Το μετρό σε αφήνει περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το γήπεδο της Μπάγερν, είναι ο τερματικός σταθμός. Μια απόσταση κάπως μεγαλύτερη από το Ειρήνη-Ολυμπιακό Στάδιο.

Περπατώντας με κατεύθυνση προς αυτό το βαθύ κόκκινο μπαλόνι, σου δημιουργείται η αίσθηση ότι πρόκειται για κάτι εντελώς παράταιρο με οτιδήποτε άλλο υπάρχει στην επιφάνεια της γης, σαν ένα σκάφος από το υπερπέραν, που προσγειώθηκε στη μέση του πουθενά.

Ένα διαστημόπλοιο της μπάλας, φτιαγμένο για να υποδέχεται τους εξωγήινους του ποδοσφαίρου. Κάποιες φορές και γήινους, όπως εν προκειμένω η ΑΕΚ. Οι εντός του γηπέδου χώροι, είναι εξίσου «ψαρωτικοί» και αρκετά λιτοί, βαρύ γερμανικό στυλ αλλά με την υπεροχή της βαυαρικής κληρονομιάς να σου θυμίζει σχεδόν σε κάθε γωνιά του ότι αυτή είναι η έδρα μιας θρυλικής ομάδας, τα φαντάσματα της οποίας, εν ζωή ή μη, κυκλοφορούν παντού, ανάμεσά μας.

Ανεβαίνοντας στις εξέδρες, αντιλαμβάνεσαι το γιατί αποκαλείται αρένα. Έχει τρία διαζώματα κι όμως μοιάζει με ένα κλουβί ταλαιπωρίας για όποιον παρουσιαστεί λιγότερο υποψιασμένος από όσο πρέπει ή αν η Μπάγερν αποφασίσει να καταθέσει κέφι και να βγάλει γούστα.

Απολαύστε μέσα από μερικές εικόνες το σπίτι της πεντάκις πρωταθλήτριας Ευρώπης.