THE OLYMPIANS

Ο Χρήστος Βολικάκης στο SPORT24: "Το να αγωνιστούμε στο Τόκιο θα είναι μια λύτρωση"

Ο Χρήστος Βολικάκης σε φωτογράφιση για το SPORT24
Ο Χρήστος Βολικάκης σε φωτογράφιση για το SPORT24 © ΑΓΓΕΛΟΣ ΖΥΜΑΡΑΣ / AZSPORTSIMAGES.COM

Ο Χρήστος Βολικάκης μίλησε στο SPORT24 για τη δύσκολη περίοδο της καραντίνας, τα προβλήματα που έφερε ο κορονοϊός, αλλά και για το μεγάλο του στόχο να κατακτήσει το μοναδικό μετάλλιο που λείπει από την τεράστια συλλογή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.

Την πρώτη και τελευταία φορά που η Ελλάδα κατέκτησε ποδηλατικά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες –ένα χρυσό και τρία ασημένια, για την ακρίβεια–, ο κόσμος ζούσε στο έτος 1896.

Προφανώς ο Χρήστος Βολικάκης γνωρίζει αυτή την πληροφορία, όταν λέει πως αυτό που θέλει να φέρει μαζί του από το ταξίδι του στο Τόκιο είναι το μόνο μετάλλιο που λείπει από την πλούσια συλλογή του. Ως ο κορυφαίος της παγκόσμιας κατάταξης, ξέρει τι προϋποθέτει η ολοκλήρωση, «η πραγματοποίηση του ονείρου ζωής», που θα επιδιώξει στην τέταρτη συμμετοχή του σε Αγώνες. Οι οποίοι άργησαν κατά ένα χρόνο. Όπως όμως λέει, «κάθε εμπόδιο ίσως είναι για καλό». Είχε αποκτήσει αυτό το mentalité πριν καν ανέβει για πρώτη φορά σε αγωνιστικό ποδήλατο.

"Ο πατέρας μου υπήρξε αθλητής ποδηλασίας, στον Γ.Σ. Βόλου. Είχε απολαύσει και αρκετές διακρίσεις, πριν γίνει προπονητής και αναλάβει μεταξύ άλλων την Εθνική Εφήβων, την οποία οδήγησε σε πολλές επιτυχίες μέσα στα χρόνια. Ήταν λογικό, λοιπόν, η ποδηλασία να κυλά στο αίμα του αδελφού μου του Ζαφείρη και το δικό μου. Ωστόσο, πριν της αφοσιωθώ ασχολήθηκα με άλλα αθλήματα. Στο μπάσκετ, μάλιστα, ήμουν αρκετά καλός. Μπορούσα να συνεχίσω. Επιχείρησα να το συνδυάσω με την ποδηλασία, αλλά ήταν αδύνατον. Όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσω, δεν είχα να σκεφτώ πολλά. Την ποδηλασία δεν θα την άλλαζα με τίποτα. Με τράβηξε από την πρώτη στιγμή, σαν μαγνήτης".

Από όταν πήρε το πρώτο ποδήλατο με τις βοηθητικές. Οι πιο ευχάριστες αναμνήσεις που έχει από τα παιδικά του χρόνια περιλαμβάνουν και το ποδήλατο του. Με αυτό συναντούσε τους φίλους του και έκαναν βόλτες στο Βόλο.

Αδελφοί Βολικάκη

Κάποια στιγμή, όταν ο αθλητισμός έγινε πρωταθλητισμός, ο Χρήστος Βολικάκης συνειδητοποίησε πως είχαν αλλάξει οι προτεραιότητες του. "Ο Ζαφείρης ήταν ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής μου. Εκείνος που με βοήθησε να βελτιώνομαι διαρκώς. Ξέρεις πώς πάνε αυτά. Είχαμε και οι δύο ταλέντο και ο ένας αδερφός κόντραρε τον άλλον, προκειμένου να φτάσουμε και οι δύο στα όρια και μετά να τα ξεπεράσουμε. Εκείνες οι κόντρες ήταν που έθεσαν τις βάσεις, ώστε να κατακτήσουμε στην πορεία αμφότεροι μετάλλια σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα".

Όλα για τον Χρήστο Βολικάκη ξεκίνησαν από τις κόντρες που έκανε με το ποδήλατο μαζί με τον αδερφό του, Ζαφείρη.
Όλα για τον Χρήστο Βολικάκη ξεκίνησαν από τις κόντρες που έκανε με το ποδήλατο μαζί με τον αδερφό του, Ζαφείρη. © ΑΓΓΕΛΟΣ ΖΥΜΑΡΑΣ / AZSPORTSIMAGES.COM


Στις ίδιες «διαδρομές» κατάλαβε πως δεν είχε την πολυτέλεια να στέκεται στο όποιο πρόβλημα προέκυπτε. Έπρεπε να βρίσκει άμεσα λύσεις, για να έχει τη δυνατότητα να απολαύσει επιτυχίες. "Όπως ισχύει σε όλα τα σπορ, ο πρωταθλητισμός χρειάζεται θυσίες και υποστήριξη από τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου, αφού σίγουρα θα αντιμετωπίσεις πολλές δυσκολίες. Η ποδηλασία έχει και πολλά απρόβλεπτα. Μια μικρή ατυχία αρκεί για να σε θέσει εκτός του στόχου σου. Για να έχεις διάρκεια, οφείλεις να μάθεις να διαχειρίζεσαι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον εαυτό σου".

Ο χρυσός κανόνας

«Κάθε κίνηση σου, μέσα κι έξω από τους αγώνες, πρέπει να διέπεται από υπομονή και λογική. Αν ξεφύγεις από τον χρυσό κανόνα, θα βρεθείς πολύ κοντά στο τέρμα της αθλητικής διαδρομής».

Αυτόν τον χρυσό κανόνα προέταξε, όταν έμαθε πως αναβάλλονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες Tokyo 2020. Είχε ήδη κατακτήσει την πρόκριση, εντούτοις έπρεπε να βρει τους τρόπους να διατηρηθεί στο ύψιστο επίπεδο για έναν ακόμα χρόνο.

Ο Χρήστος Βολικάκης όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες αθλητές δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα στην καραντίνα
Ο Χρήστος Βολικάκης όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες αθλητές δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα στην καραντίνα © ΑΓΓΕΛΟΣ ΖΥΜΑΡΑΣ / AZSPORTSIMAGES.COM

"Δεν ήταν πολύ εύκολο να διαχειριστώ αυτό που έγινε. Ουσιαστικά ανατράπηκαν όλα τα δεδομένα που είχαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τον Μάρτιο του 2020 είχα εξασφαλίσει την πρόκριση. Προερχόμουν δηλαδή, από μία “γεμάτη” αγωνιστική χρονιά, με πολλές υποχρεώσεις και ταξίδια. Σύμφωνα με το πρόγραμμα που ακολουθούσα, θα συνέχιζα στον ίδιο ρυθμό έως τους Ολυμπιακούς. Και αίφνης όλα γκρεμίστηκαν. Έπρεπε να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα, με περιορισμένα μέσα και σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Να σου πω την αλήθεια μου, μέχρι ένα σημείο δεν περίμενα ότι θα αναβληθούν. Σήμερα, θα πω ότι αυτή ήταν η σωστή απόφαση".

Τα συν και τα πλην ενός επιπλέον χρόνου

«Έπειτα από το αρχικό “άδειασμα” πήρα κάποιες ημέρες off, για να αποσυμπιεστώ και να ξεκουραστώ. Το πρώτο θέμα που είχα να αντιμετωπίσω ήταν η διατήρηση του βάρους μου. Την περίοδο της χαλάρωσης ήταν πολύ εύκολο να πάρω κιλά – που μετά θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τα χάσω. Μπορεί να ακούγομαι υπερβολικός. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πως ο οργανισμός των αθλητών συνηθίζει για χρόνια σε συγκεκριμένους ρυθμούς και καύσεις. Αν μείνουμε πιστοί στο πρόγραμμα διατροφής χωρίς να κάνουμε τις ίδιες καύσεις, παίρνουμε κιλά πριν το καταλάβουμε. Χρειάστηκε να κάνω προσαρμογές στην ενέργεια που έπαιρνα από το φαγητό και την ενέργεια που εκτόνωνα, με τη συνδρομή στατικού ποδηλάτου ή οποιουδήποτε άλλου τρόπου είχα μέσα στο σπίτι. Στα θετικά, πέρασα περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους ανθρώπους μου, τηρώντας τα μέτρα.

»Είναι η πρώτη φορά που οι ποδηλάτες είχαμε σχεδόν ένα χρόνο αποχής από αγώνες. Κάτι τέτοιο μπορεί να επηρεάσει πολύ εύκολα τη ψυχολογία σου. Άρα έπρεπε να εστιάσω και σε αυτό, να διατηρήσω τη ψυχραιμία και την προσήλωση μου. Επικέντρωσα στο ότι είχα άλλον ένα χρόνο για να γίνω ακόμα καλύτερος. Με την ομάδα μου δοκιμάσαμε κάποια πράγματα που δεν θα είχαμε χρόνο να τα κάνουμε αν οι Ολυμπιακοί γίνονταν στην ώρα τους".

"Βοήθησε η τακτική που έχω να εστιάζω στα θετικά"

Βοήθησε και η εμπειρία του από τις αμέτρητες συμμετοχές σε κορυφαίες διοργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων τριών Ολυμπιακών Αγώνων. "Η διαδικασία πρόκρισης σε Αγώνες είναι πάντα ψυχοφθόρα. Πρόκειται για τον στόχο κάθε τετραετίας. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ζούσα σε αυτή τη συνθήκη. Δεν θα είναι και η τελευταία, αφού έχω στόχο να πάρω μέρος και στο Παρίσι. Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δεν είναι κάτι εύκολο. Ζεις με μια βαλίτσα στο χέρι και ταξιδεύεις σε όλον τον κόσμο για αγώνες, επί χρόνια. Οι αθλητές έχουμε μια συγκεκριμένη ρουτίνα, ένα καθημερινό, πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα, που τηρούμε ευλαβικά επί σειρά ετών.

Όλοι οι αθλητές όσο έμεναν μακριά από αυτό που αγαπούσαν ήταν σαν θυρία σε κλουβιά σύμφωνα με τον Χρήστο Βολικάκη.
Όλοι οι αθλητές όσο έμεναν μακριά από αυτό που αγαπούσαν ήταν σαν θυρία σε κλουβιά σύμφωνα με τον Χρήστο Βολικάκη. © ΑΓΓΕΛΟΣ ΖΥΜΑΡΑΣ / AZSPORTSIMAGES.COM


»Με την πανδημία, η ρουτίνα εξαφανίστηκε. Έγιναν πράγματα που δεν είχαμε ξαναζήσει και άρα δεν είχαμε αντιμετωπίσει ξανά, ώστε να ξέρουμε τι να κάνουμε για να βοηθηθούμε. Όλοι οι αθλητές ήμασταν σαν θηρία στο κλουβί. Ομολογώ πως βοήθησε η τακτική που έχω να εστιάζω στο θετικό κομμάτι της όποιας πρόκλησης έχω να αντιμετωπίσω".

Το αγωνιστικό του ποδήλατο αντικαταστάθηκε από το στατικό που είχε σπίτι. "Προφανώς και δεν γινόταν η ίδια δουλειά, αλλά κάτι γινόταν. Όπως “φτιάξαμε” καθένας και το δικό του γυμναστήριο στο σπίτι του".

"Το μόνο που θέλω για το Τόκιο είναι να είμαι εγώ καλά"

Όταν δόθηκε το ΟΚ για την επιστροφή στις προπονήσεις, ο ενθουσιασμός δεν κράτησε για πολύ αφού και τότε ήταν όλα διαφορετικά. "Πριν τον κορονοϊό, μαζευόμασταν αρκετοί συναθλητές στην πίστα ή το δρόμο, ώστε να κάνουμε τις πιο δυνατές προπονήσεις. Μετά το πρώτο lockdown επιτρεπόταν συγκεκριμένος αριθμός αθλητών στον ίδιο χώρο. Από 30 άνθρωποι που συναγωνιζόμασταν ο ένας τον άλλον, ήμασταν πέντε. Όλα αυτά είχαν συνέπειες σε ό,τι έκανα με το ποδήλατο και κατ’ επέκταση στη ψυχολογία μου.

Προσέχαμε όσο περισσότερο μπορούσαμε και κάναμε ό,τι μπορούσαμε, προσδοκώντας πως σύντομα θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, χωρίς να έχουμε υποστεί σοβαρές απώλειες. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Stoiximan, την Euroins και την Betmarket, τους χορηγούς μου, όπως και την Progame, την εταιρεία που με εκπροσωπεί ως αθλητή και σε ό,τι χρειάστηκα ήταν πάντα δίπλα μου".

Μόνο ένα ολυμπιακό μετάλλιο λείπει από τη συλλογή του Χρήστου Βολικάκη και θα κάνει τα πάντα για να το κατακτήσει.
Μόνο ένα ολυμπιακό μετάλλιο λείπει από τη συλλογή του Χρήστου Βολικάκη και θα κάνει τα πάντα για να το κατακτήσει. © ΑΓΓΕΛΟΣ ΖΥΜΑΡΑΣ / AZSPORTSIMAGES.COM


"Είχα πολλά όνειρα όταν ξεκινούσα. Τα περισσότερα από αυτά τα έχω πραγματοποιήσει. Τώρα απομένουν δύο. Το πρώτο είναι η κατάκτηση ενός μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες και το δεύτερο η κατασκευή του ποδηλατοδρομίου στο Βόλο.

»Έπειτα από όλα αυτά που έχουμε περάσει, το να φτάσουμε να αγωνιστούμε στο Τόκιο θα είναι μια λύτρωση για εμάς. Ένα μάθημα πως πρέπει να ξεπερνάμε τα εμπόδια που βρίσκουμε μπροστά μας, προκειμένου να συνεχίσουμε να κυνηγάμε τα όνειρά μας. Οι βλέψεις που έχω είναι υψηλές. Τους αθλητές που θα αντιμετωπίσω τους ξέρω και τους έχω νικήσει όλους. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι εγώ καλά. Να είμαι έτοιμος. Έαν είμαι καλά, δεν έχω να φοβηθώ τίποτα και κανέναν. Εύχομαι να πάνε όλα κατ’ ευχήν και στις 6 Αυγούστου να καταφέρω κάτι καλό για τη χώρα μας".

* Το SPORT24 φιλοξενεί τους “The Olympians”! Οι Έλληνες Αθλητές που θα μας εκπροσωπήσουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες φωτογραφίζονται και μιλούν αποκλειστικά στο SPORT24 για την προετοιμασία τους πριν το μεγάλο ταξίδι στο Τόκιο. Απολαύστε το μοναδικό αφιέρωμα και μπείτε στον παλμό του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος του πλανήτη!

Photo credits: Άγγελος Ζυμάρας / azsportsimages.com

TAGS THE OLYMPIANS ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΚΙΟ 2020 Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΟΛΙΚΑΚΗΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ