Λένε πως " όποιου του μέλλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει". Κι ο Νίκος Παππάς είναι κάτι τέτοιο. Ένας παίκτης που πέρασε πολλά φέτος, από άποψη τραυματισμών. Κάθε φορά όμως έβρισκε τον τρόπο να γυρίσει καλύτερος, να βρει ρυθμό άμεσα και, εν συνεχεία, να εξελιχθεί στον κορυφαίο παίκτη των "πρασίνων" για τον τελευταίο μήνα. Κάτι που αποδεικνύουν οι αριθμοί.

Προσπάθησε να ελέγξει τα πάντα εντός παρκέ (το έκανε με επιτυχία, ως επί το πλείστον), αλλά δεν μπορούσε να φροντίσει για τους αστάθμητους παράγοντες, όπως η ατυχία. Αυτή που θα τον κρατήσει εκτός παρκέ για τουλάχιστον έξι μήνες, ως αποτέλεσμα του σοβαρού τραυματισμού που υπέστη στο παιχνίδι με τον Κολοσσό , για τα προημιτελικά των πλέι οφ. Ήταν 3'32'' πριν το τέλος της τρίτης περιόδου, όταν επιχείρησε να σκοράρει μπροστά στον Τέιλορ Σμιθ, με την επιστροφή του στο έδαφος να μην είναι η καλύτερη δυνατή. Εξ ου και η κραυγή πόνου που έβγαλε άμεσα. Σα να είχε καταλάβει πως κάτι δεν λειτουργούσε σωστά.

Αν ανατρέξει κανείς στο ιατρικό ιστορικό του για τη φετινή αγωνιστική περίοδο, θα δει ότι οι φορές που έλειψε από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του Παναθηναϊκού ήταν πολλές. Για την ακρίβεια, μέχρι την κακιά στιγμή της Ρόδου, είχε αναγκαστεί να βγάλει τα αθλητικά άλλες έξι φορές. Από ιώσεις και θλάσης, μέχρι... σκωληκοειδίτιδα, που τον υποχρέωσε να περάσει την πόρτα του χειρουργείου, στα τέλη Ιανουαρίου.

Κι αν αυτό πέρασε σχετικά γρήγορα (μέσα σε περίπου δύο εβδομάδες), αν οι -τρεις στον αριθμό- θλάσεις ήρθαν κι έφυγαν, εν τούτοις η ρήξη πρόσθιου χιαστού (ο πρώτος τόσο σοβαρός τραυματισμός στην καριέρα του) θα τον αφήσει μακριά από τα γήπεδα για αρκετούς μήνες.

Τι... έπαθε φέτος ο Νίκος Παππάς

Πότε τραυματίστηκε	Τι είχε	Πότε επέστρεψε
10 Οκτωβρίου	Θλάση στο γαστροκνήμιο	15 Οκτωβρίου
31 Οκτωβρίου	Θλάση στον τετρακέφαλο	5 Νοεμβρίου
4 Ιανουαρίου	Ίωση	13 Ιανουαρίου
20 Ιανουαρίου	Θλάση στον τετρακέφαλο	25 Ιανουαρίου
27 Ιανουαρίου	Οξεία σκωληκοειδίτιδα	14 Φεβρουαρίου
6 Μαΐου	Χτύπημα στο πρόσωπο	9 Μαΐου

Δεν πρόλαβε να χαρεί

Μέσα σε όλα όμως, ο νέος τραυματισμός του ήρθε μόλις ένα μήνα μετά την πρόωρη επέκταση του συμβολαίου του με τον Παναθηναϊκό. Δηλαδή του... καλύτερου νέου της καριέρας του, μετά την μεταγραφή του στον σύλλογο, το καλοκαίρι του 2013. Ήταν ανήμερα του Game 4 των προημιτελικών της Euroleague, κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, όταν ακούστηκε από τα μεγάφωνα του ΟΑΚΑ πως ο Νίκος Παππάς θα παραμείνει κάτοικος ΟΑΚΑ μέχρι το 2018 .

τραυματίστηκε στο πρόσωπο , κατά τη διάρκεια του αγώνα με τον Πανελευσινιακό, για την προτελευταία αγωνιστική της Basket League ΣΚΡΑΤΣ. Πήγε άμεσα στο νοσοκομείο, όπου αποδείχθηκε πως δεν είχε κάτι σοβαρό, πλην ενός επιπόλαιου χτυπήματος στο κούτελο. Αυτή τη φορά (στη Ρόδο) τα πράγματα εξελίχθηκαν όμως πολύ χειρότερα, με τους φόβους των γιατρών της ομάδας να επιβεβαιώνονται.

Τι χάνει ο Παναθηναϊκός

Η ουσία του πράγματος είναι πως οι "πράσινοι" θα δουν έναν παίκτη στον οποίο επένδυσαν και συνεχίζουν να επενδύουν να μένει εκτός δράσης, για αρκετούς μήνες. Κι η κατάσταση της υγείας, όπως επίσης η αποθεραπεία του είναι αυτό που αποτελεί το μείζον, για τους ανθρώπους της ομάδας. Τα υπόλοιπα θα έρθουν στην πορεία.

Αν το πάμε βέβαια στο αγωνιστικό κομμάτι, θα δούμε ότι η απουσία του -σε πρώτη φάση από τους τελικούς της Basket League- είναι κάτι παραπάνω από σημαντική. Κι ανεκπλήρωτη, αφού είναι παίκτης που προσφέρει στο "τριφύλλι" πράγματα που δεν υπάρχουν σε άλλους παίκτες. Όπως το σκορ μέσα από φάσεις "ένας εναντίον ενός", ή δυνατότητα να ολοκληρώσει μόνος του φάσεις στον αιφνιδιασμό, να σουτάρει μετά από ντρίμπλα, να αποτελέσει τον βασικό εκτελεστή του Παναθηναϊκού και -μέσα σε όλα- να δώσει τη "σπίθα" στην ομάδα, με τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του, εντός παρκέ.

Αντί επιλόγου: Ο Νίκος Παππάς κατάφερε φέτος να ανέβει επίπεδο, να δικαιώσει μέχρι κεραίας τις προσδοκίες που -πάντοτε- υπήρχαν γι αυτόν, να κάνει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο , μα πάνω απ όλα να αποδείξει πως είναι ο παίκτης που μπορεί να πάρει τα "κλειδιά" της ομάδας, όταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης πει το "αντίο" στη δράση. Το μόνο που μένει είναι να επιστρέψει υγιής και να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε...