THE SPORTS ECONOMIST

Ρέαμπτσιουκ: Run, Oleg, run

Ο Ρέαμπτσουκ στην αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον Βόλο
Ο Ρέαμπτσουκ στην αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον Βόλο EUROKINISSI

Ύστερα από το καλύτερο τετραήμερο της καριέρας του ασταμάτητου Ολεγκ Ρέαμπτσιουκ, το SPORT24 καταγράφει συγκυρίες, πορεία, πρόσωπα και καταστάσεις που τον έφεραν στον Ολυμπιακό και πώς στον κοντά έναν χρόνο του στα «ερυθρόλευκα» έχει κατορθώσει ν’ ανατρέψει τα πάντα.

Πρωτοχρονιάτικο ρεγάλο από την Πάσος Φερέιρα; Ενας 23χρονος, άσημος Μολδαβός στην καταγωγή, στ’ ονοματεπώνυμο και στο διαβατήριο, μα Πορτογάλος στην ποδοσφαιρική (και όχι μόνο) ανατροφή;

Για τον Πέδρο Μαρτίνς, ο ερχομός του Ολεγκ Ρέαμπτσιουκ στον Ολυμπιακό, την πρώτη μέρα του 2021, ήταν η απάντηση στην μακρόχρονη αναζήτηση για έναν αριστερό μπακ. Το συλλογικό, «ερυθρόλευκο» φίλαθλο θυμικό όμως, εκείνη την στιγμή μάλλον δεν ταυτίζονταν με τον Πορτογάλο προπονητή. Κοντά έναν χρόνο, τα πάντα έχουν αλλάξει.

Και το τετραήμερο που πέρασε, τρανή επιβεβαίωση. Κούρσα, μια ακόμη, μια από τις πολλές, στο 90’ της φιλοξενίας της Φενερμπαχτσέ, σέντρα (μια από τις τρεις – τέσσερις εξαιρετικές που πέρασε) πάρε-βάλε στον Τικίνιο, γκολ, νίκη, πρόκριση στα νοκ-άουτ του Europa League την Πέμπτη. Χτες, κούρσα, στο 85’, πάτημα περιοχής, κερδισμένο πέναλτι, 1-0. Και αργότερα, στο 90’, διεκδίκηση… αυτοθυσίας, έξω από την περιοχή του Βόλου, κερδισμένο φάουλ, το κάνει γκολ ο Βαλμπουενά, νίκη.

Το πώς φτάσαμε ως εδώ δεν είναι μια ιστορία έντεκα μηνών. Ξεκινάει (πολύ) νωρίτερα…

Το background

Γεννήθηκε στο Ιαλοβένι, μια κωμόπολη ένα τσιγάρο δρόμο μακριά από το Τσισινάου. Δύσκολη η καθημερινότητα στη Μολδαβία στα τέλη του 20ου αιώνα, οι γονείς του, ο Ιβάν και η Ναταλία αποφασίζουν να ξενιτευτούν. Στοχεύουν την Πορτογαλία, μέχρι όμως να ρυθμιστούν τα διαδικαστικά, ο τρίχρονος Ολεγκ μαζί με την πεντάχρονη αδερφή του Σαμπίνα, περνάνε έναν περίπου χρόνο σε ουκρανικό έδαφος, φιλοξενούμενοι του αδερφού του πατέρα τους.

Στην Πορτογαλία εγκαθίστανται στο Ρίο Μαϊόρ, 80 χιλιόμετρα μακριά από τη Λισαβόνα. Μεγαλώνει… πορτογαλικά, έχοντας έμφυτη τάση στα σπορ. Ταε-κβο-ντο, κολύμβηση, μπάσκετ, τένις κάποια από αυτά που ασχολήθηκε (και σύμφωνα με τη μαμά Ναταλία ξεχώριζε), το ποδόσφαιρο όμως τον κέρδισε.

Στα 11, τον διακρίνει σκάουτ της Σπόρτινγκ και του δίνει την ευκαιρία δοκιμαστικού στα «λιοντάρια». Το περνάει και εντάσσεται στην ακαδημία τους. Το (σχεδόν) καθημερινό όμως πήγαινε-έλα από το Ρίο Μαϊόρ στη Λισαβόνα, αδύνατον να συντηρηθεί και έτσι, έναν χρόνο μετά, κατόπιν οικογενειακής απόφασης, επιστρέφει στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα.

Εκεί μένει ως και τα 17 του. Η Μπελένενσες είναι αυτή που τότε του προσφέρει δρόμο στον επαγγελματισμό. Έναν χρόνο μετά, αγωνιζόμενος στα άκρα της επίθεσης, οδηγεί την u18 στον τελικό του πρωταθλήματος κόντρα στην Πόρτο. Εντυπωσιάζει τους υπεύθυνους των «δράκων», οι οποίοι τον αγοράζουν αμέσως μετά το τέλος του παιχνιδιού.

Η προοπτική είναι η προβλεπόμενη. Δεύτερη ομάδα. Ο τότε προπονητή της Πόρτο, Νούνο Εσπίριτο Σάντο τον ανεβάζει για προπονήσεις στο ξεκίνημα της παρθενικής του σεζόν στο «Ντραγκάο» (2016-17), αλλά αυτό είναι και το ταβάνι του εκεί, αφού μονιμοποιείται στη δεύτερη ομάδα, οπισθοχωρώντας πλέον σε ρόλο αριστερού μπακ, χωρίς τελικά να φορέσει ποτέ την φανέλα της πρώτης.

Αρκεί στην Πόρτο, η οποία αδυνατώντας να του βρει χώρο και χρόνο, τον αφήνει μια μόλις διετία μετά την απόκτησή του να πάει στην Πάσος Φερέιρα, ελέγχοντας όμως την εξέλιξη του, αφού αφενός κράτησε ένα 40% των δικαιωμάτων του αφετέρου (και κυρίως) τη δυνατότητα να τον επαναγοράσει δίνοντας 500.000 ευρώ.

Το χρονικό της μεταγραφής

Την ώρα που ο Ολυμπιακός παραχωρούσε τον Κώστα Τσιμίκα στη Λίβερπουλ, η Πάσος Φερέιρα δέχονταν τις πρώτες προσφορές. Κάλιαρι και Ουντινέζε χτυπάνε την πόρτα της, τα +2 εκατομμύρια ευρώ όμως που αξιώνει ο πορτογαλικός σύλλογος, αποτρέπουν. Όπως και την περαιτέρω διερεύνηση εκ μέρους του ίδιου του Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος τον έχει ήδη στη λίστα του, αλλά τόσο ψηλά, τόσο νωρίς δεν είναι διατεθειμένος να φτάσει.

Λίστα που εκείνη την στιγμή περιλάμβανε τον Ζαϊντού και τον Ματέους Ρέις. Ο Νιγηριανός διεκδικείται από τους «ερυθρόλευκους», η Πόρτο (πάλι αυτή...) όμως δεν τον αφήνει, πληρώνει 4 εκατομμύρια ευρώ στη Σάντα Κλάρα και τον αγοράζει. Για τον Βραζιλιάνο ο Μαρτίνς επιστρατεύει τις προσωπικές του επαφές στην (πρώην ομάδα του) Ρίο Αβε και παρότι ο Ρέις, φόρα παρτίδα, ξεκαθαρίζει πως θέλει να φύγει, τίποτα δεν αποδεικνύεται αρκετό για να διευκολύνει τη μεταγραφή.

Και έτσι, τέλη φθινοπώρου, προκύπτει η λύση του Βινάγκρε. Αναγνωρίσιμος απόλυτα, «παιγμένος» στην Πρέμιερσιπ, με τον Ολυμπιακό να αξιοποιεί τις καλές του σχέσεις με τον ατζέντη του Πορτογάλου αριστερού μπακ και στο φινάλε της παρατεταμένης (ελέω covid) περυσινής καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου τον φέρνει δανεικό, αξιοποιώντας την ένταση στις σχέσεις του με τον προπονητή του στους Γουλβς, τον Νούνο Εσπίριτο Σαντο (πάλι αυτός…).

Συνεργασία που προέκυψε βάσει εκατέρωθεν ανάγκης, ποτέ όμως δεν δούλεψε. Φάνηκε πολύ νωρίς, πως ο Πορτογάλος δεν ήθελε να είναι στην Ελλάδα, αποδείχτηκε επίσης νωρίς πως ούτε ο Μαρτίνς, ούτε και κανείς στον Ολυμπιακό μπορούσαν να τον εμπιστευτούν.

Και έτσι, γρήγορα, άρχισε, ξανά, το ξεσκόνισμα της λίστας των αριστερών μπακ. Ο Ματέους Ρέις είχε ήδη συμφωνήσει να μετακομίσει στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ο Νορβηγός της Μπόντο Γκλιμτ, Φρέντρικ Μπιέρκαν ήταν η νέα αξιοπρόσεκτη προσθήκη, ο Μαρτίνς όμως ήταν κατασταλαγμένος και παρότι προέκυψαν διάφορες άλλες υποψηφιότητες (Νταλμπέρτ) πρόκρινε και επέμεινε στον Ρεάμπτσιουκ, θεωρώντας πλέον το timing κατάλληλο.

Ενδεικτικό ότι πριν την κατάθεση της επίσημης πρότασης του Ολυμπιακού στην Πάσος Φερέιρα, ο διεθνής Μολδαβός (είχε επιλέξει να εκπροσωπήσει τη χώρα των που γεννήθηκε, αλλά ελάχιστα γνώριζε – τα ρουμάνικα ουσιαστικά ακόμη τα μαθαίνει – από τα 18 του, έχοντας πειστεί από μια πιεστική προσπάθεια του προέδρου της μολδαβικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας) είχε αναδειχτεί σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια MVP.

Όπως κάθε παζάρι, έτσι και αυτό για την αγορά του, τα είχε όλα. Ο Μαρτίνς το παίρνει πάνω του, ο Ολυμπιακός ξεκινάει από χαμηλά, η Πάσος ζητάει τον ουρανό με τ’ άστρα (3,5 εκατ.), ωστόσο κάπου στη μέση, κοντά στα 2 εκατομμύρια, βρίσκεται η χρυσή τομή.

Τότε όμως, η Πόρτο… ξυπνάει και παρότι γεμάτη από αριστερούς μπακ επιδιώκει ακόμη ένα κορ-α-κορ με τον Ολυμπιακό μετά το καλοκαιρινό για τον Ζαϊντού. Εχοντας το πλεονέκτημα του ποσοστού των δικαιωμάτων του Μολδαβού, αλλά και της option επαναγοράς, μπαίνει στην κουβέντα.

Δεν προσπαθεί να δελεάσει τον Ρεάμπτσιουκ, απλώς υπενθυμίζει το συνολικό υφιστάμενο στάτους, λέγοντας του πως θα ολοκλήρωνε τη σεζόν στην Πάσος και το (περασμένο) καλοκαίρι θα εντάσσονταν στο δυναμικό των «δράκων».

Δεν αρκεί στον Μολδαβό, ο οποίος βλέπει απτές τις διαφορές στον τρόπο προσέγγισης και των ομάδων και των προπονητών. Ο Ολυμπιακός τον θέλει «εδώ και τώρα», πληρώνοντας 2 εκατομμύρια, με τον Μαρτίνς (σε επανειλημμένες επαφές) να του έχει ξεκαθαρίσει ρόλο και πλάνο. Η Πόρτο μοιάζει να τον διεκδικεί από γινάτι, δεν του προσφέρει τίποτα άμεσο, τίποτα εγγυημένο, δίνοντας παράλληλα στην Πάσος και το 1/4 των χρημάτων της πρότασης των «ερυθρόλευκων».

Η πλάστιγγα καταλυτική και παρότι τα πορτογαλικά media θεωρούν – από την στιγμή που πήρε η Πόρτο την απόφαση να κάνει χρήση της option επαναγοράς – σίγουρη τη μετακίνησή του στο «Ντραγκάο», ο Ρεάμπτσιουκ το παίρνει πάνω του και πεισματικά ξεκαθαρίζει πως δεν επιθυμεί να μετακομίσει στους πρωταθλητές Πορτογαλίας, αλλά αυτούς της Ελλάδας.

Δεδομένων των συνθηκών, ρίσκο. Αλλά επιλογές και περιθώρια δεν αφήνει σε κανέναν από τους εμπλεκόμενους και έτσι, εξαργυρώνει το… all in που έκανε, με πρωτοχρονιάτικη άφιξη στην Αθήνα.

Ένα παιχνίδι και 23 λεπτα

Μπαίνει, παίζει. Back up δεν υπήρχε (είχε τερματιστεί ο δανεισμός του Βινάγκρε) και δεν προβλέπονταν άλλωστε. Για βασικός είχε έρθει, οπότε η προσαρμογή του – εύκολη κατά τα λοιπά σε οικείο, πορτουγκέζικο περιβάλλον, «δένει» αμέσως και πιο πολύ με τον Χασάν - θα γίνονταν εκ των πραγμάτων και μόνο μέσα από τα παιχνίδια. Σε 27 σε όλες τις διοργανώσεις αγωνίζεται. Άλλος που να πήρε περισσότερο χρόνο συμμετοχής στο δεύτερο μισό της περυσινής σεζόν, δύσκολα βρίσκεται.

Για μια ομάδα όμως που είχε μάθει να λειτουργεί επιθετικά από όσα της έδινε ο αριστερός της μπακ, ο απολογισμός της μιας (1) ασίστ δεν είναι αποδεκτός, σκεπάζοντας κάθε τι άλλο που κάνει στο γήπεδο, ειδικά στο ανασταλτικό κομμάτι, αφού δημιουργικά, παραγωγικά οι ατέλειες του είναι εμφανείς σε αντιπάλους και κοινό.

Τις ξέρει όμως. Τις σέντρες – για παράδειγμα – τις δουλεύει από την Πάσος Φερέιρα, με τον τότε προπονητή του, τον Πέπα να του κάνει ιδιαίτερα. Ο Μαρτίνς δεν αμφιβάλλει. Θεωρεί την πρώτη ύλη του – 23χρονου, μην ξεχνιόμαστε… – Ρεάμπτσιουκ πλούσια και παρότι δεν την συγκρίνει με την αντίστοιχη του Τσιμίκα που γνώρισε μετά τον δανεισμό του «Τσίμι» στη Βίλεμ, χρησιμοποιεί ως παράδειγμα το work ethic και των δύο για να διατρανώσει τη σιγουριά του πως (και) ο Ρεάμπτσιουκ και θα βελτιωθεί – γρήγορα και πολύ - και θα «βγει».

Γι’ αυτό και το καλοκαίρι ο Πορτογάλος προπονητής στηρίζει, ζητώντας απλώς κάποιον συμπληρωματικό του Μολδαβού και όχι έναν που θα του πάρει τη θέση στην ενδεκάδα. Αποτέλεσμα; Από το ξεκίνημα της σεζόν, ο Ολυμπιακός έχει δώσει 22 παιχνίδια. Ο Ρέαμπτσιουκ έχει χάσει ένα, μόλις το δεύτερο της χρονιάς στις 28 Ιουλίου στο Μπακού, στη ρεβάνς με τη Νέφτσι. Είχε προηγηθεί, στο πρώτο παιχνίδι στο Φάληρο η… καρατιά του Τσελίκ, που λίγο έλειψε να τον… αποκεφαλίσει. Ταράχτηκε σύγκορμος, ζαλίστηκε, σηκώθηκε, συνέχισε.

Στον επαναληπτικό όμως ναι, δεν κατάφερε να αγωνιστεί, μα έκτοτε, στα επόμενα 20 παιχνίδια, εδώ και τέσσερις μήνες, συνεχόμενα, Πέμπτη – Κυριακή, δεν έλειψε ποτέ. Παίζει ασταμάτητα, έχοντας γλυτώσει μόνο τα 23 τελευταία λεπτά στο 4-1 επί του Απόλλωνα.

Ούτε με αστράγαλο… πορτοκάλι – απόρροια της σκαριάς στη φιλοξενία της Φρανκφούρτης – δεν πτοείται. Ανεβοκατεβαίνει ασταμάτητα, συνεχώς, την αριστερή πλευρά κάθε γηπέδου που πατάνε οι «ερυθρόλευκοι». Συλλέγει ταυτότητες αντίπαλων εξτρέμ. Δεν «μασάει» από χαρίσματα, ονόματα. Πηγαίνει σε όλους, στα πάντα, παντού, με χίλια.

Και αυτό που κάποτε του δίνονταν αφειδώς, πλέον δείχνει πως μαθαίνει να το αξιοποιεί και να το τιμωρεί. Οι σέντρες του, οι συνεχείς προωθήσεις του, έχουν πλέον ουσία, έχουν… παραλήπτες, έχουν αποτέλεσμα. Μετρήσιμο, υπολογίσιμο, ορατό σε κοινή, αλλά και εξειδικευμένη (κορυφαίος αριστερός μπακ στην τελευταία αγωνιστική του Γιουρόπα Λιγκ, κατά την οποία βλέποντας τον δια ζώσης ο scout της Τορίνο, για χάρη του άλλαξε την ιεράρχηση των προτιμήσεων του…) θέα και, σιγά σιγά, σε νούμερα.

Κάποτε, όχι πριν πολύ καιρό, είχε δηλώσει πως δεν έχει κάποιο είδωλο, αλλά του αρέσει το στιλ του Αντριου Ρόμπερτσον, Αυτόν που πήγε στο «Ανφιλντ» να σκαντζάρει ο Τσιμίκας και πλέον τον κοιτάει ισότιμα, στα μάτια. Αυτόν που ήρθε ο Ρέαμπτσιουκ να διαδεχτεί στον Ολυμπιακό.

Αφήστε τον Σκωτσέζο. Τσιμίκας, το πιθανότερο είναι ο Ρέαμπτσιουκ να μην γίνει ποτέ. Αυτό όμως που πλέον αχνοφαίνεται από την εικόνα και την πρόοδό του, είναι πως ίσως και να μην χρειάζεται…

S24 Bet - Το Στοίχημα επιστρέφει στο SPORT24

Το SPORT24 απέκτησε νέα ενότητα με έγκυρο και μοναδικό περιεχόμενο για το Στοίχημα! Προγνωστικά στοιχήματος, προτάσεις και αναλύσεις με την υπογραφή του SPORT24 και της έμπειρης ομάδας δημοσιογράφων του. Καθημερινό περιεχόμενο με προτάσεις για το στοίχημα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ στο S24 BET.

TAGS THE SPORTS ECONOMIST ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ