Ο Μπριάντε Γουέμπερ έχει κλείσει έναν μήνα στον Ολυμπιακό . Πριν έρθει δεν ήξερε τι θα πει ευρωπαϊκό μπάσκετ, αφού δεν είχε περάσει ποτέ τον Ατλαντικό. Αν ωστόσο κάποιος τον δει να παίζει δεν πρόκειται να το καταλάβει αυτό.

Ο Αμερικανός γκαρντ δεν ήρθε στον Ολυμπιακό για να κάνει την διαφορά. Ήρθε όμως για να προσφέρει το κάτι διαφορετικό. Να δώσει στοιχεία που έλειπαν από το ξεκίνημα της σεζόν από την περιφέρεια των “ερυθρολεύκων”: Άμυνα στην μπάλα, αθλητικότητα στις θέσεις των γκαρντ, έναν ακόμα δημιουργό στην περιφέρεια. Αυτό ακριβώς κάνει και για αυτό ακριβώς ξεχωρίζει.

Κόντρα στο Λαύριο ο Γουέμπερ πρόσθεσε μία ακόμα εξαιρετική εμφάνιση στο βιογραφικό του. Μετά το σχεδόν triple-double κόντρα στον Άρη στο ντεμπούτο του στην Basket League (8 πόντοι, 8 ριμπάουντερ, 13 ασίστ), ο Αμερικανός επιβεβαίωσε τον εξαιρετικό βαθμό προσαρμογής του, έχοντας 14 πόντους, 6 ριμπάουντ και 2 ασίστ στην αγχωτική νίκη των Πειραιωτών με 81-76 . Ήταν εκ των κορυφαίων του Ολυμπιακού, κάτι που τείνει ήδη να γίνει κανόνας στα πρώτα παιχνίδια του με την ομάδα. Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι δίπλα του δείχνουν καλύτεροι και πιο απελευθερωμένοι και οι άλλοι περιφερειακοί της ομάδας.

ΟΙ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΣΠΑΝΟΥΛΗ-ΜΑΝΤΖΑΡΗ

Ο βαθμός προσαρμογής του Γουέμπερ είναι πράγματι εντυπωσιακός. Δεν είναι ότι ο Αμερικανός δεν έχει ακόμα τα κλασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει όποιος Αμερικανός αγωνίζεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Σαφώς και αντιμετωπίζει προβλήματα ανά διαστήματα κυρίως όταν το παιχνίδι πηγαίνει σε αργό τέμπο, με αποτέλεσμα να χρειάζεται περισσότερο διάβασμα σε άμυνα και επίθεση. Αυτό είναι που οδηγεί σε λάθη στις περιστροφές στην άμυνα και σε λάθος επιλογές στην επίθεση. Την ίδια στιγμή όμως ο Αμερικανός παρουσιάζει στο παρκέ και τα στοιχεία του παιχνιδιού του που τον βοηθάνε να ξεχωρίζει, κάτι που οφείλεται και στις συγκυρίες.

Έχοντας συχνά στο πλευρό του έναν εκ των δύο Ελλήνων γκαρντ, ο Γουέμπερ μπορεί να εστιάσει σε αυτά που κάνει καλά: Να πιέσει στην μπάλα, να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο (ενίοτε στα “φτερά” και όχι σαν χειριστής της μπάλας) να ψάξει την ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα. Όταν “κολλάει”, τότε ο Σπανούλης και ο Μάντζαρης είναι εκεί για να δώσουν την απαραίτητη ηρεμία, ο πρώτος δημιουργώντας καταστάσεις και ο δεύτερος αναλαμβάνοντας την οργάνωση του παιχνιδιού.

Η επιστροφή του Μάντζαρη στο ροτέισον και ο μεγαλύτερος από το αναμενόμενο ρόλος του Γουέμπερ προέκυψαν πρακτικά λόγω του τραυματισμού του Στρελνιεκς. Αυτό το γεγονός ωστόσο δείχνει με κάποιο τρόπο να έχει ισορροπήσει τον Ολυμπιακό, ο οποίος μπορεί να μην έχει πλέον την απειλή από την περιφέρεια του Λετονού γκαρντ, αλλά είναι λίγο πιο σφιχτός στην άμυνα – κι ας μην φάνηκε αυτό σε μεγάλο βαθμό κόντρα στο Λαύριο. Δεν γίνεται να θεωρηθεί τυχαίο ότι από τότε που αποκτήθηκε ο Γουέμπερ στον Ολυμπιακό, αναβαθμίστηκε ο Μάντζαρης, ο οποίος δείχνει να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση τώρα που βλέπει πως έχει πιο ενεργό ρόλο στην ομάδα.

ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ, ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ME ΠΛΗΡΕΣ ΡΟΣΤΕΡ

Ο Γουέμπερ έχει την ευτυχή συγκυρία να συνυπάρχει με έναν Αμερικανό προπονητή όπως ο Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος φαίνεται να ξέρει πώς να εκμεταλλευτεί τα στοιχεία του. Ο κυριότερος λόγος που ο Αμερικανός έχει μέχρι στιγμής εξαιρετική παρουσία είναι πως πρακτικά έχει έναν ρόλο που του ταιριάζει... γάντι, αφού του ζητείται να κάνει πράγματα που γνωρίζει, ενώ υπάρχει και το περιθώριο να κάνει λάθος για να μάθει, αφού το ροτέισον είναι πολύ συγκεκριμένο και παράλληλα εξακολουθεί να έχει πράγματα που δεν έχουν οι άλλοι γκαρντ της ομάδας.

Η αλήθεια είναι πως πράγματι ο Γουέμπερ είναι πολύ καλός μέχρι στιγμής και δείχνει να δίνει μία ισορροπία στην “ερυθρόλευκη” περιφέρεια με τον ενθουσιασμό και την ενέργεια που βγάζει, ταιριάζοντας καλά με τους Σπανούλη, Μάντζαρη και Γουίλιαμς-Γκος. To θέμα όμως είναι τι θα κάνει από εδώ και πέρα, με ένα πραγματικό μεγάλο τεστ για αυτόν και τους υπόλοιπους περιφερειακούς των “ερυθρόλευκων” να βρίσκεται ενόψει. Κι αυτό γιατί την Πέμπτη (14/3) θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την Αρμάνι Μιλάνο που έχει στην περιφέρεια τους Μάικ Τζέιμς, Νεμάνια Νέντοβιτς, Κέρτις Τζέρελς και Τζέιμς Νάναλι. Το πώς θα ανταποκριθούν σε αυτή την πρόκληση όλοι θα δείξει πολλά.