Το "πειρατικό" της Ντουντελάνζ έκανε... πλιάτσικο επί ρουμανικού εδάφους, αποκλείοντας την σαφώς πιο έμπειρη Κλουζ από την φάση των ομίλων του Europa League και μπαίνει στην κληρωτίδα, βάζοντας πλώρη με θέα την ευρωπαϊκή διάκριση.

Το Sport24.gr σκιαγραφεί το προφίλ της Ντουντελάνζ, η οποία εδώ και μερικές ώρες ζει το δικό της παραμύθι, το οποίο ελπίζει να μην (περι)έχει δράκους.

30 Αυγούστου 2018. Ημερομηνία-ορόσημο για την Ντουντελάνζ, η οποία έκλεισε το σπίτι της Κλουζ (2-3) και μαζί το εισιτήριο διαρκείας στο ευρωπαϊκό όνειρο, γράφοντας ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη ομάδα από τα αχαρτογράφητα ποδοσφαιρικά ύδατα του Λουξεμβούργου, που εξασφαλίζει τη συμμετοχή της σε φάση ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Πλέον φιλοδοξεί να εμπλουτίσει το ποδοσφαιρικό της λεύκωμα με ευρωπαϊκές αναμνήσεις, σε ένα ταξίδι που αγνοεί την έξοδο κινδύνου.

ΕΓΧΩΡΙΟΣ "ΓΙΓΑΝΤΑΣ", ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ "ΝΑΝΟΣ"

Μπορεί να αριθμεί μόλις 27 χρόνια ζωής, ωστόσο η Ντουντελάνζ έχει καταφέρει να αφήσει το στίγμα της στο Λουξεμβούργο, καθώς έχει ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου των πρωταθλημάτων 14 φορές, ενώ μετράει στη συλλογή της ακόμη 7 κύπελλα, εγκαθιδρύοντας τη δική της εγχώρια "δυναστεία", αφού μετράει 9 κούπες την τελευταία 11άδα χρόνων.

Εκ διαμέτρου αντίθετος είναι ο ευρωπαϊκός βίος της Ντουντελάνζ, η οποία μετρούσε 22/26 πρόωρους αποκλεισμούς, με τα ευρωπαϊκά της βράδια να παίρνουν εφιαλτική τροπή και τις ήττες να ανάγονται σε χόμπι. Όλα αυτά, όμως, μέχρι χθες...

Αξίζει να ζεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει, με την Ντουντελάνζ να βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις, αφού ανήκει στο κλειστό γκρουπ των 48 ομάδων που θα παλέψουν για μία θέση στον... ήλιο του Europa League.

Το "ορμητήριο" της ομάδας είναι το "Stade Jos Nosbaum", χωρητικότητας 2.558 θέσεων, ενώ η πόλη Ντούντελανζ που συναντάται στο δυτικό τμήμα της χώρας είναι η τρίτη πολυπληθέστερη του Λουξεμβούργου, ενώ αποτελεί τη γενέτειρα του ζωγράφου Ντομινίκ Λανγκ, ο οποίος θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του ιμπρεσιονισμού για το αποκαλούμενο "Γιβραλτάρ του Βορρά".

Στην άκρη του πάγκου κάθεται ο 37χρονος Γερμανός Ντίνο Τόπμελερ, υιός του διάσημου ποδοσφαιρανθρώπου Κλάους, ενώ κάτω από τα γκολπόστ δεσπόζει με την παρουσία του ο πολύπειρος αρχηγός Τζόναθαν Ζούμπερτ, που αποτελεί σημαία της ομάδας από το 2004, ενώ στα 38 του χρόνια έχει φορέσει το εθνόσημο των "κόκκινων λιονταριών" 87 φορές.

Στα μετόπισθεν ξεχωρίζει ο -νεοφερμένος από τη γαλική Μετς- αμυντικός "βράχος" Μίλαν Μπίσεβατς. Ο διεθνής Σέρβος που μετράει 19 συμμετοχές με τους "όρλοβι", αν και πλησιάζει στη δύση της καριέρας του, κάνει την διαφορά στην οπισθοφυλακή, ενώ το βιογραφικό του είναι "βαρύ", καθώς περιλαμβάνει θητείες -μεταξύ άλλων- σε Παρί Σεν Ζερμέν, Λιόν και Λάτσιο.

Στον (νευραλγικό) χώρο του κέντρου το σημείο αναφοράς ονομάζεται Λέβαν Κένια. Πρόκειται για 10άρι παλαιάς κοπής made in Γεωργία, με έμφυτο το DNA της τεχνικής κατάρτισης, ενώ διαθέτει παραστάσεις από Bundesliga, έχοντας φορέσει στο παρελθόν τη φανέλα της Σάλκε.

Στη γραμμή κρούσης ξεχωρίζει ο Ντέιβ Τουρπέλ, ο οποίος αποτελεί μέλος της εθνικής Λουξεμβούργου (37 συμμετοχές). Παράλληλα, οι προβολείς της δημοσιότητας στρέφονται και στον Ντανέλ Σινάνι, ο οποίος στα 21 του χρόνια λογίζεται ως η μεγάλη ελπίδα του ποδοσφαίρου της χώρας, ενώ με δύο προσωπικά του γκολ έβαλε το.. λιθαράκι του στην "άλωση" του κάστρου της Κλουζ, υπογράφοντας την πρόκριση της ομάδας του.

ΟΜΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ...

Η Ντουντελάνζ θα μπορούσε να μοιάζει με σύγχρονο ποδοσφαιρικό "Πύργο της Βαβέλ", αφού μόλις το 28,1% του ρόστερ απαρτίζεται από γηγενείς παίκτες, την στιγμή που οι 23/32 παίκτες είναι ξένοι, συνθέτοντας το πολυεθνικό ψηφιδωτό των πρωταθλητών Λουξεβούργου.

"Στα έξι μου ήθελα να γίνω μάγειρας. Στα εφτά μου, Ναπολέων Και η φιλοδοξία μου μεγαλώνει συνεχώς από τότε", τάδε έφη Σαλβαντόρ Νταλί. Στα λόγια του Ισπανού ζωγράφου θα μπορούσαν να αντικατοπτρίζονται οι φιλοδοξίες της Ντούντελανζ, οι οποίες δεν γνωρίζουν σύνορα, με τον σύλλογο να επιδιώκει να τοποθετήσει στον ποδοσφαιρικό χάρτη το Λουξεμβούργο.

Εξάλλου, τα παιχνίδια με την Κλουζ αποτελούν προπομπό και δείχνουν τον δρόμο στη Ντούντελανζ, η οποία δεν θέλει να επωμιστεί τον (άχαρο) ρόλο του κομήτη και να αποτελέσει ποδοσφαιρικό πυροτέχνημα, που μετά την πρώτη του λάμψη διασκορπίζεται στους αιθέρες.