Το παιδικό όνειρα του Ανρί, το να παίξει δηλαδή μπάλα στην Ευρώπη, έχει πραγματοποιηθεί. Ο ίδιος, είναι ακομπλεξάριστος, του αρέσουν οι δυσκολίες, τόσο στην μπάλα όσο και στη ζωή, και απολαμβάνει τον ήλιο της Ελλάδας. Διαβάστε αναλυτικότερα τη συνέντευξη.

Τα καταφέρνεις πολύ καλά στον Παναιτωλικό. Ποια είναι η στιγμή που ξεχωρίζεις;

Η καλύτερη στιγμή ήταν με τον Παναιτωλικό και συγκεκριμένα ξεχωρίζω την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό (2/2). Έβαλα και ένα όμορφο γκολ. Ήταν μια πολύ δύσκολη αναμέτρηση. Μου αρέσουν τα δύσκολα. Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, φτιαγμένος για τις προκλήσεις και τις δυσκολίες.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας σου έχεις παίξει για αγγλικές ομάδες. Πες μας για τις διαφορές αγγλικού- ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως τις αντιλαμβάνεσαι.

Υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ του αγγλικού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η Αγγλία είναι μια χώρα με πολύ υψηλό ποδόσφαιρο, με μεγάλες μέρες, μεγάλες αναμετρήσεις και φυσικά μεγάλες ομάδες. Μην ξεχνάμε ότι η Αγγλία έχει κάποια από τα δυνατότερα πρωταθλήματα παγκοσμίως. Οι διαφορές με το ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν να κάνουν κυρίως στο επίπεδο του επαγγελματισμού και της πειθαρχίας.

Η ζωή στην Ελλάδα. Τι αγαπάς, τι απεχθάνεσαι και πώς ήταν η προσαρμογή σου εδώ;

Αυτό που με κέρδισε στην Ελλάδα όταν την επισκέφτηκα για πρώτη φορά ήταν ο καιρός. Μεγάλη διαφορά με τον καιρό της Αγγλίας. Θυμάμαι όταν ήμουν στο ξενοδοχείο και είδα αυτόν τον ήλιο της Αθήνας, είπα "Εγώ εδώ θα μείνω, δεν γυρνάω στην Αγγλία". Είναι σημαντικός ο ήλιος για εμένα. Εμείς οι Αφρικανοί αγαπάμε τον ήλιο. Ο ήλιος της Ελλάδας με χαλαρώνει, με κάνει χαρούμενο. Δεν υπάρχει κάτι που απεχθάνομαι στην Ελλάδα. Όσον αφορά την προσαρμογή μου και συγκριτικά με την Αγγλία δυσκολεύτηκα αρκετά λόγω γλώσσας. Αγγλικά μιλάω καλά, ελληνικά ξέρω μόνο κάποιες εκφράσεις.

Η Αφρική είναι κάτι το εξωτικό και ξένο για τους Έλληνες. Μίλησε μας για την αφρικανική νοοτροπία...

Διαφέρει πολύ από χώρα σε χώρα. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του νοοτροπία. Επιπλέον, όταν μεταναστεύεις στην Ευρώπη, αποβάλλεις κάποια στοιχεία της νοοτροπίας σου και υιοθετείς άλλα. Δεν είμαι ο ίδιος με παλιά, έχω αλλάξει. Κρατάω όμως ένα βασικό στοιχείο των Αφρικανών, τη συντροφικότητα, το ακομπλεξάριστο. Και κρατάω και αναμνήσεις. Με την μεγαλύτερη αυτή του Μουντιάλ το 2002 όπου με τη Σενεγάλη φτάσαμε στα προημιτελικά και πέτυχα δυο γκολ επί της Σουηδίας.

Τα όνειρα σου πραγματοποιήθηκαν;

Σχεδόν ναι. Από παιδί ονειρευόμουν να παίξω στην Ευρώπη. Έβλεπα ευρωπαϊκά ματς στην τηλεόραση και έλεγα ότι θα ήθελα να είμαι εκεί. Ήταν κάτι πολύ δύσκολο που όμως το κατάφερα, με τη στήριξη της οικογένειας μου και την προσωπική μου δουλειά. Και για αυτό ακριβώς μπορώ να είμαι περήφανος.

Και τώρα κάτι πιο προσωπικό. Σου αρέσουν τα περίεργα κουρέματα. Γιατί;

Είναι κι αυτό ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου. Οι μικρές αλλαγές, τα σχεδιάκια, τα χρώματα. Μου άρεσε να το κάνω από όταν ήμουν πιτσιρικάς στη Σενεγάλη. Μετά στην Αγγλία το σταμάτησα. Όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Και εδώ μου αρέσει να το κάνω πάλι (γελάει)...

Έτοιμος για την αναμέτρηση της Δευτέρας (24/2) με την Καλλονή;

Ναι! Δεν θα είναι κάτι το εύκολο, θα είναι ένα σκληρό ματς για το οποίο είμαστε έτοιμοι, θέλουμε να διατηρήσουμε την θέση μας ή να την βελτιώσουμε. Θέλουμε την νίκη, τους βαθμούς και το θετικό αποτέλεσμα.