Η Εθνική Ελλάδας έδειξε χαρακτήρα στην Χάγη και λύγισε με 72-74 την Ολλανδία, κάνοντας το 2/2 στα προκριματικά του EuroBasket 2025, κάνοντας ένα σημαντικό βήμα-πρόκρισης.

Η Ελλάδα δυσκολεύτηκε, βρέθηκε ακόμα και στο -13, αλλά βρήκε τον τρόπο να πάρει μία νίκη-χρυσάφι, προκειμένου να αποφύγει πιθανές κακοτοπιές στο μέλλον.

Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του Hudl Instat την νίκη της Ελλάδας.

Τα Pick and Roll του Τολιόπουλου και η τρύπα στην ζώνη της Ολλανδίας

Η Ολλανδία δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στην Εθνική. Οι “Οράνιε” επέλεξαν σχεδόν σε όλο το παιχνίδι να αμυνθούν με μία ζώνη 2-1-2 (με τον σέντερ στο κέντρο), η οποία όμως ήταν κάπως ιδιαίτερη. Ξεκινούσε συνήθως με έναν από τους δύο περιφερειακούς να πρεσάρει σε όλο το γήπεδο τον παίκτη που κατέβαζε την μπάλα πριν καταλήξει σε αυτή την ζώνη, ενώ ενίοτε πίεζαν και οι δύο γκαρντ των Ολλανδών, κάτι που έφερε και πολλά λάθη στην Ελλάδα. Όταν η Εθνική περνούσε το κέντρο και έστηνε σκριν, τότε ο σέντερ των Ολλανδών ανέβαινε ψηλά για να χτίσει τείχος.

Η Ελλάδα είχε θέματα με αυτή την άμυνα. Σταδιακά ωστόσο βρήκε τρόπους να την διασπάσει. Και ο λόγος που τα κατάφερε ήταν επειδή είχε στην τάξεις της τον Βασίλη Τολιόπουλο, έναν παίκτη δηλαδή που μπορεί τόσο να σκοράρει μετά από ντρίμπλα, όσο και να κάνει drive, πασάροντας την μπάλα στην περιφέρεια. Ο γκαρντ του Άρη τελείωσε τον αγώνα με 26 πόντους και 8 ασίστ (που έδωσαν άλλους 20 πόντους). Κοινώς, ήταν υπεύθυνος για 46 από τους 74 πόντους της Εθνικής.

*Με κυκλάκι τα εύστοχα σουτ, με "x" τα άστοχα

Το θέμα με τον Τολιόπουλο ωστόσο ήταν ότι κατάφερε να βρει τα κενά στην ζώνη των Ολλανδών. Ο Βασίλης Σπανούλης επέλεξε να στήνει πολύ ψηλά τα σκριν για τον γκαρντ του Άρη, στα 9 με 10 μέτρα. Αν ο αντίπαλος σέντερ έμενε πίσω (παίζοντας Drop) ο Τολιόπουλος έπαιρνε το σουτ. Αν έβγαινε ψηλά, τότε ο Τολιόπουλος πήγαινε μέχρι μέσα στο καλάθι και είτε τελείωνε την φάση, είτε πάσαρε στην περιφέρεια μόλις ερχόταν βοήθεια.

Αυτό έγινε και στην κρισιμότερη φάση του αγώνα, όταν σκόραρε το λέι-απ που έδωσε προβάδισμα στην Εθνική.

Αποφεύγοντας με κάθε κόστος τα ελεύθερα σουτ των Ολλανδών

Η Ολλανδία είναι μία ομάδα που τρέχει πολύ και σουτάρει σε πρώτο χρόνο. Σύμφωνα με το Hudl Instat, την τελευταία διετία οι Ολλανδοί παίρνουν το 17.7% των επιθέσεών τους σε κατάσταση Catch and Shoot (13.7 ανά αγώνα), το 16.1% σε κατάσταση Pick and Roll (12.5 ανά αγώνα) και το 10.7% σε κατάσταση transition (8.3 ανά αγώνα). Η λογική είναι απλή: Οι “Οράνιε” ανοίγουν το γήπεδο, παίζοντας συχνά και 5 out (μετάφραση: 5 σουτέρ στο παρκέ), στήνουν Pick and Roll και είτε βγάζουν την μπάλα στην περιφέρεια για σουτ, είτε τελειώνουν την φάση.

Η Ελλάδα το ήξερε αυτό. Ο Βασίλης Σπανούλης λοιπόν φρόντισε έτσι να κάνει ξεκάθαρο ότι δεν ήθελε να βρουν ρυθμό οι σουτέρ των Ολλανδών. Οι close out άμυνες έπρεπε να είναι επιθετικές (μετάφραση: Ο αμυντικός βγαίνει δυναμικά στο τρίποντο να μην αφήσει τον αντίπαλό του να σουτάρει, στέλνοντάς τον προς το καλάθι) και οι Ολλανδοί έπρεπε να βάλουν την μπάλα στο παρκέ για να επιτεθούν, αφού δεν έχουν παίκτες που μπορούν να το κάνουν αυτό σε καλό επίπεδο.

Το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί. Σύμφωνα με το Hudl Instat, η Ολλανδία επιχείρησε μόλις 8 προσπάθειες σε κατάσταση Catch and Shoot σε όλο το ματς από όπου πήρε 9 πόντους (3/8 τρίποντα) και 7 κατοχές σε κατάσταση Catch and Drive (προσποίηση, ντρίμπλα και προσπάθεια), από όπου δεν πήρε πόντο. Ιδού ένα παράδειγμα.

Ο Κλουφ πάει προς το καλάθι και ετοιμάζεται να πασάρει στην αδύνατη πλευρά στον Βαν Μπρι. Ρογκαβόπουλος και Χαραλαμπόπουλος είναι ήδη έτοιμοι να πάνε προς τα εκεί, με τον πρώτο να προσπαθεί να κλέψει την μπάλα.

Ο Ρογκαβόπουλος προλαβαίνει να κλείσει τον Βαν Μπρι, ο οποίος πατάει γραμμή όταν προσπαθεί να επιτεθεί. Ο Χαραλαμπόπουλος ήταν και αυτός εκεί.

Ο Βαν Μπρι παίρνει την προσπάθεια (που δεν θα μετρούσε) και ο Χαραλαμπόπουλος τον είχε ήδη κλείσει.

Οι δυναμικές close out άμυνες αποτελούν πανάκεια για κάθε ομάδα. Αν δεν γίνει δυναμικά αυτή η κίνηση, τότε αυτό θα οδηγήσει σε ελεύθερο σουτ. Η Ελλάδα δεν ήθελε να αφήσει ελεύθερο σουτ στους Ολλανδούς. Παράλληλα, γνώριζε ότι με εξαίρεση τον Φράνκε δεν υπήρχε άλλος Ολλανδός με ικανότητα στην Catch and Drive επίθεση (προσποίηση και διείσδυση ή σουτ).

Οι Ολλανδοί βρήκαν γενικά λύσεις στο Pick and Roll, σημάδεψαν τον Παπαγιάννη. Από την στιγμή όμως που δεν μπορούσαν να απλώσουν το παιχνίδι τους με καλό passing game στην περιφέρεια, δεν γινόταν να σκοράρουν. Τα συνολικά 7/23 τρίποντά τους ηταν και η καταδίκη τους.

Μία σημαντική νίκη

Σε μία περίοδο που ευρωπαϊκά μεγαθήρια όπως η Γερμανία, η Ισπανία και η Λιθουανία έκαναν γκέλες, η Ελλάδα έκανε το 2/2. Στα μάτια κάποιων αυτό δεν είναι σημαντικό δεδομένου ότι από τον όμιλό της θα προκριθούν οι 3 από τις 4 ομάδες. Μία - και ακόμα χειρότερα - δύο ήττες θα έμπλεκαν τα πράγματα, αφού ακολουθούν δύο αγώνες με την Μεγάλη Βρετανία που θα είχαν χαρακτήρα τελικού.

Η Ελλάδα πήρε μία σημαντική νίκη στην Ολλανδία. Και είδε να αναδεικνύονται παίκτες. Ο Τολιόπουλος επιβεβαίωσε ότι βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, ο Μωραΐτης συνέχισε από εκεί που είχε σταματήσει στα προηγούμενα παράθυρα της FIBA, ο Χαραλαμπόπουλος και ο Καλαϊτζάκης έδειξαν ότι οι καλές φετινές τους εμφανίσεις δεν έχουν έρθει τυχαία, ότι είναι έτοιμοι ακόμα και να παλέψουν στα ίσα για μία θέση στο Προολυμπιακό τουρνουά.

Ο Βασίλης Σπανούλης είχε μερικές προπονήσεις στην διάθεσή του και δύο διαφορετικά ρόστερ να διαχειριστεί. Κόντρα στην Ολλανδία έχασε παίκτη πριν από το τζάμπολ (Μήτρου-Λονγκ) και έναν κατά την διάρκεια του αγώνα (Αντετοκούνμπο). Πήρε όμως το καλύτερο που μπορούσε βάσει εικόνας και το βέλτιστο βάσει αποτελέσματος. Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να υποτιμηθεί. Η Ελλάδα έκανε το 2/2 στα προκριματικά. Και μπορεί να κοιτάξει με αισιοδοξία όσα ακολουθούν.