Απλά ξεκινάμε έτσι το κείμενο, για να τονίσουμε ότι σε ένα παιχνίδι που ο Ολυμπιακός πήγε να κάνει καλό, κινδυνεύει να τον βρει συμφορά. Ο Λουτσιάνο Γκαλέτι, ξεκίνησε ήδη αγώνα με τον χρόνο για να προλάβει να παίξει με την Λάτσιο. Οι προσαγωγοί δεν αστειεύονται, οι μισοί λένε πως θα προλάβει, οι άλλοι μισοί πως όχι. Σημασία έχει, ότι ο Αργεντίνος, ένας παίκτης- διάολος για τις αντίπαλες άμυνες, είναι "λαβωμένος". Και σε περίπτωση που θα παίξει, ίσως και να μην είναι στην κατάσταση που θα πρέπει.
"Οι άτυχοι!"

Στου Ρέντη πάντως χθες, είχαν να το λένε: " Μα είμαστε οι άτυχοι! Οι γκαντέμηδες! Μόλις μπήκε ο Τζόλε, έφυγε ο Γκαλέτι. Μόλις ησυχάσαμε από αριστερά, πάμε να την πάθουμε από δεξιά". Και έχουν δίκιο, γιατί είναι δυο θέσεις, που δύσκολα καλύπτονται.

Και αν αριστερά, κάτι υπήρχε ως... πατέντα, μέχρι να μπει και ο Αρτσούμπι, δεξιά η δουλειά είναι ακόμη πιο δύσκολη. Ναι, όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο. Ποιος θα παίξει; Ο Πατσατζόγλου ή ο Τοροσίδης; Μα είναι εύκολο να δημιουργήσουν; Να "μπουκάρουν" όπως ο Γκαλέτι; Να ξεκινήσουν φάση; Να περάσει εκεί ο Λούα Λούα; Ναι κι αυτό θα είναι σκέψη, αλλά ο Αφρικανός δεν γυρίζει να μαρκάρει. Το έδειξε και στο ντέρμπι, όπου ο Ντομί αναγκαζόταν να είναι "καρφωμένος" πίσω αριστερά και ο Στολτίδης εξαντλήθηκε σε διπλό ρόλο.

Έχει πονοκέφαλο ο Λεμονής. Κι έχει και δίκιο να στενοχωριέται. Το Καραϊσκάκη θα είναι άδειο και ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να μην έχει (ή να τον έχει ανέτοιμο) τον καλύτερό του παίκτη (μαζί με τον Λεντέσμα) αυτή την περίοδο.

Πάλι καλά που οι διεθνείς είναι εντάξει και σιγά-σιγά οι Πειραιώτες θα ξεκινήσουν να δουλεύουν. Και το άλλο καλό; Ο Τζόλε έβγαλε εντάξει το διάστημα που αγωνίστηκε με τον Ερυθρό Αστέρα.