Η χαμένη Μπαρτσελόνα, ο Τιάγκο και η άνετη Μπάγερν

“Ο μόνος παίκτης που έχω ζητήσει είναι ο Thiago“. Μπουμ. Πρώτη βόμβα. Μικρή. «Πήγα 6.000 χιλιόμετρα μακριά και ζήτησα ένα πράγμα από τον Rosell: Να με αφήσει στην ησυχία μου. Δεν το έκανε. Χρησιμοποίησαν το πρόβλημα υγείας του Tito εναντίον μου. Αυτό είναι κάτι που δε θα το ξεχάσω ποτέ“. ΜΠΟΥΜ. Πυρηνικά προς τη Βαρκελώνη.

Η χθεσινή συνέντευξη Τύπου του Pep Guardiola (δικές του οι λέξεις στα εισαγωγικά) δεν ήταν μια τυπική καλοκαιρινή συνέντευξη Τύπου. Τα λόγια του Καταλανού προπονητή είναι ένα γερό χτύπημα στον Sandro Rosell, αλλά και μια ακόμα υπενθύμιση πως στην Barcelona έχουν χάσει την μπάλα. Εδώ και 2-3 χρόνια. Όχι τόσο αυτοί που φοράνε σορτσάκια, όσο αυτοί που φοράνε γραβάτες. Αντίθετα, αυτοί που φοράνε γραβάτες στην Bayern, δείχνουν αποφασισμένοι να βαδίζουν στο σωστό δρόμο για χρόνια.

Οι 4 πληγές

Δε θα κάνω ανάλυση των τριών χρόνων Rosell. Ούτε θα τον συγκρίνω με τον Laporta. Αυτοί που θα ψηφίσουν σε 3 χρόνια (ή και λιγότερο) για νέο πρόεδρο της Barcelona μπορούν να τα βάλουν κάτω και ανάλογα να πράξουν. Και τους δύο τους βαραίνουν αρκετά σκάνδαλα και λάθη. Αλλά μιας και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό στην Barcelona είναι σε μεγάλο βαθμό ευθύνη του Rosell, εγώ μόνο τέσσερα πράγματα θέλω να πω:

1) Από τον Ιούλιο του 2010 που εκλέχθηκε πρόεδρος του συλλόγου, τεχνικοί διευθυντές, προπονητές, παίκτες, ακόμα και γιατροί εκδιώκονται, φεύγουν ή θέλουν να φύγουν. Ειδικά όσοι «είναι του Laporta/Cruyff/Guardiola». Πλακωμένοι με τη νυν διοίκηση οι δύο πρώτοι και από χθες (;) και ο τρίτος.

2) Το κλίμα εσωστρέφειας και οι εμφύλιες διαμάχες έχουν επιστρέψει για τα καλά, μετά από μερικά χρόνια σχετικής ηρεμίας και ομόνοιας.

3) Ο Rosell είχε κάνει τη διαφάνεια σημαία πριν γίνει πρόεδρος, αλλά όταν πήρε το χρίσμα, είδαμε με σχεδόν μαγικό τρόπο το Qatar Foundation να γίνεται Qatar Airways, η ρήτρα του Thiago σε μια μέρα από 90 εκατομμύρια πήγε στα 18, κάτι εκατομμύρια για τη μεταγραφή του Neymar είναι πιθανό να χάθηκαν σε κάποιον από τους ενδιάμεσους κ.ά.

4) Στις μεταγραφές και στις ανανεώσεις γίνεται ένας μικρός χαμός (το αγαπημένο μου: θέλουν στόπερ εδώ και 3 χρόνια, παίρνουν τον Song, διώχνουν Muniesa, Fontas, Abidal κι έχουν κολλήσει στον Thiago Silva, που όταν μπορούσαν να τον πάρουν σε πιο λογική τιμή, κοίταζαν αλλού. Α, τον Muniesa τον έδωσαν στη Stoke χωρίς να ζητήσουν τα τροφεία. Έτσι, επειδή είναι large.) Η Masia πλέον έχει μπει σε δεύτερο πλάνο. Η δεύτερη ομάδα έχει έναν προπονητή που παίζει περισσότερο για τα αποτελέσματα, παρά για να βελτιώνει παίκτες. Όσοι ποδοσφαιριστές προωθούνται βλέπουν τα ματς από τον πάγκο ή την εξέδρα για χρόνια. Θυμίζω ότι ο Guardiola είχε δώσει καμιά δεκαριά ματς ακόμα και στον Victor Sanchez (όχι του Παναθηναϊκού), ενώ έκανε βασικότατο τον έχω-περιορισμένες-δυνατότητες-Pedro. Παρεμπιπτόντως και αυτόν και τον Busquets τους είχε ξεκινήσει βασικούς μετά το πρώτο ματς που είχε χάσει.

Κεφάλαιο Thiago

Κάπου εδώ κολλάει και ο Thiago. Το 2009 έπαιξε για πρώτη φορά με την πρώτη ομάδα. Πέρυσι ο Guardiola τον χρησιμοποίησε 468 λεπτά στο Κύπελλο, 1825 στο πρωτάθλημα (16 ενενηντάλεπτα) και 431 στο Champions League (73 στα νοκ άουτ). Φέτος ο Vilanova του έδωσε 379 λεπτά στο Κύπελλο, 116 στο Champions League (25 στα νοκ άουτ, στο τέλος με την Bayern) και 1414 στο πρωτάθλημα (8 ενενηντάλεπτα). Ναι, φέτος ο Thiago είχε τραυματισμό, ο οποίος τον κράτησε εκτός από 11 αγώνες. Φέτος όμως ο Xavi ήταν πιο επιβαρυμένος από κάθε άλλη φορά, αλλά έπαιζε βασικός μέχρι το τέλος. Φέτος η Barcelona είχε πάρει το πρωτάθλημα από το 2012. Φέτος ήταν η τρίτη σεζόν του Thiago στην πρώτη ομάδα. Και δε μιλάμε για έναν οποιοδήποτε παίκτη που προέρχεται από τη Masia. Μιλάμε για το μεγαλύτερο ταλέντο που έβγαλε μετά την εποχή του Messi.

Για έναν παίκτη που μπορεί να ξεπεράσει τους Xavi και Iniesta. Έναν παίκτη που δεν έχει βγάλει σεζόν ως βασικός και θα τον ήθελε κάθε μεγάλη ομάδα. Έναν παίκτη που ο Guardiola είπε πως τον θέλει (ζήτησε από την Bayern μόνο αυτόν, κανέναν άλλο) «επειδή έχει ξεχωριστή ποιότητα». Κι ας έχει στην Bayern τους Schweinsteiger, Martinez, Gustavo, Kroos, Muller, Gotze συν τους μικρότερους Can και Hοjbjerg. Ο Thiago είναι ένας παίκτης που μπορεί να παίξει σε 4-5 θέσεις. Όπως έχω ξαναπεί είναι ένα δεκάρι από τη Βραζιλία, που έμαθε να παίζει σαν Ισπανός μέσος . Εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, πολύ καλός στο 1vs1, μαρκάρει, οργανώνει, δημιουργεί, εκτελεί, διαβάζει πολύ καλά το παιχνίδι, είναι πιο αθλητικός από τους Iniesta και Xavi, καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι, ικανός να παίξει περισσότερους ρόλους και απειλεί με περισσότερους τρόπους. Τι του λείπει; Περισσότερος χρόνος συμμετοχής για να αποκτήσει μεγαλύτερη σταθερότητα και περισσότερες παραστάσεις.

«Δε χωράει στην Bayern, λένε πολλοί». Όταν έχεις την ευκαιρία να πάρεις με 18 εκατομμύρια, έναν παίκτη που μπορεί σε λίγα χρόνια να είναι μέσα στους 5 καλύτερους στον κόσμο (για να μην πω ο κορυφαίος) τον αγοράζεις, λέω εγώ. «Δε θα πάρει ευκαιρίες», λένε άλλοι. Σίγουρα θα τον εκτιμούν περισσότερο από όσο τον εκτιμούν στην Barcelona, λέω εγώ. Επίσης, για να τον ζητάει ο Guardiola σημαίνει πως έχει ένα πλάνο στο μυαλό του. Το οποίο πιθανότατα λέει: στην επίθεση, μετά και την πώληση του Gomez, δεν έχουμε πολλές λύσεις, το ίδιο και στην άμυνα.

Παίρνω τον Thiago κι έχω τη δυνατότητα να παίξω με τον Martinez στα στόπερ, να βάλω Muller ή και Gotze στην κορυφή της επίθεσης, να παίξω ακόμα και με 3άδα πίσω. Επίσης, δίνω ακόμα ένα κίνητρο στους παίκτες μου να προσφέρουν το 100% και να μην υπάρχει εφησυχασμός μετά το treble. Όπως έγραψε κι ο @migerucb (must follow στο twitter), μια 11άδα με Neuer – Lahm, Javi Martínez, Dante, Alaba – Thiago, Schweinsteiger, Kroos – Götze, Müller, Ribéry, θα ήταν μια 11άδα Guardiola.

Αντίθετες πορείες

Το βασικό θέμα πάντως δεν είναι ο Thiago. Απλά το «κάνε υπομονή, δε σου κάνουμε νέο συμβόλαιο, δεν καιγόμαστε να μείνεις» της Barca, σε αντιδιαστολή με το «είσαι ξεχωριστός» του Guardiola, είναι η τελευταία και πιο χτυπητή απόδειξη για το πόσο διαφορετικές πορείες ακολουθούν αυτή τη στιγμή η Bayern και η Barcelona. Η πρώτη φρόντισε να συμφωνήσει με τον καλύτερο διαθέσιμο προπονητή (έστω έναν από τους καλύτερους) πριν αποχωρήσει ο Heynckes. Ενισχύεται στις θέσεις που πρέπει, με κατάλληλους παίκτες και όταν αποτυγχάνει (πέρυσι) και όταν τα σαρώνει όλα (Gotze, περίπτωση Thiago, έχει κλείσει για του χρόνου Lewandowski). Έχει αρκετούς παίκτες από τις ακαδημίες της στην πρώτη ομάδα και συνεχίζει να προωθεί κι άλλους. Διαχειρίζεται τα οικονομικά της ιδανικά. Όταν σε κυνηγάνε αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να συνεχίσεις να τρέχεις, πιο γρήγορα μάλιστα. Πρέπει να εξελίσσεσαι, να γίνεσαι καλύτερος, να έχεις περισσότερες λύσεις, όχι να τους κοιτάς μέχρι να σε πιάσουν. Αυτό κάνει η Bayern.

Για την Barcelona τα είπαμε πιο πάνω. Τα τελευταία χρόνια ο μεγαλύτερος αντίπαλός της δεν είναι οι άλλες ομάδες, αλλά ο ίδιος της ο εαυτός. Στασιμότητα, εμφύλιοι και άνθρωποι –από τη διοίκηση μέχρι το αγωνιστικό τμήμα- που πιστεύουν πως όλα είναι καλά. Πριν από 2 μήνες είχα γράψει ξανά πως οι Καταλανοί έχασαν τον δρόμο τους. Στο ίδιο κείμενο είχα γράψει και για το συναγερμό, που είχε χτυπήσει ο Guardiola με την αποχώρησή του. Από το «αντίο» του Pep μέχρι τις «βόμβες», τα πράγματα όχι μόνο δεν έχουν βελτιωθεί, αλλά φαίνεται να γίνονται και χειρότερα.

Εκλογές

Ουσιαστικά ο σύλλογος βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Laporta και Ro$ell (οπαδοί της Barca το έχουν βγάλει, όχι εγώ) έχουν ξεκινήσει τον αγώνα τους. Και φαίνονται διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τους τα όλα. Ένα από αυτά είναι και ο Guardiola (μελλοντικός πρόεδρος της Barcelona για πολλούς). Η «επίθεση» στον νυν πρόεδρο δεν πιστεύω ότι ήταν προμελετημένη για να πιέσει για τον Thiago ας πούμε. Ήταν ένα ξέσπασμα του προπονητή της Bayern, που φαινόταν πως έρχεται. Οκ, πιθανότατα και μια βοήθεια προς τον Laporta.

Πάντως αλήθειες είπε. Τα «ο Guardiola είναι τσακωμένος με τον Vilanova, δεν τον σέβεται, δεν πήγε να τον επισκεφθεί στη Νέα Υόρκη, είπε στη Santos ότι ο πρώτην συνεργάτης του δεν είναι ικανός να χωρέσει Neymar και Messi» είναι μερικές από τις βλακείες που αιωρούνται εδώ και καιρό στον αέρα με την ανοχή (και αρωγή λένε κάποιοι) της διοίκησης.

Συμπέρασμα από όλα αυτά; Στη Βαρκελώνη έχουν μπλέξει και θυμούνται τις παλιές κακές εποχές, ενώ στo Μόναχο όλα βαίνουν καλώς και ένα πρώην όπλο της Barcelona, έριξε δεύτερη 7άρα στον πρώην βασιλιά. Κι επειδή οι Βαυαροί είναι άνετοι, αν θέλουν θα τους πάρουν τον Thiago, αν δε θέλουν θα τους αφήσουν. Ή μάλλον θα τον αφήσουν για την Manchester United.

Υ.Γ. Αν θέλετε, μην ασχοληθούμε με το αν συμπαθώ τον Guardiola ή όχι. Το κείμενο εξάλλου δεν είναι για αυτόν. Απλά οι δηλώσεις του ήταν η αφορμή για να γραφτεί. Αν επιμένετε υπάρχει και το twitter.

Τον Football Philosopher μπορείτε να τον βρείτε και στο Τwitter ως @sokinside