Ο Παναθηναϊκός παρέμεινε στάσιμος
Η Εφές έβγαλε στην επιφάνεια τα ψεγάδια της αμυντικής φιλοσοφίας του Παναθηναϊκού, σε ένα ακόμα βράδυ που το "τριφύλλι" δεν εκμεταλλεύτηκε το μέγεθός του. Ο Στέφανος Μακρής αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την ήττα του “πράσινων”
Η Αναντολού Εφές παραμένει η πιο “καυτή” ομάδα της EuroLeague. Ο Παναθηναϊκός – φαίνεται ότι – ακόμα προσπαθεί να μάθει την φιλοσοφία του Όντεντ Κάτας. Το συναπάντημα των δυο ομάδων έφερε ένα μάλλον αναμενόμενο αποτέλεσμα: Νίκη με 85-65 των Τούρκων.
Σε ένα παιχνίδι με ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ, οι δύο ομάδες έπαιξαν ακριβώς με αυτό τον τρόπο: Η Εφές ως το απόλυτο φαβορί, κάνοντας ό,τι ήθελε στο παρκέ και ο Παναθηναϊκός ως ένα φοβισμένο αουτσάιντερ, που φάνηκε να μην έχει απαντήσεις στις ερωτήσεις που έθετε η Εφές. Και όλα ξεκινούσαν από την αδυναμία του να μείνει αρχικά πιστός στις δικές του αμυντικές αρχές, με την Εφές να… μυρίζει αίμα και να τον εκθέτει.
ΜΙΤΣΙΤΣ ΚΑΙ ΛΑΡΚΙΝ ΕΞΕΘΕΣΑΝ ΤΙΣ ΠΑΘΗΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
Στον αγώνα της περασμένης εβδομάδα κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα έγινε σαφές κόντρα στον εκρηκτικό Τζόρνταν Λόιντ ότι η λογική των αλλαγών που εφαρμόζει ο Παναθηναϊκός υπό τον Όντεντ Κάτας δεν έχει νόημα να υφίσταται αν υπάρχει παθητικότητα, με αποτέλεσμα να έρθει η ήττα από μία ομάδα με μόλις έναν παίκτη με ικανότητα στην εκτέλεση στο σουτ μετά από ντρίμπλα. Εναντίον της Εφές όμως αυτό έγινε ακόμα πιο ξεκάθαρο.
Κόντρα σε μία ομάδα που έχει στις θέσεις των γκαρντ την καλύτερη τριάδα στον τομέα της εκτέλεσης μετά από ντρίμπλα στην EuroLeague (Μίτσιτς, Λάρκιν και Μπομπουά) συν έναν ακόμα καλό δημιουργό (Σιμόν), ο Παναθηναϊκός έμεινε πιστός στην φιλοσοφία των αλλαγών. Μόνο που – όπως και με τον Ερυθρό Αστέρα – αυτές οι αλλαγές έμοιαζε να γίνονται για να… γίνουν. Αποτέλεσμα ήταν οι τρεις γκαρντ της Εφές δεν είχαν κανένα πρόβλημα να εκθέσουν αυτή την λογική όπως και όποτε ήθελαν.
Σύμφωνα με το InStat Scout, η τριάδα των Μίτσιτς, Λάρκιν και Μπομπουά εκτέλεσαν παρέα 20 επιθέσεις με σουτ μετά από ντρίμπλα – είτε έπειτα από Πικ εν Ρολ που έστησαν και πήραν την αλλαγή στα σκριν που ήθελαν, είτε σε κατάσταση απομόνωσης είτε έπειτα από πάσα χέρι με χέρι (Hand-off), σημειώνοντας 34 πόντους σε τέτοιες κατάστασεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η τριάδα σημείωνε 1.4 πόντους ανά κατοχή σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ (ο Μίτσιτς σημείωνε 1.8 πόντους ανά κατοχή σε Πικ εν Ρολ, σε ένα αδιανόητο νούμερο) και 1.67 πόντους σε κατάσταση ένας εναντίον ενός. Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός που προέκυπταν έπειτα από αλλαγές, οι γκαρντ της Εφές σκόραραν (σχεδόν) όποτε ήθελαν.
Την ίδια στιγμή όμως, το πραγματικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού ήταν ακόμα μεγαλύτερο για έναν απλό λόγο: Δεν έφτανε που η τριάδα των Μίτσιτς (21 πόντοι), Λάρκιν (13 πόντοι) και Μπόμπουα (13 πόντους) είχε μαζί 57 πόντους, ο Μπράιαντ Ντάνστον είχε και αυτός 15 πόντους, αφού όταν οι γκαρντ της Εφές δεν σκόραραν, χτυπούσαν τις αλλαγές του Παναθηναϊκού πασάροντας στον Αμερικανό ψηλό, που έχοντας κοντύτερο παίκτι να τον μαρκάρει σκόραρε με άνεση.
ΔΕΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ
Στην πρώτη επίθεση του αγώνα ο Ιωάννης Παπαπέτρου προσπάθησε να ποστάρει τον Κρούνοσλαβ Σιμόν. Βλέποντας βοήθεια, πάσαρε την μπάλα άμεσα. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ο διεθνής φόργουορντ προσπάθησε να ποστάρει, σε μία εικόνα του τι θα ακολουθούσε σε όλο το παιχνίδι.
Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε μία ομάδα η οποία στην πλειοψηφία του αγώνα παρατάχθηκε με τρεις γκαρντ, με τον ίδιο να απαντάει πολύ συχνά με σχήματα με τέσσερις παίκτες με ύψος πάνω από 2.03 μέτρα. Σύμφωνα με το InStat Scout ωστόσο, οι “πράσινοι” σε όλο τον αγώνα εκδήλωσαν επίθεση ποστάροντας μόλις δύο φορές (από μία Παπαγιάννης και Μπέντιλ), αμφότερες χωρίς αποτέλεσμα. Για ακόμα ένα παιχνίδι δηλαδή ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τα μις-ματς που υπήρχαν, αφού στις ελάχιστες περιπτώσεις που κάποιος περιφερειακός προσπάθησε να ποστάρει (έκαναν κάτι αντίστοιχο από μία φορά οι Κασελάκης και Μποχωρίδης), δεν εκδηλώθηκε καν επίθεση.
Δεν έχει κανείς την απαίτηση από τους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού να ποστάρουν όλο το βράδυ. Δεν γίνεται όμως να περνάνε οι “πράσινοι” όλο το παιχνίδι στήνοντας Πικ εν Ρολ κόντρα σε μία ομάδα που μάρκαρε αυτή την κατάσταση παίζοντας Flat (ο ψηλός έμενε πίσω για να καλύψει την πάσα) και έκλεινε μέσα, ξέροντας ότι – εν τη απουσία του Νεμάνια Νέντοβιτς – μόνο ο Μάριο Χεζόνια μπορεί να εκτελέσει με κάποια συνέπεια μετά από ντρίμπλα.
Ο Παναθηναϊκός παγιδεύτηκε από την Εφές, έπαιξε ξανά hero ball, έβαλε την μπάλα στο παρκέ πιο συχνά από ότι έπρεπε για να επιτεθεί στο καλάθι και συχνά έπεφτε σε τοίχο, δεν έψαξε τα δικά του πλεονεκτήματα. Μοιραία, έμεινε στους 65 πόντους, αφού με αυτή την σύσταση του ρόστερ δεν είχε αρκετό ταλέντο για να απειλήσει όπως ήθελε στην επίθεση.
ΝΑ ΒΡΕΙ ΞΑΝΑ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Ερυθρός Αστέρας προσγείωσε στο ΟΑΚΑ τον Παναθηναϊκό. Η σαφώς πιο ποιοτική Εφές απλώς εξέθεσε ακόμα περισσότερο τα ψεγάδια της αμυντικής φιλοσοφίας των “πράσινων”, που ξεκινούν από μία βασική αρχή: Οι αλλαγές σε όλα τα σκριν δεν έχουν νόημα να συμβαίνουν αν υπάρχει παθητικότητα, ειδικά όταν η διαφορά ταλέντου και ποιότητας ανάμεσα σε δύο ομάδες είναι τόσο μεγάλη.
Ο Παναθηναϊκός θέλει να ποντάρει στο μέγεθός του για να καλύψει την απόσταση που τον χωρίζει από τις πιο ποιοτικές ομάδες. Στους τελευταίους αγώνες ωστόσο αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Οι “πράσινοι” έχουν θεωρητικά μία ξεκάθαρη φιλοσοφία, ωστόσο φαίνεται ότι δεν μπορούν να την κάνουν πράξη. Και, κόντρα σε μία από τις καλύτερες ομάδες της EuroLeague αυτό έγινε πιο σαφές από ποτέ. Ήρθε η ώρα η θεωρία να γίνει (ξανά) πράξη. Αν δεν γίνει, τότε ο Παναθηναϊκός θα κάνει κι άλλα βήματα πίσω.
Photo Credits: Eurokinissi