Στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο υπήρχε πάντα αυτή η ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων που εκτός από την ενασχόλησή τους με το άθλημα, είτε ως παίκτες, είτε ως προπονητές και παράγοντες, είχαν έναν επιπλέον προορισμό. Να αιφνιδιάζουν όλους εμάς με την συμπεριφορά τους, τα καμώματα και την εκκεντρικότητά τους. Τους έχουμε θαυμάσει στους αγωνιστικούς χώρους, τους έχουμε απολαύσει στους πάγκους, σήμερα όμως θα κάνουμε ένα βήμα παραπέρα και θα τους αναζητήσουμε στα προεδρικά πάλκα.

Το Sport24.gr θα σας παρουσιάσει την γραφικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Δυο αξεπέραστοι πρόεδροι "θρύλοι" θα παρελάσουν από το σάιτ και θα σας αναγκάσουν να υποκλιθείτε μπροστά στο μεγαλείο του ψυχεδελικού σουρεαλισμού που έχει χαρακτηρίσει τα λεγόμενα και τις πράξεις τους. Ξεχάστε όσα έχετε διαβάσει και ακούσει μέχρι σήμερα. Ακολουθούν οι πραγματικοί πρωταθλητές, τα βαρέα βάρη των ψυχάκηδων προέδρων της Πριμέρα Ντιβισιόν, το απόλυτο ντουέτο του κιτς και της παλαβομάρας: ο μακαρίτης Χεσούς Χιλ της Ατλέτικο Μαδρίτης και ο Μανουέλ Ρουίθ δε Λοπέρα της Μπέτις. Και επειδή αυτοί οι τύποι δεν χωράνε σε ένα μόνο κείμενο, τους χωρίσαμε σε δυο μέρη. Πάμε λοιπόν...

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: JESÚS GIL Y GIL / ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Ο Γρεγόριο Χεσούς Χιλ ι Χιλ γεννήθηκε το 1933 στο μεσαιωνικό χωριό Μπούργο δε Όσμα της Καστίγια και έφυγε από κοντά μας το 2004. Υπήρξε πολιτικός, επιχειρηματίας, δήμαρχος της Μαρμπέγια και πρόεδρος της Ατλέτικο Μαδρίτης. Η ζωή του είναι από μόνη της ένα μυθιστόρημα. Από μικρός ο Χεσούς δείχνει πως είναι λοξός. Πηγαίνει στη Μαδρίτη για να σπουδάσει οικονομικά, αλλά μια μέρα τα παίρνει στο κρανίο, βγαίνει μπροστά στο αμφιθέατρο και μπροστά στους έκπληκτους καθηγητή και συμφοιτητές ανακοινώνει με κάθε επισημότητα πως αυτά που μαθαίνουν είναι "μαλακίες και χάσιμο χρόνου". "Εγώ", συνεχίζει ακάθεκτος ο φέρελπις Χεσούς, "σας γράφω κανονικά από σήμερα και πάω να μάθω τα οικονομικά στην πιάτσα. Μην ανησυχείτε, σύντομα θα ακούσετε για μένα". Και πράγματι αποδείχτηκε προφητικός...

1969 / Ο ΦΡΑΝΚΟ ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΟΥ

Ο Χεσούς Χιλ στο θρυλικό του jacuzzi!

Φεύγοντας από το Πανεπιστήμιο, ο Χιλ εργάζεται αρχικά ως πωλητής αυτοκινήτων αλλά πολύ γρήγορα αρχίζει να ασχολείται με τα εργολαβικά. Σιγά σιγά δημιουργεί μια μικρή εταιρία και αναλαμβάνει την κατασκευή έργων. Το 1969 κατασκευάζει ένα εμπορικό κέντρο στην πόλη Ραφαέλ ντε λος Άνχελες και πριν καλά καλά προλάβει να στεγνώσει το τσιμέντο, το εγκαινιάζει με τιμές και δόξες. Όμως το κτίριο καταρρέει την ώρα που μέσα στο τεράστιο εστιατόριο βρίσκονται 700 άτομα. Η σκεπή τούς καταπλακώνει με τραγικό απολογισμό 58 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Ο ίδιος ο Χιλ - ο οποίος γευματίζει μαζί με τους καλεσμένους του στο καταραμένο κτίριο - γλιτώνει κατά τύχη την τελευταία στιγμή, αφού δευτερόλεπτα πριν την καταστροφή βγαίνει έξω για να δείξει ένα κατάστημα σε έναν υποψήφιο αγοραστή. Το δικαστήριο καταδικάζει τον Χιλ σε πολυετή φυλάκιση, όμως 18 μήνες αργότερα ο δικτάτορας Φράνκο τον αποφυλακίζει αφού του δίνει την δυνατότητα να εξαγοράσει την ποινή του πληρώνοντας πρόστιμο 400 εκατομμύρια πεσέτες (περίπου 2.5 εκατομμύρια ευρώ).

1984 / Το ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΜΠΕΓΙΑ

Αφού βγαίνει από τη φυλακή, ο Χιλ ξαναρχίζει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, όμως αποφασίζει να μετακινηθεί από την επαρχία της Καστίγια, όπου η φήμη του δεν του αφήνει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης. Ανοίγει τον χάρτη της Ισπανίας – όπως διηγείται ο ίδιος – και δεν αργεί να διαλέξει. Στον ανδαλουσιάνικο νότο, στα παράλια της Μεσογείου, η όμορφη πόλη της Μαρμπέγια, ένα από τα γνωστότερα καλοκαιρινά θέρετρα της Ισπανίας, γίνεται ο επόμενος στόχος του Χιλ.

"Τα είδωλά μου είναι ο Ιησούς, ο Φράνκο και ο Τσε Γκεβάρα!"

Εγκαθίσταται εκεί και αναλαμβάνει άπειρες εργολαβίες την εποχή ακριβώς που η πόλη μετατρέπεται από απλό θέρετρο σε κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της χώρας. Σταρ του Χόλιγουντ, σούπερ μοντέλα, πάμπλουτοι Άραβες πρίγκιπες, πολιτικοί από όλη την Ευρώπη, τραπεζίτες, ηθοποιοί, όλο το διεθνές τζετ-σετ θέλει να αποκτήσει μια βίλα στην Μαρμπέγια σε μια δεκαετία πραγματικού οικοδομικού οργασμού. Ο Χιλ παίρνει τα περισσότερα από τα παχυλά συμβόλαια και φτιάχνει τεράστια περιουσία. Παράλληλα χτίζει μια έπαυλη φρούριο και εκμεταλλευόμενος τις υψηλές του γνωριμίες χτυπάει σε δυο μέτωπα.

1987 / ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΒΙΘΕΝΤΕ ΚΑΛΝΤΕΡΟΝ

Από τη δεκαετία του ’70 αρχίζει να ανακατεύεται με τα διοικητικά της Ατλέτικο – της αγαπημένης του ομάδας – και γνωρίζει τον τότε πρόεδρο Βιθέντε Καλντερόν, με τον οποίο συνδέεται με μεγάλη φιλία. Γίνεται το δεξί του χέρι και όταν ο τελευταίος αποσύρεται, ο Χιλ αποφασίζει να διεκδικήσει την προεδρία. Κάνει τον Πορτογάλο Πάουλο Φούτρε σημαία του προεκλογικού του αγώνα και κερδίζει με άνεση τον προεδρικό θώκο του συλλόγου στον οποίο ήταν μέλος από τα 6 του χρόνια. Από εκείνη τη στιγμή και για τα επόμενα 16 χρόνια (μέχρι το 2003) ο Χιλ διαχειρίζεται τις τύχες του μαδριλένικου συλλόγου ποικιλοτρόπως. Αλλά αυτά θα τα δούμε παρακάτω με λεπτομέρειες. Εκτός από το προεδριλίκι όμως ο Χιλ βάζει στο μάτι ακόμα έναν "θρόνο". Γύρω στα 500 χλμ νοτιότερα...

1991 / ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΜΠΕΓΙΑ

Στις αρχές του 1991 ο Χιλ αποφασίζει να ιδρύσει ένα καινούργιο πολιτικό κόμμα για να διεκδικήσει τη δημαρχία της πόλης. Το ονομάζει GIL (Grupo Independiente Liberal) όπως ακριβώς δηλαδή και το επίθετό του και υπόσχεται ένα σωρό μέτρα υπέρ κυρίως της ασφάλειας των VIP κατοίκων της πόλης. Στις εκλογές της 26ης Μαΐου του 1991 ο Χιλ σαρώνει κυριολεκτικά κερδίζοντας τους 19 από τους 25 δημοτικούς σύμβουλους και γίνεται δήμαρχος της Μαρμπέγια.

Ο Χεσούς Χιλ σε προεκλογική εκδήλωση του κόμματός του.

Στις μέρες του ο δήμος μεταμορφώνεται σε ένα παραμυθένιο σκηνικό γεμάτο κήπους, δέντρα, σιντριβάνια, παρτέρια, πεντακάθαρους δρόμους, μαγευτικές πλαζ και πάνω απ’ όλα ένα σύστημα ιδιωτικής αστυνόμευσης που απομακρύνει τελείως την εγκληματικότητα και φέρνει ακόμα περισσότερους διάσημους για μόνιμη διαμονή. Από την άλλη πλευρά όμως η αύξηση του κόστους ζωής στην πόλη γίνεται δυσβάσταχτη για τους μη προνομιούχους κατοίκους, ενώ τα δημοτικά τέλη είναι τόσο υψηλά που ισοδυναμούν με δεύτερη φορολογία. Ο Χιλ ανανεώνει δυο φορές τη θητεία του (1995 και 1999) ενώ επεκτείνει τη δράση του κόμματός του και σε γειτονικούς δήμους με μεγάλη επιτυχία. Όμως τα προβλήματα δεν αργούν να φανούν...

1999 / "ΥΠΟΘΕΣΗ ΦΑΝΕΛΕΣ"

Στις 7 Ιανουαρίου του 1999 ο Χεσούς Χιλ περνάει για δεύτερη φορά το κατώφλι της φυλακής, αφού καταδικάζεται για κακοδιαχείριση των δημοτικών κονδυλίων και πλαστογραφία δημοσίων εγγράφων. Το περίφημο "Caso Camisetas" αποδεικνύει πως έχουν μεταφερθεί παράνομα 450 εκατομμύρια πεσέτες (2.7 εκ. ευρώ) από το Δημαρχείο της Μαρμπέγια στα ταμεία της Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο Χιλ περνάει τρεις νύχτες στις φυλακές της Μάλαγα και ύστερα μεταφέρεται σε κλινική της πόλης λόγω ξαφνικής αδιαθεσίας, όπου και τίθεται υπό περιορισμό, ώσπου αποφασίζεται η αποφυλάκισή του λόγω προβλημάτων υγείας. Ο Χιλ πληρώνει 100 εκατομμύρια πεσέτες εγγύηση (600.000 ευρώ) και επιστρέφει στη Μαρμπέγια.

2002 / "ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ"

Τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2002 τα δικαστήρια κηρύσσουν τον Χιλ έκπτωτο από το αξίωμα του δημάρχου και τον καταδικάζουν σε 6 μήνες φυλάκιση. Ο Χιλ κατηγορείται πως έχει καταχραστεί 4.442 εκατομμύρια πεσέτες (27 εκ. ευρώ!!!) από τους δημοτικούς πόρους της Μαρμπέγια στη διάρκεια της πρώτης του δημαρχιακής θητείας (1991-1995). Η υπόθεση είναι τόσο ακραία που παίρνει την ονομασία "Caso Saqueo", δηλαδή λεηλασία. Φυλακίζεται και - ως συνήθως - μια εβδομάδα αργότερα πληρώνει εγγύηση ύψους 700.000 Ευρώ και αφήνεται ελεύθερος. Αυτές οι καταδίκες δεν είναι φυσικά οι μοναδικές περιπέτειες του Χιλ με την ισπανική δικαιοσύνη. Πολυάριθμες άλλες υποθέσεις θα τον φέρουν κατ’ επανάληψη στο εδώλιο του κατηγορουμένου, από όπου όμως σχεδόν πάντα καταφέρνει να ξεγλιστράει είτε λόγω των κορυφαίων του δικηγόρων, είτε λόγω των υψηλών του γνωριμιών.

Ο Χεσούς Χιλ με τον Ιμπεριόσο, το αγαπημένο του άλογο.

Στις 14 Μαΐου του 2004 ο Χεσούς Χιλ πεθαίνει ύστερα από οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Ακόμα και μετά τον θάνατό του θα τον κυνηγούν οι καταδίκες. Έτσι, λίγους μήνες αργότερα, το ανώτατο ισπανικό δικαστήριο αποφασίζει πως η πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου της Ατλέτικο Μαδρίτης είχε περάσει παράνομα στα χέρια του και πως υπήρχαν παρατυπίες και πλαστογραφήσεις στα περισσότερα από τα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών της ομάδας στα 16 χρόνια της προεδρίας του Χιλ. Αφού ολοκληρώσαμε όμως το σύντομο βιογραφικό του Χεσούς Χιλ, ας δούμε τώρα λίγο πιο προσεχτικά τον βίο και την πολιτεία του στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Ισπανίας από τον "θρόνο" του προέδρου της Ατλέτικο.

1987 – 2003 / ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΤΛΕΤΙ

Από το 1987, όταν έγινε πρόεδρος της Ατλέτικο, μέχρι και το 2003, όταν και καθαιρέθηκε από αυτό το αξίωμα, ο Χιλ έγραψε τη δική του τεράστια ιστορία στο ισπανικό ποδόσφαιρο. Σε αυτά τα 16 χρόνια θα κατακτήσει τα Κύπελλα Ισπανίας του 1991 (εναντίον της Μαγιόρκα του Λορένθο Σέρα Φερέρ) και του 1992 (εναντίον της μισητής του αντιπάλου Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο "Μπερναμπέου" με γκολ των Φούτρε και Σούστερ), ενώ η αποθέωση θα έρθει με το νταμπλ του 1995/96.

Είναι όμως ο χαρακτήρας του που αγγίζοντας συνεχώς τα όρια της γραφικότητας – και ξεπερνώντας τα αρκετές φορές – τον κάνει ξακουστό σε όλη την ποδοσφαιρική Ισπανία και όχι μόνο. Βοηθάει σε αυτό και το παρουσιαστικό του. Ψηλός και τεράστιος σε διαστάσεις με ένα κεφάλι που θυμίζει Ρωμαίους εκατόνταρχους από τον Αστερίξ και πάνω απ’ όλα τόσο βρομόστομος όσο δεν το βάζει ανθρώπινος νους, ο Χιλ δεν διστάζει να τα βάλει με όποιον θεωρεί πως εναντιώνεται σε αυτόν, στην Ατλέτικο και στην πόλη της Μαρμπέγια. Ατέλειωτες οι ιστορίες. Ας δούμε μόνο μερικές από αυτές, από τις πιο αντιπροσωπευτικές που έχουν συμβεί και φέρουν τη σφραγίδα ενός από τους πλέον αμφιλεγόμενους "πρέσις" όλων των εποχών στην Πριμέρα Ντιβισιόν.

ΤΑ "ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ" ΤΟΥ ΧΕΣΟΥΣ ΧΙΛ

Γνωρίζοντας αγγλικά – πράγμα αρκετά σπάνιο για Ισπανό – κορόιδευε πάντα τους Ισπανούς δημοσιογράφους στα ευρωπαϊκά παιχνίδια της Ατλέτικο. Κανόνιζε συνεντεύξεις τύπου στις αίθουσες VIP των αεροδρομίων και όταν τον ρωτούσαν πού ακριβώς γίνεται η συνέντευξη, αυτός άρχιζε να τρέχει φωνάζοντας "Follow me!", δίνοντας παράλληλα οδηγίες στα αγγλικά και δημιουργώντας έναν απίστευτο πανικό στις αίθουσες αναμονής, αφού όλοι οι Ισπανοί δημοσιογράφοι, ανίκανοι να καταλάβουν τι τους έλεγε, έτρεχαν από πίσω του με κάμερες και μικρόφωνα ενώ ο Χιλ έλεγε στους αστυνομικούς του αεροδρομίου να συλλάβουν όλους αυτούς που τον ακολουθούσαν. Αργότερα πήγαινε κλαίγοντας από τα γέλια και τους απελευθέρωνε από τα κρατητήρια των αεροδρομίων, χαρίζοντάς τους σχολικά βιβλία Αγγλικών!!!

Κάποια στιγμή ένας πλούσιος κάτοικος της Μαρμπέγια του χάρισε έναν μικρό κροκόδειλο, τον οποίο ο Χιλ ονόμασε "Furia" (σαΐτα) και τον έπαιρνε μαζί του στην αίθουσα Τύπου του Βιθέντε Καλντερόν. Εκεί, όταν το αποτέλεσμα του αγώνα δεν ήταν ευνοϊκό για την ομάδα του, έδειχνε τον κροκόδειλο και απειλούσε τους παίκτες του, ενώ δεν παρέλειπε να ξαμολήσει τον "Furia" εναντίον κάθε δημοσιογράφου που είχε γράψει αρνητικά άρθρα για την Ατλέτικο. Αρκετοί ρεπόρτερ αρνούνταν να πάνε στις συνεντεύξεις τύπου εκείνη την εποχή από φόβο στο συμπαθές ερπετό – και περισσότερο ακόμα προς τον ιδιοκτήτη του.

Μετά από έναν ευρωπαϊκό αγώνα της Ατλέτικο με τον Ερυθρό Αστέρα στη Γιουγκοσλαβία, η αποστολή - ομάδα, δημοσιογράφοι και λίγοι φίλαθλοι - έφτασε στο αεροδρόμιο του Βελιγραδίου για να πάρει το τσάρτερ της επιστροφής. Ενώ περίμεναν για τον έλεγχο των διαβατηρίων, έγινε μεγάλος σεισμός. Τοίχοι έπεφταν, ταξιδιώτες έτρεχαν αλλόφρονες, πανικός παντού. Τότε ο Χιλ διατάζει όλους τους δικούς του να τρέξουν προς την θύρα επιβίβασης, ώστε να μπουν στο αεροπλάνο. Κάποιοι υπάλληλοι που προσπαθούν να τους σταματήσουν, εισπράττουν την πληρωμένη απάντηση του προέδρου: "Εδώ όποιος περιμένει για έλεγχο διαβατηρίων, θα πάρει τα αρχίδια μου! Κάντε στην άκρη λοιπόν μη σας τα αφήσω έτσι κι αλλιώς για σουβενίρ!!!" Μπροστά στη θέα του μαινόμενου Χιλ, οι πανικόβλητοι Σέρβοι τους αφήνουν να περάσουν. Μέσα στο αεροπλάνο πλέον και ενώ οι επιβάτες αποθεώνουν τον Χεσούς, αυτός τους λέει μπροστά σε ανοιχτά μικρόφωνα σε απευθείας μετάδοση σε εκπομπή του ισπανικού ραδιοφώνου: "Λίγο ακόμα και θα άφηνα για πάρτη σας τα αρχίδια μου στο Βελιγράδι!" Η όλη περιπέτεια σφραγίζεται με ένα δείπνο που προσφέρει στη Μαδρίτη ο Χιλ σε όλους τους "σεισμόπληκτους" του Βελιγραδίου.

Πάλι σε ραδιοφωνική εκπομπή και μετά από αγώνα εναντίον του Άγιαξ, δηλώνει: "Οι νέγροι του Άγιαξ... Αυτό έμοιαζε με το Κονγκό – με όλο το σεβασμό. Κοιτούσες αριστερά, έκαναν ζέσταμα τέσσερις νέγροι, κοιτούσες δεξιά, έβλεπες άλλους πέντε. Και μέσα ήδη έπαιζαν τρεις. Ξεφύτρωναν νέγροι από παντού σα να ήτανε μηχανή για λουκουμάδες!".

Όταν η Ατλέτικο χάνει σε ένα ματς πρωταθλήματος από την Λογρονιές, ο Χιλ έξαλλος ξεσπάει κατά του Κολομβιανού επιθετικού της ομάδας του Αδόλφο Βαλένθια (που πέρασε και από τον ΠΑΟΚ το 1999-00) με αχαρακτήριστες εκφράσεις στις τηλεοπτικές κάμερες: "Του νέγρου θα του κόψω το σβέρκο. Γ... την πουτάνα τη μάνα που τον πέταγε. Θα τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια". Το ξέσπασμα του Χιλ κάνει τηλεοπτικά το γύρο του κόσμου και όταν καλείται από τον αθλητικό δικαστή να απολογηθεί για την ρατσιστική του επίθεση στον Βαλένθια, αποστομώνει τους πάντες λέγοντας: "Ο ρατσισμός είναι κάτι πολύ σχετικό. Και στην περίπτωσή μας το θύμα είμαι εγώ και όχι αυτός. Εγώ τον πληρώνω, του δίνω σπίτι, φαΐ και αυτοκίνητο και αυτός με γράφει στα απαυτά του. Μήπως έχει πρόβλημα που είμαι λευκός;"

Τύφλα να 'χει ο Φούτρε!

Όταν ο πρόεδρος της Κομποστέλα, Κανέδα, κάνει δηλώσεις στην τηλεόραση κατηγορώντας τον Χιλ για κακοδιαχείρηση στην Ατλέτικο και στον δήμο της Μαρμπέγια, ο Χεσούς γρονθοκοπεί τον Χοσέ Γκονθάλεθ (παράγοντα της Κόμπος) έξω από το κτίριο της ισπανικής Λίγκας και συνοδεύει αυτόν και τον Κανέδα μέχρι τον πρώτο όροφο – όπου και θα γινόταν η συνεδρίαση του οργάνου – με ακατονόμαστες εκφράσεις (εκατέρωθεν βεβαίως βεβαίως) που σαν κύριο στόχο έχουν τις... δύστυχες μητέρες και των τριών. Αυτό το επεισόδιο θεωρείται ένα από τα μυθικά χάιλαιτ του Χιλ και μπορείτε να το παρακολουθήσετε σε όλο του το μεγαλείο σε βίντεο στο τέλος του κειμένου.

Ο Κανέδα δεν είναι όμως ο μόνος πρόεδρος με τον οποίο τα έχει βάλει ο Χεσούς Χιλ. Κατά καιρούς έχει πει ομορφιές και για άλλους συναδέλφους του. Όπως για τον Νούνιεθ, πρόεδρο της Μπαρτσελόνα: "Ο Νούνιεθ είναι νάνος, καθόλου έξυπνος και ψευτοπαλικαράς. Το στιλ του είναι οι ανέξοδοι τσαμπουκάδες, πάντα εκ του ασφαλούς. Συμπεριφορά δηλαδή που χαρακτηρίζει ένα κεφάλι άδειο από εξυπνάδα. Δεν τρέχει κάστανο όμως. Όταν θα έρθει στο Καλντερόν, θα του δώσω ένα φιλί στο στόμα (!), αν και θα πρέπει να συρθώ στο έδαφος για να τα καταφέρω". Αξέχαστο παραμένει και το κάζο που είχε κάνει στον Ραμόν Μεντόθα, πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης, όταν τον είχε προσκαλέσει στο προεδρικό πάλκο του Καλντερόν για να παρακολουθήσουν μαζί ένα ντέρμπι. Εκεί ο Χιλ είχε καθίσει χαμογελαστός δίπλα στον προσκεκλημένο του φορώντας ένα κασκόλ που έγραφε με τεράστια γράμματα "antimadridista".

"Οι νέγροι του Άγιαξ... Αυτό έμοιαζε με το Κονγκό – με όλο το σεβασμό. Κοιτούσες αριστερά, έκαναν ζέσταμα τέσσερις νέγροι, κοιτούσες δεξιά, έβλεπες άλλους πέντε. Και μέσα ήδη έπαιζαν τρεις. Ξεφύτρωναν νέγροι από παντού σα να ήτανε μηχανή για λουκουμάδες!"

Άλλος αγαπημένος στόχος του Χιλ υπήρξαν οι προπονητές της ομάδας, τους οποίους άλλαζε με απίστευτη ευκολία. "Για μένα το να πετάξω με τις κλωτσιές έναν προπονητή ισοδυναμεί με το να πιω μια μπύρα. Μπορώ να διώξω 20 μέσα σε ένα χρόνο. Ακόμα και 100 αν χρειαστεί". Για τον Κόκο Μπαζίλε είχε πει: "Ποτέ δεν μπόρεσα να μιλήσω μαζί του. Όταν έπεφτε για ύπνο, εγώ ξυπνούσα". Ακόμα και ο Λουίς Αραγονές - πραγματικό έμβλημα για την Ατλέτικο - δεν ξέφυγε από την οργή του Χιλ. Όταν ο συγχωρεμένος πλέον προπονητής είχε "τολμήσει" να υπερασπιστεί τους παίκτες του μετά από μια κακή εμφάνιση, ο Χιλ είχε δηλώσει: "Ο Λουίς πήρε το μέρος αυτών των άχρηστων λόγω ενός ψευτοεπαγγελματισμού. Έτσι όμως κάνει κακό στο σύλλογο".

Φυσικά δεν θα μπορούσαν να γλιτώσουν ούτε οι διαιτητές από το στόμα του τεράστιου Χιλ. Κορυφαία και αξεπέραστη δήλωση - μπροστά μάλιστα στους επίσημους της ΟΥΕΦΑ - στα μούτρα του Γάλλου Μισέλ Βοτρό: "Είσαι ένας πούστης και σίγουρα θα βρεις την ανταμοιβή σου από τους παιδεραστές φίλους σου!!!!!" Άλλη ιστορική δήλωση του Χιλ για τον Ισπανό διαιτητή Αντούχαρ Ολιβέρ: "Έμοιαζε με ένα μωρό πέντε χρονών που κρατάει ένα πιστόλι στα χέρια".

Ζωγραφίζοντας το μεγάλο ανεκπλήρωτο όνειρό του, το κύπελλο Πρωταθλητριών.

Επόμενη κατηγορία ποιοι άλλοι; Μα φυσικά οι παίκτες. Οι οποίοι έχουν ακούσει τα χειρότερα από τον Χιλ. Σας μεταφέρουμε μερικά από αυτά: "Είναι ένας πεθαμένος της πείνας" (για τον Ντονάτο). "Πρόκειται για φαντάσματα που δεν δείχνουν χαρακτήρα στο γήπεδο. Είναι πουτάνας γιοι" (για τους Σάντι, Οτέρο και Καρέρας μετά από ήττα στη Βιγιαρεάλ). "Μού 'ρχεται να πάρω ένα οπλοπολυβόλο και να τους εκτελέσω όλους" (για όλη την ομάδα). "Μερικοί από τους παίκτες της Ατλέτικο είναι ανάξιοι να ζουν"...

Και ολοκληρώνουμε με τέσσερα γνήσια αποφθέγματα του Χεσούς Χιλ, τρανές αποδείξεις πως η τρέλα πραγματικά δεν πάει στα βουνά...

- "Να πεθάνουν όλοι εκείνοι που τους ενοχλεί πως είμαι πλούσιος και πως η Ατλέτικο προηγείται στη βαθμολογία".

- "Τα είδωλά μου είναι ο Ιησούς, ο Φράνκο και ο Τσε Γκεβάρα".

- "Είμαι χειρότερος από τον Χίτλερ".

- "Ενθάδε κείται ένας ηλίθιος που πίστεψε πως τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε καλύτερα. Αυτό θέλω να γράψετε πάνω στον τάφο μου".

"Να πεθάνουν όλοι εκείνοι που τους ενοχλεί πως είμαι πλούσιος και πως η Ατλέτικο προηγείται στη βαθμολογία".

Φαντάζομαι πως πλέον έχετε πάρει χαμπάρι για τί "προσωπικότητα" μιλάμε. Πραγματικά αξεπέραστη. Δεν θα μπορούσαμε όμως να κλείσουμε αυτό το κείμενο χωρίς να σας περιγράψουμε την κορυφαία στιγμή του Χεσούς Χιλ στα 16 χρόνια της προεδρίας του στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Την κατάκτηση δηλαδή του νταμπλ στην Ισπανία, την περίοδο 1995-96. Τότε που λίγο έλειψε να εμφανιστούν ελέφαντες στους δρόμους της Μαδρίτης...

ΤΟ ΝΤΑΜΠΛ ΤΟΥ 1995/96 ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ

Η περίοδος 1995-96 είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις πλέον σημαντικές στην ιστορία της Ατλέτικο, αφού κατάφερε για πρώτη φορά (και μοναδική μέχρι σήμερα) να κατακτήσει το νταμπλ στην Ισπανία. Με προπονητή τον Ράντομιρ Άντιτς, οι "ροχιμπλάνκος" πραγματοποίησαν μια ονειρεμένη χρονιά. Στις 10 Απριλίου του ’96 στην "Ρομαρέδα" της Σαραγόσα, ο "δικός μας" Πάντιτς έκρινε την κυπελλούχο Ισπανίας, αφού σημείωσε με κεφαλιά το μοναδικό γκολ του τελικού απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Ενάμιση μήνα αργότερα, στις 25 Μαΐου, η Ατλέτικο νικά 2-0 την Αλμπαθέτε στην τελευταία αγωνιστική και στέφεται πρωταθλήτρια στέλνοντας δεκάδες χιλιάδες φίλους της στο συντριβάνι του Ποσειδώνα (Neptuno), εκεί όπου παραδοσιακά εορτάζονται οι επιτυχίες των "κολτσονέρος".

Είναι τόσο μεγάλη η χαρά του Χεσούς Χιλ για τον διπλό θρίαμβο της ομάδας του, που ονειρεύεται και σχεδιάζει κάτι μοναδικό. Μια μεγαλειώδη παρέλαση στο κέντρο της Μαδρίτης για να εορταστεί η κατάκτηση του "Doblete" από όλους τους φίλους της Ατλέτικο. Ο αθεόφοβος Χιλ έρχεται σε μυστική συμφωνία με τον Ζωολογικό κήπο της Μαδρίτης για να νοικιάσει (και φυσικά να πάρουν μέρος στην παρέλαση) τους ελέφαντες. Κάποιος όμως υπάλληλος του Ζωολογικού παίρνει χαμπάρι τι ετοιμάζεται να παιχτεί και προειδοποιεί την αστυνομία για τον - προφανή - κίνδυνο που θα αποτελούσαν τα συμπαθή παχύδερμα στους δρόμους της Μαδρίτης. Οι αστυνομικοί επαναφέρουν τον Χιλ στα λογικά του και βάζουν 24ωρες φρουρές έξω από τον Κήπο γιατί δεν έχουν την παραμικρή εμπιστοσύνη στον πρόεδρο της Ατλέτικο.

Μαζί με τον Άντιτς πάνω στην άμαξα για τον εορτασμό του νταμπλ στους δρόμους της Μαδρίτης.

Ο Χιλ τελείως αμάσητος, δεν το βάζει κάτω. Αφού δεν μπορεί να κάνει την παρέλαση με άγρια ζώα, νοικιάζει άμαξες με άλογα για όλη την ομάδα και παίρνει σβάρνα το κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας μέσα από ένα τεράστιο πλήθος που παραληρεί και αποθεώνει αυτόν και τους παίκτες. Η τεράστια πομπή περνάει από τον Ποσειδώνα, συνεχίζει μέχρι τον Καθεδρικό ναό της Μαδρίτης όπου ο Χιλ παραδίδει τα δυο τρόπαια στην Θεοτόκο Παρθένο με αντάλλαγμα την ευλογία του αρχιεπισκόπου (μεταξύ μας τη χρειαζόταν!) και τερματίζει σε ένα κατάμεστο "Βιθέντε Καλντερόν" με μια είσοδο που θυμίζει επιστροφή του Καίσαρα από κατακτητικούς πολέμους.

* Θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος της ενότητας "Γραφικοί πρόεδροι της Πριμέρα Ντιβισιόν" με τον απόλυτο βασιλιά του κιτς, πρώην πρόεδρο και πρώην ιδιοκτήτη της Μπέτις, Μανουέλ Ρουίθ δε Λοπέρα.

Πηγές: As, Marca, lfp.es, clubatleticodemadrid.com, 20minutos.es, elmundo.es, elpais.com

Βίντεο: Η επίθεση του Χεσούς Χιλ εναντίον των Γκονθάλεθ και Κανέδα της Κομποστέλα έξω και μέσα στο κτίριο της LFP (8/3/1996)