την κορυφή της Stoiximan Super League, πλαίσιο στο οποίο κακά τα ψέματα δεν καθιστούσε ρεαλιστική την ευρωπαϊκή προοπτική του.

Σήμερα, ξέχωρα της δυναμικής επανόδου στη διεκδίκηση του τίτλου, αυτή η προοπτική είναι κυρίαρχη, καθιστώντας ήδη την χρονιά ιστορική, ανεπανάληπτη. Και μάλιστα χωρίς σε καμία περίπτωση να (αντιμετωπίζεται πως) τελειώνει εδώ. Και δικαιολογημένα. Ποτέ και κανείς φτάνοντας τόσο μακριά σε οποιαδήποτε πορεία δεν μπορεί να μην βλέπει, το δικαιούται απόλυτα άλλωστε, το τέλος της. Πόσο μάλλον αυτός ο Ολυμπιακός, αυτών των σκάρτων δυόμιση μηνών.

Που έφτασε ως την Κωνσταντινούπολη έχοντας ξεπεράσει με δύο νίκες τη φιλόδοξη Φερεντσβάρος. Έχοντας πετύχει τη μεγαλύτερη ανατροπή ελληνικής ομάδας και μια από τις μεγαλύτερες γενικά στην ιστορία των ευρωπαϊκών Κυπέλλων κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Και έχοντας πετάξει από τον δρόμο του και την πανάκριβη Φενερμπαχτσέ, χτισμένη, αγορασμένη φέτος για να πάει all the way όπου συμμετέχει.

Πόσο σχετικά είναι τα πάντα στο ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός το πέτυχε στο "Σαράτσογλου" έχοντας στην εστία του, απόλυτο πρωταγωνιστή στη διαδικασία των πέναλτι, τον Κωνσταντίνο Τζολάκη. Μέχρι το… σημείο μηδέν της φετινής χρονιάς, κάτι που σαφέστατα πλέον σηματοδοτεί η άφιξη του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, σε όλα κι όλα σε ένα παιχνίδι είχε αγωνιστεί χωρίς κανείς να είναι σίγουρος αναφορικά (και) με το μελλοντικό στάτους του.

Ο Ολυμπιακός το πέτυχε στο "Σαράτσογλου" φέρνοντας, πρώτο πρώτο από τον πάγκο του, τον Βιθέντε Ιμπόρα. Inextremis και για να βγαίνουν τα κουκιά έμεινε στο ρόστερ τον Ιανουάριο. Ό,τι ακριβώς έγινε δηλαδή και γι’ αυτόν που αντικατέστησε χτες βράδυ, τον Στέβαν Γιόβετιτς. Στην παράταση έπαιξαν ο Ομάρ Ρίτσαρντς και ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, οι οποίοι για διάφορους λόγους είχαν μείνει πίσω, βρίσκονταν σημαντικά πίσω στην ιεραρχία π.Μ. (προ Μεντιλίμπαρ).

Ο Ολυμπιακός ταξίδεψε στην Πόλη με τον εκτός ευρωπαϊκής λίστας από την πρώτη στιγμή των φετινών διεθνών υποχρεώσεων και εκτός προπονητικών επιλογών τον τελευταίο μήνα, Ζουλιάν Μπιανκόν να ακολουθεί την αποστολή απλώς και μόνο για να στηρίξει την προσπάθεια των συμπαικτών του.

Πρόσωπα, που δεν ήταν μέχρι πρότινος στη βιτρίνα, ενδεχομένως (ως και) αντιεμπορικά, μα αυτά ακριβώς, τα μικρά, τα σε δεύτερο πλάνο, είναι τα τελείως χαρακτηριστικά της ριζικής αλλαγής που έχει συντελεστεί όχι μόνο εν οίκω, αλλά και φαίνεται, "φωνάζει" πια εν δήμω. Πως το λένε στο θέατρο; Είναι καλό το κλίμα στα παρασκήνια και αυτό περνάει στο κοινό; Κάπως έτσι.

Το μεγαλύτερο κέρδος αυτής της ριζικής μετάλλαξης, πέραν της βασιμότητας του ονείρου και της φιλοδοξίας για ανάλογη συνέχεια και για ακόμη ιστορικότερο φινάλε σε τούτη την πορεία, είναι πως δεν αμφισβητείται πως ό,τι και να γίνει από εδώ και πέρα, ακόμη και αν δεν υπάρξει το… από εδώ και πέρα, αυτή ακριβώς η σεζόν, ανάμεσα σε τόσες και τόσες, αυτή η προβληματική στα δύο τρίτα της, είναι (κάτι παραπάνω από) επιτυχημένη.

Και το κυριότερο, πως ήδη τροφοδοτεί την επόμενη.

Μέχρι τότε όμως, υπάρχει καιρός. Αν όλα όσα έγιναν σε δυόμιση μήνες, με τον Ολυμπιακό να φτάνει εκεί που δεν έχει φτάσει ποτέ στην ιστορία του και να βλέπει πλέον τα δύο παιχνίδια που απομένουν για την πρόκριση σε έναν τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, τότε ο επόμενος ένας (και κάτι ψιλά) που απομένει ως την OPAP Arena μπορεί να σηματοδοτήσει, να φέρει κοσμογονία.

Καλύτερα δεν γίνεται. Ψέματα. Για ποδόσφαιρο μιλάμε. Και στον Ολυμπιακό τα καλύτερα μπορούν πια όχι μόνο να ονειρεύονται, αλλά και να γίνουν.

Δείτε τη Game Night