Μεγαλύτερος "τζόγος" για το οτιδήποτε συνδέεται μεταγραφικά και ειδησεογραφικά με την Τουρκία δεν υπάρχει. Τις συγκλονιστικά περισσότερες φορές, η υπερβολή και η ανυπόστατη σεναριολογία πάει σύννεφο. Και παρασύρει. Χτες έκλεισε η μεταγραφική περίοδος στη γειτονική χώρα. Ολοι οι "μεγάλοι" της Πόλης είχαν παρουσιαστεί να ενδιαφέρονται για τον Χένρι Ονιεκούρου του Ολυμπιακού. Ενδεικτικό ότι κανείς δεν πήρε εξτρέμ, η Μπασακσεχίρ, τον δικό της τον είχε "κλείσει" από τις 24 Ιανουαρίου (τον διεθνή Αιγύπτιο Τρεζεγκέ), ενώ η Κόνιασπορ, η οποία εμφανίστηκε να θέλει τον Ρόνι Λόπες (χωρίς καλά καλά να μπορεί να καλύψει ούτε το μισό του συμβολαίου του) δεν απέκτησε, επίσης κανέναν.

Ένα όμως από τα ελάχιστα που είχαν – τουλάχιστον – βάση ήταν η κινητικότητα που υπήρξε εκ μέρους της Φενερμπαχτσέ για την αγορά του Μπάμπη Λυκογιάννη από την Κάλιαρι. Χωρίς ουσιαστικά αριστερό μπακ (ο Τσέχος διεθνής Φίλιπ Νόβακ περισσότερο πλέον αγωνίζεται σε ρόλο στόπερ και όταν παίζει στο αριστερό άκρο, δεν ικανοποιεί) τα "καναρίνια", αναγκάστηκαν να μετατρέψουν σε τέτοιον τον πολυσύνθετο μέσο Φερντί Καντιόγλου. Ταίριαξε στο 3-4-3 του Βίτορ Περέιρα, από την στιγμή όμως που απολύθηκε ο Πορτογάλος προπονητής και το σύστημα άλλαξε, χρειάστηκε να βγουν στην αγορά, μιας και ο διεθνής Τούρκος αφενός έχει πολλά να μάθει ως προς τη θέση, αφετέρου το συμβόλαιο του ολοκληρώνεται το προσεχές καλοκαίρι και κάθε άλλο παρά σίγουρο πως θα ανανεώσει είναι.

Μετά τον Κονάν, στον "Λύκο"

Ετσι, η Φενερμπαχτέ, στα μέσα της περασμένης εβδομάδας έκανε την κίνησή της για τον "Λύκο". Είχε προηγηθεί, στα τέλη Ιανουαρίου, το "ναυάγιο" με τον Ζισλέν Κονάν, τον διεθνή Ιβοριανό της Ρεμς. Ο γαλλικός σύλλογος αποδέχτηκε προσφορά 1,5 εκατ. ευρώ, η πρόταση όμως που έγινε από τη Φενέρ στον ίδιο τον Κονάν, για 3,5 χρόνια έναντι συνολικών απολαβών 5,35 εκατ. ευρώ, δεν τον ικανοποίησε, απορρίφθηκε και έτσι, τα "καναρίνια" προχώρησαν στην επιλογή του Λυκογιάννη, ο οποίος – όπως και ο Κονάν – μπορούσε να διαπραγματευτεί μόνος του, μιας και βρίσκεται στο τελευταίο εξάμηνο του συμβολαίου του με την Κάλιαρι.

Ακουσε ό,τι είχε να ακούσει παραπέμποντας για τα περαιτέρω τους ανθρώπους του τουρκικού συλλόγου στη διοίκηση των Σαρδηνών. Συμφωνία για συμβόλαιο 2,5 χρόνων, όπως δημοσιοποιήθηκε, δεν υπήρξε. Εκατέρωθεν καλή διάθεση ναι, τέτοια που πιθανώς αν και εφόσον η Κάλιαρι έδινε το ok, θα οδηγούσε σε deal, αλλά ως εκεί. Από την στιγμή μάλιστα που έγινε η πρώτη συζήτηση μεταξύ των συλλόγων, η κατάσταση "πάγωσε". Και πάγωσε αρκετά. Η Κάλιαρι δεν ήθελε να χάσει τον Λυκογιάννη στη μάχη παραμονής που δίνει στο καμπιονάτο, ενώ σε δεύτερο επίπεδο αξίωσε ποσό που ξεπερνούσε κατά πολύ τα όσα μπορούσε και ήθελε να προσφέρει η Φενερμπαχτσέ για ποδοσφαιριστή, ο οποίος το καλοκαίρι μένει ελεύθερος. Πάνω, πολύ πάνω, από τα 2 εκατ. ευρώ δηλαδή.

Ενδεικτικό του "πάγου" το γεγονός ότι η Φενέρ μέσα στο σαββατοκύριακο – διάστημα που ουσιαστικά σταμάτησαν οι επαφές με την Κάλιαρι – στράφηκε στη λύση του Βραζιλιάνου Ζόνατας της Σάντος. Και εδώ όμως το οικονομικό αποτέλεσε αξεπέραστο εμπόδιο, αφού παρότι έφτασε να προσφέρει 2,2 εκατ. ευρώ, ο βραζιλιάνικος σύλλογος ζητούσε – ακατέβατα – τα διπλά, οπότε περιθώριο ούτε εδώ υπήρξε.

Και κάπως έτσι, αποφάσισαν στη Φενέρ (σε συνδυασμό με την τραγική φετινή αγωνιστική της πορεία, μόλις χτες αποκλείστηκε και στο Κύπελλο με εντός έδρας ήττα από την Καϊσέρισπορ) να μην προχωρήσουν σε αγορά αριστερού μπακ. Ως προς τον Λυκογιάννη, το μόνο σίγουρο είναι πως από μέσα Φεβρουαρίου τίποτα δεν μπορεί να προεξοφληθεί για το καλοκαίρι και συγκεκριμένα ως προς την τελείως απρόβλεπτη (βάσει πολιτικής και συνολικής κατάστασης) Φενέρ. Η πόρτα, σίγουρα, δεν έχει κλείσει, αλλά τη δεδομένη στιγμή μοιάζει (και είναι) πολύ μακρινό.

Πιο κοντινό; Εφόσον δύσκολα ο διεθνής αμυντικός θα ανανεώσει στην Κάλιαρι (όχι απίθανο, αλλά δύσκολο), τότε η παραμονή στο καμπιονάτο, όπου απολαμβάνει εκτίμησης μοιάζει το πιθανότερο σενάριο. Σοβαρότατο άλλωστε το ενδιαφέρον της Σαμπντόρια, αλλά και αποδεδειγμένο, αφού από τα μέσα της πρόσφατης μεταγραφικής περιόδου έκανε την κίνησή της (και να έχει την ίδια τύχη με τη Φενέρ), αλλά και της Τορίνο, η οποία επίσης καραδοκεί.