Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του στο Μπαντ Έρλαχ της Αυστρίας κι επιστρέφει το βράδυ της Δευτέρας (10/7) στη βάση του για να μπει πλέον στο 15ήμερο της τελικής ευθείας (με δύο τελευταία φιλικά) πριν τους δύο αγώνες με την Ντνίπρο.

Ο εφετινός 15ήμερος "ξενιτεμός" στην Αυστρία ήταν ίσως ο πιο γεμάτος από πλευράς δουλειάς, στα δύο χρόνια και κάτι που βρίσκεται στα ηνία της ομάδας ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Με τον Σέρβο τεχνικό -έχοντας πλέον τις σταθερές βάσεις της πρώτης διετίας- να δίνει μεγαλύτερη έμφαση πάνω σε τακτικές λεπτομέρειες όσον αφορά την εξέλιξη του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού.

Η αμυντική γραμμή (Μπρινιόλι, Σένκεφελντ, Μάγκνουσον, Κώτσιρας) συν τον Ρουμπέν είναι οι σταθερές της συγκεκριμένης version του "τριφυλλιού", όμως σ’ αυτό το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, υπήρξαν 10 παίκτες που για τους δικούς του λόγους ο καθένας ξεχώρισαν κι άφησαν -άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο- το δικό τους "αποτύπωμα" στην καθημερινότητα των προπονήσεων και των αγώνων.

Φίλιπ Τζούριτσιτς: Κλάση και ποιότητα

Ο Σέρβος μεσοεπιθετικός εντάχθηκε τελευταίος στο καμπ του Παναθηναϊκού στο Μπαντ Έρλαχ στις 29 Ιουνίου, έχοντας πάρει μεγαλύτερη άδεια λόγω των υποχρεώσεών του με την εθνική Σερβίας, ωστόσο η κλάση και η ποιότητά του άρχισαν να "φωνάζουν" απ’ την πρώτη κιόλας συμμετοχή του, στο (τρίτο στη σειρά) φιλικό με την Πετρολούλ.

Ο Τζούριτσιτς είναι πολυτέλεια για το ελληνικό πρωτάθλημα κι ένας παίκτης που άρχισε να κάνει τη διαφορά απ’ το πρώτο κιόλας παιχνίδι του "τριφυλλιού".

Μεγάλη κλάση κι απόλυτη προσαρμογή στο πλάνο της ομάδας από πολύ νωρίς. Απ’ το ματς με τους Ρουμάνους άρχισε να ξεδιπλώνει όλες τις πτυχές του ταλέντου του, με άμεσο ποδόσφαιρο, κάθετες, ασίστ, τελικές, απρόβλεπτο παιχνίδι, ωραίες συνεργασίες, γρήγορη σκέψη κι εκτέλεση.

Έπαιξε από ένα ημίχρονο στα ματς με Πετρολούλ, ΤΣΚΑ 1948 κι ΑΕΚ Λάρνακας, κι όποτε έπαιρνε την μπάλα στα πόδια, είχες πάντα να περιμένεις κάτι "διαφορετικό".

Και ειδικά αυτό το στοιχείο είχε χρόνια να το πάρει από παίκτη του ο Παναθηναϊκός.

Φίλιπ Μλαντένοβιτς: Μηχανάκι απ' τα αριστερά

Η εμπειρία, η ποιότητα και οι παραστάσεις του Σέρβου αριστερού φουλ μπακ δεν αμφισβητούνται. Κι αυτός έδειξε πολύ μεγάλη κι άμεση προσαρμογή στα ζητούμενα και στα "θέλω" της ομάδας, παρουσιάζοντας ένα πολύ καλό πρόσωπο απ' τα πρώτα κιόλας φιλικά.

Ένας πολύ επιθετικογενής μπακ, με τρομερές φυσικές δυνάμεις, ικανοποιητική παρουσία και στο αμυντικό κομμάτι (δεν "έφαγε" φάσεις στην πλάτη του στα 4 ματς που έπαιξε) κι έφεση (και) στο γκολ.

Κάτι που έκανε πολύ στην Πολωνία και το επιβεβαίωσε στο τελευταίο φιλικό με την ΑΕΚ Λάρνακας, όπου στη φάση του 1-0 "πάτησε" την περιοχή σαν δεύτερος επιθετικός.

Προσαρμόστηκε γρήγορα στο σχέδιο του Γιοβάνοβιτς και δη και στο "τρικ" που δοκιμάστηκε πολύ επί αυστριακού εδάφους, με τον αριστερό μπακ να συγκλίνει ως κεντρικός μέσος, δημιουργώντας υπεραριθμία στον άξονα τόσο στην ανάπτυξη, όσο και στο counter press.

Μπερνάρ Ντουάρτε: Ο Βραζιλιάνος "τσίτωσε"

Ο εσωτερικός ανταγωνισμός, όταν είναι σωστά δομημένος κι υπάρχει δικαιοσύνη από τον προπονητή, μόνο καλό κάνει σε όλους τους παίκτες και κατ' επέκταση στην ομάδα.

Ο Μπερνάρ Ντουάρτε ξεκίνησε τη σεζόν με... οφσάιντ, καθυστερώντας να ενταχθεί κατά μία εβδομάδα στην προετοιμασία της ομάδας, όμως στην Αυστρία έδειξε ένα άλλο, πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο.

Πολύ πιο active σ' όλες του τις κινήσεις στο γήπεδο, πολύ πιο συγκεντρωμένος, με διάθεση να πιέσει, να κυνηγήσει, αλλά και να δημιουργήσει/εκτελέσει.

Με μεγαλύτερη συχνότητα κι ένταση σε σχέση με αυτά που έδειξε στην πρώτη σεζόν του στην ομάδα. Σαν να "τσίτωσε" με την έλευση του Τζούριτσιτς και τη μάχη που θα γίνει για τη θέση στο "10", αλλά και στα φτερά της επίθεσης, όπου είναι ο δεύτερος δρόμος του προς την ενδεκάδα.

Κι αυτό μόνο κέρδος θα είναι για τον Παναθηναϊκό...

Έλτον Φίκαϊ: Ένας μικρός "θησαυρός"

Στην πρώτη του προετοιμασία με την ανδρική ομάδα του Παναθηναϊκού, ο Έλτον Φίκαϊ κατάφερε να ξεχωρίσει. Σαφώς και το δείγμα είναι ακόμη πολύ μικρό, καθότι στις καλοκαιρινές προετοιμασίες οι "μικροί" που προέρχονται από την Ακαδημία είναι συνήθως πιο εύκολο να δείξουν, διότι έχουν τεράστιο κίνητρο κι... άγνοια κινδύνου, όμως ο νεαρός διεθνής με τις μικρές εθνικές ομάδες της Αλβανίας στόπερ, δείχνει να έχει αυτό το "κάτι".

Χωρίς να έχει συμπληρώσει ακόμη τα 18, μπήκε μέσα κι έδειξε εξαιρετικά στοιχεία. Τρομερό έλεγχο της μπάλας για στόπερ, μεγάλη ψυχραιμία στις κινήσεις και τις επιλογές του, πρωτοβουλίες, παίκτης που παίζει πάντα με το κεφάλι ψηλά (αυτό κι αν είναι σπάνιο), καθαρή σκέψη και σωστές τοποθετήσεις, μεγάλη αυτοπεποίθηση.

Σίγουρα είναι ακόμη άγουρος και του λείπουν πολλά κομμάτια στο τακτικό σκέλος και στη σύνδεση του παιχνιδιού του απ’ το επίπεδο της Ακαδημίας στο επίπεδο της ανδρικής ομάδας, όμως έχει ένα πάρα πολύ καλό "πακέτο" κι είναι ένα τρομερά ενδιαφέρον πρότζεκτ.

Σύντομα θα κληθεί από τον Παναθηναϊκό να υπογράψει και το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του.

Λάζλο Κλεϊνχέισλερ: Ο "Λάτσι" βρήκε σταθερό ρόλο

Στην Ελλάδα, όπου όλοι κι όλα κρίνονται αυστηρά απ’ τις πρώτες ματιές, ο διεθνής Ούγγρος μέσος είναι ένας απ’ τους πλέον "παρεξηγημένους" παίκτες του "πράσινου" ρόστερ.

Απαλλαγμένος από το "γύρω-γύρω όλοι" που αναγκάστηκε να υπηρετήσει στο πρώτο εξάμηνό του στον Παναθηναϊκό λόγω των απουσιών και του ντεφορμαρίσματος παικτών (λίγο "8άρι", λίγο αριστερός εξτρέμ, λίγο πίσω απ’ τον φορ), ο "Λάτσι" βρήκε ξεκάθαρο ρόλο ως καθαρό "8άρι" δίπλα στον Ρουμπέν.

Δεν έπαιξε στο πρώτο φιλικό με τη Βίνερ όπως κι οι υπόλοιποι διεθνείς του "τριφυλλιού", όμως στη συνέχεια πήρε χρόνο (συνολικά 207’) στα άλλα τέσσερα ματς, παίζοντας κυρίως δίπλα στον Ρουμπέν στο 4-2-3-1 των πράσινων.

Κι ο συγκεκριμένος ρόλος στην "κουλούρα" είναι κι αυτός που του ταιριάζει λόγω χαρακτηριστικών, τρεξιμάτων κι έντασης στο παιχνίδι του.

Κι εκεί θα εδραιωθεί στη σεζόν όπου θα είναι ένα υπερπολύτιμο back-up πίσω απ’ τον Βιλένα, όταν "μπει" ο Ολλανδός στο βασικό σχήμα.

Γιούρι Λοντίγκιν: Παράδειγμα προς μίμηση

Δεν πρόκειται για πιτσιρικά που τώρα βγήκε απ’ την Ακαδημία ή "περπατάει" τα πρώτα βήματά του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Αλλά για έναν πολύπειρο γκολκίπερ με "χιλιόμετρα" μπάλας, δεκάδες συμμετοχές στο Champions League, παρουσίες σε Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική Ρωσίας (2018) και πολύ δυναμικό χαρακτήρα.

Άλλος στη θέση του δύσκολα θα συμβιβαζόταν με το να είναι δεύτερος στην ιεραρχία. Ο Λοντίγκιν, ωστόσο, επιβεβαιώνει διαρκώς μέσα απ’ τις προπονήσεις και τους αγώνες πως είναι ένα τρομερό παράδειγμα προς μίμηση.

Δούλεψε "σκυλιασμένα" στην προετοιμασία, έκανε πολύ καλές εμφανίσεις στα φιλικά κι έδειξε το σωστό δρόμο σε όλους.

Όσο δύσκολο κι αν είναι για τον ίδιο πνευματικά, συνεχίζει να πολεμάει για τη θέση του στην ομάδα κι η δική του παρουσία, απογειώνει τον ανταγωνισμό στον Μπρινιόλι, κάνοντάς τον καλύτερο.

Κι αυτό το πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό κι ο προπονητής τερματοφυλάκων του Παναθηναϊκού, Γιώργος Μουντάκης, ο οποίος κρατάει όλο το γκρουπ των γκολκίπερ τρομερά συσπειρωμένο και συγκεντρωμένο στο στόχο.

Με τον Παναθηναϊκό να διαθέτει (και φέτος) το καλύτερο δίδυμο τερματοφυλάκων στη Stoiximan Super League

Μπένιαμιν Βέρμπιτς: Το "ξύπνημα" του Σλοβένου

Το περασμένο καλοκαίρι ήταν μία απ’ τις πιο δυνατές μεταγραφές του Παναθηναϊκού, έχοντας πίσω του ένα σπουδαίο βιογραφικό, με παραστάσεις κι αριθμούς σε γκολ κι ασίστ.

Δεν κύλισε αυτή η πρώτη χρονιά όπως θα ήθελε ο Βέρμπιτς, αλλά κι όπως θα ήθελαν και οι πράσινοι βάσει των προσδοκιών που υπήρχαν.

Πέρασε ένα δύσκολο φεγγάρι ο Σλοβένος σε προσωπικό επίπεδο, όμως δείχνει να τα έχει αφήσει πλέον όλα πίσω του και στην προετοιμασία παρουσίασε ένα πολύ-πολύ καλύτερο πρόσωπο.

Πιο "στεγνός", πολύ πιο ενεργός σε όλο το παιχνίδι της ομάδας, είχε ένα γκολ και μία ασίστ στα 4 ματς που έπαιξε (137’) και δείχνει να "ξυπνάει" αγωνιστικά

Σεμπάστιαν Παλάσιος: Ο "Τούκου" επιστρέφει

Στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν οι "πτήσεις" του -πλην λιγοστών εξαιρέσεων- ήταν πολύ χαμηλές.

Ο Παναθηναϊκός όμως, έχει ανάγκη τον καλό Παλάσιος κι ο "Τούκου" έδειξε στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας πως σιγά-σιγά επανέρχεται στα στάνταρντς του.

Είχε πολύ καλή παρουσία και στις προπονήσεις και στα πέντε φιλικά που αγωνίστηκε (220’), τακτικά ήταν άριστος σ’ όλα όσα ζητούσε ο Γιοβάνοβιτς και δούλευε στην καθημερινότητα της ομάδας στο Μπαντ Έρλαχ και για όλα τα παραπάνω ξεκινάει με σημαντικό προβάδισμα στο δεξί άκρο της επίθεσης σε σχέση με τον Μαντσίνι, ο οποίος δεν είχε τόσο επιδραστική παρουσία στο ξεκίνημα της σεζόν

Γιώργος Βαγιαννίδης: Παλεύοντας για τη θέση του

Ο Βαγιαννίδης είναι σ’ ένα κομβικό timing στην καριέρα του, όπου πλέον καλείται να βγάλει από πάνω του το μανδύα του ταλέντου και να κάνει το step-up για να αποτελέσει ένα σταθερό μέλος της πρώτης ομάδας του Παναθηναϊκού.

Δεν θα είναι εύκολο, διότι πέρα απ’ τον Κώτσιρα σε λίγο καιρό θα έχει κι άλλον (ακόμη πιο έντονο) ανταγωνισμό στο δεξί άκρο της άμυνας, από τον δεξιό μπακ που θα αποκτηθεί.

Το παλεύει όμως, πολύ για να βρει θέση και ρόλο και στα πέντε φιλικά στην Αυστρία (198’) έδειξε και μία άλλη πτυχή του ταλέντου του: Την επαφή με την αντίπαλη εστία, σημειώνοντας δύο γκολ στα ματς με την Ρογκάσκα και την ΑΕΚ Λάρνακας.

Ειδικά το γκολ με τους Κύπριους ήταν υπέροχη σε συνεργασία, δημιουργία κι εκτέλεση

Δημήτρης Καλοσκάμης: Παίκτης με προοπτική

Όλοι οι "μικροί" του Παναθηναϊκού πήγαν καλά στην προετοιμασία. Πέραν του Φίκαϊ δηλαδή, είχαν πολύ θετική εικόνα κι ο Κάτρης κι ο Φρόκου, αλλά κι ο Δημήτρης Καλοσκάμης.

Ο 18χρονος μεσοεπιθετικός έχει εξαιρετικά στοιχεία, πολύ καλό κράτημα της μπάλας, δημιουργία, καλή και γρήγορη σκέψη στην πάσα, αλλά κι εκτέλεση, κλείνοντας την προετοιμασία με δύο γκολ σε 102’ συμμετοχής.

Ο Γιοβάνοβιτς τον δοκίμασε περισσότερο στο αριστερό άκρο της επίθεσης, με τον μικρό να βγάζει καλό πρόσωπο στα περισσότερα ματς που έπαιξε, αν κι είναι ξεκάθαρο πως του λείπουν πολλά ακόμα σε επίπεδο τακτικής και προσαρμογής στο επίπεδο της πρώτης ομάδας.

Την πρώτη ύλη, ωστόσο, την έχει όπως και την προοπτική για να διεκδικήσει θέση στο ρόστερ των "μεγάλων" τα επόμενα χρόνια.