Η Βάσω Πλευρίτου στο SPORT24: “Την πίεση τη δημιουργώ μόνη μου, πρέπει να δείξουμε στο νερό την ποιότητά μας”

Με ορμή από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Κύπελλο, η Εθνική Πόλο Γυναικών βάζει πλώρη για ακόμη μια κορυφή, εκείνη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Σιγκαπούρης.

Στο περιθώριο της Media Day της ΚΟΕ, η Βάσω Πλευρίτου μίλησε στο SPORT24 για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Ελληνίδες διεθνείς και τη σημασία της ενότητας στην ομάδα, αλλά και τη διαχείριση της μεγάλης επιτυχίας στην Κίνα.

Η 27χρονη περιφερειακή του Ολυμπιακού αναφέρθηκε στις απαιτήσεις που έχει από τον εαυτό της μέσα στο νερό, αλλά και στα βήματα προόδου που έχουν γίνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες στο πόλο γυναικών.

Συνέντευξη στους Σταύρο Λιώση και Δημήτρη Μητσαρά

Έπειτα από μια εξαντλητική σεζόν, με πέντε τελικούς στα κόκκινα, πόσο εύκολο είναι να μπείτε ξανά στην πισίνα σε υψηλούς ρυθμούς;

“Γενικότερα όταν είσαι αθλητής σε τόσο υψηλό επίπεδο, πρέπει κιόλας την επόμενη μέρα, ασχέτως το τι έχεις κάνει, να κάνεις ένα reset ουσιαστικά.

Είχαμε μια πολύ δυνατή και έντονη σεζόν. Όχι μόνο οι τελικοί. Από την αρχή της σεζόν, είχαμε αρκετά δύσκολα παιχνίδια και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και στο Ελληνικό.

Παρόλα αυτά καταφέραμε να πάμε στους πέντε τελικούς, το οποίο σημαίνει ότι τελείωσε το πρωτάθλημα αρκετά αργά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουμε πάρα πολύ χρόνο για προετοιμασία. Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό γι αυτό, οπότε πορευόμαστε με ό,τι έχουμε”.

Πώς πήγε η προετοιμασία; Βάλε μας λίγο στο κλίμα της ομάδας.

“Δεν είχαμε πολύ χρόνο για να κάνουμε προετοιμασία, όπως σας είπα και πριν. Παρ όλα αυτά πήγαμε μια εβδομάδα κάπου εκτός, γυρίσαμε και πήγαμε σε ένα τουρνουά στην Ουγγαρία.

Μπορέσαμε και κάναμε κάποια πράγματα με τη βοήθεια της ομοσπονδίας που είναι πολύ σημαντικό.

Φεύγουμε την Κυριακή, έχουμε το πρώτο παιχνίδι με την Ουγγαρία, που σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση γιατί η Ουγγαρία είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα. Στοχεύουμε σε αυτό το παιχνίδι και θέλουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα”.

Προέρχεστε από μια μεγάλη επιτυχία, το χρυσό στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το έχετε αφήσει πίσω σας; Σας προσθέτει το ρόλο του φαβορί;

“Όχι, όχι. Εδώ και δύο τρία χρόνια είμαστε οκτώ ομάδες το ίδιο δυνατές, όπου η μια θα νικάει την άλλη. Δηλαδή είναι πολύ μικρές διαφορές.

Δεν θεωρώ ότι έχουν πάρει τα μυαλά μας αέρα για να είμαστε φαβορί με μία επιτυχία, παρόλο που αυτή η επιτυχία είναι πολύ σημαντική.

Ωστόσο, ξέρουμε ότι έχουμε μια αρκετά νεανική και φρέσκια ομάδα που έχει πολύ καλή ποιότητα. Αυτό χρειάζεται να το δείξουμε στο νερό.

Προτιμότερο είναι να μη λέμε πολλά για να πηγαίνουμε βήμα με το βήμα, αγώνα, με αγώνα”.

Είστε όντως μια νεανική ομάδα και πλέον εσύ έχεις γίνει μια από τις πιο παλιές, ενώ και εσύ δεν είσαι μεγάλη σε ηλικία. Πώς βλέπεις αυτό το μείγμα νεανικότητας και εμπειρίας που πάει να δημιουργηθεί στην ομάδα;

“Από ότι έχουμε δείξει μέχρι τώρα είμαστε δεμένες σαν ομάδα, έχουμε καλό κλίμα που αυτό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.

Έχουμε δει ομάδες που έχουν τρομερό ρόστερ και δεν έχουν δέσει σαν ομάδα, να μην έχουν καταφέρει τίποτα και άλλες που να έχουν λίγο κατώτερη σε εισαγωγικά δυναμικότητα να καταφέρουν πολύ όμορφα και σπουδαία πράγματα.

Παρόλα αυτά εγώ θεωρώ ότι μπορούμε να συνδυάσουμε και τα δύο. Έχουμε την ποιότητα σίγουρα και θεωρώ ότι μπορούμε να καταφέρουμε να το δείξουμε και στο νερό”.

Τι είναι αυτό που έφερε ο κ. Παυλίδης στην πρώτη διοργάνωση και πήρατε το χρυσό;

“Ήταν πολλές οι συγκυρίες μαζί. Έγινε μια ανανέωση τόσο σε ομάδα όσο και σε προπονητικό, σε αθλήτριες, όσο και σε προπονητικό κομμάτι.

Είναι λίγο και οι συγκυρίες κάποιες φορές.

Είμαστε σε πολύ καλή φόρμα και πολύ καλή κατάσταση και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό”.

Ο Σπύρος Γιαννιώτης μας είπε πάρα πολλές φορές για τις συνθήκες στη Σιγκαπούρη που είναι διαφορετικές, με πολλή ζέστη, υγρασία κτλ. Πώς προετοιμάζονται οι αθλητές αλλά και συγκεκριμένα εσείς σαν ομάδα στο διαφορετικό κλίμα που θα βρείτε στη Σιγκαπούρη;

“Ε, η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα καθώς δεν μπορούμε να βρούμε αντίστοιχο κάποιο μέρος, παρόλο που πήγαμε στην Πελοπόννησο για μια εβδομάδα.

Ωστόσο, δεν είναι όπως η ανοιχτή θάλασσα που έχουμε με την υγρασία που είναι πολύ αυξημένη. Απλά εμείς είμαστε σε κλειστό γήπεδο, οπότε δεν μας επηρεάζει και τόσο πολύ.

Θεωρώ ότι είναι το τελευταίο πράγμα που μας αγχώνει αυτή τη στιγμή”.

Έχεις πάνω σου πίεση του MVP από το προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο;

“Την πίεση γενικότερα την δημιουργώ μόνη μου γιατί ξέρω ποιες είναι οι δυνατότητές μου και θέλω να κάθε μου εμφάνιση να είναι αντάξια των δυνατοτήτων.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όχι μόνο σε τελική φάση, αλλά και στην πρώτη φάση, ήμουν σε πολύ καλή φόρμα και αυτό φάνηκε κιόλας.

Αυτό που θέλω από τον εαυτό μου είναι πάντα να έχω την καλύτερη δυνατή εικόνα τόσο για εμένα όσο και για το σύνολο της ομάδας”.

Φαίνεται πολλές φορές και στον Ολυμπιακό και στην Εθνική σαν να νιώθεις ότι πρέπει να βγεις εσύ μπροστά και να κουβαλήσεις στην ομάδα.

“Έχουν υπάρξει κάποιες φορές οι οποίες έχω νιώσει τα βλέμματα κάτω και συναθλήτριες μου και από το προπονητικό τιμ, θα μιλήσω για τον Ολυμπιακό μιας και αναφερθήκατε.

Παρ όλα αυτά, δεν θεωρώ ότι ένας παίκτης μπορεί να κερδίσει μια ολόκληρη ομάδα, γιατί το άθλημά μας είναι ομαδικό.

Σίγουρα κάποιος μπορεί να ξεχωρίζει αλλά αυτό βγαίνει μέσα από ομαδική δουλειά”.

Λίγο άσχετο με την Εθνική, σχετικό με τη Βάσω. Πώς ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκες απέναντι στην αδελφή σου, την Ελευθερία;

“Από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε ουσιαστικά το πόλο είμαστε στην ίδια ομάδα τόσο σε σωματεία όσο και σε εθνικές ομάδες.

Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα εναντίον της. Ήταν αρκετά περίεργο μπορώ να πω.

Παρόλα αυτά πρώτη εμπειρία ήταν η δύσκολη.

Αν με ρωτούσε κάποιος εκείνη τη στιγμή ήμουν πιο φορτωμένη συναισθηματικά. Τώρα το έχω αποδεχτεί. Εννοώ ότι ουσιαστικά το πρώτο βήμα έγινε.

Από εδώ και πέρα ξέρω ότι είναι για το καλό της. Ξέρω ότι την έχει βοηθήσει πάρα πολύ και ελπίζω να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο και χαίρομαι να τη βλέπω να προοδεύει”.

Από την Ελευθερία θα ήθελα να σε πάω στη Μαργαρίτα και να μας πεις γι αυτό τον κύκλο που έκλεισε, έναν τεράστιο κύκλο με πάρα πολλά τρόπαια.

“Αυτό είναι αλήθεια. Αυτή τη στιγμή η Μαργαρίτα κι εγώ είμαστε αθλήτριες με τους περισσότερους τίτλους, αλλά και περισσότερα χρόνια στον Ολυμπιακό.

Είναι πολύ σπουδαίο. Φαίνεται η εμπιστοσύνη που έχει τόσο το σωματείο προς το πρόσωπό μας, όσο και εμείς προς αυτούς.

Είναι ένας κύκλος ο οποίος ήταν αρκετά ωραίος μπορώ να πω. Έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι αν ανοίγει ένας άλλος και πολύ διαφορετικός κύκλος για τη Μαργαρίτα, ο οποίος εξίσου θεωρώ ότι θα τη την βοηθήσει πάρα πολύ”.

Έχει συνειδητοποιήσει ότι πλέον χάθηκαν από δίπλα σου και τα δύο “safe places” που είχες στον Ολυμπιακό;

“Γενικότερα σαν οικογένεια είμαστε αρκετά δεμένοι, όχι μόνο με τις αδερφές μου, αλλά και με τον αδερφό μου και με τους γονείς μου. Και θεωρώ ότι για μένα τουλάχιστον, οικογένεια μπαίνει πάνω από όλους και από όλα. Ωστόσο, όσο βρίσκομαι στον αγωνιστικό χώρο δεν τις αντιμετωπίζω σαν αδερφές μου. Τις αντιμετωπίζω σαν συναθλήτριές μου.

Δηλαδή έχει τύχει πολλές φορές να είμαστε σε διοργάνωση παγκόσμια, ευρωπαϊκά κλπ και να μην έχω πει μια κουβέντα μαζί τους γιατί απλά δεν τυχαίνει εκείνη τη στιγμή να βρισκόμαστε μαζί. Δηλαδή δεν θα είμαι συνέχεια δίπλα τους να τις ψάχνω ουσιαστικά.

Παρόλα αυτά ξέρω ότι ανά πάσα στιγμή είναι εκεί για μένα και εγώ επίσης και αυτό είναι που μετράει”.

Θα ήθελα να μου κάνεις και ένα σχόλιο γιατί βλέπουμε πολλά νεαρά κορίτσια να βγαίνουνε. Νομίζω φέτος βγήκανε αρκετά, όπως η Κρασσά, η Ελμισιάν, σε μικρές ηλικίες. Πως το βλέπεις εσύ αυτό;

“Είναι πολύ όμορφο καθώς φαίνεται ότι υπάρχει εξέλιξη στο άθλημα.

Αν σκεφτούμε ότι 20 χρόνια πριν που ξεκίνησα εγώ και θυμάμαι να λέω στο σχολείο ότι παίζω πόλο, δεν ήξεραν καν τι άθλημα είναι.

Πλέον με τις επιτυχίες που έχουμε φέρει σαν άθλημα. Τόσο το γυναικείο όσο και το αντρικό προωθεί πιο πολλά παιδάκια να ξεκινήσουν το άθλημα και είναι κάτι πολύ όμορφο.

Και όσο πιο πολλά παιδάκια ξεκινήσουν τόσο πιο εύκολο να βγουν ταλέντα. Γιατί άλλο να ξεκινήσουν 10 άτομα και άλλο ξεκινήσουν 100 άτομα

Και αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί και γιατί είναι και το άθλημα μου στην τελική, είναι αυτό που αγαπάω οπότε είναι κάτι πολύ όμορφο”.

Θεωρείς ότι είναι σωστό να μπαίνουν σε τόσο μικρή ηλικία; Σωματικά τις ωφελεί να παίζουν σε επίπεδο γυναικών ή είναι καλύτερα να αγωνίζονται σε νεανικά τμήματα;

“Υπάρχουν αθλήτριες που έχουν ξεκινήσει από πολύ μικρές και κάποιες που έχουν ξεκινήσει πιο μεγάλες και έχουν καταφέρει κάποια πράγματα.

Εγώ θα μιλήσω για τον εαυτό μου που ξεκίνησα όταν ήρθα στον Ολυμπιακό, που ήμουν 13 χρονών και έπαιζα στην Α1, που και πριν έπαιζα στον Ηρακλή, απλά εντάξει, πολύ λιγότερο γιατί ήμουνα 10 χρονών.

Το αν είναι σωστό για το σώμα νομίζω ότι δεν είμαι η κατάλληλη να το απαντήσω. Υπάρχουν αρμόδιοι για να το κρίνουν.

Ωστόσο, θεωρώ ότι ανάλογα με τον αθλητή και το σωματότυπο ότι μπορείς να εξελιχθείς, μπορείς και να μπορείς και να μην εξελιχθείς”.