Ωραία είναι τα Σάββατα. Και οι Κυριακές.

Και γίνονται ακόμη ωραιότερα όταν ξυπνάς και βλέπεις για πρώτη φορά μετά σχεδόν τρία χρόνια και τα δυο καμάρια μας σε τροχιά οκτάδας στη EuroLeague!

Κοζάρεις τον Ολυμπιακό τρίτο στην κατάταξη, θωρείς τον Παναθηναϊκό στο Νο 9 (στην τετραπλή ισοβαθμία με τη Μακάμπι, τη Ζαλγκίρις και τον Ερυθρό Αστέρα), μετράς 15 νίκες αμφοτέρων σε 24 αγώνες και μ' αυτά και μ' εκείνα αγάλλεται η Ελλάς!

Σύμφωνοι, η Ελλάς έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα από το τι σούμα κάνουν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός σε μια διοργάνωση του μπάσκετ, αλλά κάτι είναι κι αυτό.

Είναι, αν μη τι άλλο, κάτι ευχάριστο και πολλά υποσχόμενο, αλλά –για να μην το γρουσουζέψω-πάμ’ παρακάτω.

Οι λεπτομέρειες και το οξύμωρο σχήμα

Παρακάτω είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, όπως συνέβη την Πέμπτη στο Μαρούσι και την Παρασκευή στο Νέο Φάληρο.

Βεβαίως το να γίνεται λόγος για λεπτομέρειες που τάχα έκαναν τη διαφορά σε ένα ματς που εξελίχθηκε από την πρώτη στιγμή σε στραγγαλισμό η μπίλια έκατσε σε μια διαφορά - μαμούθ 46 πόντων μοιάζει με οξύμωρο σχήμα και φαίνεται άστοχο, αλλά μπορεί και όχι!

Αντιθέτως σε έναν αγώνα ο οποίος κρίθηκε στην παράταση, προφανώς οι λεπτομέρειες υπήρξαν καθοριστικές.

Ως λάτρης της σημειολογίας και ενώ ήδη έχουν υποφέρει τα... πληκτρολόγια από τα σχετικά κείμενα, τα οποία αναρτήθηκαν ένθεν και ένθεν, αποφάσισα να σταθώ σε κάποιες συγκεκριμένες φάσεις, που (θαρρώ πως) εικονογραφούν σε μεγάλο βαθμό στα διατρέξαντα.

Ο Μπέικον, ο Λι και η μανούλα που γέννησε τον Καλαϊτζάκη!

Την Πέμπτη όλα τα φώτα των προβολέων (της τέταρτης διαδοχικής νίκης του Παναθηναϊκού) έπεσαν δικαίως πάνω σε δυο πρωταγωνιστές: στον σεσημασμένο για την κλάση του, Ντουέιν Μπέικον ο οποίος αποδεικνύεται συστηματικά όχι απλώς ένας game changer, αλλά ένας team changer και στον Πάρις Λι που όσο μπόι του λείπει τόση μεγαλοσύνη είχε στο παιχνίδι του...

Ωστόσο δεν ήταν οι μόνοι που έσκυψαν πάνω από τη σκάφη και καθάρισαν την μπουγάδα ή-για να το διατυπώσω διαφορετικά-και τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη μανούλα τον γέννησε!

Μανούλα με ονοματεπώνυμο, η εκ της μαρτυρικής Μιλάτου του νομού Λασιθίου ορμώμενη, άλλοτε βολεϊμπολίστρια της ΓΕ Ηρακλείου, Ελένη Κόντε.

Πάει να πει ότι ο κατά τρία λεπτά πρεσβύτερος από τον Γιώργο, δεν κατούρησε στο πηγάδι ώστε να περνάει απαρατήρητη η επίδραση του στα δρώμενα του προχθεσινού θρίλερ.

Ο Καμπαρό και το... καμπαρέ!

Απέμεναν οκτώ δευτερόλεπτα για τη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα του Παναθηναϊκού με την Αρμάνι Μιλάνο όταν ο Λι πέταξε την μπάλα με alley-oop στον Γιώργο Παπαγιάννη για το κάρφωμα που επέφερε την ισοπαλία στους 72 πόντους.

Μετά από μια μεγάλη επίθεση οι Πράσινοι χρειάζονταν και μια μεγάλη άμυνα. Χρειάζονταν κάποιον για να κάνει τη δουλειά και ο κύβος ερρίφθη στο τάιμ άουτ.

Τότε ο Ντέγιαν Ράντονιτς απέσυρε τον Μπέικον και έστειλε σε αποστολή αυτοκτονίας τον Πάνο Καλαϊτζάκη που ταγμένος από την ανάγκη της ομάδας και το... πεπρωμένο του στήθηκε με τόλμη μπροστά στον Τιμοτέ Λουαού - Καμπαρό και έκανε το ΟΑΚΑ... καμπαρέ!

Ο Γάλλος γκαρντ υπέπεσε σε επιθετικό φάουλ και στο αμέσως επόμενο κλικ ξαναπήγε στον πάγκο για να επιστρέψει ο Μπέικον και να αναλάβει το τελευταίο σουτ που δεν του έκατσε.

Αυτά λοιπόν πρέπει να λογίζονται ως τα έξι συγκλονιστικότερα δευτερόλεπτα στους πρώτους 12 αγώνες του Παναθηναϊκού στην εφετινή διοργάνωση.

Μπορεί να υπερβάλω, αλλά μπορεί και όχι!

Ο Γιαννάκης, ο Τζαλαλής και ο Λαρεντζάκης

Μέσα σε αυτά τα έξι δευτερόλεπτα ο πρώην παίκτης της Λιετκαμπέλις άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας και αυτό το επιθετικό φάουλ που εκμαίευσε μαεστρικά, μετέτρεψε το σοκάκι σε λεωφόρο.

Ως γνωστόν -και όπως λένε στα καφενεία- "την παρτίδα πρώτα τη σώνεις και μετά την κερδάς" και αυτό ακριβώς κατάφερε ο Ηρακλειώτης φόργουορντ: έσωσε μια παρτίδα που έμελλε να κερδηθεί αργότερα.

Συν τοις άλλοις ο Καλαϊτζάκης απέδειξε ότι μια παρτίδα μπορεί να σωθεί και να κερδηθεί όχι μονάχα από ένα καλάθι, ένα ριμπάουντ, μια τάπα και ένα κλέψιμο, αλλά ακόμη και από ένα (κερδισμένο επιθετικό) φάουλ...

Δεν χωρεί αμφιβολία περί τούτου και οι άπιστοι Θωμάδες μπορούν να ανατρέξουν σε αντίστοιχες φάσεις του παρελθόντος με πρωταγωνιστές τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Σάκη Τζαλαλή!

Αλλά δεν χρειάζεται να πάμε τόσο πίσω, διότι υπάρχει και ένα πολύ φρέσκο και εφάμιλλο σε καθοριστική σημασία περιστατικό.

Δεν έχει περάσει καν ένας μήνας από τις 14 Νοεμβρίου όταν η νίκη της Εθνικής επί του Βελγίου στη Μονς κρίθηκε από μια τέτοια ίδια φάση με πρωταγωνιστή τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη που στέλιωσε, όπως λέμε και στην Κρήτη, το κορμί του πάνω στο παρκέ και έστειλε τον Ρετίν Ομπασοχάν για χόρτα!

Το ολοκληρωτικό μπάσκετ και το γλέντι του Ολυμπιακού

Προχθές το βράδυ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ο "Λάρι" δεν χρειάσθηκε να το διαπράξει ξανά, καθόσον ο Ολυμπιακός μετέτρεψε από την πρώτη στιγμή το ματς με τη Βίρτους σε ένα ρεσιτάλ ολοκληρωτικού μπάσκετ και σε ένα φαντασμαγορικό γλέντι!

Και εδώ όμως η ρουφιάνα η σημειολογία είχε την τιμητική της.

Είχαν περάσει μόλις τριάντα δευτερόλεπτα από την έναρξη της δεύτερης περιόδου, όταν ο Αϊζέία Κάναν (ο οποίος παραδόξως για τα ειωθότα στο rotation του Γιώργου Μπαρτζώκα βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στην πεντάδα) σκόραρε ένα τρίποντο και "έγραψε" το 34-15.

Τότε λοιπόν ο Αμερικανός γκαρντ που έχει στο χαρτοφυλάκιο του έξι σεζόν και 238 ματς στο ΝΒΑ, γύρισε προς τον κόσμο και ξεσάλωσε!

"Να ποιος είμαι"

Δεν μπόρεσα να διαβάσω επακριβώς τα χείλη του, αλλά ωρυόταν σαν να ήθελε να πει (μπορεί να το είπε κιόλας), "ναι, να ποιος είμαι" και αυτό το ξέσπασμα αποτυπώνει τα εσώψυχα του.

Ο Κάναν δεν ζήτησε ποτέ να περνιέται για καινούργιος Ντόρσεϊ, ούτε έταξε λαγούς με πετραχήλια.

Αυτό μού το είχε πει με σαφήνεια σε μια συνέντευξη που κάναμε πριν από δυόμισι μήνες στη Λευκωσία, ένα το κρατούμενο.

Την περασμένη Δευτέρα, μετά τη νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού, τον ρώτησα για το πώς διαχειρίζεται την ψυχολογική πίεση που του ασκείται και υπήρξε πάλι σαφής στην απάντηση του.

Προχθές ο Κάναν ξέσπασε και εκείνη τη στιγμή έβαλα τα γέλια, αναλογιζόμενος εκείνο το παλιό ανέκδοτο που καταλήγει στο επιμύθιο "άντε γ@@@ου κι εσύ κι ο γρύλος σου"!

Τα αυτιά του Σπανούλη

Θα μπορούσε πάντως να κάνει και κάτι άλλο, πέρα από το να κραυγάζει.

Να κάνει δηλαδή ό,τι και ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος σε ένα ντέρμπι αιωνίων στο ΣΕΦ, μετά από ένα τρίποντο (εάν δεν απατώμαι) γυρίζοντας προς την άμυνα έβαλε τα χέρια πάνω στα αυτιά του για να υποδηλώσει ότι τα τέντωνε για να ακούσει τους φιλάθλους του Ολυμπιακού!

Μ' αυτά και μ' εκείνα ο Κάναν μόστραρε τη δική του βερσιόν στο "Ησαΐα χόρευε", ο Ταρίκ Μπλακ ήταν όνομα και πράγμα βγαλμένος από τη "Black Friday" και οι ιστοριοδίφες ξημερώθηκαν και έχασαν τον μπούσουλα λογαριάζοντας πόσα ρεκόρ πέτυχε ο Ολυμπιακός.