Στο παιχνίδι των All Time Stars με τους Rising Stars συμμετείχαν -μεταξύ άλλων- η Εβίνα Μάλτση και η Στέλλα Καλτσίδου. Δύο παίκτριες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο γυναικείο μπάσκετ εδώ και περίπου δύο δεκαετίες, δύο παίκτριες που αποφάσισαν να γράψουν τον αθλητικό τους επίλογο πριν από μερικούς μήνες.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΑΡΟΥΝΗΣ

Η Εβίνα Μάλτση, που συμμετείχε επίσης στον διαγωνισμό τριπόντων της ημέρας, δήλωσε αρχικά πως "είναι πολύ σημαντικό να είμαστε εδώ. Συγχαρητήρια στους εμπνευστές αυτής της ιδέας γιατί το μήνυμα που περνάμε ξεκάθαρα σε όλο τον κόσμο είναι ότι το μπάσκετ είναι ενιαίο. Από εκεί και πέρα το διασκεδάσαμε πάρα πολύ. Είναι φανταστικό να παίζεις με αθλητές όπως τους σημερινούς συμπαίκτες. Οι περισσότεροι αυτούς υπήρξαν πρότυπα μου. Ήταν μια φορβή εμπειρία. Και από εκεί και πέρα ήταν ωραίο να μπαίνει μέσα στο παρκέ και να βλέπει τόσο ταλαντούχα παιδιά που έχουν πάρα πολύ καλά στοιχεία. Τους συγκεκριμένου που βρίσκονται μέσα στην αίθουσα τους παρακολουθώ κυρίως μετά το καλοκαίρι και παρόλο που ήξερα την πορεία τους σήμερα με εξέπληξαν ευχάριστα και είναι πολύ ωραίο αυτό".

Μετά από ερώτηση που έκανε -εκτελώντας για λίγο χρέη... δημοσιογράφου- ο Νίκος Ρογκαβόπουλος αναφορικά με τη ζωή μετά το τέλος της επαγγελματικής καριέρας, απάντησε πως "η ζωή μετά το μπάσκετ είναι πάρα πολύ διαφορετική δεν θα σου πω αν είναι δύσκολη ή εύκολη γιατί κάποια στιγμή θα το αντιμετωπίσεις και εσύ. Απλά δεν έχει καμία σχέση. Κοίταξε να το απολαύσεις γιατί η ζωή με το μπάσκετ είναι μοναδική".

Τέλος αναφορικά με τις γυναίκες - αθλήτριες είπε: "Ανήκω στους ανθρώπους που δεν ξεχωρίζω την ιδιαιτερότητα του ανθρώπου με το φύλο. Την ξεχωρίζεις με την δουλειά σου με το ήθος σου με τον χαρακτήρα σου, με αυτά που κάνει οι άνθρωποι έτσι πρέπει να κρίνονται. Κυρίως μέσα από την δουλειά τους και τον χαρακτήρα τους. Στην Ελλάδα δυστυχώς ήμασταν πάντα στην σκιά των ανδρών, αλλά σήμερα είναι η μέρα που μάλλον περνάμε στην επιφάνεια αυτό είναι ένα μήνυμα που πρέπει να περάσει σε όλες τις γυναίκες. Είμαστε εξίσου ικανές για τα πάντα αρκεί να πληρούμε τα χαρακτηριστικά που ανέφερα προηγουμένως".

Από την πλευρά της, η Στέλλα Καλτσίδου τόνισε μετά από το φινάλε της αναμέτρησης πως "ήταν όνειρο. Το να παίζει στο ίδιο παρκέ με προσωπικότητες που έχουν χτίσει το μπάσκετ στην Ελλάδα είναι μια στιγμή πραγματικά μοναδική. Όχι μόνο αυτό, αλλά και παίζοντας εναντίων των παιδιών που παρακολουθούμε, που παίζουν στην εθνική ζούμε μαζί τους. Ξέρουμε τι θα πει Εθνική ομάδα τι θα πει προσπάθεια. Βλέποντας πόσο το γουστάρουν και πόσο παίζουν με πάθος και με θέληση και το διασκέδασαν πραγματικά πέρασα πάρα πολύ ωραία. Ήταν μεγάλη μου χαρά και τιμή που βρέθηκαν εδώ και εύχομαι να ήταν το πρώτο αλλά όχι η τελευταία που θα βρεθούν γυναίκες σε μια τέτοια διοργάνωση".

Σχολιάζοντας κι εκείνη την ερώτηση αναφορικά με τη ζωή μετά από το μπάσκετ, είπε πως: "Η ζωή μετά το μπάσκετ είναι διαφορετική γιατί αλλάζει η ρουτίνα σας. Επειδή είμαστε πολύ πρόσφατα εκεί, από εδώ και πέρα σε όλους θα λέω ότι παίξτε όσο περισσότερο μπορείτε. γιατί όλη αυτή η ζωή που τώρα εσείς ξεκινάτε να ζείτε και που θα ζήσετε ίσως σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι εμείς είναι πραγματικά μοναδικό και δεν θα ξαναγυρίσει πίσω. Οπότε να εκμεταλλεύεστε κάθε μέρα και να γουστάρετε κάθε στιγμή σας μέσα στο γήπεδο γιατί δεν θα ξαναγυρίσει είναι μοναδική. Να σκέφτεστε πως είναι η ζωή με το μπάσκετ το υψηλότερο επίπεδο. Αρκεί".

Τέλος, για τις γυναίκες/αθλήτριες ανέφερε: "Το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε είναι ότι επειδή είμαστε γυναίκες αθλήτριες δεν θα έχουμε την ίδια μεταχείριση ή την ίδια διάκριση ή την ίδια αποτελεσματικότητα. Νομίζω ότι ο οποιοσδήποτε αθλητής στον κόσμο ανεξαρτήτου φύλλου, όταν ξεκινάει να κάνει ένα άθλημα και μάλιστα πρωταθλητισμό το κάνει γιατί αυτό αγαπάει. Δίνεις όλο σου το είναι και από εκεί και πέρα τι επιπτώσεις έχει στην κοινωνία ή όχι είναι κάτι που εμείς δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Μπορούμε να ελέγξουμε τι κάνουμε στο γήπεδο, τη δουλειά που δίνουμε, πόσο δίνουμε τον εαυτό μας και από εκεί και πέρα τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους. Η αναγνώριση ή όχι είναι ένα θέμα της κοινωνίας. Στο εξωτερικό δεν είναι έτσι. Στο εξωτερικό είχαμε πολύ μεγαλύτερη αναγνώριση από ότι στην Ελλάδα. Ευτυχώς το ζήσαμε".

Photo Credits: Eurokinissi