Ο Τσαρτσαρής στο SPORT 24
Ο Κώστας Τσαρτσαρής εκτός από παράπονα λέει στο SPORT 24 ότι "το ΝΒΑ απέχει έναν... αιώνα"
-Τόσο χαώδης είναι η απόσταση λοιπόν;
"Δυστυχώς ναι! Είναι ασύλληπτο το θέαμα που αντικρίσαμε στα γήπεδα των Ρόκετς και των Σπερς. Η οργάνωση του ΝΒΑ και ο τρόπος με τον οποίο οι ομάδες προετοιμάζονται για τους αγώνες ανήκουν σε άλλο πλανήτη. Οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά. Τόσο μπροστά, ώστε επιστρέφοντας στην Ελλάδα ήμουν σίγουρος ότι έκανα λάθος ως προς την αρχική κρίση μου. Πίστευα ότι είμαστε πίσω μια δεκαετία! Τώρα μου φαίνεται ότι η πραγματική απόσταση που μας χωρίζει από το ΝΒΑ είναι... ένας αιώνας".
-Θα μπορούσες να απομονώσεις ορισμένα στοιχεία που σου έκαναν τρομακτική εντύπωση;
"Οι αίθουσες για φυσιοθεραπεία και αποκατάσταση, οι οποίες διαθέτουν πισίνα και τζακούζι, ειδικά όργανα και υπολογιστές! Τα δύο υπερσύγχρονα γήπεδα, στα οποία κάναμε προπόνηση. Οχι τα κύρια γήπεδα των Ρόκετς και των Σπερς, αλλά τα βοηθητικά τους, τα οποία είναι εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Και το αποκορύφωμα είναι η ειδική αίθουσα, στην οποία γίνεται η ανάλυση των αντιπάλων των Σπερς. Εχεις πάει στο 'Gold Class ' του 'Village Center'; Ετσι ακριβώς είναι! Τηλεόραση 60 ιντσών και κουμπάκια που μόνο καφέ δεν φτιάχνουν"...
-Κάποιοι υποστηρίζουν ότι εκτός από όλα τα κομφόρ που συναντήσατε στα γήπεδα του ΝΒΑ, είναι μνημειώδης και η κούραση του ταξιδιού στο σύνολό του και όχι μόνο της επιστροφής!
"Αυτό ξαναπές το! Αυτή τη στιγμή ακόμη σέρνω τα κομμάτια μου. Ούτε σε περίοδο προετοιμασίας δεν έχω αισθανθεί τόση κούραση. Μιλάμε για την απίστευτη ταλαιπωρία. Από την αρχή, από το 'jet-lang ', έως τις τρομακτικές κλιματολογικές αλλαγές που συναντήσαμε στο Ντένβερ. Οπου μετά τους 32 βαθμούς στο Σαν Αντόνιο, χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε... πολικές συνθήκες και μάλιστα χωρίς τα κατάλληλα ρούχα γιατί οι βαλίτσες μας είχαν ξεχαστεί σε μια αποθήκη! Δεν πειράζει, όμως! Είχε και τα καλά του αυτό το ταξίδι. Ισως αν γινόταν μια εβδομάδα νωρίτερα, να ήταν όλα ιδανικά, γιατί μην ξεχνάτε ότι σε λίγες ημέρες αρχίζουν το ελληνικό πρωτάθλημα και η Ευρωλίγκα".
-Ποια είναι τα «καλά» που έρχονται πρώτα στο μυαλό σου;
"Εντάξει, δεν αντιμετωπίζεις κάθε μέρα παίκτες όπως ο Γιάο Μινγκ και ο Τιμ Ντάνκαν. Ούτε βλέπεις αυτή την εξωπραγματική για την Ευρώπη οργάνωση των ομάδων του ΝΒΑ. Αν δεν είχαμε πρόβλημα και με τους κανονισμούς...".
-Αλήθεια, σας ενημέρωσε κανείς για τις διαφορές μεταξύ ΝΒΑ και Ευρώπης; Γιατί η εικόνα που βγάζατε προς τα έξω ήταν ότι δεν είχατε ιδέα...
"Μας είπαν 3-4 βασικές διαφορές, αλλά πιστέψτε με, στην πράξη αποδείχτηκε ότι οι διαφορές δεν ήταν 3-4, αλλά αναρίθμητες! Ενα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Εάν προσέξατε, στο δεύτερο ματς με το Σαν Αντόνιο δεν αντιμετωπίσαμε τόσα προβλήματα με τους κανονισμούς του ΝΒΑ. Ημαστε υποψιασμένοι. Ειδικά, με τον κανονισμό της ζώνης που δεν επιτρέπει στον σέντερ να μείνει πάνω από τρία δευτερόλεπτα στον κύκλο κάτω από το καλάθι, ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστούμε. Και όταν αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε τις διαφορές, ξοδεύαμε όλη τη συγκέντρωσή μας εκεί και κάναμε λάθη"...
-
Σύμφωνοι με όλα αυτά! Δεν είναι, όμως, κάπως ταπεινωτικό για τον πρωταθλητή Ευρώπης να γνωρίζει δύο ήττες με συνολική διαφορά 59 πόντων;
"Η αλήθεια είναι ότι δεν μας αρέσει να χάνουμε, πόσω μάλλον με τέτοιες διαφορές και σε αγώνες που έχουν διαφημιστεί αρκετά. Ειδικά, η αναμέτρηση με τον Σαν Αντόνιο, στην οποία οι πρωταθλητές Ευρώπης αντιμετώπιζαν τους πρωταθλητές του ΝΒΑ. Πρέπει να καταλάβετε, όμως, ότι δεν παίξαμε επί ίσοις όροις. Δεν λέω ότι αν παίζαμε με αμιγώς ευρωπαϊκούς κανόνες θα κερδίζαμε, αλλά κάτι πρέπει να γίνει, ώστε κάποτε να εξομοιωθούν οι δύο κόσμοι"...
"Δυστυχώς ναι! Είναι ασύλληπτο το θέαμα που αντικρίσαμε στα γήπεδα των Ρόκετς και των Σπερς. Η οργάνωση του ΝΒΑ και ο τρόπος με τον οποίο οι ομάδες προετοιμάζονται για τους αγώνες ανήκουν σε άλλο πλανήτη. Οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά. Τόσο μπροστά, ώστε επιστρέφοντας στην Ελλάδα ήμουν σίγουρος ότι έκανα λάθος ως προς την αρχική κρίση μου. Πίστευα ότι είμαστε πίσω μια δεκαετία! Τώρα μου φαίνεται ότι η πραγματική απόσταση που μας χωρίζει από το ΝΒΑ είναι... ένας αιώνας".
-Θα μπορούσες να απομονώσεις ορισμένα στοιχεία που σου έκαναν τρομακτική εντύπωση;
"Οι αίθουσες για φυσιοθεραπεία και αποκατάσταση, οι οποίες διαθέτουν πισίνα και τζακούζι, ειδικά όργανα και υπολογιστές! Τα δύο υπερσύγχρονα γήπεδα, στα οποία κάναμε προπόνηση. Οχι τα κύρια γήπεδα των Ρόκετς και των Σπερς, αλλά τα βοηθητικά τους, τα οποία είναι εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Και το αποκορύφωμα είναι η ειδική αίθουσα, στην οποία γίνεται η ανάλυση των αντιπάλων των Σπερς. Εχεις πάει στο 'Gold Class ' του 'Village Center'; Ετσι ακριβώς είναι! Τηλεόραση 60 ιντσών και κουμπάκια που μόνο καφέ δεν φτιάχνουν"...
-Κάποιοι υποστηρίζουν ότι εκτός από όλα τα κομφόρ που συναντήσατε στα γήπεδα του ΝΒΑ, είναι μνημειώδης και η κούραση του ταξιδιού στο σύνολό του και όχι μόνο της επιστροφής!
"Αυτό ξαναπές το! Αυτή τη στιγμή ακόμη σέρνω τα κομμάτια μου. Ούτε σε περίοδο προετοιμασίας δεν έχω αισθανθεί τόση κούραση. Μιλάμε για την απίστευτη ταλαιπωρία. Από την αρχή, από το 'jet-lang ', έως τις τρομακτικές κλιματολογικές αλλαγές που συναντήσαμε στο Ντένβερ. Οπου μετά τους 32 βαθμούς στο Σαν Αντόνιο, χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε... πολικές συνθήκες και μάλιστα χωρίς τα κατάλληλα ρούχα γιατί οι βαλίτσες μας είχαν ξεχαστεί σε μια αποθήκη! Δεν πειράζει, όμως! Είχε και τα καλά του αυτό το ταξίδι. Ισως αν γινόταν μια εβδομάδα νωρίτερα, να ήταν όλα ιδανικά, γιατί μην ξεχνάτε ότι σε λίγες ημέρες αρχίζουν το ελληνικό πρωτάθλημα και η Ευρωλίγκα".
-Ποια είναι τα «καλά» που έρχονται πρώτα στο μυαλό σου;
"Εντάξει, δεν αντιμετωπίζεις κάθε μέρα παίκτες όπως ο Γιάο Μινγκ και ο Τιμ Ντάνκαν. Ούτε βλέπεις αυτή την εξωπραγματική για την Ευρώπη οργάνωση των ομάδων του ΝΒΑ. Αν δεν είχαμε πρόβλημα και με τους κανονισμούς...".
-Αλήθεια, σας ενημέρωσε κανείς για τις διαφορές μεταξύ ΝΒΑ και Ευρώπης; Γιατί η εικόνα που βγάζατε προς τα έξω ήταν ότι δεν είχατε ιδέα...
"Μας είπαν 3-4 βασικές διαφορές, αλλά πιστέψτε με, στην πράξη αποδείχτηκε ότι οι διαφορές δεν ήταν 3-4, αλλά αναρίθμητες! Ενα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Εάν προσέξατε, στο δεύτερο ματς με το Σαν Αντόνιο δεν αντιμετωπίσαμε τόσα προβλήματα με τους κανονισμούς του ΝΒΑ. Ημαστε υποψιασμένοι. Ειδικά, με τον κανονισμό της ζώνης που δεν επιτρέπει στον σέντερ να μείνει πάνω από τρία δευτερόλεπτα στον κύκλο κάτω από το καλάθι, ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστούμε. Και όταν αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε τις διαφορές, ξοδεύαμε όλη τη συγκέντρωσή μας εκεί και κάναμε λάθη"...
-
Σύμφωνοι με όλα αυτά! Δεν είναι, όμως, κάπως ταπεινωτικό για τον πρωταθλητή Ευρώπης να γνωρίζει δύο ήττες με συνολική διαφορά 59 πόντων;
"Η αλήθεια είναι ότι δεν μας αρέσει να χάνουμε, πόσω μάλλον με τέτοιες διαφορές και σε αγώνες που έχουν διαφημιστεί αρκετά. Ειδικά, η αναμέτρηση με τον Σαν Αντόνιο, στην οποία οι πρωταθλητές Ευρώπης αντιμετώπιζαν τους πρωταθλητές του ΝΒΑ. Πρέπει να καταλάβετε, όμως, ότι δεν παίξαμε επί ίσοις όροις. Δεν λέω ότι αν παίζαμε με αμιγώς ευρωπαϊκούς κανόνες θα κερδίζαμε, αλλά κάτι πρέπει να γίνει, ώστε κάποτε να εξομοιωθούν οι δύο κόσμοι"...
