Ο Βαγγέλης Ζιάγκος στο SPORT24: “Ηταν μια συνήθεια που έγινε λατρεία. Η Μύκονος δεν θα είναι πυροτέχνημα”

Πρώτος όλη τη χρονιά, πρώτος και στο τέλος. Ο Βαγγέλης Ζιάγκος κατέκτησε την Elite League με τη Μύκονο και έγραψε ιστορία καθώς η ομάδα του έγινε η πρώτη ομάδα του νησιού που ανεβαίνει ποτέ στην πρώτη εθνική κατηγορία. Ήρεμος, λίγες ώρες μετά το μπουγέλο που δέχθηκε από τους παίκτες του στους πανηγυρισμούς, ο προπονητής της Μυκόνου μιλά στο SPORT24 για τη χρονιά που πέρασε.

Ο Βαγγέλης Ζιάγκος έδωσε απαντήσεις για το γηπεδικό, ανέλυσε το πώς ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθεια στη Μύκονο, όρισε ως σημείο τομής την υπογραφή του Βαγγέλη Μάντζαρη με την ομάδα και απάντησε ξεκάθαρα στο γιατί η Μύκονος δεν θα είναι απλά ένα πυροτέχνημα στην Stoiximan GBL.

Ποια είναι τα συναισθήματα τώρα που ηρεμήσατε λίγο;

Μετά τον ενθουσιασμό έρχονται πιο ήπια συναισθήματα. Νιώθουμε την ικανοποίηση της επίτευξης του στόχου και σιγά-σιγά επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Βέβαια όλα αυτά τα πάρουν παράταση, γιατί έρχεται κορυφωθεί ξανά η ένταση. Προβλέπεται ένα διήμερο μυκονιάτικης φιέστας στο νησί, οπότε θα επανέλθουμε σε μια κανονικότητα συναισθημάτων από Δευτέρα.

Ας ξεκινήσουμε από το προηγούμενο καλοκαίρι. Γιατί αποφάσισες να πας στη Μύκονο, πώς και αποδέχθηκες την πρόταση μετά την περιπέτεια στο πρωτάθλημα της Ιαπωνίας;

Το καλοκαίρι βρέθηκα σε μια διλημματική κατάσταση, ενώ ήμουν σε ένα ιδεατό εργασιακό περιβάλλον. Στην Ιαπωνία το περιβάλλον ήταν φανταστικό αλλά βρέθηκα σε μια διλημματική κατάσταση για οικογενειακούς λόγους και μόνον. Τότε ήρθε και η πρόταση της Μυκόνου, με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία ήταν πολύ δελεαστικά, αλλά εμπεριείχαν και μια πρόκληση.

Οι άνθρωποι που ξεκίνησαν την προσπάθεια, βρέθηκαν σε ένα κομβικό σημείο, όπου αποφάσισαν να κάνουν ένα restart του πρότζεκτ. Αυτό έγινε επειδή η περσινή σεζόν δεν έκλεισε όπως την είχαν σχεδιάσει. Σε αυτό το πλαίσιο αποφάσισαν να δώσουν τα κλειδιά σε έναν άνθρωπο που θα ήταν κοινής αποδοχής από το ΔΣ και στον οποίο θα έδιναν τη δυνατότητα να επανασχεδιάσει όλο το εγχείρημα από το μηδέν.

Υπήρχε κάποιο σημείο τομής στη φετινή σεζόν; Πήγατε τρένο από το ξεκίνημα ως το τέλος, αλλά ίσως υπήρξε κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά ή στον σχεδιασμό της.

Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε ακριβώς, η ομάδα ήταν σταθερά πρώτη από το ξεκίνημα της σεζόν ως την τελευταία αγωνιστική. Αλλά θα σου πω ακριβώς πώς έγινε αυτό. Η συμφωνία με την ομάδα προέβλεπε άνοδο με ορίζοντα διετίας. Χτίζοντας το ρόστερ της ομάδας και όλο αυτό το παζλ κομμάτι-κομμάτι άρχισα να πιστεύω ότι η ομάδα έχει την ανταγωνιστικότητα να πρωταγωνιστήσει. Αλλά ήταν δυο σημεία πολύ κομβικά.

Το ότι μπορούμε να φτάσουμε ως το τέλος της κούρσας πρώτοι και η σκέψη ότι μπορούμε να ανέβουμε ολοκληρώθηκε με τον ερχομό του Μάντζαρη. Ο Βαγγέλης ήρθε και μας έδωσε ένα κομμάτι που έλειπε από την ομάδα και δυστυχώς παίκτες τέτοιου τύπου αρχίζουν να εκλείπουν γενικότερα. Παίκτες με κύρια στοιχεία την οργανωτικότητα και τη δημιουργία.

Το δεύτερο σημείο μέσα στη σεζόν ήταν ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η ήττα στον εκτός έδρας αγώνα με τα Μέγαρα. Ήταν κάτι που ενόχλησε τον αθλητικό μας εγωισμό. Και το πώς προσεγγίσαμε το παιχνίδι και το πώς αδικήσαμε τους εαυτούς μας.

Πώς ελέγχεις μια ομάδα που πρωταγωνιστεί όλη τη χρονιά ώστε να μην ρίξει ρυθμό πριν από το φινάλε;

Στη δική μας την περίπτωση, σε ένα πρωτάθλημα 30 αγώνων η ομάδα κυριάρχησε σταθερά, έμεινε σταθερά στην πρώτη θέση και κυριάρχησε σε όλες σχεδόν τις στατιστικές κατηγορίες. Είχε την καλύτερη επίθεση, τα περισσότερα ριμπάουντ, τα καλύτερα ποσοστά διπόντων – τριπόντων και αξιολόγηση. Έχοντας ήδη αποδείξει την αξία της ομάδας και τη δυναμική της και έχοντας κατακτήσει την πρώτη θέση στην κανονική διάρκεια, το ότι καλούμασταν να παίξουμε όλη τη χρονιά μέσα σε ένα τριήμερο, μας δημιουργούσε έναν “προβληματισμό”.

Γιατί ουσιαστικά ήταν σαν να καταργούσε σε μεγάλο βαθμό όλο αυτό το πλεονέκτημα που είχαμε με την σταθερή μας εικόνα στη regular season. Παρ’όλα αυτά ήταν τόσο υψηλό το κίνητρο των παιδιών και τόσο μεγάλη η θέληση και η δίψα τους, όχι μόνο για την άνοδο, αλλά για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, που δεν ήταν δύσκολο για μένα. Δεν χρειάστηκε να κάνω πολλά πράγματα για να διατηρήσω το κίνητρο και το ηθικό της ομάδας.

Σκέφτομαι τους παίκτες στις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Πώς ενώ φαίνεται ότι έχουν κλειδώσει τις πρώτες δύο θέσεις, πρέπει να μείνουν φορμαρισμένοι για έναν τελικό που έρχεται μετά από έναν μήνα.

Αν εννοείς για αυτό το σημείο, πράγματι υπήρχε ένα χρονικό διάστημα 3-4 αγωνιστικών που εγώ και οι συνεργάτες μου προσπαθούσαμε να δημιουργήσουμε ένα νέο κίνητρο κάθε φορά για να διατηρήσουμε σε υψηλό επίπεδο την απόδοση των παικτών και την αγωνιστική τους φόρμα.

Διαβάζοντας τα σχόλια των φιλάθλων στα social media, βλέπω δύο κατηγορίες φιλάθλων, όσον αφορά τις αντιδράσεις για την άνοδο της Μυκόνου. Εκείνους που βλέπουν την δουλειά και χάρηκαν πραγματικά και εκείνους που σχολιάζουν ότι θα είναι ένα πυροτέχνημα η άνοδος. Στους δεύτερους τι έχεις να απαντήσεις;

Δεν θεωρώ ότι είναι καθόλου άδικο και αδικαιολόγητο να πιστεύουν ότι ίσως πρόκειται για ένα πυροτέχνημα. Πολλές ομάδες στο παρελθόν, είτε πήραν την άνοδο και δεν κατάφερα για διάφορους οικονομοτεχνικούς κυρίως λόγους να σταθούν στην κατηγορία, επειδή π.χ. δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές και δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν την άνοδο, είτε πολλές ομάδες πήραν την άνοδο, αλλά σε πολύ σύντομο διάστημα χάθηκαν από το χάρτη.

Αυτό για το οποίο εγώ μπορω να σε διαβεβαιώσω, είναι ότι μόνο για πυροτέχνημα δεν πρόκειται η Μύκονος. Και αυτό γιατί η ομάδα έχει πάρα πολύ σταθερή διοικητική και οικονομική βάση. Τα θεμέλια της ομάδας είναι μπετό.

Μπορεί η βάση αυτή να ανταποκριθεί και στο αμέσως επόμενο επίπεδο;

Ναι θα μπορεί, γιατί χωρίς κανένα έξτρα χορηγικό όφελος από κάποιο κεντρικό χορηγό, όπως π.χ. τα τηλεοπτικά ή τις στοιχηματικές εταιρείες (που του χρόνου θα έρθουν), η ομάδα φέτος μπόρεσε να αυτοχρηματοδοτηθεί πλήρως. Αυτό σπουδαίο γιατί οι δαπάνες για τη Μύκονο ήταν πολύ υψηλές. Σκέψου μόνο ταξίδια, διαμονή και σίτιση. Από τους 20 ανθρώπους της ομάδας (παίκτες και staff) μόνο οι δύο ήταν ντόπιοι. Όλοι οι υπόλοιποι θέλαμε σπίτια, φαγητά και αυτοκίνητα. Καταλαβαίνεις ότι μόνο το κόστος λειτουργίας της ομάδας είχε εκτοξευθεί. Αυτό το κόστος έφτασε τις 750 χιλιάδες ευρώ φέτος και αυτοχρηματοδοτήθηκε πλήρως. Για αυτό σου λέω ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για ένα πυροτέχνημα. Μιλάμε για ένα πρότζεκτ που έχει βάθος.

Όσον αφορά το γήπεδο γνωρίζεις κάτι παραπάνω για τη νέα σεζόν; Τι πρόκειται να συμβεί;

Ναι, το γηπεδικό σαφέστατα είναι μια προϋπόθεση που πρέπει να πληροί η ομάδα για να αγωνιστεί στην Stoiximan GBL. Υπάρχει απευθείας επικοινωνία του οργανισμού με τον ΕΣΑΚΕ, την Ομοσπονδία και την ΓΓΑ, υπάρχει ήδη έτοιμη μελέτη και business plan και είναι θέμα χρόνου να ξεκινήσουν εργασίες ανακατασκευής. Πρέπει να προστεθούν κάποιες επιπλέον θέσεις και κάποιο έξτρα χώροι που θα χρειαστούν για να μπορούν να φιλοξενηθούν αγώνες με τις προδιαγραφές του πρωταθλήματος. Αυτό θα γίνει άμεσα.

Τον κόσμο πώς τον κέρδισε η Μύκονος; Στην Καρδίτσα είδαμε στις εξέδρες από μαθητές μέχρι βουλευτές. Πώς κερδίσατε αυτήν την καθολική αποδοχή;

Δείχνει τη δίψα που έχει ο κόσμος για μια αθλητική διέξοδο που μέχρι τώρα δεν υπήρχε στο νησί. Οι επιλογές που έχουν οι άνθρωποι να περάσουν το χειμώνα τους είναι λίγες. Το νησί ερημώνει τον χειμώνα. Κλείνουν σχεδόν τα πάντα. Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο που γίνεται σε ανοιχτό χώρο και είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να πάει να παρακολουθήσει αγώνα ποδοσφαίρου το χειμώνα στη Μύκονο με αυτές τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν, ο σαββατιάτικος αγώνας μπάσκετ είναι κάτι το διαφορετικό. Επειδή γίνεται και σε κλειστό χώρο, ο αγώνας μπάσκετ του Σαββάτου ήταν μια διέξοδος διαφορετική από τις υπόλοιπες.

Αυτό σιγά-σιγά άρχισε να γίνεται συνήθεια και στη συνέχεια έγινε λατρεία. Αυτή η λατρεία, όσο η ομάδα αγωνιστικά άρχισε να δείχνει ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει, άρχισε να φουντώνει και να ζωηρεύει. Η πρώτη κορύφωση αυτής της εκδηλωτικότητας ήρθε στο UNICEF Trophy στην Γλυφάδα, που οι Μυκονιάτες γέμισαν το μισό γήπεδο της Γλυφάδας. Μας ακολούθησαν παντου. Ψυχικό, Γλυφάδα, Ερυθραία, μέχρι και στα Γιάννενα ήρθαν. Κατά βάση ήταν Μυκονιάτες που όπου βρίσκονταν, έφερναν και από έναν συγγενή ή φίλο και έτσι γίνονταν περισσότεροι. Η δεύτερη κορύφωση και ακόμα πιο εντυπωσιακή, ήταν στην Καρδίτσα.

Ο Πρόεδρος δήλωσε ότι μόλις τελειώσουν τα πάρτι, από τη Δευτέρα δηλαδή, ξεκινά η δουλειά. Το ίδιο ισχύει και για σένα;

Ο Πρόεδρος αναφερόταν σε δύο θέματα. Το ένα είναι οι διεργασίες δημιουργίας ΚΑΕ – ανώνυμης εταιρείας, πρέπει δηλαδή να γίνουμε από Αθλητικός Οργανισμός, ΚΑΕ. Το δεύτερο είναι το γηπεδικό. Για μένα η δουλειά θα ξεκινήσει όταν θα οριστικοποιηθεί η συνεργασία και η ενεργοποίηση της δεύτερης σεζόν.

Πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσεις μια νέα ομάδα σε αυτό το σημείο; Πόσο δύσκολο είναι να πεις σε κάποιον παίκτη σου ότι δεν θα χαρεί αυτό για το οποίο πάλευε όλη τη χρονιά; Επαγγελματίες είναι φυσικά, αλλά μου φαίνεται ψυχοφθόρα διαδικασία το να πρέπει να στήσεις ξανά την ομάδα για την επόμενη κατηγορία.

Είναι ίσως το πιο άχαρο και δυσάρεστο κομμάτι της δουλειάς μας. Η προπονητική είναι μια ανθρωπιστική επιστήμη. Έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο όχι μόνο ως βιολογικό ον αλλά έχει και πνευματικό και συναισθηματικό σκέλος. Έχουμε να κάνουμε με τον ψυχισμό των αθλητών. Τους ανθρώπους αυτούς τους έβλεπα περισσότερο από την οικογένειά μου και το ίδιο και εκείνοι, εμάς.

Όταν έρχεται η στιγμή, όχι μόνο το καλοκαίρι πλέον, αλλά και με την ενδιάμεση μεταγραφική περίοδο, πολλοί προπονητές μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία. Κάποιοι φεύγουν – κάποιοι έρχονται. Όλοι οι παίκτες το γνωρίζουν αυτό, ότι υπάρχει σαν ενδεχόμενο. Είναι ένα άχαρο κομμάτι της δουλειάς, πλην αναπόφευκτο.

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις και για δυο λόγια για τα Μέγαρα που σας ακολούθησαν όλη τη χρονιά, τερματίσατε μαζί στην κορυφή και τώρα ξεκινούν τον τελικό ανόδου με ψυχολογικό μειονέκτημα κόντρα στον Ηρακλή.

Το έθεσες πολύ σωστά. Μιλάμε για μια ομάδα που ήταν πανάξια δευτεραθλήτρια της regular season. Έτσι όπως είναι το format του πρωταθλήματος, είναι γεγονός ότι η ομάδα που χάνει στο ζευγάρι 1-2, μπαίνει με ψυχολογικό ντισαβαντάζ να παίξει στον τελικό ανόδου. Ειδικά φέτος που η Καρδίτσα θα έχει 3 χιλιάδες Ηρακληδείς, το ντισαβαντάζ αυτό μεγεθύνεται. Αν με ρωτάς για τις πιθανότητες θα έλεγα ότι αυτή τη στιγμή θα είναι με το μέρος του Ηρακλή, γιατί δείχνει να βρίσκεται και σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση αυτή τη στιγμή.