Τζορτζ Μπάλντοκ: Ένας χρόνος απ’ όταν πάγωσε η ποδοσφαιρική Ελλάδα

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τότε που ο Τζορτζ Μπάλντοκ δεν βρίσκεται ανάμεσα μας. Ήταν 9 Οκτωβρίου του 2024 όταν το κακό μαντάτο έγινε γνωστό και όλοι ήθελαν να πιστέψουν πως δεν είναι αλήθεια…

Παραμονή του εκτός έδρας αγώνα της Εθνικής Ελλάδας με την Αγγλία, ο 31χρονος διεθνής μόλις είχε τελειώσει την προπόνηση του στο Κορωπί με τον Παναθηναϊκό (λόγω ενός τραυματισμού δεν βρισκόταν ανάμεσα στις κλήσεις του Ιβάν Γιοβάνοβιτς). Κατευθύνθηκε στο σπίτι του για να ηρεμήσει και να ετοιμάσει τα πράγματα του, καθώς την επόμενη θα ταξίδευε στην Αγγλία για να βρεθεί κοντά στην οικογένεια του, τη γυναίκα και το ανήλικο τέκνο του, προκειμένου να περάσει μαζί τους τις λίγες ημέρες άδειας, να δει από κοντά την αγαπημένη του Εθνική, αλλά και να προετοιμάσει την μόνιμη εγκατάσταση των δικών του ανθρώπων στην Ελλάδα το επόμενο διάστημα.

Άλλωστε λίγους μήνες πριν είχε γίνει πραγματικότητα ένα όνειρο ζωής. Να παίξει κάποια στιγμή για έναν ελληνικό σύλλογο και να έρθει να ζήσει ως Έλληνας στη χώρα της γιαγιάς του, τιμώντας τις ρίζες της. Ο Παναθηναϊκός του έδωσε την ευκαιρία και μετά από μια μακρά καριέρα με τη φανέλα της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ με την οποία αγωνίστηκε μέχρι την Premier League, υπογράφοντας συμβόλαιο με τους πράσινους μέχρι το 2027.

Δεν είχε καταφέρει να δώσει μέχρι εκείνο το σημείο όλα όσα ήθελε, καθώς ένας νέος τραυματισμός (μετά από αυτόν στον αγώνα μπαράζ με την Εθνική Ελλάδας κόντρα στη Γεωργία για την πρόκριση στα τελικά του Euro 2024) δεν του επέτρεψε να ξεκινήσει καλά τη σεζόν με το τριφύλλι, με το οποίο πρόλαβε ν’ αγωνιστεί σε τρεις αγώνες, μεταξύ των οποίον ο ευρωπαϊκός με τον Άγιαξ και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ.

Τότε η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Ο Τζορτζ Μπάλντοκ βρέθηκε νεκρός στην πισίνα του σπιτιού του και η είδηση του θανάτου του προκάλεσε αμέσως σοκ, μιας και κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένας τόσο ζωντανός άνθρωπος, γεμάτος όνειρα και υποχρεώσεις, μπορούσε να φύγει τόσο απότομα. “Πνιγμός εντός ύδατος” ανέφερε η ιατροδικαστική έκθεση, μια μεγάλη τραγωδία.

Εκείνο το απόγευμα η σύζυγός του, που τον έψαχνε τηλεφωνικώς, δεν κατάφερνε να επικοινωνήσει μαζί του. Οι ώρες περνούσαν, η αγωνία κορυφωνόταν. Στη συνέχεια ήρθε σε επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη του σπιτιού όπου διέμενε, ο οποίος εντόπισε τη σορό του στην πισίνα.

Στον Παναθηναϊκό, η είδηση του θανάτου σκόρπισε θλίψη, Συμπαίκτες με τους οποίους βρισκόταν πιο κοντά όπως οι Μάγκνουσον, Σένκεφελντ, Βιλένα, Πέρεθ, Ζέκα, αλλά και άνθρωποι της ομάδας (Τζαβέλλας, Βλάχος, Αλεξανδρόπουλος) πήγαν αμέσως στο σπίτι του να μάθουν τι έγινε με την… ελπίδα πως όλα ήταν μια φάρσα.

Δυστυχώς όμως, αντιλήφθηκαν το πεπρωμένο και όλοι ένιωσαν τη φυγή ενός συνανθρώπου τους, ενός φίλου, ενός συμπαίκτη τους, με τον οποίο περνούσαν αμέτρητες ώρες σε αποδυτήρια, λεωφορεία, ξενοδοχεία και αεροπλάνα.

Δεν ήταν όμως μόνο οι συνοδοιπόροι του στον Παναθηναϊκό που ήταν συντετριμμένοι με τον αδόκητο χαμό του. Οι συμπαίκτες του στην Εθνική Ελλάδας με την οποία όταν φορούσε τη φανέλα της ένιωθε μεγάλη περηφάνια, βίωσαν επίσης τον αντίκτυπο αυτής της απώλειας. Λίγες ώρες πριν το μεγάλο παιχνίδι με την Αγγλία στο Λονδίνο, η είδηση του θανάτου σκόρπισε βουβαμάρα, συγκίνηση, κενό και όλοι αποφάσισαν να προσπαθήσουν να αφιερώσουν μια μεγάλη νίκη στη μνήμη του. Και το έπραξαν…

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, κανείς δεν τον έχει ξεχάσει. Ο χρόνος δεν καταφέρνει να σβήσει το αποτύπωμά του στη μνήμη όλων μας. Είτε τον είχαμε συναναστραφεί, είτε όχι… Στον Παναθηναϊκό φροντίζουν, μάλιστα, αυτό να συμβαίνει πριν από κάθε παιχνίδι με τη σύνθεση που τον έχει πάντοτε στην αποστολή με το νούμερο 32. Και με το τραγούδι που το συνόδευε καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ.

Το “Starman” του Ντέβιντ Μπάουι, το οποίο είχαν παραφράσει για χάρη του οι οπαδοί των “Blades”. “There’s a star man running down the right, His name is Georgie Baldock, And he’s f*cking dynamite…”