Ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής τον αποκαλούσε "Αγριόγατο". Ο Γιάννης Διακογιάννης τον είχε χαρακτηρίσει "Γκόρντον Μπανκς της Ελλάδας". Για τους φίλους του Ολυμπιακού ήταν το "Λιοντάρι του Θρύλου".

Ο Παναγιώτης Κελεσίδης δεν ήταν ο συμβατικός τύπος του τερματοφύλακα. Στηρίχθηκε πιο πολύ στο ταλέντο του και λιγότερο στην δουλειά. “Κεφάλα, μόνο με το ταλέντο σου παίζεις, αν προπονηθείς σοβαρά, θα γίνεις ο κορυφαίος στην Ευρώπη” του είχε πει κάποτε ο Λάκης Πετρόπουλος.

Αυθεντικός, ντόμπρος, ειλικρινής, ο Κελεσίδης έμεινε αναλλοίωτος στο πέρασμα των χρόνων. Γελάει και δακρύζει σαν μικρό παιδί. Με όλο αυτό το πάθος και την ένταση που τον διακατέχει. Με την καρδιά του παιδιού που ξεκίνησε από τις Σέρρες με όνειρα και ελπίδες για να κατακτήσει την ποδοσφαιρική Ελλάδα.

Και τι δεν πέρασε στην ζωή του μέχρι σήμερα. Μικρός έκανε διάφορες δουλειές, δούλεψε στα χωράφια “για να βγάλω κανά φραγκάκι” και τα απογεύματα με φίλους στη γειτονιά έστηνε δύο καλάμια για δοκάρια και με μία αυτοσχέδια μπάλα από χαρτιά τυλιγμένη με σπάγκο έπαιζε ποδόσφαιρο. “Πάντα κάτω από τα δοκάρια, από τα 10 μου ήξερα ότι θα γίνω τερματοφύλακας, το είχα μέσα μου” υποστηρίζει.

Ο Κελεσίδης έφτασε στην κορυφή με τη φανέλα του Ολυμπιακού κατακτώντας τρία διαδοχικά πρωταθλήματα (1973, 1974, 1975) και δύο κύπελλα (1973, 1975) στην σπουδαία ομάδα του Γουλανδρή, αλλά βίωσε και αποτυχίες εκτός γηπέδων με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που του κόστισαν αρκετά χρήματα.

Είχε ένα μαγαζί με ρούχα στον Πειραιά, αργότερα είχε ένα πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στην Καλλιθέα και μία ταβέρνα στις Τζιτζιφιές. Πέρασαν αρκετά χρήματα από την χέρια του, αλλά έφυγαν εύκολα και γρήγορα.

Ωστόσο, η μεγαλύτερη νίκη του ήταν αυτή που έδωσε πριν από λίγους μήνες και, συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2021, απέναντι στον Covid-19. Επί δώδεκα ημέρες έδινε τη μάχη του στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου “Σωτηρία” και στο τέλος βγήκε νικητής.

Συνέντευξη στον Δημήτρη Χριστοφιδέλλη

Ήταν και η μοναδική φορά, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, που ο Παναγιώτης Κελεσίδης δάκρυσε εξιστορώντας μας όσα πέρασε εκείνες τις χειμωνιάτικες εφιαλτικές μέρες και νύχτες.

"Πριν πούμε οτιδήποτε, θέλω να ευχαριστήσω τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Γιάννη Μώραλη. Ο πρόεδρος μου στάθηκε από την πρώτη στιγμή σε όλο αυτό που πέρασα και ήταν κοντά μου (δακρύζει).

Ήταν κάτι απίστευτο. Θα στα πω όλα. Είχε γίνει ένα τουρνουά στη Θεσσαλονίκη, λίγο έξω στην Αλεξάνδρεια, ήταν εκεί ομάδες του ΠᾼΟΚ, του Άρη, του Ηρακλή, ήταν γενικά πολλοί παλαίμαχοι και είχε έρθει κόσμος να μας δει. Ήρθαν φίλαθλοι, μας αγκάλιασαν, δεν είδα να ήταν και τα μέτρα αυστηρά και τέλος πάντων τελείωσε το παιχνίδι και πάμε στο ξενοδοχείο.

Θα μέναμε εκεί και την άλλη μέρα εγώ με τον Καλτσά θα φεύγαμε για τις Σέρρες. Το πρωί της επόμενης ημέρας διαγνώστηκε ο Κασδοβασίλης με κορονοϊό. Δεν δώσαμε σημασία, φύγαμε και πήγαμε στις Σέρρες όπου έκατσα τρεις μέρες.

Μετά κατεβήκαμε στην Αθήνα και το βράδυ της ίδιας μέρας δεν αισθανόμουν καλά. Το επόμενο πρωί έκανα τεστ δεν έδειξε κάτι, αλλά το μεσημέρι άρχισα να ανεβάζω πυρετό, είχα 37,5. Το βράδυ όμως πήγε 39,5, “ψηνόμουν”. Κάνω την επόμενη ημέρα μοριακό τεστ και βγήκε θετικό. Λέω θα κάτσω δέκα μέρες μέσα στο σπίτι και θα περάσει".

Μόλις βγήκα από το Σωτηρία, δεν μπορούσα να κουνηθώ, πήγα να τρελαθώ, νόμιζα ότι θα μείνω παράλυτος

"Όμως, ο πυρετός δεν έπεφτε. Παίρνω ένα τηλέφωνο σε έναν φίλο γιατρό στο Τζάνειο και μου λέει γρήγορα στο νοσοκομείο. Φεύγω, άρχισε να επιδεινώνεται η κατάσταση και από τη στιγμή που έφτασα στο νοσοκομείο και μετά δεν θυμάμαι τίποτα. Έψαχναν να βρουν Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για να νοσηλευτώ.

Και με στέλνουν στο νοσοκομείο Σωτηρία. Αυτό έγινε με ενέργειες του Ολυμπιακού και του κυρίου Γλύκα. Με βάζουν μέσα και απ' ότι μου είπαν ότι έμεινα μέσα 12 ή 13 μέρες. Εγώ δεν θυμόμουν τίποτα. Μετά λένε στη γυναίκα μου, είδαμε ένα σημάδι, μας χαμογέλασε. Με παίρνουν από εκεί και με γυρίζουν πάλι στο Τζάνειο, γιατί ότι ήταν να γίνει, έγινε στο Σωτηρία.

Εκεί, συνέβη το εξής: Έμεινα πέντε ή έξι μέρες ακίνητος. Δεν μπορούσα να κουνηθώ. Καμία κίνηση, τίποτα. Τρελάθηκα. Μου έλεγαν κύριε Κελεσίδη θυμάστε κάτι; Τίποτα, τους λέω. Δεν θυμόμουν τίποτα. Ούτε ότι πήγα στο Σωτηρία, ούτε τίποτα.

Το θέμα, όμως, ποιο ήταν τώρα; Ξεπέρασα τον κορονοϊό, τα τεστ βγήκαν αρνητικά, αλλά δεν μπορούσα να κουνηθώ. Μου λένε πρέπει να πάτε σε Κέντρο Αποκατάστασης. Εκεί θα επανέλθετε.

Πήγα να τρελαθώ, του λέω γιατρέ δεν μπορώ να κουνηθώ, θα μείνω παράλυτος. Μου έκαναν μασάζ, προσπαθούσαν να με σηκώσουν λίγο, για να αντιδράσω, αλλά τίποτα. Ωχ, λέω, πάει, έμεινα παράλυτος. Φοβήθηκα".

Ακόμη και σήμερα πηγαίνω σε Κέντρο Αποκατάστασης, αλλά ελπίζω ότι σύντομα θα τελειώσω τις θεραπείες

"Με πήγαν σε Κέντρο Αποκαταστάσης, έπεσαν οι γιατροί πάνω μου και μου λένε, μην αγχώνεσαι, σιγά σιγά, θα επανέλθεις. Θέλουμε η ψυχολογία σου να είναι καλή, να μην σκέφτεσαι τίποτα. Είχα όμως μέσα μία πίστη ότι θα τα καταφέρω.

Πιστεύω πολύ στον Θεό και σιγά σιγά άρχισαν να μου κάνουν κάποιες ασκήσεις, να με βάζουν σε καρέκλα, σε τραπέζι, να με πηγαίνουν στο γυμναστήριο και άρχισα να αντιδρώ.

Με ευχαριστούσε το γυμναστήριο, γιατί είχα μάθει στη ζωή μου να πηγαίνω και να αθλούμαι. Έκανα μεγάλη προσπάθεια, μέρα με τη μέρα. Σηκώθηκα κάποια στιγμή, πάω να κάνω μία προσπάθεια και πήγα να πέσω.

Αλλά πήρα μία μεγάλη χαρά, που κατάφερα να σταθώ όρθιος. Ο οργανισμός άρχισε να αντιδράει και πρέπει να πω ότι οι γιατροί έπαθαν πλάκα, δεν περίμεναν ότι θα υπάρξει τόσο σύντομα βελτίωση".

Ποιος Παναγιώτης; Ο Λάζαρος είσαι…

"Ακόμη και σήμερα πηγαίνω στο Κέντρο Αποκατάστασης, κάνω θεραπείες και τώρα αν ανοίξει ο καιρός και αρχίσω να πηγαίνω στη θάλασσα, θα σταματήσω. Ήταν από τις φορές που φοβήθηκα πιο πολύ στη ζωή μου. Όταν με έστειλαν στο Σωτηρία, πήγα με 73 οξυγόνο, ζωντανός – νεκρός.

Μόλις τελείωσε όλο αυτό, πήρα τηλέφωνο έναν φίλο γιατρό, πνευμονολόγος, άρρωστος Ολυμπιακός. Του λέω, «έλα, ο Παναγιώτης είμαι» και μου απαντάει: «Ποιος Παναγιώτης; Ο Λάζαρος είσαι, αναστήθηκες. Προσπαθούσαν όλοι να σε κρατήσουν…».

Είχα κάνει τις δύο δόσεις του εμβολίου, δεν είχα προλάβει να κάνω την τρίτη. Ήταν ένα όνειρο που πέρασε και δεν θέλω να το θυμάμαι. Δύσκολες στιγμές. Αυτό που θέλω να πω όμως είναι πως μέσα σε όλο αυτό υπήρξαν άνθρωποι που μου στάθηκαν.

Πρέπει να ευχαριστήσω τον Ολυμπιακό και τον πρόεδρο Βαγγέλη Μαρινάκη, τον Γιάννη Μώραλη που το πήρε πάνω του, τους γιατρούς στο Τζάνειο και στο Σωτηρία, τους ανθρώπους στο Κέντρο Αποκατάστασης όπου είναι επικεφαλής ο Λάκης Νικολάου και φυσικά τον κόσμο για την αγάπη του, ανεξάρτητα από τι ομάδα υποστηρίζουν.

Έχω στο μυαλό μου και θέλω να πάω να ανάψω ένα κερί στον Άγιο Νεκτάριο στην Αίγινα και στη Σύμη στον Πανορμίτη. Πέρασα μεγάλο κανάλι. Κανένας να μην περάσει αυτό που μου έτυχε. Γιατί, όποιος δεν το έχει περάσει, δεν το καταλαβαίνει.

Και θέλω να περάσω και ένα μήνυμα. Ευτυχώς που είχα προλάβει και είχα κάνει τις δύο πρώτες δόσεις του εμβολίου. Δεν πρόλαβα την τρίτη δόση για δύο ημέρες. Την έκανα μετά που βγήκα από το νοσοκομείο. Πρέπει όλος ο κόσμος να προσέχει”.

Η δουλειά μικρός στο οπωροπωλείο με βοήθησε να δυναμώσω τα χέρια μου και να γίνω αυτό που ήθελα

Οι πρώτες ποδοσφαιρικές αναμνήσεις του Κελεσίδη ήταν οι εξής: “Φτιάχναμε στη γειτονιά μια μπάλα από χαρτιά, την δέναμε με σπάγκο, βάζαμε δύο καλάμια για δοκάρια και εγώ ήμουν ο τερματοφύλακας. Μετά σε ηλικία 10 ή 12 χρονών δούλευα σε ένα οπωροπωλείο στις Σέρρες.

Λέω στο αφεντικό, να δουλέψω, να πάρω ένα φραγκάκι παραπάνω να σε βοηθήσω στα καρπούζια; Ποια καρπούζια μου λέει; Έτσι, όπως τα πετάω εγώ από πάνω, μπορείς να τα πιάνεις; Πάρε με και δοκίμασε με, του είπα.

Πάμε στην αγορά, μου πετούσε τα καρπούζια, εγώ τα έπιανα και είχε εντυπωσιαστεί. Σου λέει, τι γίνεται εδώ; Ήξερα ενστικτωδώς πως πρέπει να βάλω τα χέρια μου για να πιάσω τα καρπούζια. Γι´ αυτό λένε πολλές φορές, αυτός ταλέντο γεννήθηκε.

Μετά δυνάμωσαν τα χέρια μου και 14 ετών πήγα στον Ηρακλή Σερρών και αργότερα στο Πανσερραϊκό. Σε ηλικία 17 χρόνων έπαιξα στην πρώτη ομάδα. Και είχα μπροστά δύο τερματοφυλακάρες τον Χριστοδούλου και τον Καρυπίδη. Ήμουν γεννημένος για γκολκίπερ. Και ας μην ήμουν ψηλός".

Είχα προτάσεις από την Άρσεναλ, την Τότεναμ και την Μίλαν, έπαιζα με κομμένους χιαστούς και σταμάτησα νωρίς

“Μόλις έπαιξα στον Ολυμπιακό, ήρθα και τα πρωταθλήματα και η Εθνική ομάδα και οι προτάσεις από το εξωτερικό, αλλά ήταν άλλα χρόνια, δεν ήταν εύκολο να φύγεις. Και η Άρσεναλ με ζήτησε και η Τότεναμ, όπως και η Μίλαν.

Είχαμε παίξει με την Εθνική Γερμανίας και μετά το παιχνίδι έλεγαν για μένα, ότι αυτός ο τερματοφύλακας σε λάθος χώρα γεννήθηκε. Επίσης, ο σπουδαίος Τζοφ είχε μιλήσει με πολύ καλά λόγια και όταν είχαμε βρεθεί μου είχε δώσει και τη φανέλα του”.

Ο Κελεσίδης πέτυχε πολλά στην καριέρα του, αλλά θα μπορούσε να έχει καταφέρει περισσότερα αν δεν στεκόταν άτυχος με τους τραυματισμούς. Διότι, σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 29 ετών, ενώ ως τερματοφύλακας θα μπορούσε να παίξει για τουλάχιστον πέντε έξι χρόνια ακόμη.

“Πήγαν όλα στραβά. Ήμουν 29 ετών και σταμάτησα λόγω τραυματισμών, είχα κομμένους χιαστούς. Το τελευταίο εξάμηνο στον Ολυμπιακό δεν έκανα προπονήσεις, έκανα ένεση, έμπαινα και έπαιζα. Είχα την οκταετία και περίμενα ότι θα ανανεωθεί το συμβόλαιό μου.

Όμως, ο Νταϊφάς είχε άλλη άποψη. Με πήγαν έξω για να με δουν οι γιατροί και να κάνω την επέμβαση, αλλά δεν έγινε τίποτα. Έφυγα εγώ και ήρθε ο Σαργκάνης. Πήγα μετά στην Προοδευτική γιατί δεν είχα να φάω.

Με πήρε τηλέφωνο ο Τζανετουλάκος που ήταν εκεί προπονητής και μου λέει, έλα να παίξεις, με ένα πόδι, με ένα πόδι εσύ μπορείς. Και λίγο καιρό μετά έπιασα το λαχείο".

Κέρδισα 12.000.000 δραχμές στο Λαχείο στην πιο δύσκολη στιγμή μου

"Μου έδωσε τα χρήματα ο Θεός. Από τη μία δεν ανανεώθηκε η οκταετία μου στον Ολυμπιακό και από την άλλη μου έπεσε το λαχείο. Ήταν πολλά λεφτά τότε, 12.000.000. Πήγα στο γήπεδο και φώναζα “με δικαίωσε ο Θεός”. Ήρθαν τα χρήματα στην πιο δύσκολη στιγμή μου.

Ήμουν τραυματίας στην Προοδευτική, ήταν προετοιμασία, Δεκαπενταύγουστο και η Παναγία έκανε το θαύμα της. Πήρα το λαχείο, βγήκε το πρώτο νούμερο στο Λαϊκό. Είχα ένα χιλιάρικο στην τσέπη και ήταν 200 δραχμές η τετράδα.

Πήγαινα για φυσικοθεραπεία στον Πανταζή της ΑΕΚ γιατί δεν μου έπαιρνε χρήματα και μετά σε ένα πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ περίμενα την σύζυγό μου για να περάσει να φύγουμε. Περνάει ο λαχειοπώλης, λέω στη γυναίκα μου δώσε μου και άλλα χρήματα γιατί είχα μόνο το χιλιάρικο και αγοράζω τις τετράδες που έληγαν στο 3.

Ο αριθμός που κέρδισε ήταν 63963, δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ.

Έγραψαν οι εφημερίδες ότι κέρδισα εκατομμύρια και μετά ήρθε κόσμος στην προπόνηση στην Προοδευτική για να με δει. Ήταν 150 – 200 άτομα και τους λέω, ότι όποιος έχει ταυτότητα και είναι από τις Σέρρες, να μπει στη σειρά. Και μοίρασα σε εκείνη την προπόνηση περίπου 150.000 δραχμές.

Έδωσα χρήματα και σε φίλους, που ήταν μεροκαματιάρηδες. Σε έναν φίλο, που πουλούσε φρούτα, του έδωσα 60.000. Εκείνες τις μέρες, μοίρασα πάνω από 300 χιλιάρικα. Πολλά χρήματα”.

Οφείλω πολλά στον Πετρόπουλο για τη μεταγραφή μου στον Ολυμπιακό, ήμουν έτοιμος να υπογράψω στον ΠΑΟΚ

Ο παλαίμαχος άσος του Ολυμπιακού, του Πανσερραϊκού και της Προοδευτικής αγωνίστηκε ελάχιστα στην Εθνική Ελλάδας, καθώς έκανε μόλις επτά συμμετοχές.

“Δεν με άφηνε ο Πετρόπουλος να πάω για να μην τραυματιστώ. Με πήγαιναν σε νοσοκομεία, για να παίρνω χαρτί ότι είμαι τραυματίας και να μην παίζω στην Εθνική. Αλλά με είχαν για τα πιο δύσκολα παιχνίδια, εμένα καλούσαν. Τότε, είχε μεγάλους τερματοφύλακες στην εποχή μου, τον Οικονομόπουλο, τον Χρηστίδη, τον Πουπάκη, τον Κωνσταντίνου και μετέπειτα τον Σαργκάνη.

Αφού τα λέμε όλα, όμως, πρέπει να πω ότι ήμουν έτοιμος να υπογράψω στον ΠΑΟΚ. Τότε, οι παίκτες από τις Σέρρες, την Δράμα και γενικά τη βόρεια Ελλάδα πήγαιναν στις ομάδες της Θεσσαλονίκης. Όμως, ο Λάκης Πετρόπουλος επέμενε πολύ, με ήθελε στον Ολυμπιακό και αστραπιαία με τις κατάλληλες κινήσεις έγινε η μεταγραφή μου.

Πέρασαν σπουδαίοι τερματοφύλακες από τον Ολυμπιακό. Και τη δική μου εποχή και αργότερα. Ο Πουπάκης ήταν φοβερός, ο Σαργκάνης, ο Αρβανίτης επίσης, συνεχίστηκε μετά με τον Ελευθερόπουλο και αργότερα με τον Νικοπολίδη. Μου άρεσε τα τελευταία χρόνια και ο Σα. Φέτος, οι καλύτεροι τερματοφύλακες του πρωταθλήματος ήταν ο Βατσλίκ και ο Πασχαλάκης. Καλός είναι και ο Λοντίγκιν".

Η κορυφαία επέμβαση στην καριέρα μου στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό που κερδίσαμε στη Λεωφόρο, εκεί είπε ο Διακογιάννης "ο Γκόρντον Μπανκς της Ελλάδας"

"Ο πατέρας (σ.σ. έτσι αποκαλούσε τον Γουλανδρή) με φώναζε αγριόγατο. Ο Γιάννης Διακογιάννης που έχει βγάλει το παρατσούκλι ο «Γκόρντον Μπανκς της Ελλάδας». Ήταν ένα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, τον Δεκέμβριο του 1972, το οποίο μεταδόθηκε τηλεοπτικά και ο Γιάννης Διακογιάννης είπε κατά τη διάρκεια του αγώνα, ότι του θύμισα τον Γκόρντον Μπανκς.

Εκείνη την ημέρα είχα κατεβάσει τα ρολά, όπως λέμε στο ποδόσφαιρο και κερδίσαμε. Δέκα λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα έδιωξα την μπάλα σε ένα εκπληκτικό σουτ του Αντωνιάδη, που δεν πίστευε στα μάτια του. Ήταν η καλύτερη επέμβαση στην καριέρα μου. Εκεί, είπε ο Διακογιάννης για μένα «Γκόρντον Μπανκς της Ελλάδας». Μοιάζαμε λίγο στο στιλ παιχνιδιού.

Το αστείο είναι ότι την επόμενη μέρα, πήρα στο περίπτερο να πάρω εφημερίδα. Και όπως κοίταγα τις εφημερίδες, ήρθε δίπλα μου ένας φίλαθλος του Παναθηναϊκού και λέει μου λέει: «Ρε φίλε, που τον βρήκαν αυτόν τον π… και τον έφεραν εδώ μέσα. Τι έπιανε; Στο τελευταίο σουτ του Αντωνιάδη τρελάθηκε».

Τον κοιτάω και του λέω: «Κοίτα τη φωτογραφία και κοίτα και εμένα». Έμεινε με ανοιχτό το στόμα μετά επί πέντε λεπτά έλεγε “δεν είναι δυνατόν, δεν είναι δυνατόν…”. Μετά με αγκάλιασε, μου είπε χαλάλι η καρέκλα που έσπασα βλέποντας τον αγώνα, φοβερά πράγματα.

Πραγματικά, εκείνη την ημέρα ήμουν πολύ καλός και το βράδυ συναντηθήκαμε με τον Αντωνιάδη στα μπουζούκια. Του λέω, τι έγινε; Πως και είσαι εδώ; Μου λέει, όλοι ήμασταν ευχαριστημένοι με την απόδοση του Παναθηναϊκού, αλλά πέσαμε πάνω σε ένα βουνό, εννοούσε εμένα, έτσι με έλεγε: βουνό. Ανέβηκα στην πίστα και χόρεψα και γέμισε από πιάτα και λουλούδια από Ολυμπιακούς και Παναθηναϊκούς.

Υπήρξαν κι άλλες καλές στιγμές, τα πέναλτι που απέκρουσα στο ματς με την Τότεναμ. Επίσης, έκανα πάρα πολύ καλές επεμβάσεις στον αγώνα με την Σέλτικ στη Γλασκώβη. Έγραφαν οι εφημερίδες την άλλη μέρα, ότι αυτός ο παλαιστής μας κράτησε μόνος του”.

"Είχε τρομερή ομάδα τότε ο Ολυμπιακός. Είχαμε με δύο ενδεκάδες φοβερές, οι περισσότεροι στην ομάδα ήταν διεθνείς, πήραμε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα. Κάναμε ασύλληπτα ρεκόρ, με 102 γκολ στην επίθεση και μόλις 13 στην άμυνα σε 34 αγωνιστικές.

Καθάριζε η άμυνα, έβαζε η επίθεση. Επίσης, ήμασταν 58 αγώνες αήττητοι στο πρωτάθλημα. Και τότε είχαν καλές ομάδες και ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Και στην επαρχία δεν πέρναγες εύκολα, έδινες μάχη, έφτυνες αίμα.

Η επιταγή που ήταν έξι εκατομμύρια αντί για 600.00

Θα σου πω μία ωραία ιστορία με τον Γουλανδρή. Τότε, ο πρόεδρος έδινε χρήματα στους παίκτες με τη μορφή δανείου. Όχι, ότι τα έπαιρνε πίσω, τέλος πάντων. Πηγαίνω μια μέρα και του λέω, πατέρα, έτσι τον φώναζα, θέλω 600.000 δραχμές σαν δάνειο. Μου λέει, τι τα θέλεις; Εγώ είχα βάλει στο μάτι ένα αυτοκίνητο, ένα Σιτροέν που ήταν απίστευτο, αυτόματα μέσα τα πάντα, έκανε 350 χιλιάρικα.

Εκείνος που είπε, άστο αυτοκίνητο, πάρε ένα διαμέρισμα. Μου δίνει την επιταγή, δεν βλέπω τίποτα, την βάζω στην τσέπη και πάω στην τράπεζα. Μου λέει, περίμενε, θα υπογράψεις ότι θα μου τα δίνεις λίγα λίγα και μου βγάζει μία χαρτοπετσέτα να υπογράψω. Μου έκανε πλάκα.

Φεύγω, πηγαίνω στη Σίτιμπανκ, δίνω την επιταγή στον ταμία, ο οποίος μου λέει, “ρε μπαγάσα, τα περισσότερα χρήματα πήρες από τους υπόλοιπους της ομάδας. Τι θα τα κάνεις 6.000.000;”. Τον κοιτάω, λέω από μέσα μου πλάκα μου κάνει. Του απαντάω, λάθος έκανες, 600 χιλιάρικα είναι. Μου δείχνει την επιταγή και πράγματι έγραφε 6.000.000.

Του λέω, εγώ 600.000 θέλω, αυτά δώσε μου. Δεν γίνεται μου λέει ο ταμίας, πρέπει να δώσω ότι γράφει η επιταγή. Εγώ νόμιζα ότι με δοκίμαζε ο Γουλανδρής, να δει αν είμαι τίμιος και πηγαίνω στον διευθυντή της Τράπεζας και του λέω πάρε τον πρόεδρο σε ανοιχτή ακρόαση.

Καλεί τον Γουλανδρή, του λέει ότι δεν δέχομαι να πάρω τα 6.000.000 και ακούω από την άλλη γραμμή τον πρόεδρο να λέει: «Πες του μ… να έρθει τώρα στο γραφείο μου».

Πάω πάλι στο γραφείο του Γουλανδρή και μόλις μπαίνω, μου λέει: «Έχω δει μ… και μ…, αλλά τόσο βλάκα σαν και εσένα όχι». Του απαντώ, πως αν πάρω τα 6.000.000 δεν θα με ξαναδείς, θα εξαφανιστώ και ο πρόεδρος βάζει τα γέλια και μου λέει: «Επειδή είσαι τίμιος και σε εκτιμώ, πάρε τα 600 χιλιάρικα και άλλα 300 επιπλέον». Έτσι, πήρα τελικά 900 χιλιάρικα και φεύγοντας κατέβαινα δύο δύο τα σκαλιά από την χαρά μου".

Ο Δεληκάρης με τον Γκλέζο με πλάκωσαν στα χαστούκια, επειδή δεν πήρα τα χρήματα

"Παίρνω λοιπόν την αμαξάρα και πηγαίνω στην προπόνηση, λες και είχα Μαζεράτι. Λέω στον Δεληκάρη και στον Γλέζο τι έγινε με τον Γουλανδρή και άρχισαν να πλακώνουν στα χαστούκια. «Σου έδινε ο πατέρας 6.000.000 και δεν τα πήρες, ρε βλάκα; Είσαι τρελός;» μου έλεγαν. Ο πρόεδρος όμως το αναγνώρισε αυτό.

Ήταν τόσο αγνός. Ήρθε κάποια στιγμή στην προπόνηση και είπε, “όλοι έχετε πάρει δάνεια από εμένα, αλλά οι πιο τίμιοι είναι ο Συνετόπουλος και ο Κελεσίδης”. Τι δάνεια; Ποτέ δεν πήρε τίποτα πίσω. Τα 6.000.000 το 1972 ήταν μεγάλη υπόθεση. Εκεί που έμενα στο Φάληρο, έπαιρνες διαμέρισμα με 75.000. Και δεν το πήρα…”.

Η τωρινή ομάδα και οι Έλληνες παίκτες

Φτάνουμε όμως στο σήμερα και στην ομάδα του Ολυμπιακού ή οποία κατέκτησε το τρίτο διαδοχικό πρωτάθλημα και 47ο στην ιστορία της. Τι γεύση έχει αφήσει στον Παναγιώτη Κελεσίδη ο τωρινός Ολυμπιακός;

“Σίγουρα, ήταν μία σημαντική επιτυχία. Κάθε τίτλος πρωταθλήματος είναι σημαντικός για τον Ολυμπιακό και κάθε ομάδα. Και πανηγυρίστηκε όπως έπρεπε, γιατί επρόκειτο για την προσπάθεια και τους κόπους ολόκληρης της χρονιάς. Άλλο πράγμα το θέαμα και άλλο η κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου δεν είμαστε ευχαριστημένοι από το ποδόσφαιρο που έπαιξε η ομάδα, αυτό είναι μια πραγματικότητα. Ήταν μία σεζόν που ήμασταν λιγότερο καλοί απ´ ότι τα προηγούμενα χρόνια. Παρόλα αυτά πήραμε το πρωτάθλημα με μεγάλη διαφορά και αυτό δείχνει επίσης ότι η ποιότητα των άλλων ομάδων ήταν πολύ χαμηλή".

Όταν κρίνεται το πρωτάθλημα από τον Δεκέμβριο, δεν υπάρχει επιπλέον κίνητρο για τους παίκτες

"Νομίζω ότι ένας λόγος που ο Ολυμπιακός δεν προσέφερε το θέαμα που θέλαμε όλοι είναι πως κατακτήθηκε πολύ νωρίς το πρωτάθλημα. Κρίθηκε ουσιαστικά από τον Δεκέμβριο, κοντά στα Χριστούγεννα και δεν υπήρχε το κίνητρο των ποδοσφαιριστών.

Αν όμως ήταν Έλληνες ποδοσφαιριστές στην πλειοψηφία τους τα πράγματα ίσως ήταν διαφορετικά, διότι γνωρίζουν καλύτερα τι σημαίνει νίκες στα ντέρμπι, ό,τι πρέπει να προσπαθούν περισσότερο σε κάθε αγώνα.

Έτσι, δεν είδαμε τον πραγματικό Ολυμπιακό. Οι ξένοι παίκτες βλέπουν όλα τα παιχνίδια ίδια. Όλα είναι τρεις βαθμοί. Οι Έλληνες όμως θα δουν διαφορετικά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό".

Λένε κάποιοι ότι έχει κλείσει ο κύκλος αυτής της ομάδας, αλλά δεν συμφωνώ

"Βέβαια, αυτό δεν δικαιολογεί την απόδοση της ομάδας, γιατί ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα, έχει μπει σε ευρωπαϊκά καλούπια και πάντα πρέπει να παίζει το ποδόσφαιρο που όλοι θέλουμε και γνωρίζουμε.

Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία μας είναι πολύ μεγάλη, η ομάδα πέτυχε τον πρώτο της στόχο που ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος και θα παίξουμε πάλι στα προκριματικά του Champions League.

Από εκεί και πέρα, χρειάζονται ορισμένες στοχευμένες κινήσεις το καλοκαίρι στις μεταγραφές, χρειάζεται ο Ολυμπιακός να γίνει ο παλιός καλός Ολυμπιακός, με τα δυνατά του μπακ, τους εξτρέμ, αλλά ο πρόεδρος και ο προπονητής ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν.

Έχουμε τεράστια εμπιστοσύνη στον κύριο Μαρινάκη, ενώ ο κύριος Μαρτίνς θα πρέπει να αλλάξει κάποια πράγματα, να είναι πιο ευέλικτος σε ορισμένα θέματα. Είναι επιτυχία και του ίδιου φυσικά τα τρία σερί πρωταθλήματα και σίγουρα μπορεί και καλύτερα.

Λένε κάποιοι ότι έχει κλείσει ο κύκλος αυτής της ομάδας, αλλά δεν συμφωνώ. Υπάρχουν παίκτες που μπορούν να προσφέρουν πολλά στον Ολυμπιακό. Απλά, συνέβησαν πολλά την τελευταία διετία.

Η ομάδα έπαιξε αλλεπάλληλα, οι ποδοσφαιριστές δεν ξεκουράστηκαν τα καλοκαίρια, δεν μπόρεσε να γίνει η προετοιμασία που έπρεπε, υπήρξε η πανδημία που επηρέασε πολύ τους παίκτες. Ξέρεις, αυτά δεν είναι απλά πράγματα".

Ο Μαρτίνς είχε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, να δημιουργήσει τώρα μαζί με τον πρόεδρο μία νέα ομάδα

"Η άποψη μου είναι πως ο Μαρτίνς προσπάθησε να το διαχειριστεί όσο καλύτερα μπορούσε. Είχε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός πήρε τρία σερί πρωταθλήματα μέσα σε αυτή την κατάσταση.

Για μένα, ο προπονητής πρέπει να συνεχίσει το έργο του και να δημιουργήσει μία νέα ομάδα μαζί με τον πρόεδρο. Βλέπω τελευταία ότι έχει στρέψει το βλέμμα του στα νέα παιδιά και αυτό είναι καλό".

Δεν δικαιολογείται η νοοτροπία ορισμένων ποδοσφαιριστών

"Η πραγματικότητα είναι πως δεν δικαιολογείται η νοοτροπία ορισμένων ποδοσφαιριστών. Παίζουν σε μία μεγάλη ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός, μία ομάδα ευρωπαϊκών προδιαγραφών, με υψηλό μπάτζετ και συμβόλαια και θα πρέπει να μπαίνουν σε κάθε παιχνίδι δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό. Είναι επαγγελματίες. Όχι, επειδή έχουμε σιγουρέψει το πρωτάθλημα, να μην αποδίδουμε όπως πρέπει.

Όταν είσαι στον Ολυμπιακό, πρέπει να έχεις τσαγανό, προσωπικότητα, να μπαίνεις στα παιχνίδια με τσαμπουκά. Εμείς, όταν παίζαμε και κερδίζαμε μεγάλες ομάδες, βγαίναμε έξω, διασκεδάζαμε. Όταν χάναμε, κάναμε να βγούμε δύο μήνες από το σπίτι. Μόνο προπόνηση, αγώνες και πίσω.

Ντρεπόμασταν μετά τις ήττες. Τώρα, δεν τρέχει τίποτα. Τα παίρνουν οι παίκτες τα ματς σαν όλα τα παιχνίδια. Δεν είναι όμως έτσι. Εμείς όταν κερδίζαμε ανάβαμε όλα τα φώτα στο σπίτι και όταν χάναμε, ήμασταν μέσα στο σκοτάδι.

Δεν είναι το πρεστίζ στα ντέρμπι; Ο φίλαθλος πάει στο γήπεδο για να δει την ομάδα να παίζει καλή μπάλα. Να βλέπει τον παίκτη να τα δίνει όλα στον αγωνιστικό χώρο".

Όταν είσαι στον Ολυμπιακό πρέπει να δίνεις τα πάντα, ο κόσμος βλέπει και κρίνει

"Δεν λέω, ποδόσφαιρο είναι, μπορεί να κερδίσεις, μπορεί και να χάσεις. Αλλά να παίξουμε. Να τα δώσουμε όλα στο γήπεδο. Ο κόσμος του Ολυμπιακού, ναι μεν είναι απαιτητικός με την ομάδα, αλλά αν βλέπει ότι παίζει καλό ποδόσφαιρο και δεν έρθει ένα αποτέλεσμα, δεν θα πει κάτι.

Την πρώτη χρονιά του Μαρτίνς δεν πήραμε κάποιο τίτλο, αλλά βλέπαμε ότι κάτι καλό δημιουργείται, ότι η ομάδα παίζει ποδόσφαιρο και έχει προοπτική. Η διοίκηση κράτησε τον προπονητή και είδαμε και μπάλα. Όταν είσαι στον Ολυμπιακό πρέπει να δίνεις τα πάντα, ο κόσμος βλέπει και κρίνει".

Δεν μας βγήκαν κάποιες μεταγραφές όπως αυτή του Ονιεκούρου, νομίζω ο Λόπες θα έπρεπε να πάρει περισσότερες ευκαιρίες

"Σταθήκαμε άτυχοι και με ορισμένες μεταγραφές. Δεν μας βγήκαν, όπως αυτή με τον Ονιεκούρου. Δόθηκαν τόσα χρήματα και τίποτα… Ήταν πολλά αυτά που μας εμπόδισαν φέτος, γι´ αυτό και έχει μεγαλύτερη αξία αυτό το πρωτάθλημα που πήραμε και με τόσο σημαντική διαφορά.

Νομίζω πως ο Λόπες θα έπρεπε να πάρει πιο πολλές ευκαιρίες. Έχει ποιότητα, φαίνεται ο παίκτης. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο τον Ολυμπιακό. Αυτός που μου αρέσει πολύ είναι ο Ροντρίγκες, αυτός είναι καλός, γρήγορος, με ένταση στο παιχνίδι του και αν είχε συνεχόμενα παιχνίδια, θα είχε βρει καλύτερο ρυθμό".

Η πανδημία και η κόπωση των τελευταίων ετών από τα συνεχόμενα παιχνίδια έκαναν μεγάλη ζημιά στην ομάδα

"Ήταν θέμα συγκυριών ό,τι δεν παίξαμε καλό ποδόσφαιρο μέσα στην περίοδο. Η πανδημία λόγω του κορονοϊού έκανε μεγάλη ζημιά στην ομάδα. Απουσίασαν παίκτες για αρκετό και σημαντικό διάστημα.

Δεν επανήλθαν στην κατάσταση που ήταν. Υπήρξαν τραυματισμοί και η κόπωση των τελευταίων δύο - τριών ετών. Εγώ δικαιολογώ εν μέρει την απόδοση των παικτών. Εκεί, που πήγαιναν να φορμαριστούν, έμεναν έξω για κάποιο λόγο και ξανά πάλι από την αρχή.

Όμως, από την άλλη, πιστεύω ότι μέσα στον αγωνιστικό θα μπορούσαν και έπρεπε να δώσουν παραπάνω πράγματα. Όπως και να έχει, δεν μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα γιατί η ομάδα επηρεάστηκε από πολλές καταστάσεις. Όταν είναι θέμα υγείας, δεν μπορείς να πεις κάτι.

Εδώ γεροί είμαστε και δεν μπορούμε να περπατήσουμε. Βγήκαν έξω από το πρόγραμμα τους και αυτό τους επηρέασε. Το ευχάριστο είναι ότι πήραμε το πρωτάθλημα με μεγάλη διαφορά και πρέπει να κοιτάξουμε τώρα την επόμενη χρονιά".

Το όνειρό μας είναι να δούμε τον Ολυμπιακό να φτάνει πολύ ψηλά στην Ευρώπη

"Θέλουμε να δούμε την ομάδα να παίζει καλό ποδόσφαιρο, να πάρει πάλι το πρωτάθλημα και να κάνουμε μία πολύ καλή πορεία στην Ευρώπη. Αυτό είναι το όνειρό μας, να δούμε τον Ολυμπιακό να φτάνει ψηλά στην Ευρώπη. Μας στενοχώρησε πολύ ο αποκλεισμός το περασμένο καλοκαίρι από την Λουντογκόρετς.

Αλλά ήταν οι συγκυρίες που είπα προηγουμένως, με την πανδημία. Αν ήταν καλά όλοι οι παίκτες δεν θα γλίτωσε με τίποτα η Λουντογκόρετς. Τι να κάνουμε; Ήταν μία κακή παρένθεση. Πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά".

Μας έλειψε πολύ ο Φορτούνης, θα επιστρέψει δριμύτερος

"Οπωσδήποτε ο Ολυμπιακός πρέπει να ενισχυθεί στα μπακ και στα εξτρέμ. Ανέκαθεν αυτή ήταν η δύναμή του. Πρέπει να δυναμώσουμε εκεί, με παίκτες ενδεκάδας. Χρειαζόμαστε κάτι πιο ποιοτικό.

Πρέπει να ξέρουμε όμως ότι οι μεταγραφές είναι και ρίσκο. Άλλες φορές βγαίνουν και άλλες όχι. Από εκεί και πέρα, όμως πρέπει να τα διορθώσουμε αυτά, να μην τα αφήσουμε έτσι. Πιστεύω ότι ο πρόεδρος θα κάνει αυτό που πρέπει.

Επίσης, ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα δεκάρι. Μας έλειψε πολύ ο Φορτούνης αυτή την περίοδο. Ήταν τραυματίας για μεγάλο διάστημα, τώρα που γύρισε είχε μικροτραυματισμούς και νομίζω ότι αυτό επηρέασε την ομάδα. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν δημιουργικό επιθετικό στον άξονα να κάνει τη διαφορά.

Πρέπει να έχουμε ένα παίκτη στην ομάδα που να κάνει κουμάντο στον αγωνιστικό χώρο. Όπως όταν μπαίνει ο Βαλμπουενά μέσα, βλέπεις βρε παιδί μου κάτι να αλλάξει, να γίνεται κάτι καλό.

Αυτό είναι ο Φορτούνης. Μόλις μπει στο παιχνίδι θα κάνει δύο ωραίες πάσες, θα μοιράσει ασίστ, θα σκοράρει, θα κάνει τη διαφορά.

Πιστεύω ότι ο Φορτούνης θα επιστρέψει δριμύτερος και θα είναι πολύ καλός την επόμενη περίοδο. Θα κάνει την προετοιμασία του το καλοκαίρι, τον βλέπω έχει όρεξη να παίξει και να δείξει πράγματα. Ο κόσμος τον λατρεύει, μόλις μπαίνει στο γήπεδο αποθεώνεται. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από τέτοιους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές".

Θα κράταγα τον Βαλμπουενά, σπουδαίος σκόρερ ο Ελ Αραμπί

"Παίκτες, για παράδειγμα, με την ποιότητα και το πάθος του Βαλμπουενά. Πιστεύω ότι ο Γάλλος τιμής ένεκεν θα πρέπει να παραμείνει. Για τον Ελ Αραμπί αυτό που μπορώ να πω είναι ότι πρόκειται για σπουδαίο σκόρερ. Έ

δωσε πολλά στην ομάδα και ο Ολυμπιακός του έδωσε πολλά, αλλά δεν ξέρω ακόμη τι γίνεται με το συμβόλαιό του. Νομίζω όμως πως χρειαζόμαστε έναν ακόμη καλό σέντερ φορ.

Σχετικά, με τους τερματοφύλακες του Ολυμπιακού και αν πιστεύει ότι η πειραϊκή ομάδα χρειάζεται και εκεί κάποια προσθήκη, ο Κελεσίδης, υποστήριξε: “Είναι πολύ καλός τερματοφύλακας ο Βατσλίκ και μας βοήθησε.

Δεν νομίζω πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται κάτι στη θέση του γκολκίπερ. Έχουμε τον Βατσλίκ και πιστεύω πολύ στις δυνατότητες του Τζολάκη.

Για μένα ο μικρός είναι έτοιμος για το κορυφαίο επίπεδο. Το έχω πει και το ξαναλέω. Κακώς δεν του δόθηκαν περισσότερες ευκαιρίες μέσα στην περίοδο με την πρώτη ομάδα. Να το ξεκαθαρίσουμε, για μένα δεν υπάρχει θέμα γκολκίπερ, είναι καλά ο Ολυμπιακός με τα παιδιά που έχει".

Κακώς δεν δόθηκαν περισσότερες ευκαιρίες στον Τζολάκη, μου άρεσε ο Περέα

"Ο Τζολάκης, αν και νεαρός σε ηλικία, όποτε αγωνίζεται, δείχνει σαν να έχει παίξει πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό. Δεν φοβάται, βγαίνει στις εξόδους με θάρρος και είναι καλός και κάτω από τα δοκάρια. Αυτό που χρειάζεται να κάνει, είναι δουλειά, δουλειά, δουλειά… Νομίζω, πως θα πρέπει να γίνει πιο γρήγορος στα πρώτα μέτρα της εξόδου. Πιστεύω ότι ο Τζολάκης θα είναι για πολλά χρόνια ο βασικός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού".

Σε ό,τι αφορά στο επίπεδο του Ολυμπιακού πρωταθλήματος, τις ομάδες και τους παίκτες που ξεχώρισε την τελευταία σεζόν, ο Σερραίος παλαίμαχος τερματοφύλακας, είπε: “Δεν είδα μεγάλες διαφορές, σε σχέση με πέρυσι. Οι επαρχιακές ομάδες έβαλαν δύσκολα στους μεγάλους, ο ΠΑΣ Γιάννινα έκανε εξαιρετικά παιχνίδια, το ίδιο ο ΟΦΗ, ο Βόλος, ο Αστέρας και ο Ιωνικός.

Ο Ιωνικός για μένα ήταν η έκπληξη. Ακόμη και ο Παναιτωλικός, είχε ένα διάστημα που έκανε πολύ καλούς αγώνες. Οι επαρχιακές ομάδες δεν ήταν η εύκολη λεία φέτος για τις μεγάλες ομάδες, γι´ αυτό και χάθηκαν αρκετοί βαθμοί.

Αυτός που μου άρεσε, ήταν ο σέντερ φορ των Ιωαννίνων, ο Περέα. Είναι δυναμικός, γρήγορος, μπορεί να παίξει σε μεγάλη ομάδα. Πως τον έδωσε ο Παναθηναϊκός αυτόν τον παίκτη; Γίνονται λάθη, όμως, όλες οι ομάδες κάνουν λάθη.

Επίσης, μου άρεσαν πολύ τα δύο μπακ του ΠΑΣ, ο Σάλιακας και ο Πίρσμαν, όπως και ο μέσος του Άρη, ο Σάσα”.