Το σκηνικό ήταν στημένο ιδανικά: Ο Παναθηναϊκός αποπροσανατολισμένος λόγω της διαμάχης με την Ευρωλίγκα , ένας αντίπαλος που είχε ανάγκη μια εκτός έδρας νίκη που θα του έδινε ώθηση για είσοδο στην οκτάδα, μια πρώτη περίοδος χωρίς σωστό μπάσκετ που έδωσε στους Βάσκους ακόμα περισσότερα δικαιώματα --σε περίπτωση ήττας, οι πράσινοι θα μπορούσαν να χάσουν οριστικά τις οποιεσδήποτε βλέψεις για πλεονέκτημα έδρας.

Καταγράφοντας τα στοιχεία που έπαιξαν το σημαντικότερο ρόλο στη νίκη του Παναθηναϊκού , προκύπτουν τα εξής:

1. Η αποτελεσματική λειτουργία του άξονα Καλάθης-Γκιστ

2. Οι επιπλέον επιθετικοί πόλοι (Γκάμπριελ-Λεκαβίτσιους)

3. Η κυκλοφορία της μπάλας

ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΑΘΗ-ΓΚΙΣΤ

Ξεκινώντας από το πρώτο, χρειάζεται κανείς να διακρίνει τον τρόπο με τους οποίους ο Παναθηναϊκός κατάφερε να δημιουργήσει χώρους ώστε να τροφοδοτηθούν οι κινήσεις του Γκιστ στην πλάτη της άμυνας, κι αυτό ενώ στην πρώτη περίοδο οι πράσινοι δυσκολεύτηκαν αρκετά σε καταστάσεις μισού γηπέδου, παρουσιάζοντας τα συμπτώματα στατικότητας που είχαν υπογραμμιστεί την προηγούμενη εβδομάδα .

Έχοντας απέναντί τους δύο ψηλούς που δύσκολα μπορούσαν να εκτεθούν όταν ήταν τοποθετημένοι στο χαμηλό ποστ (Σενγκέλια-Βόιτμαν), ο Παναθηναϊκός επιτέθηκε με τρόπο που τους παρέσυρε εκτός ρακέτας, δημιουργώντας έτσι τον χώρο που χρειαζόταν ο Γκιστ για να κινηθεί κάθετα μετά το ρολ. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω στιγμιότυπα:

Στην αρχή της φάσης, όλη η πράσινη πεντάδα είναι συγκεντρωμένη στη μία πλευρά της επίθεσης, με τον Γκιστ (προσωπικός του αντίπαλος ο Σενγκέλια) να βρίσκεται στο ύψος του τριπόντου μεταξύ αριστερού φτερού και αριστερής γωνίας και τον Γκάμπριελ (προσωπικός του αντίπαλος ο Βόιτμανν) να κινείται προς την αδύνατη πλευρά. Στην εξέλιξη της φάσης:

Ο Καλάθης περιμένει ανάμεσα στην κορυφή του τριπόντου και το κέντρο του γηπέδου, ο Γκάμπριελ έχει βγει στο δεξί φτερό και ο Γκιστ ξεκινά να κινείται προς τον Καλάθη, ενώ Σενγκέλια και Βόιτμαν έχουν αναγκαστεί να βγουν ψηλά προκειμένου να είναι κοντά στους προσωπικούς του αντιπάλους. Στη συνέχεια, τόσο ο Γκάμπριελ όσο και ο Γκιστ κινούνται προς την κορυφή τραβώντας μαζί τους δύο ψηλούς των Βάσκων, ενώ ο δεύτερος δίνει το “ψεύτικο” σκριν στον Καλάθη και ρολάρει άμεσα στον κεντρικό διάδρομο.

Μέσω μιας αλληλουχίας κινήσεων μακριά από την μπάλα, οι πράσινοι έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα τεράστιο κενό συνωστίζοντας τους παίκτες της Μπασκόνια εκτός ρακέτας. Την ίδια στιγμή, εξασφαλίζουν πως δεν πρόκειται να έρθει κάποια βοήθεια από την αδύνατη πλέον πλευρά της επίθεσης, με τον Ρίβερς να δίνει το σκριν στον Ντένμον (κάτω αριστερά στο δεύτερο στιγμιότυπο), απασχολώντας έτσι δύο αμυντικούς των Βάσκων προκειμένου να μην εμποδίσουν την κάθετη κίνηση του Γκιστ πριν πάρει την τελική πάσα του Καλάθη (συνολικά 11 τελικές).

Ο ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΚΑΙ ΛΕΚΑΒΙΤΣΙΟΥΣ

Προχωρώντας στο δεύτερο στοιχείο, χρειάζεται κανείς να σκεφτεί τα όσα έχει χάσει ο Παναθηναϊκός λόγω της απουσίας του Λοτζέσκι. Χωρίς τον Βέλγο, και ιδιαίτερα σε πεντάδες που δεν υπάρχει ούτε ο Κέι Σι Ρίβερς, η πράσινη επίθεση παρουσιάζεται στατική επειδή δεν υπάρχει παίκτης που μπορεί να βγει σωστά από τα σκριν και να εκτελέσει άμεσα αφού υποδεχτεί την μπάλα --απέναντι στην Μπασκόνια, ο Κένι Γκάμπριελ ήταν ο επιπλέον επιθετικός πόλος που έλειπε.

Ο Αμερικανός συνδέθηκε με το καλάθι (4/7 τρίποντα με τα περισσότερα να είναι προσπάθειες υπό καλές προϋποθέσεις έχοντας προκύψει μετά από κίνηση μακριά από την μπάλα), προσέφερε ουσιαστικά στην άμυνα τοποθετώντας τον εαυτό του στις σωστές θέσεις για ριμπάουντ (είχε συνολικά 4, όλα αμυντικά), ενώ ήταν κι ένας παράγοντας έντασης σε στιγμές που η γραμμή των ψηλών του Παναθηναϊκού έπρεπε να βγάλει εκτός ευνοϊκών θέσεων τον Τόρνικε Σενγκέλια.

Στην περιφερειακή γραμμή, αντίστοιχα πολύτιμος ήταν ο Λούκα Λεκαβίτσιους . Ο Λιθουανός γκαρντ λειτούργησε ικανοποιητικά είτε εκτελώντας άμεσα (2/2 δίποντα) είτε δημιουργώντας (3 τελικές πάσες), δεν αποτέλεσε κενό στην άμυνα (σ’ αυτό ευνοήθηκε μιας και η περιφέρεια της Μπασκόνια έχει παίκτες με αντίστοιχη σωματοδομή), και τα σχεδόν 19 λεπτά που αγωνίστηκε οι πράσινοι ένιωσαν πως υπήρχε μία αξιόπιστη λύση που κάλυψε επαρκώς τα λεπτά του Καλάθη στον πάγκο.

ΤΟ ΟΑΚΑ ΔΙΝΕΙ ΩΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Προχωρώντας στο τρίτο στοιχείο, κάτι που πρέπει να σημειωθεί είναι ο ξεκάθαρα διαφορετικός ρυθμός που έχουν οι πράσινοι όταν παίζουν στο ΟΑΚΑ. Πιο ουσιαστικές πρωτοβουλίες και περισσότερες ευκαιρίες για γρήγορη ανάπτυξη στον αιφνιδιασμό, αυτοπεποίθηση στην περιφερειακή εκτέλεση, αποφασιστικότητα και ένταση στην άμυνα, υψηλότερη ταχύτητα τόσο σε σκέψη όσο και σε εκτέλεση --ο Παναθηναϊκός είναι πάντα καλύτερος όταν έχει να παίξει στην έδρα του.

Απέναντι στην Μπασκόνια, αυτό το στοιχείο αντικατοπτρίστηκε ιδιαίτερα στον τομέα του μακρινού σουτ. Οι πράσινοι επιχείρησαν 28 προσπάθειες, ευστόχησαν στις 11 (39.3%), και ως αποτέλεσμα κέρδισαν περισσότερους χώρους στο επιθετικό τους μισό αναγκάζοντας τους Βάσκους να απλώσουν την άμυνά τους --το ποσοστό θα ήταν πολύ καλύτερο αν δεν είχε προκύψει το νεκρό διάστημα της τελευταίας περιόδου με τα 5 συνεχόμενα χαμένα τρίποντα.

Η ευστοχία ήταν αποτέλεσμα των προϋποθέσεων υπό τις οποίες έγιναν τα σουτ κι αυτό επειδή απέναντι στους Βάσκους συνέβη το αντίθετο από όσα είχαν υπογραμμιστεί στην ανάλυση μετά την ήττα της Βαμβέργης . Αυτή τη φορά οι πράσινοι δεν εκβίασαν προσπάθειες πάνω σε άμυνα, αλλά κυκλοφόρησαν την μπάλα με υπομονή, έσπασαν την άμυνα όταν οι Βάσκοι κινούνταν για να καλύψουν το περιφερειακό σουτ (πχ. το εκρηκτικό πρώτο βήμα του Νίκου Παππά ή του Ντένμον), και έτσι, μετά από πάσα στην αδύνατη πλευρά ή στην κορυφή, η μπάλα κατέληγε σχεδόν πάντα στα χέρια ελεύθερου παίκτη.

Κερδίζοντας την Μπασκόνια, ο Παναθηναϊκός απέφυγε μια παγίδα που θα μπορούσε να έχει συνέπειες πολύ πιο δυσάρεστες απ’ όσες συνοδεύουν μια απλή ήττα. Η εβδομάδα της διακοπής παρουσιάζεται ως ιδανική ευκαιρία ανασύνταξης. Η απόκτηση περιφερειακού παρουσιάζεται ως υπαρκτό ενδεχόμενο, ο Πέιν είναι στην Αθήνα και χρειάζεται σταδιακά να ενταχθεί στο σύνολο, ενώ υπάρχει και η αβεβαιότητα της μετωπικής με την Ευρωλίγκα. Ανεξάρτητα από την τοξικότητα της ατμόσφαιρας, ο Παναθηναϊκός πρέπει να λειτουργήσει βάσει ψυχρής λογικής --σε 15 ημέρες, μια ενδεχόμενη νίκη στη Μόσχα θα σημαίνει πως οι πράσινοι ξανακέρδισαν το δικαίωμα να κοιτάζουν ψηλά.