Ο Παναγιώτης Τζωρτζάτος στο SPORT24: Το “Εγώ, αγάπη μου, να δεις” της Εθνικής ομάδας

Αρκετοί συμπαίκτες σου σε ευχαρίστησαν.
–Δεν έχω ακούσει τι είπαν.
Μάλλον σ’ αγαπάνε πολύ τα παιδιά και ήθελαν να σου πουν δημόσια ευχαριστώ για όσα έκανες για την ομάδα.
–Εγώ να δεις!

Η κουβέντα συνεχίστηκε στις 4 το πρωί της Σιγκαπούρης (λίγες ώρες πριν η Εθνική ομάδα πάρει τον δρόμο της επιστροφής) με αφορμή την τελευταία φράση του Παναγιώτη Τζωρτζάτου. Αυτή που συμπυκνώνει τα χαρακτηριστικά της σχέσης ενός αθλητή με την ομάδα του: “Εγώ να δεις”.

Αυτές οι τρεις λέξεις δεν είναι μια ευγενική ανταπόδοση αγάπης, αλλά αληθινή αγάπη. Είναι η φυσική έκφραση του δεσίματος που υπάρχει ανάμεσα σε εκείνον και τους συμπαίχτες του. Είναι η αναγνώριση μιας βαθύτερης αλήθειας: ότι αυτή η Εθνική δεν είναι απλώς ένα σύνολο παιχτών που συνυπάρχουν, αλλά ένα σώμα που μοιράζεται χαρές και απογοητεύσεις με τον ίδιο παλμό. Ένα σύνολο ανθρώπων που έχουν ζήσει μαζί πολλά, μέσα κι έξω από το νερό.

“Είμαστε οικογένεια” έλεγε ο ένας μετά τον άλλο έπειτα από τον μικρό τελικό. Είναι λογικό να νιώθουν έτσι. Μεγαλώνουν μαζί στις πισίνες. Αυτό το δέσιμο και η συνοχή είναι καρπός χρόνων και κοινών εμπειριών. “Έχουμε έντονα συναισθήματα ο ένας για τον άλλο. Είμαστε από πολύ μικροί μαζί, παίζουμε πολλά χρόνια είτε αντίπαλοι είτε συμπαίχτες. Ο χώρος είναι μικρός και γνωριζόμαστε πολύ καλά. Αρκετοί κάνουν παρέα και στις διακοπές. Είμαστε πολύ ενωμένοι και αυτό φαίνεται στο νερό. Ξέρουμε ο ένας τα προβλήματα του άλλου, τα συζητάμε. Υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο στα δύσκολα. Είμαστε εκεί στην καλή στιγμή”, εξήγησε ο Παναγιώτης.

Μαζί κατάφεραν να παραμερίσουν προσωρινά την απογοήτευση της ήττας από τους Ισπανούς και έπεσαν ξανά στο νερό για το μετάλλιο. Με την ψυχολογία να κινείται μεταξύ απογοήτευσης και πίστης, η ομάδα αντιμετώπισε τον μικρό τελικό όχι με την πίκρα της ήττας, αλλά με την αποφασιστικότητα εκείνων που γνωρίζουν τη δύναμή τους.

“Ήμασταν στεναχωρημένοι μετά την ήττα, όμως ξέραμε ότι πρέπει να το διαχειριστούμε, επειδή είχαμε και άλλο ματς. Ήρθε το χρυσό των κοριτσιών και έσκασε ξανά το χαμόγελο στα χείλη μας. Μπήκαμε στον μικρό τελικό σαν να παίζαμε στον τελικό. Τα δώσαμε όλα και δείξαμε την πραγματική δυναμική μας. Είπαμε ότι θα ήταν αμαρτία να φύγουμε χωρίς κάτι, έπειτα από αυτές τις εμφανίσεις. Είχαμε αρκετές ελπίδες να παίξουμε στον τελικό και βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας στον ημιτελικό. Κάναμε τεράστια προσπάθεια να το γυρίσουμε, τα καταφέραμε, παίξαμε τρομακτικά καλή άμυνα. Δεν έβαλαν γκολ για πόσα λεπτά οι Ισπανοί και κάναμε μαζεμένα λάθη. Είχαμε το ματς στα χέρια μας. Για κάποια δευτερόλεπτα ήμασταν στον τελικό”, τόνισε ο 33χρονος γκολκίπερ της Εθνικής που αναδείχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας της διοργάνωσης και αποθεώθηκε από τους συμπαίχτες του.

“Είθισται όταν κάποιος βγαίνει mvp, καλύτερος τερματοφύλακας, πρώτος σκόρερ να του κάνουμε χαμό, με λίγο χαβαλέ. Είμαστε σαν οικογένεια. Χάρηκαν και τα παιδιά με μένα και είναι σημαντικό να χαίρονται οι συμπαίχτες σου με τη χαρά σου”, τόνισε ο Τζωρτζάτος που απολάμβανε την κούρασή του.

Λίγο πριν από την έναρξη της διοργάνωσης τέθηκε εκτός αποστολής ο Μάνος Ζερδεβάς και ο Παναγιώτης έγινε πρώτος τερματοφύλακας. “Ήταν πιο κουραστικό για μένα συγκριτικά με τις προηγούμενες διοργανώσεις, αλλά ταυτόχρονα και πιο απολαυστικό. Όταν είσαι παίχτης θες να αγωνίζεσαι. Είναι πολύ σημαντικό να είσαι μέλος της ομάδας, αλλά νιώθεις πιο καλά όταν παίζεις”.

Ικανοποιήθηκε με τα καλά λόγια των συμπαιχτών του, αλλά και ο ίδιος τόνισε ότι δεν θα τα είχε καταφέρει χωρίς την υποστήριξη τους: “Μου μιλούσαν κάθε μέρα. Ιδιαίτερα τα παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό μού έλεγαν συνήθειες των συμπαιχτών τους και παράλληλα αντιπάλων μας με την Εθνική ομάδα στη διοργάνωση. Με βοηθούσαν ψυχολογικά και η στήριξή τους μού έδωσε πολλή δύναμη. Ένιωσα ότι με εμπιστεύονται και έδωσα τα πάντα να τους βοηθήσω να πετύχουμε κάτι μεγάλο. Αυτοί με βοήθησαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο με μπλοκ και περιορίζοντας τους αντιπάλους μας. Βοηθάει πολύ ο ένας τον άλλο επειδή έτσι θα βοηθήσουμε και την Εθνική ομάδα. Είναι πάνω απ’ όλα. Νομίζω ότι αυτό το χαρακτηριστικό το έχουμε περισσότερο από τις άλλες Εθνικές ομάδες. Είμαστε πιο ενωμένοι. Είμαστε σαν συνδεδεμένοι κρίκοι. Αν αφαιρέσεις κάποιον δεν γίνεται. Τα παιδιά μπορεί να είπαν τόσα καλά πράγματα για μένα, αλλά εγώ πιστεύω ότι χωρίς αυτούς δεν θα τα κατάφερνα. Καταφέραμε και κάναμε πολύ μεστές εμφανίσεις”.

Το “Εγώ να δεις” που είπε στην αρχή για τους συμπαίχτες του, η αγάπη για την Εθνική ομάδα και ο ρομαντισμός είναι κάποιοι από τους λόγους που αυτή η ομάδα βρίσκεται σταθερά στην ελίτ της υδατοσφαίρισης, χωρίς παράλληλα να υπάρχουν πισίνες, υψηλές απολαβές, ασφάλιση.

“Ο ρομαντισμός είναι όντως ένας λόγος και αυτό ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μας έχουν σαρώσει τα πολλά χρήματα. Ισχύει πάρα πολύ το γεγονός ότι η ομάδα έχει φτάσει πολύ ψηλά, επειδή είναι πιο ρομαντική η φάση στο πόλο. Το σπορ δεν έχει τις απολαβές άλλων αθλημάτων και αν δεν το αγαπάς πραγματικά δεν μένεις σε αυτό. Ούτε σύνταξη περιμένεις από το πόλο, ούτε ιατρική περίθαλψη έχεις αν δεν είσαι σε μεγάλο σωματείο. Δεν εξασφαλίζεις το μέλλον σου. Είναι πολύ σημαντικό ότι πρόσφατα επανήλθαν κάποια από τα προνόμια. Έτσι ίσως παίξουν κι άλλοι αθλητές στο άθλημα. Στο μεσοδιάστημα -που δεν είχαμε τα προνόμια- χάθηκαν πολλά ταλέντα. Σταμάτησαν νωρίς. Αλλιώς θα ήμασταν ακόμα πιο δυνατοί. Έχουμε πολύ ταλέντο στο σπορ, είναι στο DNA μας. Είναι δύσκολο άθλημα, αλλά ο Έλληνας όταν ασχολείται με κάτι και το αγαπάει το κάνει πολύ καλά”.

Η αποφασιστικότητα και η πίστη κράτησε την ομάδα ζωντανή όλες τις φορές που έφτασε κοντά στο χρυσό μετάλλιο αλλά δεν το κατέκτησε. “Πολλές φορές αγανακτήσαμε, αλλά κάνουμε restart. Έτσι είναι ο πρωταθλητισμός και ζούμε για τη στιγμή που θα έρθει. Θα έρθει, δεν μπορεί να μην έρθει έτσι όπως παίζουμε”.

Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Βελιγράδι είναι η επόμενη μεγάλη πρόκληση. Εκεί, η ομάδα θα διεκδικήσει το ευρωπαϊκό μετάλλιο που λείπει από τη συλλογή της. “Μακάρι να τα καταφέρουμε στο Βελιγράδι.. Δεν έχουμε μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό. Θεωρητικά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα είναι πιο δύσκολο στους άνδρες, επειδή όλες οι καλές ομάδες είναι στην Ευρώπη, αλλά τα τελευταία χρόνια καθαρά λόγω συγκυριών δεν είμαστε στο βάθρο”.