Η στιγμή που τα έξι παιδιά του Βασίλη Σπανούλη πάτησαν το κουμπί και εμφανίστηκε η φανέλα του στην οροφή του ΣΕΦ, στον επίλογο της εκδήλωσης "The Night of the Legend" που διοργάνωσε η ΚΑΕ Ολυμπιακός, ήταν με διαφορά και η πιο συγκινητική.

Λογικό αφού το νούμερο 7 ξετυλίχθηκε αργά αργά ψηλά στον ουρανό του Σταδίου με το τραγούδι "In This Shirt" να ακούγεται από τα μεγάφωνα και να προκαλεί ακόμα πιο έντονα συναισθήματα.

Το τραγούδι αυτό δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά και μουσική και στίχοι ταίριαζαν απόλυτα στην περίσταση. Τραγούδι το οποίο διάλεξε μάλιστα η σύζυγος του Σπανούλη, Ολυμπία Χοψονίδου.

Οι στίχοι του τραγουδιού "In This Shirt"

I am lost in our rainbow
Now our rainbow has gone
Overcast by your shadow
As our worlds move on
In this shirt, I can be you
To be near you for a while
In this shirt, I can be you
To be near you for a while
There's a crane
Knocking down
All those things
That we were
I awake
In the night to hear the engines purr
There's a pain
It does ripple
Through my frame, makes me lame
There's a thorn in my side
It's the shame, it's the pride
Of you and me
Ever changing
Moving on now
Moving fast
And his touch
Must be wanted
Must become
Through your ask
But I need Jake to tell you
That I love you
It never rests
And I've bled every day now
For a year
For a year
I did send you a note
On the wind for to read
Our names there together
Must have fallen like a seed
To the depths of the soil
Buried deep in the ground
On the wind, I could hear you
Call my name, held the sounds
I am lost
I am lost, in our rainbow
Now our rainbow has gone
I am lost, in our rainbow
Now our rainbow has gone
I am lost
I am lost
I am lost
I am lost
I am lost

Η μετάφραση των στίχων του τραγουδιού "In This Shirt"

Είμαι χαμένος στο ουράνιο τόξο μας. Τώρα το ουράνιο τόξο μας έχει φύγει, έχει καλυφθεί από τη σκιά σου, καθώς οι κόσμοι μας προχωρούν.

Σε αυτή την μπλούζα, μπορώ να είμαι εσύ, να είμαι για λίγο κοντά σου.
Σε αυτή την μπλούζα, μπορώ να είμαι εσύ, να είμαι για λίγο κοντά σου.

Υπάρχει ένας γερανός που γκρεμίζει όλα όσα ήμασταν. Ξυπνάω τη νύχτα για να ακούσω το μούγκρισμα των μηχανών.

Υπάρχει ένας πόνος. Κυματίζει μέσα από το κάδρο μου και με κάνει να φαίνομαι βαρετός.

Υπάρχει ένα αγκάθι στα πλευρά μου. Είναι η ντροπή, είναι η περηφάνια για εσένα και για εμένα, που αλλάζουμε πάντα, προχωρώντας μπροστά, προχωρώντας γρήγορα.

Και το άγγιγμά του, πρέπει να αναζητηθεί. Πρέπει να γίνει, μέσα από τη δική σου αναζήτηση. Αλλά χρειάζομαι τον Τζέικ για να σου πει ότι σε αγαπώ.

Δεν επαναπαύεται ποτέ και αιμοραγώ κάθε μέρα τώρα, εδώ κι έναν χρόνο, εδώ κι έναν χρόνο.

Σου έστειλα ένα σημείωμα, να το διαβάσεις στον άνεμο.

Τα ονόματά μας εκεί μαζί, πρέπει να έπεσαν σαν σπόρος στα βάθη του εδάφους, θαμμένα βαθιά στο έδαφος.

Στον άνεμο, μπορούσα να σε ακούσω.

Φώναξε το όνομά μου, κράτησε τους ήχους.

Χάθηκα.

Είμαι χαμένος, στο ουράνιο τόξο μας. Τώρα το ουράνιο τόξο μας έχει φύγει. Είμαι χαμένος, στο ουράνιο τόξο μας. Τώρα το ουράνιο τόξο μας έχει φύγει. Χάθηκα. Χάθηκα. Χάθηκα. Χάθηκα. Χάθηκα.