Η αρπαγή του Μουρίνιο από την Πόρτο
Στα τέλη του 2001 η Μπενφίκα ήταν έτοιμη να ανακοινώσει τον Μουρίνιο. Στις 23/1/2002 όμως, ο Ζοζέ παρουσιάστηκε από την Πόρτο. Διαβάστε πώς έγινε η αρπαγή, όπως την αφηγείται ο πρόεδρος των "δράκων", Πίντο ντα Κόστα.
Στις 23 Ιανουαρίου 2002, ακριβώς πριν 12 χρόνια, άλλαξε η σύγχρονη ιστορία της Πόρτο. Είναι η ημέρα όπου ανέλαβε τους “δράκους” ο Ζοζέ Μουρίνιο, υπογράφοντας για 2,5 χρόνια. Διάστημα στο οποίο και τους οδήγησε στην επιστροφή στην κορυφή τόσο του πορτογαλικού όσο και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Αναχωρώντας στη συνέχεια για άλλες πολιτείες για να δημιουργήσει τον μύθο του “Special One”.
Αυτή είναι η γνωστή ιστορία σε όλους. Λίγοι πλέον θυμούνται ότι εκείνη την εποχή η Μπενφίκα ήταν έτοιμη να ανακοινώσει την πρόσληψη του Ζοζέ Μουρίνιο. Μια πληροφορία που μόλις έγινε γνωστή στον Πίντο ντα Κόστα, πρόεδρο της Πόρτο, τον οδήγησε στην άμεση… αρπαγή του Πορτογάλου τεχνικού.
Στις αρχές τις σεζόν 2001-2002, η Πόρτο προσέλαβε για προπονητή τον Οκτάβιο Μασάδο, μια επιλογή που αμφισβητήθηκε έντονα από την αρχή. Ωστόσο, ο Πίντο ντα Κόστα ήταν διατεθειμένος να στηρίξει την επιλογή του, παρά τα συνεχόμενα καταστροφικά αποτελέσματα τον Δεκέμβρη, τα οποία έφεραν τους “δράκους” στην 5η θέση της βαθμολογίας.
Την ίδια στιγμή, ο Ζοζέ Μουρίνιο κατέγραφε εντυπωσιακή παρουσία με την άσημη Λεϊρία στην οποία ξεκίνησε την σεζόν. Ήταν χαρακτηριστικό ότι η Πόρτο έβλεπε την πλάτη της! Και όχι μόνο αυτό. Η Μπενφίκα ήταν μια ανάσα από το να κάνει δικό της τον 38χρονο, τότε, προπονητή.
Έτσι έγινε η “αρπαγή” του Ζοζέ
Ο ίδιος ο Πίντο ντα Κόστα, αφηγείται στην αυτοβιογραφία του Ζοζέ Μουρίνιο, “Προπονητής από ατσάλι”:
“Εκείνη την περίοδο, περίπου τα Χριστούγεννα του 2001, το άστρο του Ζοζέ Μουρίνιο έλαμπε και είχε οδηγήσει την Λεϊρία μπροστά από την Πόρτο. Ήταν σχεδόν σίγουρο πως θα επέστρεφε στην Μπενφίκα. Αυτό θα ήταν ακόμα χειρότερο για μας, γιατί ήξερα καλά ότι η αξία του, το θάρρος του και η φιλοδοξία του μπορούσαν να οδηγήσουν οποιαδήποτε ομάδα στην επιτυχία.
Ήρθα σ’ επαφή μ’ έναν καλό φίλο, τον Ζόρζε Μπάιντεκ, και τον ρώτησα αν ήταν αλήθεια η άμεση επιστροφή του Μουρίνιο στην Μπενφίκα. Είπε ναι, αλλά συμπλήρωσε πως το όνειρό του Μουρίνιο ήταν να επιστρέψει στην Πόρτο ως πρώτος προπονητής. Επισήμανα στον Μπάιντεκ ότι είχα ήδη προπονητή (σ.σ. τον Οκτάβιο Μασάδο) και πως θα έκανα ό,τι μπορούσα για να τον κρατήσω. Παρ’ όλα αυτά, ο Μπάιντεκ επέμενε να συναντηθούμε την επόμενη μέρα. Ήταν 27 Δεκεμβρίου και η επόμενη μέρα δεν με βόλευε πολύ, επειδή ήταν τα γενέθλιά μου.
Η συνάντηση, όμως, ήταν απαραίτητη, διότι πληροφορήθηκα ότι στις 29 Δεκεμβρίου, στις 6μμ, η Μπενφίκα είχε σκοπό να παρουσιάσει τον Μουρίνιο ως πρώτο προπονητή.”
Έκανε τον νυσταγμένο για να τους διώξει
“Αποφασίσαμε λοιπόν, ότι θα έρχονταν και οι δυο σπίτι μου γύρω στα μεσάνυχτα και θα τους υποδεχόμουν μόλις έφευγε ο τελευταίος επισκέπτης. Τα μεσάνυχτα, οι δυο τους βρίσκονταν κοντά στο σπίτι μου, αλλά έπρεπε να περιμένουν μέχρι τις 2 το πρωί, επειδή τότε τελείωσε το πάρτι, παρ’ όλο που χασμουρήθηκα αρκετές φορές για να δείξω ότι ήμουν κουρασμένος και νύσταζα.
Μετά την καθιερωμένη αγκαλιά μεταξύ φίλων που έχουν ξανασυναντηθεί, μ’ ενημέρωσαν για το πώς είχαν τα πράγματα. Τόνισα το γεγονός ότι ο Ζοζέ Μουρίνιο ήξερε πως είχα σκοπό να κρατήσω τον ίδιο προπονητή και ότι θα έκανα τα πάντα για να σιγουρευτώ ότι θα συνέβαινε αυτό. Οπότε, δεδομένης της κατάστασης, του έδωσα μόνο μια εγγύηση: ”Θα διαδεχθείς τον Οκτάβιο στην Πόρτο, αλλά μόνο όταν λήξει το συμβόλαιό του”.
Τα μάτια του Μουρίνιο έλαμψαν και έσφιξε το χέρι μου, λέγοντας: “Θα μείνω, λοιπόν, στην Λεϊρία και δεν θα περιμένω να έρθω στην Πόρτο φέτος”.
Ήπιαμε ένα ποτήρι σαμπάνια και μιλήσαμε για το κοινό παρελθόν το οποίο ήταν γεμάτο ωραίες αναμνήσεις. Ήταν ξημερώματα όταν έφυγε ο Μουρίνιο για να επιβλέψει την προπόνηση της Λεϊρία και παρ’ όλο που οι εφημερίδες της Λισσαβόνας ανακοίνωναν ότι θα ήταν προπονητής της Μπενφίκα, εκείνος ήταν ακόμα στη Λεϊρία”
“Του χρόνου θα είμαστε πρωταθλητές”
Στη συνέχεια ο Πίντο ντα Κόστα εξηγεί ότι τα άσχημα αποτελέσματα του Ιανουαρίου, που ήταν χειρότερα από τον Δεκέμβριο, οδήγησαν στον Οκτάβιο Μασάδο να παραιτηθεί κοινή συναινέσει. Ο δρόμος, πλέον, ήταν ανοικτός!
“Έπειτα από δύσκολες διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση της Λεϊρία, ο Ζοζέ Μουρίνιο δεν ήταν απλώς ο εκλεκτός. Ήταν ο νέος προπονητής της Πόρτο.
Γιατί; Επειδή ήταν ουσιαστικά το όνειρό μου! Πόσοι προπονητές, χωρίς να βασίζονται σε κάτι απτό, θα απέρριπταν συμβόλαιο με μια μεγάλη ομάδα, στηριζόμενοι μόνο σε μια χειραψία, για να υπογράψουν σε κάποια άλλη ποιος ξέρει πότε;
Μου έδινε πάντα την εντύπωση πως είναι πολύ καλός προπονητής και, επιπλέον, μεγάλος ηγέτης. Και τα διαπιστευτήρια του, η πιο ακριβής απεικόνιση της προσωπικότητάς του, ήταν όταν συστήθηκε στους παίκτες λέγοντας: “Του χρόνου θα είμαστε πρωταθλητές”.
Όλα συμπυκνώνονταν σ’ αυτή τη μία φράση: Αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα και η επιθυμία να μοιραστεί την ακλόνητη θέλησή του να κερδίσει.”
Στις 23 Ιανουαρίου 2002 ο Ζοζέ Μουρίνιο παρουσιάστηκε ως ο νέος προπονητής της Πόρτο (φώτο). Εκεί επανέλαβε την ίδια φράση και στους δημοσιογράφους η οποία έγινε τίτλος στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας: “Του χρόνου θα είμαστε πρωταθλητές”…