Πάτρικ Μπέβερλι: Το αγρίμι του Σικάγο, ο… μπαμπάς Σκούνι Πεν, η προφητεία του Γιαννάκη και τα Louis Vuitton

Ο Αμερικανός γκαρντ επέστρεψε στην Ελλάδα έπειτα από 15 χρόνια και ο Βασίλης Σκουντής φιλοτεχνεί το πορτρέτο ενός τύπου που ασφαλώς δεν προβλεπόταν να βρίσκεται εδώ…
Προσοχή, διότι το παρόν κείμενο περιέχει τοποθέτηση προϊόντος, αλλά τούτη απέβη αναπόφευκτη…
Ανακοίνωσε, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ την απόκτηση του Πάτρικ Μπέβερλι και πάνω που ετοιμαζόμουν να γράψω πως θα αναστενάξουν τα Louis Vuitton, μόλις ανακάλυψα με έκπληξη και φρίκη πως το κατάστημα του διάσημου οίκου στη Θεσσαλονίκη έχει κλείσει εδώ και χρόνια!
Βεβαίως με την πρώτη ευκαιρία (κάποιου αγώνα στο λεκανοπέδιο) ο λεγάμενος μπορεί να επισκεφθεί το κατάστημα της Αθήνας ή να πεταχτεί μέχρι τη Μύκονο βρε αδερφέ!
Τα γράφω όλα αυτά μετά λόγου γνώσεως ή μάλλον μετά λόγου ενός ανέκδοτου περιστατικού, που εκτυλίχθηκε πριν από 16 χρόνια…
Ο Μαρμαρινός και τα Louis Vuitton
Η ιστορία που θα διηγηθώ εκτυλίχθηκε το καλοκαίρι του 2009 όταν ο Μπέβερλι ήταν νεοσύλλεκτος στον Ολυμπιακό και ο (συνεργάτης του Παναγιώτη Γιαννάκη) Χρήστος Μαρμαρινός τον κάλεσε στο αποκαλούμενο “Orientation Meeting” με τη φιλοδοξία και τον πόθο να τον βοηθήσει να εγκολπωθεί στην κουλτούρα της ομάδας και να εξοικειωθεί κιόλας με την ελληνική νοοτροπία…
Του μιλούσε λοιπόν ακατασχέτως ο Μαρμαρινός, του εξήγησέ τα πάντα όλα και έπειτα από δυο ώρες συζήτησης και διαδικασίας στρατικοποίησης, τον ρώτησε το στοιχειώδες…
“Έχεις καμιά απορία Πατ;”
Σήκωσε τότε το κεφάλι του ο Μπέβερλι και απάντησε στην ερώτηση με ερώτηση…
“Ναι κόουτς. Έχει μαγαζί η Louis Vuitton στην Αθήνα”!
Ευτυχώς είχε τέτoιo μαγαζί και το έχει ακόμα στον πεζόδρομο της οδού Βουκουρεστίου!
Τα ιερά τέρατα του Ολυμπιακού και ο… μπαμπάς Σκούντι Πεν
Eκείνη την εποχή, τη σεζόν 2009-2010, ο Μπέβερλι ήταν ένας νεανίας 21 ετών που μετά την κολεγιακή καριέρα του στο Αρκανσο, ήρθε στην Ευρωπη και συστήθηκε ως παίκτης της ουκρανικής Ντνίπρο απ’ όπου τον ξετρύπωσε ο Ολυμπιακός και τον έβαλε δίπλα σε παίκτες που ήδη ήταν η έμελλε να καταστούν ιερά τέρατα…
Μιας και το ‘φερε η κουβέντα το ρόστερ των Πειραιωτών εκείνη τη σεζόν στην εξέλιξη της οποίας έφτασαν στον τελικό του Final 4 της EuroLeague στο Παρίσι απάρτιζαν ο Παπαλουκάς, ο Τεόντοσιτς, ο Σλούκας, ο Χαλπερίν, ο Τσίλντρες, ο Βασιλόπουλος, ο Κλέιζα, ο Παπανικολάου, ο Βούιτσιτς, ο Μπουρούσης, ο Μαυροκεφαλίδης, ο Γλυνιαδάκης, ο Σχορτσανίτης και ο Πεν.
Άφησα επίτηδες τελευταίο τον Σκούνι Πεν, ο οποίος είχε επιστρέψει τέτοιες μέρες, έπειτα από τρία χρόνια και στάθηκε στο πλευρό του Μπέβερλι λειτουργώντας ως μέντορας και σαν να ήταν ο μπαμπάς του!
Η δωδεκαετία στο ΝΒΑ και ο “σκληρός κα@@@ης”!
Η επόμενη σεζόν (2010-2011) βρήκε τον Μπέβερλι στη Σπαρτάκ Αγίας Πετρούπολης ενώ επέστρεψε στην Ευρώπη πέρυσι για μια βραχύβια θητεία στη Χάποελ Τελ Αβίβ έχοντας αγωνισθεί επί 12 συναπτές σεζόν με επτά διαφορετικές ομάδες στο ΝΒΑ, μάλιστα το κύκνειο άσμα του το παρουσίασε κατά την περίοδο 2023-2024 στους Μπακς.
Δεν πέρασε απαρατήρητος εκεί, ούτε ήταν τσόντα: έπαιξε σε 737 ματς με μέσο όρο 8.3 πόντους, 3.4 ριμπάουντ, 4.1 ασίστ και 1.1 κλεψίματα.
“Not bad”, κατά πως λένε και στο χωριό του, στο Σικάγο…
Εδώ ήρθαμε διότι όντας γέννημα θρέμμα του Σικάγο ο Μπέβερλι ήταν από γεννησιμιού του, αυτό(ς) που οι Αμερικανοί αποκαλούν -και με το συμπάθιο για την αγοραία έκφραση- «σκληρός κα@@@ης»!
Ο Μπέβερλι είναι όντως τέτοιος: παλικαράς, άφοβος, τσαμπουκαλεμένος, ένα αγρίμι μέσα στο γήπεδο, με τη ζώνη λυμένη και έτοιμος να ανοίξει καυγά ανά πάσα στιγμή για να υπερασπισθεί το δίκιο του και το δίκιο των συμπαικτών και της ομάδας του…
Το αγρίμι, το λυμένο ζωνάρι και η προφητεία του Γιαννάκη
Ανήκει ασφαλώς στην κατηγορία εκείνων, που μαζί τους πας στον πόλεμο και μάλιστα άοπλος!
Το παιχνίδι του όλα αυτά τα χρόνια ναι μεν αναβαθμίσθηκε -αλλιώς δεν θα επιβίωνε στο ΝΒΑ-ωστόσο διατήρησε τα αρχέγονα χαρακτηριστικά του: την ενέργεια, το πάθος, την ορμητικότητα, την άγνοια κινδύνου και δεν συμμαζεύεται…
Αυτό ακριβώς ήταν μερικές φορές το πρόβλημα: ότι δεν συμμαζευόταν, μάλιστα κάποιος συμπαίκτης του στον Ολυμπιακό, του είπε κάποτε πως “είσαι σαν το σκυλί που χυμάει στα πόδια όποιου δει μπροστά του για να τον γα@@@ει”!!!
Αυτά τα στοιχεία του όχι απλώς τα εκτίμησε, αλλά τα λάτρεψε ο Παναγιώτης Γιαννάκης ο οποίος δικαιώθηκε κιόλας διότι είχε προβλέψει σε εκείνο τον ανύποπτο χρόνο ότι «αυτός που βλέπετε θα κάνει καριέρα στο ΝΒΑ».
Την έκανε το δίχως άλλο κι ας τον κορόιδευαν στα πρωτόλεια του οι ίδιοι οι Αμερικανοί….
Το “What if” και ο γκάνγκστερ
Για να φτάσει εκεί όπου σουλάτσαρε επί 12 χρόνια ο Μπέρβερλι χρειάσθηκε να ξεπεράσει ένα σωρό από αντιξοότητες, να διαψεύσει όλους τους αμφισβητίες του και στο τέλος της ημέρας να επιβιώσει και να έχει δώσει από μόνος του την απάντηση σε ένα τεράστιο, αγωνιώδες και δραματικό “what if” που τον κυρίευε εξ απαλών ονύχων…
Το εννοώ αυτό, μα περισσότερο από εμένα το εννοεί ο ίδιος, ο οποίος στις 2 Μαρτίου του 2020 προέβη σε μια συγκλονιστική, σοκαριστική και φρικαλέα εξομολόγηση στη διάρκεια μιας συνέντευξη του προς τον Ομ Γιάνγκμισουκ του ESPN…
“Ο καλύτερος έμπορος ναρκωτικών στον κόσμο”!
Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει στους δρόμους του Σικάγο, με έναν ξάδερφο που ήταν διαβόητος γκάνγκστερ και δολοφονήθηκε, ο Πατ ισορροπούσε σε όλη την παιδική και στην εφηβική ηλικία του με την παραβατικότητα, την εγκληματικότητα και τον κίνδυνο να βρεθεί νεκρός σε κάποιο χαντάκι.
“Τα στόματα πρέπει να τραφούν, σωστά; Εγώ όμως από εκεί που προέρχομαι δεν είχα την πολυτέλεια να βγάζω ένα εισόδημα, ούτε βρήκα λεφτά από κάποια κληρονομιά, ούτε από μια οικογενειακή επιχείρηση. Τα πράγματα ήταν απλά: ή θα έπαιζα μπάσκετ ή θα πούλαγα ναρκωτικά” είπε τότε ο Μπέβερλι.
Και συνέχισε αυτοσαρκαζόμενος, αλλά και αποδίδοντας την πραγματικότητα: “Όταν σκοτώθηκε ο ξάδερφος μου κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω ό,τι μπορώ για να ξεφύγω από τη ζωή που προβλεπόταν ότι θα κάνω. Χωρίς το μπάσκετ και τον αθλητισμό θα ήμουν ο καλύτερος έμπορος ναρκωτικών στον κόσμο”!
• ΥΓ: Εντέλει ο Μπέβερλι έγινε μπασκετμπολίστας και όχι ένας… Εσκομπάρ, σπολλάτη του λοιπόν!