Με τρία δευτερόλεπτα να απομένουν για τη λήξη και με το σκορ 81-81, ο Λιν Γκριρ πήγε στη γραμμή των βολών. Ο παίκτης του 90%, θεωρητικά θα έπρεπε να ευστοχήσει και στις δύο, έστω και αν στο παρελθόν (όπως στον περυσινό τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό) δεν το είχε καταφέρει. Όμως, το θεωρητικά δεν ταιριάζει πάντα στο μπάσκετ, γιατί υπάρχει και το πρακτικό κομμάτι που αλλάζει ανάλογα με την περίσταση.
Για παράδειγμα, όταν μια μπάλα διεκδικείται πάνω στη γραμμή του άουτ από δύο παίκτες, έχουμε δει ουκ ολίγες φορές τον έναν να την πετάει πάνω στα πόδια ή το σώμα του άλλου για να κερδίσει η ομάδα του την κατοχή. Προφανώς το κάνει επίτηδες και με τρόπο που δεν ταιριάζει στο γενικότερο αυθορμητισμό του αθλήματος. Άλλο ένα παράδειγμα είναι το φάουλ που γίνεται στο κέντρο του γηπέδου για να κοπεί ο αιφνιδιασμός του αντιπάλου, αν και ο κανονισμός πλέον άλλαξε αν ο αμυντικός είναι τελευταίος παίκτης, τιμωρείται με αντιαθλητικό φάουλ (για το καλό του αθλήματος).

Ομοίως, με το σκορ ισόπαλο, λίγα δευτερόλεπτα να απομένουν και δεδομένου ότι έχει ευστοχήσει στην πρώτη βολή, το σωστότερο (με βάση τη στρατηγική) είναι να χάσει τη δεύτερη βολή, ώστε να κυλήσει ο χρόνος ή ακόμη και να χαθεί το αμυντικό ριμπάουντ από πλευράς αντιπάλους και να λήξει το ματς χωρίς τη δυνατότητα για σουτ buzzer beater.

Πάμε όμως στο χθεσινό περιστατικό: ο Γκριρ διώχνει την μπάλα σωστά. Κι όταν λέμε σωστά, εννούμε με βάση τον κανονισμό της FIBA, ο οποίος αναφέρει συγκεκριμένα " ο παίκτης που εκτελεί βολή, πρέπει να είναι πίσω από τη γραμμή και το κάνει με οποιονδήποτε τρόπο και με σκοπό να στείλει την μπάλα στο καλάθι ή πάνω στη στεφάνη". Απαγορεύται ωστόσο να προσποιηθεί και εκεί υπάρχει ποινή. Το "με οποιονδήποτε τρόπο" έχει κάποιες εξαιρέσεις οι οποίες είναι αυτές που διακωμωδούν το άθλημα.

Για παράδειγμα σε στυλ αράουτ, με στυλ "κουτάλα" (αν και αυτό κάποτε ήταν στυλ του Κόρατς, όπως το ένα χέρι του Κόρφα) ή με το... πόδι! Ποιο ήταν το λάθος του Λιν Γκριρ; Ότι έστειλε την μπάλα με τόση δύναμη που δεν βρήκε στεφάνη, αλλά μόνο ταμπλό. Γι' αυτό και υπήρξε σύγχυση και απορία για το τι συμβαίνει. Ωστόσο, οι διαιτητές αποφάσισαν σύμφωνα με τον κανονισμό, ο οποίος λέει πως αν η μπάλα δεν ακουμπήσει σίδερο ή είναι εντελώς air ball, ο χρόνος σταματάει και η κατοχή αλλάζει χέρια.

Άρα, ο Γκριρ πήγε να κάνει κάτι σωστό και τελικά παραλίγο να είναι λάθος, γιατί σταμάτησε ο χρόνος και βόλεψε το Μαρούσι που μπόρεσε να πάρει τάιμ άουτ και να στείλει την επαναφορά πιο κοντά, για να βρει το σουτ του Κις. Όπως είπαμε, στο μπάσκετ υπάρχει ο αυθορμητισμός, όσο "επίτηδες" και αν κάνεις.