Το κάτι παραπάνω που δεν ήρθε ποτέ για τον ΟΦΗ και το μάθημα για τους τελικούς του μέλλοντος

Τελικός ήταν και πάει. Ο ΟΦΗ έζησε μία γιορτή, που είχε να βιώσει 35 χρόνια. Το εμπόδιο ήταν υψηλό και δεν κατάφερε να το προσπεράσει. Οι Κρητικοί ηττήθηκαν 2-0 και έχασαν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν μία κούπα 38 χρόνια μετά τον τελευταίο τους τίτλο.

Ο Ολυμπιακός πήρε το τρόπαιο χωρίς να ανάψει στο φουλ τις μηχανές και ο ΟΦΗ μένει να σκέφτεται τί θα μπορούσε να πετύχει, αν έκανε κάποια πράγματα σωστά ή λίγο διαφορετικά, ώστε να βάλει δύσκολα στους ερυθρόλευκους.

Πρώτο ημίχρονο που θύμισε Αστέρα

Ο ΟΦΗ μπήκε με ορμή, θέλησε παίξει με δυναμικά μαρκαρίσματα, όμως στην ουσία δεν μπορούσε ποτέ να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο πλάνο. Ο Ροντινέι από τα δεξιά, ταλαιπωρούσε τους Κρητικούς, ενώ οι κινήσεις του Μαρτίνς μπέρδευαν τη λειτουργία των Ομιλητών.

Παράλληλα, το γκολ από νωρίς “έκοψε” τα πόδια των παικτών του Μίλαν Ράσταβατς. Οι επιλογές των ποδοσφαιριστών των Κρητικών δεν ήταν ξεκάθαρες και έμοιαζαν σε σύγχυση. Παράλληλα, τα δυνατά μεσοεπιθετικά του όπλα (Νους, Φούντας, Σαλσίδο), άργησαν να ενεργοποιηθούν.

Οι στατικές φάσεις ήταν μία καλή ευκαιρία, ώστε ο ΟΦΗ να μπει στο παιχνίδι, με την κεφαλιά του Λαμπρόπουλου στο 32′ να ανησυχεί τον Ολυμπιακό. Όμως δεν μπόρεσε ποτέ να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ. Κάπως έτσι κύλησε το πρώτο μέρος. Οι Κρητικοί κυνηγούσαν, όμως δεν κατάφερναν να προκαλέσουν κάποιον “σεισμό” στην ερυθρόλευκη διαχείριση.

Γενικά το πρώτο μέρος θύμισε εν πολλοίς την εικόνα που είχε δείξει ο ΟΦΗ στη ρεβάνς με τον Αστέρα AKTOR στο Ηράκλειο, όταν οι Αρκάδες είχαν προηγηθεί από νωρίς και οι Κρητικοί έμειναν να ψάχνονται.

Βελτίωση στο δεύτερο μέρος, αλλά χωρίς το βήμα παραπάνω

Ο ΟΦΗ βελτιώθηκε στο δεύτερο μέρος, όμως δεν υπήρξε παρόμοια εξέλιξη με το παιχνίδι κόντρα στους Αρκάδες. Οι Κρητικοί επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν καλύτερα τις μεταβάσεις, ενώ η είσοδος του Σενγκέλια εξορθολόγισε την κατάσταση στη μεσοεπιθετική γραμμή.

Όμως τέτοια παιχνίδια θέλουν λίγη τύχη και έναν ήρωα. Τίποτα από τα δύο δεν ήρθε για τους Κρητικούς. Είχαν στιγμές για το γκολ, όμως λίγο το άγχος, λίγο οι κακές επιλογές στέρησαν την ευκαιρία. Επιπλέον, δεν υπήρξε ο παίκτης που θα πάρει από το χέρι τον ΟΦΗ και πάντα χρειάζεται ένας τέτοιος σ’ έναν τελικό.

Ο ΟΦΗ ανέβηκε στο τέλος, προσπάθησε να στείλει το ματς στην παράταση, όμως μία κόντρα επίθεση σφράγισε το 2-0.

Το μάθημα για το μέλλον

Πέρα από το αποτέλεσμα, είναι μεγάλη επιτυχία για τον ΟΦΗ να βρεθεί στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας Betsson, έπειτα από 35 χρόνια. Είναι που πιστώνεται εν πολλοίς στη διοίκηση της ομάδας, για την προσπάθεια που κάνει τα τελευταία χρόνια.

Το παιχνίδι αυτό λειτούργησε σαν ένα “μάθημα”. Ο ΟΦΗ δείχνει δίψα να επιστρέψει στις επιτυχίες του παρελθόντος και βρίσκεται σε καλό μονοπάτι. Ωστόσο, πλέον μπαίνει ένα “πρέπει”. Πως πρέπει να μάθει να παίζει αυτά τα ματς. Να αποκτήσει το know how, ώστε να κοντράρει πιο δυνατά τέτοια παιχνίδια και να τα νικάει.

Με λίγα λόγια, ο ΟΦΗ πρέπει να μάθει να κερδίζει τους… τελικούς του μέλλοντος.

Το κέρδος της κερκίδας

Φυσικά, ένα μεγάλο “μπράβο” αξίζει στον κόσμο του ΟΦΗ. Περίπου 17.000 φίλοι της κρητικής ομάδας δημιούργησαν μία υπέροχη ατμόσφαιρα στο δικό τους μισό. Μάλιστα, μετά από ένα δύσκολο ταξίδι, με χιλιάδες εξ αυτών να διασχίζουν το Αιγαίο, για να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα.

Οι εικόνες της ασπρόμαυρης κερκίδας μπορεί να φουσκώνει με υπερηφάνεια άπαντες στην Κρήτη και σίγουρα είναι μία παρακαταθήκη για το μέλλον, ειδικά για νέα παιδιά που είδαν την ομάδα τους σε μία μεγάλη βραδιά.