Δεν το λες κι... αδιάφορο το εφετινό χειμερινό "παζάρι" για τον Παναθηναϊκό. Κάθε άλλο... Απ’ όλα είχε! Και τρεις κινήσεις έγιναν, κι αποχωρήσεις υπήρξαν (όχι όσες θα... ήθελε ο Μπόλονι), και σασπένς ως τα... χασομέρια του μεταγραφικού "παραθύρου" στο story του Μεντόσα που χάλασε στο 90’. Τι δεν είχε; Σταθερότητα -ως συνήθως- και ξεκάθαρο προσανατολισμό στο "τι ψάχνω και τι και πως θέλω να το αποκτήσω". Πέραν της στόχευσης σε μία και μόνο αγορά: Τη γαλλική. Από το ισπανικό, ο Παναθηναϊκός άρχισε να περνάει λίγο-λίγο στο... γαλλικό μοντέλο.

Το πλάνο άλλαξε τουλάχιστον τρεις φορές: Στην αρχή είχε μέσα (και) την απόκτηση τερματοφύλακα. Μετά μπήκε σε πρώτο πλάνο η προοπτική αμυντικού χαφ, για να καλυφθεί το κενό του Κουρμπέλη (που στον Παναθηναϊκό το αναγνώριζαν ως αναγκαιότητα απ’ τα μέσα Δεκέμβρη, αλλά καθαρόαιμο "6άρι" αποκτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου) μαζί με έναν εξτρέμ, γιατί ο Μπόλονι δεν ήταν ευχαριστημένος απ’ τους wingers του στο ένας με έναν. Και πάλι καλά που δεν προχώρησε ως το φινάλε η υπόθεση του Λαμκέλ Ζε, με τον "πυρηνικό" χαρακτήρα. Μετά "προέκυψε" (και) "8άρι" και στο φινάλε, στο "τριφύλλι" πήγαν να αποκτήσουν και δεύτερο εξτρέμ... Ξεκάθαρος ο προσανατολισμός δεν μπορεί να πει κανείς...

Το θέμα δεν είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε για τρία λεπτά της ώρας (για τόσο ήταν όντως) να αποκτήσει τον Στίβεν Μεντόσα. Συμβαίνουν αυτά όταν "κοσκινίζεις" μία μεταγραφή απ’ τις 7 Ιανουαρίου. Άργησαν οι ατζέντηδες του παίκτη, το πήγε ως το 89’30’’ το "τριφύλλι" στη διαπραγμάτευση με την Αμιάν, όμως σ’ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν ούτε καθυστερήσεις λόγω VAR, ούτε τίποτα. Στις 00:01 το σύστημα της Ομοσπονδίας "κλείνει" ή όπως έλεγαν παλιά οι καθηγητές στο σχολείο "...τέλος χρόνου, κάτω τα στυλό".

Το ζητούμενο είναι τι πραγματικά προσδοκά ο Παναθηναϊκός απ’ τους Γιουνούς Σανκαρέ, Γενί Ενγκμπακοτό, Σεχ Νιάς. Πόσο μικρά ή μεγάλα ρίσκα πήρε με τις επιλογές τους και τι μπορεί να εισπράξει μέσα στο γήπεδο.

ΗΡΘΑΝ

ΓΙΟΥΝΟΥΣ ΣΑΝΚΑΡΕ

Ο Σενεγαλέζος είναι "κανονικός" παίκτης, έστω κι αν από τον χειμώνα του ’18, όταν και τελείωσε από τη Μπορντό, άρχισε να παίρνει πολύ πτωτική πορεία η καριέρα του. Έχει ηγετικά χαρακτηριστικά, κουβαλάει τόνους εμπειρίας στις πλάτες του, έχοντας παίξει 395 επίσημα ματς στην καριέρα του, έχει ισχυρή προσωπικότητα, "γεμίζει" με την παρουσία του το κέντρο, δίνει ύψος κι επιθετικό μαρκάρισμα, σωστό "σκαλοπάτι" στο χτίσιμο της επίθεσης και για "8άρι" έχει ικανοποιητικούς αριθμούς και σε γκολ (45) και σε ασίστ (32).

Αν πιάσει τον επιθυμητό βαθμό ετοιμότητας και φυσικής κατάστασης και "μπει" στην ενδεκάδα, άπαντες περιμένουν ότι θα είναι μία σοβαρή "σταθερά" στον άξονα της μεσαίας γραμμής, ιδίως στο ελληνικό πρωτάθλημα των πολύ χαμηλών "ταχυτήτων".

Τα "αλλά" στην περίπτωσή του έχουν να κάνουν με τον "ιδιαίτερο" χαρακτήρα του. Δεν είναι... Ζε, αλλά όσο να ‘ναι τους καυγάδες του τους είχε με τους προπονητές του.

Από τον Πάουλο Σόουζα στη Μπορντό μέχρι τους Στάμεν Μπέλτσεφ και Μπρούνο Ακράποβιτς στην ΤΣΚΑ Σόφιας. Θέλει προσεκτική διαχείριση απ’ τον (εξίσου) εκρηκτικό Μπόλονι και να "μπει" στο κλίμα, να γίνει σημαντικός. Αν μοιραστούν σωστά οι ρόλοι με τον Μαουρίσιο και τους άλλους κεντρικούς χαφ του Παναθηναϊκού, είναι δεδομένο πως θα βοηθήσει πολύ σ’ αυτόν τον ενάμισι χρόνο που θα έχει διάρκεια το συμβόλαιό του.

ΓΕΝΙ ΕΝΓΚΜΠΑΚΟΤΟ

Από τις 7 Ιανουαρίου ο Παναθηναϊκός είχε "λοκάρει" σαν στόχο του στα χαφ τον Μεντόσα. Κι εκεί είχε επικεντρωθεί ο Ντρεοσί. Ο Ενγκμπακοτό μπήκε στη... ζωή του "τριφυλλιού" στο τελευταίο δεκαήμερο του Γενάρη, όταν άρχισαν να στερεύουν τα χρονικά περιθώρια.

Όταν ήταν πιο μικρός, στη Μετς συγκεκριμένα απ’ όπου ξεκίνησε την καριέρα του, τον παρακολουθούσαν πολύ προσεκτικά αρκετές ομάδες από top πρωταθλήματα. Εντέλει πήγε στην ΚΠΡ, όπου δεν... ευδοκίμησε κι επέστρεψε στη Γαλλία για λογαριασμό της Γκινγκάμπ. Όσοι παρακολουθούν χρόνια το γαλλικό πρωτάθλημα, κάνουν λόγο για έναν παίκτη πολύ γρήγορο κι εκρηκτικό στα πρώτα μέτρα με τη μπάλα στα πόδια, που αποδίδει καλύτερα στο δεξιό άκρο της επίθεσης, έχει εξαιρετικές ικανότητες στο ένας με έναν, αλλά ενίοτε είναι λίγο... επιπόλαιος στην τελική προσπάθεια. Αν το "είχε" κι αυτό άλλωστε, θα ήταν σταθερά σε ομάδα της Ligue1.

Το "θέμα" με την έλευση του Ενγκμπακοτό (που επίσης υπέγραψε συμβόλαιο 1,5 έτους), είναι ότι... παραμαζεύτηκαν πολλοί στα άκρα. Και που να ερχόταν κι ο Μεντόσα... Ναι, έφυγε ο Εμμανουηλίδης, όμως πλέον για τις δύο θέσεις στα φτερά ο Μπόλονι έχει βάλει στην εξίσωση εκτός από τους Χατζηγιοβάνη, Αϊτόρ και τον Καμπετσή, κάπου θα πρέπει να... χωρέσει ξανά και τον Βιγιαφάνιες, ενώ έρχεται σύντομα από τον τραυματισμό του κι ο Σαβιέρ. Ο χρόνος και ο χώρος για τον καθένα είναι ένα ζητούμενο, σε μία ομάδα που η... γκρίνια πάντα περισσεύει.

ΣΕΧ ΝΙΑΣ

Ο 21χρονος Σενεγαλέζος μεσοαμυντικός ήταν κάτι σαν... bonus track στο φινάλε των μεταγραφών. Όταν στον Παναθηναϊκό... θυμήθηκαν ότι ήθελαν (κι) έναν χαφ με πιο αμυντικογενή χαρακτηριστικά από τον Σανκαρέ, ο οποίος έχει παίξει πολλές φορές στην καριέρα του "6άρι", αλλά καθαρόαιμο "κόφτη" δεν τον λες. Είναι πολύ πιο ξεκάθαρο "8άρι" μέσα στο γήπεδο.

Επίσης, δεδομένης της παραχώρησης του Μαυρομμάτη στον Ατρόμητο, ο Παναθηναϊκός είχε μείνει με τρεις στόπερ πρώτης γραμμής (Σένκεφελντ, Βέλεθ, Πούγγουρα), καθώς ο Μπόλονι δεν υπολογίζει τον Καραγιάννη και χρειαζόταν μία έξτρα λύση. Ο Νιάς προσφέρει μία "combo" επιλογή, αφού λόγω ύψους, διασκελισμού και ικανότητας στο ψηλό παιχνίδι μπορεί να αγωνιστεί κι ως κεντρικός αμυντικός.

Οι Γάλλοι τον περιγράφουν ως έναν αξιοπρεπή και συνεχώς εξελισσόμενο αμυντικογενή μέσο, "καλοδουλεμένο" στην εξαιρετική Ακαδημία της Λιλ, που μπορεί να δώσει επιθετικό μαρκάρισμα και στον άξονα της μεσαίας γραμμής και στα μετόπισθεν. Στα θετικά επίσης είναι και το γεγονός ότι δεν "κόστισε". Ο Παναθηναϊκός και η Λιλ θα μοιραστούν στο συμβόλαιό του για τους επόμενους μήνες ως τη λήξη της σεζόν, που δεν είναι πάνω 90.000-100.000 ευρώ (45.000-50.000 ευρώ για τους "πράσινους").

Το αρνητικό είναι πως πρόκειται για επιλογή μίας... χρήσεως, αφού η όλη συμφωνία αφορά πεντάμηνο δανεισμό και τέλος. Ναι, μπορεί, αν ο παίκτης πείσει και θελήσει να τον κρατήσει ο Παναθηναϊκός, να ξαναγίνει μία κουβέντα για την επέκταση του δανεισμού του με τη Λιλ, δεδομένου ότι έχει συμβόλαιο έως το 2023. Αλλά αυτά όλα θα φανούν στο γήπεδο...

ΕΦΥΓΑΝ

Σχετική... κινητικότητα υπήρξε και στο "φεύγα" σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο. Ιδίως προς το φινάλε. Εδώ όμως ο Ντρεοσί απέτυχε! Διότι δεν κατάφερε να βγάλει απ’ τις πλάτες του κλαμπ, τα συμβόλαια που είχαν κριθεί ως "βαρίδια". Εν προκειμένω αυτά των Αγιούμπ και Μπεκ. Η δικαιολογία του Γάλλου είναι πως δεν ήταν "συνεργάσιμοι" οι ατζέντηδες των παικτών. Ποιος ατζέντης όμως είναι (απόλυτα) συνεργάσιμος, όταν ο πελάτης του πάει να σπάσει συμβόλαιο και να χάσει λεφτά; Ουδείς.

Ο προβληματικός Αγιούμπ ξαφνικά (ξανα)βαφτίστηκε μεταγραφή και μπήκε εκ νέου στο rotation των τελευταίων αγώνων κι ο Μπεκ απλώς περνάει μια χαρά. Γιατί... μπορεί!

Στο φινάλε των μεταγραφών "τσάκισε" και η προοπτική παραχώρησης του Μακέντα στην Εσπανιόλ με δανεισμό κι οψιόν αγοράς. Κι ας ήθελε να πάει στην Ισπανία ο Ιταλός, ενοχλημένος κι απ’ τον τρόπο με τον οποίο τον (δια)χειρίζεται ο Μπόλονι. Τον Μακέντα που ο ίδιος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού αποφάσισε ξαφνικά να τον... απαξιώσει και είναι ένα ζητούμενο πως θα μπορέσει να του δώσει ξανά κίνητρα στο δεύτερο μισό της σεζόν.

Πάμε να δούμε λοιπόν λίγο πιο αναλυτικά και τις "πράσινες" αποχωρήσεις του Γενάρη:

ΑΝΤΟΝΙΤΟ ΡΕΓΑΛ

"Πονεμένη" υπόθεση ο Ισπανός και πέρασε ήδη στην Ιστορία, ως ένας παίκτης που ήλθε, είδε κι απήλθε, παίρνοντας τα 2/3 του εφετινού συμβολαίου του (120.000 απ’ τις 180.000 ευρώ) χωρίς να παίξει... δευτερόλεπτο. Ταλαιπωρήθηκε πολύ απ’ όλη αυτή την περιπέτεια που πέρασε με το μικρόβιο της φυματίωσης, που τον κράτησε off για 2 μήνες, αλλά όταν επέστρεψε και μπήκε στις προπονήσεις, ο Μπόλονι δεν τον... έβλεπε. Κι αποχώρησε πρώτος-πρώτος για να πάρει μεταγραφή για την Καρταχένα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΑΓΑΡΙΤΗΣ

Αυτή κι αν ήταν... ιστορία απ’ τις λίγες. Ο 19χρονος μπακ άρχισε να δείχνει από τα περσινά playoffs όπου έπαιξε σερί ματς (λόγω της αποχώρησης του Ινσούα) πως είχε τις προϋποθέσεις για να "σταθεί" σ’ αυτό το επίπεδο. Ο Πογιάτος με τον Ρόκα τον... εξαφάνισαν το καλοκαίρι, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος προτιμήθηκε ως αριστερός μπακ ο αριστεροπόδαρος στόπερ Μαυρομμάτης κι όλα έδειχναν πως δεν θα είχε μέλλον.

Μετά την έλευση του Μπόλονι και τις συγκυρίες του τραυματισμού του Χουάνκαρ και της απουσίας του Χατζηθεοδωρίδη, όχι μόνο πήρε ευκαιρίες, αλλά άρχισε να "λάμπει" με εξαιρετικές εμφανίσεις στα ντέρμπι κι όχι μόνο. Ο Γενάρης ωστόσο, πλησίαζε κι ο Παναθηναϊκός -ελέω Ρόκα- είχε κάνει ένα μεγάλο σφάλμα: Δεν είχε φροντίσει να επεκτείνει το συμβόλαιό του απ’ το καλοκαίρι, όταν ήταν πολύ πιο "άνετες" οι συνθήκες. Επίσης, ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση απ’ το... αστρονομικό ποσό των 27.000 ευρώ ετησίως κι όταν άρχισε να ζορίζει το πράγμα γιατί προέκυπταν προτάσεις από το εξωτερικό και το "τριφύλλι" ανέβασε την προσφορά του στις 300.000 ευρώ για την τριετία με τα μπόνους, το... πουλάκι είχε ήδη πετάξει. Η Πάρμα είχε κάνει την κίνησή της κι ο Παναθηναϊκός τον παραχώρησε λαμβάνοντας συνολικά περίπου 570.000 ευρώ μαζί με τα τροφεία του. Για έναν παίκτη που θα μπορούσε να βγάλει αρκετά περισσότερα στο μέλλον.

ΦΑΝΗΣ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ

Την πρώτη χρονιά του Δώνη (2018/19) έγινε βασικός από το... πουθενά και ήταν ένα απ’ τα πρόσωπα που τραβούσαν την προσοχή, ακόμη κι έκανε ορισμένα επιπόλαια λάθη. Στο εφετινό ρόστερ δεν είχε... τύχη για να βρει χώρο και χρόνο με την παρουσία των Σένκεφελντ, Βέλεθ, Πούγγουρα. Η επιλογή του Ατρόμητου, που αναζητούσε τον αντικαταστάτη του Ρισβάνη στα μετόπισθεν ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή για τον ίδιο, ενώ ο Παναθηναϊκός κράτησε κι ένα ποσοστό μεταπώλησης 30%.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

Όλος ο σχεδιασμός και οι ενέργειες του Παναθηναϊκού για τον Εμμανουηλίδη ήταν πέρα για πέρα λάθος. Όχι μόνο εφέτος, αλλά εδώ και τρία χρόνια. Κι αν η Φορτούνα Σιτάρντ ενεργοποιήσει την οψιόν αγοράς του 20χρονου επιθετικού το προσεχές καλοκαίρι και δώσει αυτά τα 500 χιλιάρικα, δεν θα μάθει ποτέ το "τριφύλλι" τι θα μπορούσε να έχει εισπράξει πραγματικά απ’ το συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό πρότζεκτ.

Ο χώρος κι ο χρόνος δεν ήταν ποτέ αρκετός για τον Εμμανουηλίδη. Κι αντί ο Παναθηναϊκός να επενδύσει πραγματικά πάνω του, εδώ και χρόνια αναζητούσε διαρκώς στις μεταγραφικές περιόδους παίκτες στη θέση του. Ακόμη και τις τελευταίες εβδομάδες, όπου φάνηκε να βρίσκεται λίγος παραπάνω χρόνος κι ο "μικρός" άρχισε να παίρνει ευκαιρίες εξαργυρώνοντάς τις σε γκολ κι ασίστ, το κλαμπ αποφάσισε να φέρει άλλον έναν εξτρέμ και παραλίγο να κλείσει και δεύτερο. Μοιραία κι ο ίδιος πίεσε απ’ την πλευρά του τις εξελίξεις, για να μπορέσει να πάει να παίξει σ’ ένα πρωτάθλημα και σε μία ομάδα, που θα του προσφέρει μία κανονική δυνατότητα βελτίωσης κι εξέλιξης.

Photo credits: Intime δελτίο Τύπου