Υπάρχει ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ που βγήκε το 1963, πραγματεύεται τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, το σκηνοθέτησε ο Φρεντερίκ Ροσίφ, διεκδίκησε το βραβείο Οσκαρ και φέρει τον τίτλο "Mourir à Madrid"…

Αυτό ακριβώς συνέβαινε με τον Παναθηναϊκό εδώ και 11 χρόνια, κάθε φορά που ταξίδευε στη Μαδρίτη: πέθαινε κι ελόγου του εκεί…

Πέθανε έντεκα φορές (και 16 στα τελευταία 17 ματς), αλλά χθες αναστήθηκε και προσδοκά κι ελόγου του-όπως ορίζεται στο Σύμβολο της Πίστεως- "ζωήν του μέλλοντος αιώνος"!!!

Από τις 21 Μαρτίου του 2013 μέχρι χθες οι Πράσινοι δεν είχαν καταφέρει να μείνουν όρθιοι στο άντρο της Ρεάλ, αλλά καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια…

Καιρός έφερε τότε τον Πεδουλάκη, τον Διαμαντίδη και τον Τσαρτσαρή, καιρός τώρα κουβάλησε στη Μαδρίτη τον Αταμάν, τον Λεσόρ, τον Σλούκα και όλη την πράσινη κουστωδία!

Η μεγαλύτερη μέχρι τη Βιλερμπάν

Αυτή είναι όντως η μεγαλύτερη νίκη του Παναθηναϊκού στην εφετινή περίοδο: η μεγαλύτερη μέχρι το επόμενο παιχνίδι (την Παρασκευή, κόντρα στη Βιλερμπάν), κατά πως έλεγε και μια ψυχή…

Και όχι μόνο, όμως: είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχει καταγάγει στην ιστορία του και συνάμα, στο πλαίσιο μιας κατά το μάλλον ή ήττον κολεκτιβιστικής και υπερεθνικής λογικής, μια από τις πιο λαμπρές στιγμές του ελληνικού μπάσκετ στα χρονικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Οι Πράσινοι σκότωσαν όντως ένα θηρίο που γρύλιζε, προκαλούσε τρόμο και κατασπάραξε τις προηγούμενες 13 ομάδες που μπούκαραν στο λημέρι του, με ό,τι αυτή η εκτός προγράμματος νίκη μπορεί να συνεπάγεται για τη συνέχεια της κανονικής περιόδου και τα σταυρώματα στα playoffs.

Η δήλωση του Αταμάν

Την παραμονή της αναμέτρησης ο Εργκίν Αταμάν φρόντισε να αποφορτίσει την πίεση και να αποσείσει το άγχος, ενδεχομένως και τον φόβο των παικτών του απέναντι στους μεγιστάνες του ευρωπαϊκού μπάσκετ

"Αυτό το ματς δεν είναι το πιο δύσκολο" δήλωσε ο Τούρκος προπονητής, εξηγώντας ότι δεν επρόκειτο για μια "must-win situation": ορθώς το έθεσε, πράγματι ο Παναθηναϊκός δεν βρισκόταν σε μια διατεταγμένη υπηρεσία από την οποία θα εξαρτάτο το μέλλον του και ίσως αυτή η πιο χαλαρή διάθεση τού έβγαλε τον καλύτερο εαυτό του.

Το «statement», ο πάταγος και ο… στραγγαλισμός

Η νίκη εκτός από ιστορική είναι καθ’ όλα τεράστια και από αγωνιστικής, βαθμολογικής και ψυχολογικής πλευράς, χώρια το ηχηρό «statement» το οποίο βροντοφώναξε από τη ντουντούκα της και ο πάταγος που προκάλεσε στα πέριξ…

Οι Πράσινοι άλωσαν τη Μαδρίτη εξορύσσοντας από τα παλιά ορυχεία τους τον χαρακτήρα και το μέταλλο της ομάδας η οποία έχει πλαστεί για να ξαναγίνει αυτή που κάποτε ήταν…

Ιδού λοιπόν τα βασικά και ατράνταχτα πειστήρια του εγκλήματος που διέπραξε ο Παναθηναϊκός…

• Πρώτα απ όλα δεν υποτάχθηκε και κατάφερε να σταθεί όρθιος και τις δυο φορές που το γήπεδο έμοιαζε… κατηφορικό: πρώτα στο -9 (22-13) από το οποίο βρέθηκε στο + 11 (32-43) και εν συνεχεία όταν αντέδρασε στο «come back» της Ρεάλ και όχι μόνο δεν της επέτρεψε να επενδύσει στο 52-50, αλλά την ξανάπιασε από τον λαιμό και τη στραγγάλισε!

Στα ίσια και παλικαρίσια

• Δεν επιδόθηκε σε κλεφτοπόλεμο, ούτε προσπάθησε να «κλέψει» τη νίκη: τουναντίον αγνόησε το ρίσκο που ενδεχομένως επέσυρε ένα παιχνίδι πολλών κατοχών και μεγάλου σκορ και από τη στιγμή που ήλεγξε το αμυντικό transition του και αναχαίτισε το γρήγορο παιχνίδι της Ρεάλ άλλαξε το σενάριο και εντέλει επικράτησε στα ίσια και… παλικαρίσια, κοντεύοντας να σκοράρει 100 πόντους!
• Διαχειρίσθηκε με μεγάλη ψυχραιμία και καθαρό μυαλό τις καταστάσεις, ακόμη και τις πολύ ζόρικες (με το κρεσέντο του Γιαμπουσέλι στην πρώτη περίοδο και του Μούσα στην τέταρτη), δεν κυριεύθηκε από πανικό, επέδειξε καίρια ανακλαστικά (που αποτυπώθηκαν στο επί μέρους σκορ 23-6 στη δεύτερη περίοδο) και τη σκαπούλαρε χάρη στους υψηλούς δείκτες αυτοελέγχου και αυτοσυγκέντρωσης, όπως τους μαρτυρά το εντυπωσιακό ratio των 22 ασίστ και των 10 λαθών, ενώ η Ρεάλ αντιπαρέβαλε 14 με 19!

Τα buzzers beaters και το… αυτοκαλάθι

• Δεν άφησε τίποτε να… πέσει κάτω και κυνήγησε κάθε φάση, με αποκορύφωμα τα δυο buzzer beaters που πέτυχε ο Ναν στη λήξη του πρώτου ημιχρόνου και της τρίτης περιόδου.
• Δεν κάμφθηκε από τις απώλειες (αποβολή Ναν),, ούτε και από τις… ατυχείς στιγμές του, όπως το… αυτοκαλάθι του Ερνανγκόμεθ!
• Συνδύασε την ουσία με το φαντασμαγορικό θέαμα, σε φάσεις χάρμα οφθαλμών, με αποκορύφωμα το alley-oop του Ναν με τον Λεσόρ από το οποίο παρήχθη το 56-62.

Ο μπούσουλας του Σλούκα

Άλωσε το Wizink Center με μπούσουλα και σημείο αναφοράς το… Σλουκοειδές μπάσκετ, με πολιορκητικό κριό τον πλουραλισμό του, τις πολλές συνέργειες των παικτών του, το ομαδικό πνεύμα και τη… σκυταλοδρομία από την άμυνα στην επίθεση και τούμπαλιν, αναλόγως των εκάστοτε περιστάσεων.

Λένε πώς "η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, ενώ η ήττα είναι ορφανή" και όντως αυτός ο θρίαμβος του Παναθηναϊκού προέκυψε από μπόλικους από δαύτους…

Το κτήνος του Λεσόρ και η κόπια του ΛεΜπρόν

• Από τον θεληματικό, συγκινητικό, σεληνιασμένο, αφιονισμένο, κτηνώδη (sic) και δεν συμμαζεύεται Ματίας Λεσόρ, ο οποίος ευρισκόμενος σε… αγρία κατάσταση έκανε μια χαψιά τον Ταβάρες και τον Πουαριέ, εκκρίνοντας ενέργεια, πείσμα, πάθος, αποφασιστικότητα (ειδικότητα στα καρφώματα) και άρνηση να φύγει ηττημένος, ακόμη κι όταν φαινόταν να τα φτύνει!
• Από τον στρατηγό Κώστα Σλούκα, ο οποίος έριξε νερό κι αλάτι στα… χαζά λάθη του, επέστρεψε δριμύτερος τόσο ως δημιουργός, όσο και ως εκτελεστής, κατηύθυνε μαεστρικά την πράσινη αγέλη και συν τοις άλλοις βάδισε στα χνάρια του… ΛεΜπρόν Τζέιμς: προχθές το βράδυ, κόντρα στους Κλίπερς, οι Λέικερς γύρισαν από το -21, με τον σούπερ σταρ τους να βάζει τρεις πόντους παραπάνω απ’ όλους τους αντιπάλους του στην τελευταία περίοδο (19-16), ενώ χθες ο Σαλονικιός γκαρντ ήταν εκείνος που με οκτώ διαδοχικούς πόντους έκοψε τον βήχα του Τζάναν Μούσα και κουβάλησε τον Παναθηναϊκό από το 74-75 στο 74-83.

Ο guest star Μήτογλου και ο οργασμός του Ναν

• Από τον Ντίνο Μήτογλου ο οποίος εμφανίσθηκε στην τελευταία περίοδο εν είδει guest star για να καταθέσει ό,τι χρειαζόταν: τα τελειώματα, τα ριμπάουντ, τις καίριες τοποθετήσεις και τις αμυντικές παρεμβάσεις του.
• Από τον Κέντρικ Ναν ο οποίος μπορεί να μην έμεινε μέχρι τέλους στο… πάρτι καθόσον αποβλήθηκε με πέντε φάουλ, που κι αυτά ωστόσο υπήρξαν κομβικά στο να μείνει όρθιος ο Παναθηναϊκός, χώρια οι 17 πόντοι και ο παρατεταμένος δημιουργικός οργασμός του (επτά ασίστ).

Το 80-88, οι τρεις φόργουορντ και ο… ξοφλημένος Ιωάννης!

• Από τον Μάριους Γκριγκόνις ο οποίος βάρεσε τους Μαδριλένους στο δόξα Πατρί με τα τρία τρίποντα του και κυρίως εκείνο που επέφερε το 80-88.
• Από τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ που έβαλε το καύσιμο του στο πρώτο ημίχρονο και μάλιστα έδωσε το δικαίωμα στον Αταμάν να δοκιμάσει ένα πειραματικό, πλην αποτελεσματικό σχήμα στο οποίο, ερήμην κλασικού σέντερ (Λεσόρ ή Μπαλτσερόφσκι), ο Μαδριλένος φόργουορντ συνυπήρξε με τον Μήτογλου και τον Παπαπέτρου.
• Και last but not least: από τον αρχηγό Ιωάννη Παπαπέτρου ο οποίος ξαναγύρισε για τα καλά στο rotation της ομάδας, έμεινε στο παρκέ επί 22 λεπτά, έβαλε το κορμί του στις φάσεις, σκόραρε επτά πόντους και προφανώς, μετά τη μακρά απουσία του φώναξε ότι δεν είναι δα και ξοφλημένος!

Το δίκιο του Ματέο

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Προφανώς αποδεικνύουν πόσο δίκιο είχε ο Τσους Ματέο, προχθές όταν δήλωνε ότι "ο Παναθηναϊκός βελτιώνει την ομαδικότητα του, παίζει όλο και καλύτερα και σε ωθεί στα άκρα"…

Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει: μερικές ώρες αργότερα ο Ισπανός προπονητής είδε προς τέρψιν του τον Παναθηναϊκό να σφύζει από ομαδικότητα, να κοντεύει ίσως να τρυπήσει το ταβάνι του και σε κάθε περίπτωση να ωθεί τη δική του στα άκρα και εντέλει να τη ρίχνει στον γκρεμό!

Ο προφέσορας και το πήδημα

Την ίδια στιγμή ο χαρίεις Εργκίν Αταμάν απολάμβανε την ομόφωνη και δια βοής ανακήρυξη του σε "καθηγητή" και ένεκα της περιστάσεως νομιμοποιούνταν να προσδοκά ότι μπορεί στο Βερολίνο να παίξει ένα rematch του προπέρσινου τελικού του Βελιγραδίου.

Στο τέλος της ημέρας, ανεξαρτήτως του τι επιφυλάσσει το μέλλον, ισχύει αυτό που είπε προχθές, αν και άμαθος σε τέτοιες καταστάσεις, ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης…

"Αν θέλουμε να πάμε στο Final Four, το ματς στη Μαδρίτη θα είναι ένα πολύ καλό τεστ".

ΥΓ: Κατόπιν όλων αυτών, ιδού η Μαδρίτη, ιδού και το πήδημα ως το Βερολίνο!