NBA, έργα και ημέρες του Μπουντενχόλζερ στους Μπακς: Η ταυτότητα, το πρωτάθλημα, οι εμμονές και οι υποψήφιοι διάδοχοι

Η ήττα από τους Χιτ στο Game 5 που σήμανε τον αποκλεισμό των Μπακς από τον πρώτο γύρο των playoffs - ως το Νο1 του NBA - έμοιαζε με τον επίλογο στην σχέση των “Ελαφιών” με τον Μάικ Μπούντενχόλζερ.

Η επόμενη μέρα του Μιλγουόκι ήταν γεμάτη ερωτηματικά, ωστόσο κατά πολλούς δεν φαινόταν να υπάρχει ερωτηματικό δίπλα στο όνομα του προπονητή τους, που είχε συμβόλαιο έως το 2024. Ο λόγος που δεν υπήρχε ερωτηματικό ωστόσο δεν σήμαινε την σίγουρη παραμονή του, αλλά την σίγουρη απόλυσή του, κάτι που τελικά επιβεβαιώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Μαΐου ώρα Ελλάδος.

Το SPORT24 θυμάται έργα και ημέρες του Μάικ Μπουντενχόλζερ στον πάγκο των Μπακς, θυμάται τις καλές και τις κακές στιγμές του και βάζει στο τραπέζι την προπονητολογία που έχει ήδη ξεκινήσει.

Ο άνθρωπος που εκτόξευσε τον Γιάννη και έφερε ένα πρωτάθλημα

Η κουβέντα για το τι είναι επιτυχία και τι αποτυχία στον αθλητισμό έχει πάρει άλλη έκταση μετά τις ατάκες του Γιάννη Αντετοκούνμπο μετά τον αποκλεισμό των Μπακς. Από όποια πλευρά και να κοιτάξει κάποιος ωστόσο την παρουσία του Μάικ Μπουντενχόλζερ στους Μπακς, δεν γίνεται να μην χαρακτηρίσει πετυχημένη την θητεία του.

Ο τίτλος που κατέκτησε το 2021 το Μιλγουόκι έπειτα από ξηρασία 50 χρόνων φτάνει και περισσεύει για αυτό. Δεν είναι ακριβώς απλό για μία ομάδα να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Ο Μπουντενχόλζερ όμως τα κατάφερε και το πιστώνεται αυτό στον απόλυτο βαθμό.

Όπως στον απόλυτο βαθμό πιστώνεται ότι ήταν ο προπονητής που εκτόξευσε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Από την εποχή που ήταν προπονητής στους Χοκς, ο Μάικ Μπουντενχόλζερ ήταν γνωστός για την λατρεία του στις “5 out” επιθέσεις (τότε είχε Χόρφορντ και Μίλσαπ στις θέσεις των ψηλών) που άνοιγαν το γήπεδο. Στους Μπακς έχτισε ένα σύνολο γύρω από τα δυνατά σημεία του Γιάννη, έκανε τον Μπρουκ Λόπεζ τον καλύτερο Strech-5 στο NBA.

Υπό τις οδηγίες του Μπουντενχόλζερ ο Γιάννης κατέκτησε τα δύο σερί βραβεία MVP της κανονικής περιόδου (2019, 2020) και το MVP των τελικών (2021). Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι βρήκε τον “Greek Freak” στην καλύτερή του μπασκετική ηλικία. Ήταν όμως αυτός που πήρε το μέγιστο από αυτόν με την φιλοσοφία που εφάρμοσε.

Η εκτόξευση του Κρις Μίντλετον σε παίκτη επιπέδου All Star, το πέρασμα του Λόπεζ στη περιφέρεια, η βελτίωση παικτών όπως ο Πατ Κόνατον, ο Γκρέισον Άλεν, ο Τζεβόν Κάρτερ, ο ρόλος που βρέθηκε στον Μπόμπι Πόρτις, όλα αυτά συνέβησαν με τον Μπουντενχόλζερ στον πάγκο. Παράλληλα, στην 5ετία του Μπουντενχόλζερ (2018-2023) οι Μπακς σημείωσαν περισσότερες νίκες από κάθε άλλη ομάδα του NBA στην κανονική περίοδο (271 τον αριθμό), είχαν τρεις φορές το καλύτερο ρεκόρ στην λίγκα στην κανονική περίοδο και άλλες δύο το τρίτο καλύτερο ρεκόρ στην Ανατολή.

Αυτά μοιάζουν δεδομένα τώρα. Πριν την άφιξη όμως του Μπουντενχόζλερ η τελευταία φορά που οι Μπακς σημείωσαν περισσότερες από 50 νίκες ήταν το μακρινό 2001, όταν ήταν και η τελευταία φορά που έφτασαν πιο μακριά από τον πρώτο γύρο των playoffs (!), ενώ η προηγούμενη φορά που είχε συμβεί αυτό ήταν το… 1987. Επί Μπουντενχόλζερ οι Μπακς είχαν 4 σεζόν με +50 νίκες, ενώ την μοναδική πο δεν έσπασαν το φράγμα (2020/21) είχαν ρεκόρ 46-26 σε σεζόν 72 αγώνων και κατέκτησαν το πρωτάθλημα.

Έδωσε μία ταυτότητα, αλλά είχε και εμμονές

Αυτό που δεν αμφισβητεί κανείς επίσης είναι ότι επί Μάικ Μπουντενχόλζερ οι Μπακς είχαν μία ταυτότητα. Μία φιλοσοφία, που έφερε πολλές νίκες στην κανονική περίοδο. Το άνοιγμα του γηπέδου για τον Γιάννη με σέντερ που σούταραν στο πλευρό του, το Pick and Roll του Μίντλετον με τον Αντετοκούνμπο (και μετά με τον Χόλιντεϊ), το Post Up παιχνίδι του Μπρουκ Λόπεζ σε… ώρες ανάγκης την τελευταία διετία, τα ψηλά σχήματα, όλα αυτά εφαρμόστηκαν με τον Μπουντενχόλζερ.

Την ίδια στιγμή, οι Μπακς είχαν για μία διετία την καλύτερη άμυνα στην λίγκα (2019 και 2020), δύο σερί χρονιές ήταν μέτριοι (2021 και 2022) και φέτος (2023) είχαν την 4η καλύτερη άμυνα. Η λογική του “pack the paint” (όπου γέμιζαν με κορμιά το ζωγραφιστό) χάρη στην παρουσία δύο εκ των καλύτερων rim protectors της λίγκας (Λόπεζ, Αντετοκούνμπο) το εξασφάλιζε αυτό. Αυτό όμως που ήταν το δυνατό σημείο των Μπακς όμως στην κανονική περίοδο, έμελλε να είναι και το ψεγάδι τους στα playoffs.

Η λογική του “pack the paint” στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό στην επιλογή του Μιλγουόκι να αμυνθεί με “Flat” και ενίοτε “Drop” στο Pick and Roll (ο ψηλός έμενε πιο πίσω στο σκριν), δίνοντας το σουτ από μέση απόσταση. Αυτή η λογική πιάνει στην κανονική περίοδο. Στα playoffs όμως οι ομάδες είναι κατά… κανόνα καλύτερες. Πιο συγκεντρωμένες. Παίζουν πιο στοχευμένα. Και μπορούν να πληγώσουν αυτή την λογική, ξανά και ξανά, με σουτ από μέση απόσταση.

Παράλληλα, η επίθεση των Μπακς που ήταν συνήθως καλή στην κανονική περίοδο (μόνο φέτος έπεσε εκτός 10αδας και πιο συγκεκριμένα στην 12η θέση) συχνά έμοιαζε - και ήταν - στάσιμη στα playoffs. Δεν υπήρχε φαντασία, δεν υπήρχαν αρκετά plays ή αρκετή κίνηση. Συχνά απλώς έπαιζε ένας εναντίον ενός ο Γιάννης ώστε να τραβήξει τις άμυνες και να πασάρει στην περιφέρεια, ή το Μιλγουόκι έπαιζε Pick and Roll με τον Χόλιντεϊ ή τον Μίντλετον σε θέση χειριστή και τον Γιάννη σε θέση σκρινέρ.

Ο Μπουντενχόλζερ είχε πλάνο. Αλλά είχε και εμμονές. Η εμμονή στην Flat άμυνα στο Pick and Roll (αν και την τελευταία τριετία εφάρμοζε πιο συχνά αλλαγές), το γεγονός ότι απέφευγε να κάνει double team στους σταρ των ομάδων για να μην ξεκινήσουν αμυντικές περιστροφές, το γεγονός ότι δεν επέλεγε όσο συχνά θα μπορούσε να περάσει τον Γιάννη σε θέση σέντερ για να δώσει ευελιξία, όλα αυτά στοίχισαν στους Μπακς.

Με εξαίρεση το πρωτάθλημα του 2021, το Μιλγουόκι έφτασε ακόμα μία φορά στους τελικούς της Ανατολής (το 2019, όπου αποκλείστηκε από τους μετέπειτα πρωταθλητές Ράπτορς, αν και προηγήθηκε με 2-0) και ποτέ άλλοτε πιο ψηλά από τον δεύτερο γύρο, με αποκορύφωμα την φετινή σεζόν που αποκλείστηκε στον 1ο γύρο. Οι δικαιολογίες υπήρχαν (τραυματισμός του Μίντλετον πέρυσι, του Γιάννη φέτος), αλλά οι αριθμοί ήταν ξεκάθαροι. Το Μιλγουόκι έψαχνε για μία αλλαγή.

Η προπονητολογία

Ποτέ δεν είναι νωρίς για προπονητολογία στο NBA. Ήδη εξάλλου - σε μικρό βαθμό - ξεκίνησε, με το όνομα του Τσαρλς Λι (ασίσταντ των Μπακς) να είναι ο πρώτος υποψήφιος. Η αλήθεια είναι ότι αν αυτή η κουβέντα γινόταν έναν χρόνο νωρίτερα η απάντηση θα ήταν πιο εύκολη, αφού το χρίσμα λογικά θα δινόταν στον Ντάρβιν Χαμ, που ήταν ο άμεσος βοηθός του Μπουντενχόλζερ. Ο Χαμ όμως είναι πλέον προπονητής των Λέικερς.

Το όνομα του Νικ Νερς είναι αυτό που έχει ήδη ακουστεί, μαζί με αυτό του Κρις Κουίν (ασίσταντ των Χιτ). Ο Νερς απολύθηκε πριν από μερικές ημέρες από τους Ράπτορς και έχει ένα προφίλ που ιντριγκάρει: Πρωταθλητής (2019 με Ράπτορς, αποκλείοντας τους… Μπακς), γνωστός για τις καινοτόμες άμυνες ζώνης και θιασωτής του “non positional basketball”, ένα μπάσκετ δηλαδή χωρίς θέσεις. Ένα μπάσκετ που μοιάζει να ταιριάζει στον Γιάννη, για να έχει την ελευθερία που χρειάζεται.

Τα πράγματα δεν είναι απλά για το Μιλγουόκι. Ο διάδοχος του Μπουντενχόλζερ έχει μεγάλα παπούτσια να γεμίσει. Με όλα τα καλά του και τα άσχημά του, ο Μπουντενχόλζερ είναι ο πιο πετυχημένος προπονητής στην σύγχρονη ιστορία του Μιλγουόκι, αν όχι ο πιο πετυχημένος μαζι με τους Λάρι Κοστέλο (έφερε το πρωτάθλημα του 1971) και τον Ντον Νέλσον (που κάθισε στον πάγκο της ομάδας από το 1977 έως το 1987).

Η απόφαση δεν θα είναι εύκολη για το Μιλγουόκι - το οποίο έχει και νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς πλέον - αφού παράλληλα είναι σαφές ότι θα πρέπει να λάβει υπόψη και τι θέλει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, που έχει συμβόλαιο έως το 2025 και player option για την σεζόν 2025/26. Όποια απόφαση παρθεί θα επηρεάσει κάθε άλλη απόφαση.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, οι προπονητές λογικό είναι να κάνουν… ουρά για να προπονήσουν μία ομάδα που έχει δείξει πως διαθέτει σταθερές βάσεις και έναν σταρ που αγαπάει τον σύλλογο. Οι επόμενες μέρες θα έχουν ενδιαφέρον.