Ο Ολυμπιονίκης στο Τάε Κβον Ντο και υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Αλέξανδρος Νικολαΐδης, φιλοξενήθηκε στο στούντιο του Sport24 Radio 103,3 και την εκπομπή "Είναι να γελάει κανείς", με τους Παντελή Βλαχόπουλο και Γιώργο Συρίγο.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του.

Γιαότι δεν ασχολήθηκε με το μπάσκετ παρότι είναι υψηλόσωμος:" Ξεκίνησα με το μπάσκετ στα 15-16, αλλά ο προπονητής μου με έβαζε πεντάρι, το οποίο το θεωρούσα βαρετό. Ήθελα να βλέπω το καλάθι, ο προπονητής με έβαζε στο παρκέ μόνο για την άμυνα και το… ξύλο, οπότε βαρέθηκα".

Για το ελληνικό μπάσκετ:"Δεν μπορούμε να παίζουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Οι Ισπανοί παίζουν επιθετικά και έχει φανεί πως δεν μπορούμε να τους πάμε κόντρα σε αυτό το στυλ. Εμείς έχουμε τη δική μας σχολή, με κοντρολαρισμένο μπάσκετ, μυαλωμένο, με τρία γκαρντ κι ήμασταν τυχεροί που είχαμε αρκετούς σπουδαίους παίκτες σε αυτές τις θέσεις. Τώρα με τον Γιάννη (σ. σ. Αντετοκούνμπο) να δούμε πως θα τα παντρέψουμε.Ο Γιάννης είναι υπερόπλο, είναι η χαρά για κάθε προπονητή. Και με εμένα προπονητή κάτι θα έκανε. Επίσης, η υπόλοιπη γενιά είναι καλή, οπότε μπορούμε να κάνουμε ωραία πράγματα. Ο Γιάννης είναι καταλύτης και πολλαπλασιαστής. Μπορεί να παίξει σε όλες τι θέσεις, να κατεβάζει την μπάλα, ενώ στην άμυνα με χέρια του κόβει το… γήπεδο. Δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να κάνει. Τόσο μεγάλη επίδραση στην εθνική είχε μόνο ο Γκάλης. Αν παλαιότερα δεν έπαιζε ο Διαμαντίδης, ο Παπαλούκαςή ο Ζήσης, θα μπορούσαμε να βρούμε μία λύση. Τώρα προσπαθούμε να μεταπείσουμε τον Νίκο για να επιστρέψει στην εθνική, αλλά δεν τα καταφέρνουμε. Δεν θέλει να εκμεταλλευτεί την προσπάθεια που έκαναν τα παιδιά στα «παράθυρα». Έχω γνωρίσει όλη την ομάδα του 2008 και δεν ήταν τυχαίο ότι η ομάδα αυτή είχε επιτυχίες. Υπήρχε συνέπεια και δέσιμο.

Τρομάζω αν βρεθούν μαζί στο γήπεδο ο Νικ (σ. σ. Καλάθης) με τον Γιάννη. Ειδικά με την ικανότητα του Νικ να τρέχει και να βλέπει το γήπεδο. Δείτε αυτά που κάνει με τον Γκιστ και σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει με τον Γιάννη, που είναι ένα παιδί θαύμα σε επίθεση κι άμυνα. Αν ανοίξει τα χέρια του, κόβει όλες τις διαγώνιες πάσες, ενώ στα νταμπλ τιμ μπορεί να δίνει τις πάσες πάνω από τα κεφάλια των αντιπάλων. Στο ΝΒΑ, όσο κι αν θέλουν να τον σταματήσουν δεν μπορούν. Το κορμί του και το work ethic του είναι τεράστια".

Για το αν είναι πιο σημαντικό το ταλέντο ή η δουλειά:" Στην πορεία της καριέρας μου έχω δει δεκαπλάσια ταλέντα να χάνονται και πολλούς μέτριους αθλητές να δουλεύουν και να διαπρέπουν, κάνοντας μεγάλες νίκες. Κάποιοι λένε ότι είναι εύκολο, αφού κάναμε το χόμπι μας επάγγελμα. Αυτό είναι λάθος. Από τη στιγμή που το κάναμε επάγγελμα, σταματά να είναι χόμπι. Όταν ήμουν ενεργός αθλητής και είχα διπλές προπονήσεις μαρτυρούσα για να ξυπνήσω. Τώρα σηκώνομαι μόνος μου και προπονούμαι, διότι δεν είμαι υποχρεωμένος.

Το σώμα είναι ο ναός. Είναι το όχημα για να πας μπροστά. Παράλληλα, χρειάζεται μυαλό και δουλειά. Με ένα καλό σώμα μπορείς να πετύχεις κάτι. Το μυαλό και η αντίληψη κάνουν τη διαφορά, αλλά πρώτα πρέπει να κοπιάσεις για να φτιάξεις το καλύτερο δυνατό σώμα.

Δεν υπάρχουν ερασιτεχνικά αθλήματα, όταν οι υποχρεώσεις είναι επαγγελματικές. Αν δεν έχεις την κατάλληλη υποδομή, την οποία μπορείς να τη χτίσεις, δεν μπορείς να πετύχεις. Ας γυρίσουμε πάλι στο μπάσκετ. Ο Φάνης Χριστοδούλου δούλευε, αλλά δεν έφτανε στα… κόκκινα στις προπονήσεις και δείτε τι μπάσκετ έπαιζε. Φανταστείτε αν δούλευε περισσότερο, τι μπάσκετ θα μπορούσε να παίξει".

Για το συνδυασμό προπονήσεων διαφορετικών αθλημάτων:" Όλη η κίνηση της ξιφασκίας είναι ολόιδια με το Τάε Κβον Ντο. Είδα πράγματα και προσπάθησα να τα… κλέψω και να τα βάλω στους αγώνες μου Όποιος αγαπάει τον αθλητισμό ξέρει πως πρέπει να έχει ανοιχτό μυαλό. Όταν νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα, τότε δεν ξέρεις πραγματικά τίποτα".

Για τους γονείς και τους… προπονητές της εξέδρας:" Αυτό που γίνεται στα γήπεδα δεν υπάρχει. Δε γίνεται να είναι η δουλειά του άλλου, ο οποίος θέλει να κερδίσει, και να νομίζει ο οποιοσδήποτε από την κερκίδα ότι ξέρει καλύτερα από αυτόν.

Όποιον δάσκαλο και να ρωτήσεις θα σου πει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στις μικρές ηλικίες είναι οι γονείς. Οι γονείς έχουν πλέον γίνει προπονητές, μάνατζερ και γνώστες των πάντων. Πλακώνονται σε παιχνίδια παιδιών 12 και 13 ετών. Το θέμα δεν είναι το τι κάνουν αυτοί, αλλά το τι βλέπουν τα παιδιά τους. Αυτό είναι το πρόβλημα. Ο καλύτερος δάσκαλός μου ήταν ο πατέρας μου. Ο δάσκαλος είναι αυτός που σε καθοδηγεί σε μία ηλικία στην οποία μαθαίνεις τη ζωή και καθορίζει, μαζί με το σπίτι σου, το τι άνθρωπος θα γίνεις. Όταν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς να χουλιγκανίζουν και να μιλούν για τους συμπαίκτες του σαν να είναι αντίπαλοι, δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι η ομαδικότητα και ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να πάνε όλοι μπροστά. Όλα αυτά, βέβαια,είναι σημάδια της κοινωνίας. Δεν είναι μόνο στο αθλητικό κομμάτι. Βλέπουμε πολλά κοινωνικά προβλήματα, πολλές λάθος κοινωνικές συμπεριφορές από τους γονείς. Βλέπουμε γονείς να κλείνουν σχολεία επειδή ήρθαν προσφυγόπουλα".

Για το πως αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική:" Οι αθλητές γνωρίζουμε από τη στιγμή που είμαστε επιτυχημένοι ότι μπορεί να είμαστε και πρότυπα. Υποθέτω κι εγώ ότι κατάφερα αρκετά παιδάκια να αγαπήσουν λίγο παραπάνω το Τάε Κβον Ντο. Για ποιο λόγο, λοιπόν, να σταματήσουμε να προσπαθούμε να εμπνεύσουμε τα παιδιά από διαφορετικό πόστο; Εγώ συμμετέχω σε κινήσεις για την κοινωνία κι είμαι από τα ιδρυτικά μέλη του Αντιρατσιστικού Παρατηρητηρίου της Θεσσαλονίκης. Μέχρι να αποφασίσω να ασχοληθώ αυτά που ήθελα να πω τα άκουγαν άνθρωποι που συμμερίζονταν την άποψή μου. Για ποιο λόγο να μην πω στα παιδιά ότι το να μισείς είναι αρρώστια; Ο κόσμος έχει καταλάβει ότι δεν λέω φανφάρες και ότι δεν λέω κάτι και εννοώ κάτι άλλο. Θέλω τα παιδιά να σκεφτούν αυτά που θέλω να πω. Αν τα κάνω να ψαχτούν έχω κερδίσει κάτι. Όπως κι αν θορυβήσω κάποιους γονείς και αλλάξουν τρόπο ζωής. Αν κάνουν τη ζωή τους και τις ψυχές του λιγότερο τοξικές. Έτσι θα φερθούν και σε άλλες ψυχές με τον τρόπο που τους αξίζει.

Εγώ θα μιλήσω για ανθρώπινες αξίες. Θα μιλήσω για τις ανισότητες. Πράγματα για τα οποία θα έπρεπε να ήμασταν όλοι ευαίσθητοι. Δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπέλες. Δεν θα έπρεπε να ασχολείται μόνο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με το μεταναστευτικό. Πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε όλους ως ανθρώπινες ψυχές. Δεν θα έπρεπε να είναι το μοναδικό κόμμα που να προσπαθεί να αλλάξει τα πράγματα. Όλο αυτό πρέπει να είναι υπερκομματικό.

Κάποια στιγμή πρέπει να κοιτάξουμε και τι αλλάζει. Σκεφτείτε να άλλαζε το άρθρο 16 του Συντάγματος και να γινόταν ιδιωτική η Παιδεία. Επίσης, στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι ο αθλητισμός είναι δικαίωμα για όλους. Χάρηκα που δεν πέρασε η τροποποίηση".

Για τον αθλητισμό:" Όποιο παιδί ή αθλητής με ακούσει, θα καταλάβει ότι ξέρω τι περνάει. Η μάχη που δίνουν οι Έλληνες αθλητές είναι άδικη και άνιση. Μιλάμε για ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο υπάρχουν ανισότητες σε σχέση με τα άλλα μέλη. Οι αθλητές δεν έχουν τον υποτυπώδη μισθό για οδοιπορικά, δεν υπάρχει επίδομα για νοίκι, ούτε για περίθαλψη, ασφάλιση, συνεργαζόμενους γιατρούς και φυσιοθεραπευτές. Δεν έχουν τίποτα. Αυτά τα παιδιά τα πρώτα τους χρήματα τα παίρνουν μετά την πρώτη τους μεγάλη νίκη. Πως θα το έβλεπε ένας δικηγόρος που έχει παλέψει χρόνια για να σπουδάσει να πληρωνόταν όταν αναδεικνυόταν με κάποιο τρόπο ο δεύτερος καλύτερος στην Ευρώπη; Είναι παράδοξο αυτό που ζητάμε από αυτά τα παιδιά, επειδή η Ελλάδα δεν έχει τις οικονομικές δυνατότητες.

Η Γ.Γ.Α. με τα 230 έργα που έχει κάνει αυτά χρόνια έχει βοηθήσει με τον καλύτερο τρόπο το μαζικό αθλητισμό, που είναι η καλύτερη πόρτα για τον ερασιτεχνικό. Εκεί σταματά η ευθύνη της πολιτείας και πλέον γίνεται ευθύνη των ομοσπονδιών. Οπότε ξεκινά μία τεράστια συζήτηση, καθώς στις ομοσπονδίες ο αθλητές πρέπει να είναι το κέντρο της προσοχής, αλλά βλέπουμε να είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας. Πληρώνονται πρώτα οι υπάλληλοι, υπάρχουν ειδικά κονδύλια για το Διοικητικό Συμβούλιο και τίποτα για τους αθλητές. Μόνο μερικές ομοσπονδίες κάνουν τα στοιχειώδη. Ο κόσμος δεν ξέρει τι γίνεται μέσα στις ομοσπονδίες. Γιατί, λοιπόν, να μην υπάρχει ένα πρόγραμμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που να βοηθά τις οικονομικά αδύναμες χώρες στον αθλητισμό; Γιατί να μην υπάρχει μία ευρωπαϊκή εντολή, εφόσον μία χώρα δεν μπορεί να το κάνει λόγω αυτοδιοίκητου,για υποχρεωτική ασφάλιση; Στη ζωή μου έχει κάνει 14 χειρουργεία και τα 13 τα πλήρωσα από την τσέπη μου, από χορηγίες και άλλη βοήθεια. Αν κάποιος δεν έχει τα χρήματα, τότε πως θα το κάνει; Θέλουμε οι αθλητές να δουλεύουν σαν τα μουλάρια, να μην μιλούν κι αν καούν να βρούμε τον επόμενο, ενώ αν υπάρχει κάποια επιτυχία να πανηγυρίζουμε όλοι μαζί. Πως μπορούμε να ζητάμε σε αυτά τα παιδιά να είναι ανταγωνιστικοί;

Όταν τραυματίστηκα, αναγκάστηκα να πάω σε έναν φίλο που ήξερε έναν Γερμανό να μου δει το πόδι. Αν δεν είχα τον φίλο αυτόν, τι θα έκανα; Ξέρω παιδιά που παρακαλούν να πάρουν μία χορηγία ή αθλητικό υλικό, διότι ντρέπονται για αυτό που κάνουν".

Για τη στήριξη της Stoiximan στους αθλητές:" Σώθηκαν παιδιά με αυτή την κίνηση. Αυτή η πρωτοβουλία ήρθε από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και τον Σπύρο Καπράλο και θέλω να τον ευχαριστήσω δημοσίως για αυτό που έκανε κι έδωσε έξτρα κίνητρα σε εταιρίες για να αναλάβουν παιδιά. Αυτά τα παιδιά έβλεπαν το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής τους να χάνεται κι ένας άνθρωπος τους το έκανε δυνατό. Οπότε θεωρώ προσωπική μου ανάγκη να προσπαθήσω να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω αυτά τα παιδιά".

Για τη χρηματοδότηση της ΕΡΤ στο ελληνικό ποδόσφαιρο:" Μερικές φορές ακούω ότι πρέπει να επέμβει η πολιτεία, αλλά όταν επεμβαίνει όλοι λένε για ποιο λόγο επενέβη. Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει, διότι πριν από λίγες ημέρες ήμουν κι εγώ στην πλευρά του αποδέκτη. Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική δημόσια τηλεόραση παίρνει ποδοσφαιρικά δικαιώματα. Εγώ που δεν έχω συνδρομητικό στο σπίτι μου μπορώ και βλέπω τζάμπα τα παιχνίδια. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να μπόρεσε η πολιτεία να απαιτήσει πράγματα από το ποδόσφαιρο, όπως το να γίνει η αναδιάρθρωση.

Σίγουρα η εμπορικότητα του ποδοσφαίρου είναι προβληματική. Δυστυχώς δεν γνωρίζω τα δεδομένα, αλλά πρέπει να τα μάθω. Ό,τι κι αν πω τώρα θα είναι… πασαλείμματα. Ο στίβος του Ευρωκοινοβουλίου θεωρείται πιο καθαρός και πιο αγνός. Δεν έχει να κάνει με εσωτερικά θέματα. Έχει, όμως, να κάνει με τη κατευθυντήρια γραμμή από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι εκλογές είναι πολύ σημαντικές. Αν κοιτάξουμε πίσω, όλα τα κράτη μέλη κάνουν ό,τι τους ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει de facto πρόβλημα με το δημοκρατικό έλλειμμα και την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Οπότε αυτά που είπαμε παραπάνω πρέπει να τα μάθω για να τα μεταφέρω στο Ευρωκοινοβούλιο και όχι να χειρίζομαι άμεσα.

Η πολιτική δεν είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος. Η έννοια της πολιτικής είναι να προσπαθείς να κάνεις συμφωνίες που όλοι θα νιώθουν κερδισμένοι, ο ένας περισσότερο, ο άλλος λιγότερο. Χρειάζομαι χρόνο για να βρω τα πατήματά μου. Είμαι συνειδητοποιημένος για το τι προσπαθώ να κάνω. Το μεγάλο στοίχημα για μένα είναι όταν σταματήσω να ασχολούμαι με την πολιτική, είτε σε ενάμιση μήνα, είτε όταν τελειώσει η θητεία μου, οι άνθρωποι που με εκτιμούσαν, που συμφωνούσαν ότι έχω μία ποιότητα, να συνεχίσουν να με σέβονται".

Για τη μεγάλη κληρονομιά που αφήνει στο Τάε Κβον Ντο:" Είναι και το μεγαλύτερο βάρος μου. Στις μικρές ηλικίες το άθλημα είναι το τρίτο πολυπληθέστερο στην χώρα μας. Το πρώτο πράγμα που προσπαθείς να περάσεις ως δάσκαλος στα παιδιά που ξεκινούν είναι ότι για να κλωτσήσεις χρειάζεσαι έναν συναθλητή να κρατάει τους στόχους ή να φάει την κλωτσιά. Αν δεν το κάνεις εσύ, δεν θα το κάνει κανείς για εσένα. Το Τάε Κβον Ντο είναι ένα ομαδικό σπορ στην προπόνηση και σχεδόν ατομικό στον αγώνα. Είναι σημαντική η καλή συνεργασία με τον κόουτς, να υπάρχει σωστή σκέψη για να γίνουν τα δύο μυαλά ένα. Είμαι τυχερός καθώς είχα έναν εξαιρετικό προπονητή τον Κώστα Τζιδημόπουλο".

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη…