Ο Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος νικητής στον τελικό του Final Eight του Κυπέλλου Ελλάδας ΟΠΑΠ, επικρατώντας με 69-58 του Παναθηναϊκού AKTOR, κατακτώντας το τρόπαιο για τρίτη σερί χρονιά.

Οι “ερυθρολευκοι” ήταν ανώτεροι από τους “πράσινους”, πάτησαν γκάζι στο δεύτερο μέρος και πήραν την νίκη, δείχνοντας χαρακτήρα.

Το SPORT24 αναλύει την νίκη του Ολυμπιακού κόντρα στον Παναθηναϊκό AKTOR.

Ο Φαλ, ο Ράιτ και τα επιθετικά ριμπάουντ

Ο Μουσταφά Φαλ (13 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κοψίματα) αποδείχθηκε για ακόμα ένα “αιώνιο” ντέρμπι τα τελευταία χρόνια καθοριστικός. Ο Γάλλος σέντερ δεν είχε αντίπαλο στα μέτρα του, με τον Ολυμπιακό να τον αξιοποιεί σε ακόμα ένα παιχνίδι. Ο ύψους 2.18 μέτρων Φαλ πήρε τις μπάλες που ήθελε στο post κόντρα στον κατά 12 πόντους κοντύτερό του Λεσόρ και δημιούργησε ξανά καταστάσεις για τους “ερυθρόλευκους”, είτε σκοράροντας, είτε πασάροντας.

Ο Παναθηναϊκός AKTOR δοκίμασε κάποιες φορές να μαρκάρει μην κάνει double team τον Γάλλο. Ήταν σαφές όμως ότι δεν ήταν εύκολο. Αποτέλεσμα ήταν τελικά να αλλάξει το πλάνο και να στέλνει βοήθειες, με τον Φαλ να βρίσκει πάντα λύσεις στα προβλήματα που του παρουσιάζονταν.

Το εντυπωσιακό ωστόσο για τον Ολυμπιακό είναι ότι σε μία βραδιά που ο MVP του ήταν ο Φαλ, ο Γάλλος δεν πάτησε καν στο παρκέ στην κρίσιμη τέταρτη περίοδο. Αντιθέτως, έμεινε στο παρκέ όλο αυτό το διάστημα ο Μόουζες Ράιτ (13 πόντοι), ταλαιπωρώντας τον κουρασμένο Λεσόρ. Ο Αμερικανός σέντερ συμπληρώνει ιδανικά τον Φαλ επειδή είναι διαφορετικός παίκτης. Είναι ένας ψηλός που παίζει το Pick and Roll εξαιρετικά, ρολάρει στο καλάθι δυναμικά, υποχρεώνει τους αντιπάλους σε προσαρμογές.

Με τον Παναθηναϊκό AKTOR να παίζει σε όλο το παιχνίδι Hedge Out στο Pick and Roll (o ψηλός έβγαινε δυναμικά στον χειριστή της μπάλας), ο Ράιτ έδωσε αυτό που δεν είχε ο Ολυμπιακός μέχρι την έλευσή του: Έναν σέντερ που θα ρολάρει γρήγορα στο καλάθι και θα τελειώσει άμεσα την φάση ή θα τραβήξει βοήθεια από τρίτο παίκτη από την αδύνατη πλευρά. Στο δεύτερο σενάριο δημιουργούνται νέες περιστροφές στην άμυνα. Μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός - που χαρακτηρίζεται από την καλή κυκλοφορία - μπορεί να χτυπήσει εκεί. Και αυτό έκανε.

Παράλληλα, ο Ολυμπιακός χτύπησε και στα επιθετικά ριμπάουντ με τους ψηλούς του. Κάθε επιλογή μιας ομάδας έχει συνέπειες. Τα διαρκή Hedge Out του Παναθηναϊκού AKTOR δίνουν ευκαιρίες για επιθετικά ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός πήρε 12. Ο τρίτος σκόρερ των “ερυθρόλευκων” ήταν και αυτός ψηλός (Φίλιπ Πετρούσεβ με 10 πόντους). Αυτό δεν είναι τυχαίο, ήρθε μέσα από στόχευση της ομάδας του Πειραιά.

Η άμυνα που κλείδωσε τον Ναν, ο Φαλ και η απουσία Plan B του Παναθηναϊκού AKTOR

Ήταν σαφές από πλευράς Ολυμπιακού ότι ο περιορισμός του Κέντρικ Ναν ήταν κομβικής σημασίας. Ο Αμερικανός είναι ένα πυρηνικό όπλο στην επίθεση και ο Ολυμπιακός του συμπεριφέρθηκε ακριβώς με αυτό τον τρόπο, υποχρεώνοντάς τον να δουλέψει σκληρά για κάθε σουτ του.

Οι “ερυθρόλευκοι” συνήθως παίζουν “Flat” στο Pick and Roll φέτος, δίνοντας το σουτ στους αντίπαλους γκαρντ. Κόντρα στον Ναν όμως προσαρμόστηκαν, όπως κάνουν κάθε φορά απέναντι σε έναν καλό σκόρερ. Έβαλαν τον παίκτη που τον μάρκαρε (συνήθως τον Γουόκαπ) να σπάει το σκριν και ζητούσαν να τον στέλνει δεξιά. Ανέβασαν τον Φαλ λίγο πιο ψηλά, σχεδόν στο τρίποντο. Κυρίως όμως, έβαλαν τον παίκτη που μάρκαρε τον Ναν να κολλήσει στον γοφό του. Ο λόγος; Ήθελαν να στείλουν τον Αμερικανό μέσα στο καλάθι, πάνω στον Φαλ σε μία λογική “Pack the Paint” (σ.σ: Γέμιζε με κορμιά την ρακέτα). Ιδού ένα παράδειγμα.

Ο Ναν παίζει Pick and Roll με τον Λεσόρ, με τον Γουόκαπ να τον στέλνει δεξιά και τον Φαλ στο ύψος του τριπόντου. Ο Λαρεντζάκης που μαρκάρει τον Γκραντ, είναι ήδη μέσα στην ρακέτα.

Ο Ναν βρίσκεται στην κορυφή της ρακέτας, αλλά ο Γουόκαπ είναι ήδη στον γοφό του. Ο Φαλ τον περιμένει, ενώ οι Μπραζντέικις και Λαρεντζάκης κλείνουν προς τα μέσα από την αδύνατη πλευρά.

Ο Ναν αστοχει σε ένα δύσκολο floater υπό την πίεση των Γουόκαπ και Φαλ, ενώ δεν έχει δει τον Γκραντ στην αδύνατη πλευρά.

Ιδού ακόμα ένα παράδειγμα:

Ο Ναν στήνει Pick and Roll με τον Λεσόρ, ο Μπραζντέικις σπάει το σκριν. Ο Φαλ είναι στο τρίποντο, ενώ όλη η άμυνα του Ολυμπιακού κλείνει προς τα μέσα.

Ο Ναν πάει προς το καλάθι και έχει ήδη 3 παίκτες γύρω του (Φαλ, Λαρεντζάκη και Μπραζντέικις), ενώ οι Πίτερς και Γουόκαπ βρίσκονται σχεδόν μέσα στην ρακέτα. Ο Ερνανγκόμεθ είναι ελεύθερος στην γωνία, αλλά ο Ναν δεν τον βλέπει.

Ο Φαλ κόβει τον Ναν

Ο Ναν είναι πρώτα σκόρερ και μετά δημιουργός. Ο Ολυμπιακός το ξέρει αυτό. Φρόντισε λοιπόν να τον πιέσει, υποχρεώνοντάς τον σε κακές επιλογές. Κομβικό ρόλο βέβαια σε αυτό έπαιξε ότι κατάφερε να κρατήσει τον Φαλ κοντά στην ρακέτα, για να κρύβει το καλάθι στον Αμερικανό. Δεδομένου ότι ο Γάλλος μάρκαρε τον Λεσόρ, αυτό το έκανε πιο απλό. Τα πράγματα μάλιστα γινόντουσαν ακόμα πιο εύκολα όταν ήταν στο παρκέ κάποιος εκ των Καλαϊτζάκη, Παπαπέτρου, αφού οι παίκτες που τους μάρκαραν τους άφηναν στην περιφέρεια και έκλειναν μέσα.

Αυτό που φάνηκε από πλευράς Παναθηναϊκου AKTOR από την άλλη πλευρά ήταν η απουσία Plan B. Με τον Ναν να είναι κλεισμένος, υπήρχε η ανάγκη να βγει κάποιος άλλος μπροστά. Ο Σλούκας όμως προέρχεται από τραυματισμό και δεν έχει ρυθμό. Ο Βιλντόσα ήταν εκτός λόγω τραυματισμού. Ο Γκριγκόνις ήταν σε κακή μέρα. Ο Γκραντ ήταν και αυτός εγκλωβισμένος. Ο Λεσόρ δεν μπόρεσε να τα βάλει με τον Φαλ. Η επίθεση των “πράσινων” είχε κολλήσει για πολλοστή φορά τις τελευταίες εβδομάδες και ήταν άμεσα εξαρτημένη από τον Ναν. Η κακή του βραδιά ήταν και η καταδίκη του “τριφυλλιού”.

Οι πόντοι από τον πάγκο και η διαφορά στην κούραση Φαλ, Λεσόρ

39-5. Αυτή ήταν η διαφορά των πόντων που πήραν οι δύο ομάδες από τους αναπληρωματικούς τους, με τον Ολυμπιακό να παίρνει 39 και τον Παναθηναϊκό AKTOR μόλις 5. Πρόκειται για ένα χαώδες νούμερο, που δείχνει πολλά, τόσο για το πώς ο Ολυμπιακός μπορεί λόγω στυλ παιχνιδιού να βρει λύσεις από πολλούς παίκτες ακόμα και σε ένα ματς που δεν είχε τους Γουίλιαμς-Γκος και Μιλουτίνοβ, όσο και ότι ο Παναθηναϊκός AKTOR δεν παίρνει αρκετές βοήθειες φέτος όταν κουράζονται οι βασικοί του παίκτες.

Ο Ολυμπιακός πήρε πράγματα από κάθε παίκτη που ήρθε από τον πάγκο. Πήρε δημιουργία από τον Παπανικολάου και τον Λαρεντζάκη. Πήρε οργάνωση από τον Μήτρου-Λονγκ. Πήρε πόντους και δύναμη από τους Ράιτ και Πετρούσεβ. Ο Παναθηναϊκός AKTOR πήρε μόνο... δύο εύστοχα σουτ (από ένα ο Σλούκας και ο Παπαπέτρου) και κάποιες άμυνες από τον Καλαϊτζάκη. Κάπως έτσι, έμεινε ο Μήτογλου να παλεύει κόντρα σε όλο τον Ολυμπιακό.

Την ίδια στιγμή, ο Λεσόρ (12 πόντοι) έμοιαζε (ξανά) απελπιστικά μόνος του σε θέση σέντερ. Τα 3 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα του Αντετοκούνμπο και το “μηδέν” δίπλα στον Μπαλτσερόφσκι λέει πολλά. Ο Γάλλος αγωνίστηκε 29 λεπτά και 4 δευτερόλεπτα και - δεδομένου το πόσο παίζει όλη την σεζόν εξουθενώθηκε. Κάποιοι θα σταθούν στα 27 λεπτά του Φαλ. Υπάρχουν όμως δύο σημαντικές παράμετροι που παίζουν ρόλο ώστε το επίπεδο κούρασης των δυο τους να μην είναι ίδιο: 1. Ο Λεσόρ έχει παίξει πολλά περισσότερα λεπτά φέτος. 2. Ο τρόπος που αμύνεται και επιτίθεται ο Παναθηναϊκός AKTOR σε σχέση με τον Ολυμπιακό είναι εντελώς διαφορετικός και σαφώς πιο κουραστικός για τους σέντερ του. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ο Ολυμπιακός στο Pick and Roll παίζει συνήθως Flat με τον Φαλ (εξαίρεση υπήρξε μόνο όταν πέρασε στο 5 ο Μήτογλου που έπαιξε αλλαγές) και τον ποστάρει στην επίθεση. Κοινώς, δεν τον βάζει να τρέχει. Ο Παναθηναϊκός AKTOR παίζει Hedge Out με τον Λεσόρ, κάτι που σημαίνει ότι ο Γάλλος συχνά τρέχει και βγαίνει μέχρι το κέντρο για να δώσει βοήθεια πριν επιστρέψει στον παίκτη του. Αυτό καταναλώνει πολλή ενέργεια. Και όλα αυτά πριν μπει στην εξίσωση ότι στην επίθεση στήνει 2 και 3 Pick and Roll και ρολάρει προς το καλάθι συνεχώς. Μοιάζει απλό, αλλά αν ένας παίκτης το κάνει αυτό επί 30 λεπτά είναι εξαντλητικό, όσο γυμνασμένος και αν είναι.

Τα λάθη και η διαφορά συγκέντρωσης που φάνηκε σε μία φάση

Ο Ολυμπιακός νίκησε γιατί ήταν καλύτερος. Έκλεισε τα ατού του Παναθηναϊκού AKTOR και έβγαλε… από την μύγα ξύγκι στην επίθεση κόντρα στην εξαιρετική άμυνα των “πράσινων”. Σε ένα παιχνίδι σκληρό, με επαφές, που δεν μπαίνουν τα σουτ, πηγαίνεις σε άλλες λύσεις: Τρέχεις στο ανοιχτό γήπεδο (ο Ολυμπιακός είχε 7/12 αιφνιδιασμούς), πας στα επιθετικά ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός τα έκανε αυτά και για αυτό νίκησε.

Ο Ολυμπιακός ήταν πιο συγκεντρωμένος, πιο προσεκτικός. Το γεγονός ότι είχε 24 ασίστ για 10 λάθη έναντι 14 ασίστ για 17 λάθη του Παναθηναϊκού AKTOR τα λέει όλα. Οι “ερυθρόλευκοι” έμειναν πιστοί στο πλάνο τους, δεν πανικοβλήθηκαν όταν δεν έμπαιναν τα σουτ, έμειναν συγκεντρωμένοι. Ο Παναθηναϊκός AKTOR δεν ήταν εξίσου συγκεντρωμένος και το πλήρωσε.

Στην πραγματικότητα βέβαια, υπάρχει μία φάση που δείχνει την διαφορά των δύο ομάδων σε επίπεδο συγκέντρωσης. Αυτή που έγινε στο φινάλε της τρίτης περιόδου. Τότε που ο Λεσόρ είχε δύο βολές και την ευκαιρία να μειώσει σε 41-45. Αστόχησε και στις δύο, ο Ολυμπιακός πήρε το ριμπάουντ και έβγαλε αιφνιδιασμό, πηγαίνοντας στην 4η περίοδο με το σκορ στο 39-47.

Το να δεχθεί μία ομάδα αιφνιδιασμό έπειτα από δική της άστοχη βολή στο τέλος της τρίτης περιόδου ενός τελικού είναι κάτι που απαγορεύεται. Είναι τέτοιες λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά σε αυτό το επίπεδο. Και ο Ολυμπιακός ήταν εμφανώς καλύτερος σε αυτές τις λεπτομέρειες. Για αυτό και πήρε την νίκη.

Δείτε την Game Night: