Η Τατιάνα Γκούσιν στο SPORT24: “Προσγειώθηκα φέτος με τα μούτρα στην πραγματικότητα, στόχος του χρόνου να κάνω πάνω από 1,90”

Παρά τη μεγάλη μάχη που έδωσε, η Τατιάνα Γκούσιν δεν κατάφερε εν τέλει να πάρει το εισιτήριο για τον τελικό του ύψους στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου.

Μετά την ολοκλήρωση των προσπάθειών της, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια μίλησε στην κάμερα του SPORT24, μεταφέροντας, μεταξύ άλλων, το πως βίωσε τον φετινό αποκλεισμό, τι πήγε λάθος, ενώ αναφέρθηκε και στην σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί στην Ελλάδα αναφορικά με τους/τις αθλητές/τριες του στίβου, που καλούνται να διαχειριστούν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, προκειμένου να συνεχίσουν να παλεύουν για αυτό που αγαπούν, τον αθλητισμό.

Αναλυτικά οι δηλώσεις:

Ποια είναι τα συναισθήματα μετά τον αποκλεισμό: “Χαμόγελα γιατί σε μια δύσκολη χρονιά, όπως ήτανε αυτή για μένα, είμαι εδώ. Είμαι στους 30 πρώτους του κόσμου. Είμαι εδώ. Δηλώνω παρών. Σίγουρα δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου ο αγώνας μου σήμερα, αλλά με αυτό που είχα να δώσω σήμερα το έδωσα”.

Για το αν ήταν πολύ κοντά σε κάτι παραπάνω: “Το 88 σίγουρα μπορούσα. Με το που είδα ότι θα κριθεί στο 92, σαν να το άφησα λίγο μέσα μου. Σίγουρα προσπάθησα. Tο 88 είναι άλμα που μπορούσα, απλά επειδή το ήθελα πάρα πολύ συσφίχθηκα και έριξα λίγο τον πήχη. Τώρα είναι λίγο τεχνικά αυτά”.

Σχετικά με το τι πήγε στραβά και αν θεωρεί πως η χρονιά είναι επιτυχημένη: “Όχι, η χρονιά δεν κλείνει επιτυχημένα, ειδικά στατιστικά. Είχα πει και όταν γύρισα απ’ την Αμερική ότι αν έρθει χρονιά που δε θα πηδήξω 91, σταματάω για να πάω να δουλέψω. Γιατί ο αθλητισμός δεν μου προσφέρει κάτι. Οπότε, ξαναέρχομαι και ξαναπήδηξα 91 φέτος, οπότε ξανασυνεχίζω. Είμαι εδώ και μου δίνει δύναμη το ότι είμαι σε αυτό εδώ. Το είδα ξανά, είδα αυτές τις αθλήτριες και πιστεύω ότι ανήκω ανάμεσά τους. Οπότε του χρόνου θα έρθω να παλέψω”.

Για το αν το γεγονός ότι πέρυσι έφτασε στον τελικό ανέβασε τις προσδοκίες και αν ο αποκλεισμός ήταν εν τέλει μια απότομη προσγείωση: “Κυνηγούσα τους Ολυμπιακούς αγώνες 10 χρόνια. Πέτυχα τον μεγαλύτερο στόχο που είχα στην αθλητική μου καριέρα και ένας αθλητής νομίζει στο μυαλό του ότι όταν πας στους Ολυμπιακούς αγώνες, όταν μπεις τελικό, θα αλλάξουν κάποια πράγματα. Προσγειώθηκα πολύ δύσκολα με τα μούτρα στην πραγματικότητα φέτος, οπότε η προσγείωσή μου μου κόστισε. Το να ξαναβρώ κίνητρο μέσα μου και να ξαναγυρίσω στο γήπεδο ήταν λίγο δύσκολο”.

Για την σκληρή πραγματικότητα του να είσαι αθλητής στην Ελλάδα: “Η πραγματικότητα είναι ότι ο Έλληνας αθλητής, η Ομοσπονδία σε στηρίζει. Η Ομοσπονδία, όμως, αυτή τη στιγμή, προσφέρει τον βασικό μισθό, βασικά, είναι κατώτερος από τον βασικό μισθό. Οπότε, όπως ο μέσος Έλληνας αυτή τη στιγμή κάνει δύο δουλειές, έτσι καλούμαι και εγώ και οι περισσότεροι συναθλητές μου να βγούμε και έξω για να παλέψουμε με αυτό.

Είναι η Οξάνα και έχω κι άλλους τόσους που όλοι δουλεύουνε. Δεν είναι εύκολος ο αθλητισμός. Ναι, πληρωνόμαστε, αλλά εκεί που έχουνε πάει οι τιμές και που έχουνε πάει τα νοίκια και που έχουνε πάει τα σούπερ μάρκετ και ειδικά εμείς που είμαστε λίγο πιο ακριβοί στη ζωή, δεν είναι εύκολο να συντηρηθούμε. Οπότε, πρέπει να έχεις κάτι άλλο. Ντρέπομαι και φέτος ζητούσα λεφτά απ’ τη μαμά μου. Είμαι 30 χρονών και έφτασα στο να ζητάω λεφτά απ’ τη μαμά μου. Μαμά, ευχαριστώ. Και απ’ το αγόρι μου. Αλλά είναι ντροπή. Είναι ντροπή. Οπότε, ναι, έφτασα στους Ολυμπιακούς αγώνες και νόμιζα ότι κάποια πράγματα θα αλλάξουνε. Οπότε, προσγειώθηκα. Προσγειώθηκα λίγο δυνατά με τα μούτρα κάτω και τώρα που ξέρω ποια είναι η πραγματικότητα, θα ξαναγυρίσω στην Τατιάνα την περσινή, ότι εγώ είμαι, παλεύω, πάμε.

Η Τατιάνα δούλευε 8ωρο, λιποθύμησε δύο φορές, ήρθε το αγόρι μου να με μαζέψει. Δεν έχω σκοπό να κλάψω, και δεν μ’ αρέσει να κλαίω. Αλλά σ’ αυτό θα γυρίσω. Απλά θα γυρίσω σε ένα part-time φέτος. Θα γυρίσω σε ένα part-time, γιατί θεωρώ το 8ωρο είναι ακραίο, μαζί με το 8ωρο που είναι ο στίβος. Οπότε, ναι. Αλλά αυτό τουλάχιστον θα το ξέρω. Δε θα είμαι στα σύννεφα όπως ήμουν φέτος.

Ήμουν εδώ, ξαναμπήκα, είδα τις ίδιες συναθλήτριες, με τις οποίες ήμασταν πέρυσι στον τελικό. Ξέρω ότι ανήκω μαζί τους εκεί. Ξύπνησα ξανά. Ξαναμπήκε το κίνητρο μέσα μου, γιατί κάπου μέσα στη χρονιά, ανέβηκα. Ήμουνα πάρα πολύ καλά. Τελείωσαν οι οικονομίες μου πέρυσι, μπήκα σε μια διαδικασία, όπως είπα, να ζητάω λεφτά απ’ τη μαμά μου, που έπεσα πολύ ψυχολογικά. Πήγε λίγο έτσι η σεζόν μου, αναλόγως. Οπότε τώρα ξέρω τα δεδομένα, πάμε για την καινούρια χρονιά. Με άλλο μυαλό, όχι στα σύννεφα”.

Ποιος είναι ο στόχος για την επόμενη χρονιά: “Ο στόχος μου είναι του χρόνου να κάνω πάνω από 90 στα άλματα, το οποίο το κορμί μου μπορεί να κάνει και σίγουρα τελικoί”.

“Ευχαριστώ πάρα πολύ (για τις ευχές) και συγγνώμη γιατί δεν μ’ αρέσει να είμαι συναισθηματική. Είμαι ειλικρινής, αλλά δεν μ’ αρέσει να βγαίνω και να λέω τέτοια πράγματα. Γιατί πραγματικά δε χρειάζεται”, κατέληξε η Γκούσιν.

COSMOTE TELEKOM. Υπερήφανος Χορηγός Εθνικής Ομάδας Στίβου και Μεγάλος Χορηγός ΣΕΓΑΣ