Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ήταν ξεκάθαρος πριν το τζάμπολ του αγώνα με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ : "Ο Παναθηναϊκός έχει πάντα στόχο την κούπα. Θέλουμε να πάμε στο Final Four και από εκεί και πέρα, να πάμε και να τη σηκώσουμε κιόλας". Θα έλεγε κανείς πως το αφεντικό της ΚΑΕ έβαλε τον πήχη πολύ ψηλά, όμως πως να τον χαρακτηρίσεις παράλογο όταν η ομάδα του αποκλείστηκε τα τελευταία δύο χρόνια από τη Φενέρμπαχτσε και τη Ρεάλ Μαδρίτης, τις μετέπειτα Πρωταθλήτριες Ευρώπης; Το ερώτημα, βέβαια, είναι αν οι πράσινοι έχουν αρκετό βάθος στο ρόστερ και τα ''κομμάτια'' που χρειάζονται για να πετύχουν αυτόν τον στόχο που τους ξεφεύγει από το 2012 κι έπειτα...

Το πρώτο δείγμα του Παναθηναϊκού στη EuroLeague 2018/19 δεν ήταν... φανταχτερό. Υπήρχαν εντυπωσιακά διαστήματα απέναντι στη Μακάμπι, όπως το πρώτο πεντάλεπτο της πρώτης και το πρώτο πεντάλεπτο της τρίτης περιόδου, υπήρχαν όμως και αρκετές στιγμές προβληματισμού. Λογικές και... ευπρόσδεκτες για τον Τσάβι Πασκουάλ, που έχασε έναν σπουδαίο, πρωτοκλασάτο πάουερ φόργουορντ (Κρις Σίνγκλετον), προσπαθεί να αντικαταστήσει έναν εκκεντρικό σούτινγκ γκαρντ (Μάικ Τζέιμς) με έναν πιο έμπειρο και συνειδητοποιημένο σκόρερ (Κιθ Λάνγκφορντ) και θέλει να στηρίξει την επένδυση που έγινε με την απόκτηση του Ιωάννη Παπαπέτρου.

Ο Ντεσόν Τόμας δεν είναι Σίνγκλετον και δεν θα γίνει κιόλας, δεν θα παίζει +30 λεπτά, μπορεί όμως να προσφέρει περισσότερα από όσα έδωσε στο χθεσινό ματς. Είχε 2/9 σουτ, είχε "τραβηγμένες" προσπάθειες, θα χρειαστεί χρόνο για να προσαρμοστεί. Το ίδιο και ο Λάνγκφορντ που έκανε το παιχνίδι του στο πρώτο δεκάλεπτο, αλλά στη συνέχεια "κρύωσε" στον πάγκο και δεν ήταν το ίδιο απειλητικός. Ο 35χρονος Αμερικανός βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο στην καριέρα του, από σούπερσταρ γίνεται ρολίστας και θα χρειαστεί κι αυτός έναν σημαντικό χρόνο προσαρμογής, μια περίοδο... χάριτος. Ο Παπαπέτρου, από την άλλη, θα είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Θα παίξει άμυνα τον αντίπαλο άσο, θα βάλει πλάτη στο καλάθι, θα ορμήξει προς αυτό, θα δώσει μάχες στα ριμπάουντ. Χθες βγήκε στο έβδομο λεπτό και γύρισε στο 36ο, θα πρέπει κι εκείνος να δουλέψει πνευματικά κυρίως, γιατί σωματικά είναι στην καλύτερη φάση της καριέρας του.

Κι αν ο Πασκουάλ έχει τουλάχιστον δύο παίκτες σε κάθε θέση (Λοτζέσκι - Λάνγκφορντ - Παππά στο δύο, Παπαπέτρου - Αντετοκούνμπο στο τρία, Μήτογλου - Τόμας στο τέσσερα, Γκιστ - Λάσμε - Βουγιούκα - Παπαγιάννη στο πέντε), δεν συμβαίνει το ίδιο στον άσο. Ο Νικ Καλάθης έπαιξε 35 λεπτά στο χθεσινό ματς, ήταν σπουδαίος στο πρώτο και το τρίτο δεκάλεπτο όταν έδωσε έξι και έξι ασίστ αντίστοιχα, όμως στο τέταρτο έμεινε από δυνάμεις. Το δείχνουν τα τέσσερα λάθη που έκανε σε αυτό το διάστημα, δεν έδωσε τελική πάσα, δεν πήρε ριμπάουντ και δεν σκόραρε. Σε λίγους μήνες (στις 7 Φεβρουαρίου για την ακρίβεια) θα μπει στο 30ο έτος της ηλικίας του, διανύει τα πιο παραγωγικά του χρόνια και στον Παναθηναϊκό οφείλουν -πρώτα στους εαυτούς τους και στην τεράστια επένδυσή τους και στη συνέχεια στον ηγέτη τους- να τον διαχειριστούν με σοφό τρόπο γιατί από εκείνον ξεκινούν και σε εκείνον τελειώνουν όλα.

Στην έβδομη σεζόν της καριέρας του στη EuroLeague, ο διεθνής γκαρντ είναι ένας από τους 5-6 κορυφαίους κοντούς της διοργάνωσης μαζί με τους Γιουλ, Ντε Κολό, Σβεντ, Σλούκα, Σπανούλη, ενδεχομένως να είναι και ο κορυφαίος όλων. Για να συνεχίσει όμως να είναι το ίδιο παραγωγικός, θα πρέπει πρώτον ο Πασκουάλ να δώσει μερικές ευκαιρίες στον Λούκας Λεκαβίτσιους και δευτερευόντως ο Λιθουανός να τις αρπάξει. Στο ματς με τη Μακάμπι μπήκε στο 13', επτά δευτερόλεπτα μετά έδωσε ασίστ στον Λάσμε, στη μεθεπόμενη επίθεση έδωσε νέα ασίστ στον Τόμας και μετά από τρία λεπτά στο παρκέ, είδε τον προπονητή του να τον τραβά στον πάγκο και να τον κρατά εκεί μέχρι το φινάλε. Σίγουρα ο Πασκουάλ ξέρει καλύτερα γιατί πήρε αυτή την απόφαση, σίγουρα όμως πρέπει να βρει έναν τρόπο να βγάλει λίγο βάρος από την πλάτη του Καλάθη που θα συναντήσει στη συνέχεια ομάδες με εκπληκτικά γεμάτες περιφερειακές γραμμές.

Όταν η Ρεάλ Μαδρίτης έχει τους Γιουλ, Καμπάτσο, Κοζέρ, όταν η Φενέρμπαχτσε έχει τους Σλούκα, Ένις, Ντίξον, Γκιουλέρ, Μαχμούτογλου, όταν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει τους Ροντρίγκεθ, Χάκετ, Ντε Κολό, όταν ο Ολυμπιακός έχει τους Σπανούλη, Γουίλιαμς-Γκος, Στρένιελς, το να στηρίζεται μια ομάδα του επιπέδου του Παναθηναϊκού που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό (όπως και οι προαναφερθείσες) σε έναν δημιουργό, μοιάζει παράτολμο και ακραίο. Ούτε ο Παππάς, ούτε ο Λάνγκφορντ, ούτε ο Λοτζέσκι μπορούν να λειτουργήσουν ως δημιουργοί, δεν έχουν αυτό το ένστικτο, δεν έχουν μάθει να παίζουν έτσι.

Προς το παρόν, πάντως, κρατήστε αυτό: Στην έβδομη σεζόν του στη EuroLeague o Νικ Καλάθης βρίσκεται στο δρόμο για να προσπεράσει τον Θοδωρή Παπαλουκά στις ασίστ! Ο "Τεό" είναι πέμπτος στη σχετική all-time λίστα με 977 τελικές πάσες σε 252 αγώνες, ο ηγέτης του Παναθηναϊκού βρίσκεται στη 12η θέση με 733 σε 151 αναμετρήσεις και Α) δεν αντιμετωπίσει σοβαρό τραυματισμό, Β) συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς, Γ) παίξει σε 33-35 αγώνες και Δ) πιάσει τον περσινό του μέσο όρο (8 ανά αγώνα), τότε θα βρει τις 245 ασίστ που χρειάζεται για να μπει στην πρώτη πεντάδα και να αφήσει πίσω του τον παλαίμαχο αστέρα. Θα πρόκειται για εντυπωσιακό milestone, καθώς ο Παπαλουκάς έπαιξε 12 χρόνια στη διοργάνωση, έστω και με την παλαιά μορφή της που είχε λιγότερους αγώνες, περίπου 25 για τις ομάδες που έφταναν μέχρι τον τελικό.