Πάλι στο δεύτερο δοκάρι. Ο Πορτογάλος έκανε πάλι αυτό που ξέρει όσο κανείς, πήγε εκεί που υπάρχει χώρος, βρήκε τον τρόπο να ελευθερωθεί, παρότι όλη η άμυνα έχει την προσοχή της πάνω του.

Η σέντρα τον βρήκε πάνω στο τρέξιμο, ο Ρονάλντο αυτή τη φορά δεν εκτέλεσε με το κεφάλι, αλλά έκανε το τέλειο πλασέ, κάτω από το απλωμένο σώμα του τερματοφύλακα.

Γκολ, 2-3, το έκανε πάλι, με δικό του γκολ στις καθυστερήσεις η Πορτογαλία πέρασε νικηφόρα από τη Σερβία. Όμως, όχι. Ο Μίτροβιτς έσπευσε να σώσει με τάκλιν, έβγαλε την μπάλα, ο επόπτης έμεινε στη θέση του.

Ο Πορτογάλος έτρεξε να διαμαρτυρηθεί, αλλά το μόνο που κέρδισε ήταν μια κίτρινη κάρτα. Τρελάθηκε, αρνήθηκε να παίξει στα τελευταία δευτερόλεπτα, κατευθύνθηκε προς τη φυσούνα πριν το τελευταίο στήριγμα και μετά απ'αυτό έβγαλε το περιβραχιόνιο και το πέταξε στο έδαφος.

ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ VAR

Και κάπως έτσι, μέσα σε μερικά λεπτά, το VAR σταμάτησε να είναι το πρόβλημα και πρόβλημα έγινε η απουσία του. Κάπως έτσι, μέσα από ένα διώξιμο στη γραμμή, μπήκαμε σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Αυτή θα είναι η ζωή αν για κάποιο λόγο καταργηθεί το VAR και επιστρέψουμε σε ποδόσφαιρο χωρίς αυτό. Φράση που την ακούς και τη διαβάζεις κάθε τρεις και λίγο, "το VAR καταστρέφει το ποδόσφαιρο, καταργήστε το".

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΠΟΔΕΚΤΟ

Ορίστε λοιπόν. Αν καταργηθεί, αυτή θα είναι η φάση. Και όχι, το πρόβλημα δεν είναι πως δεν θα μετράνε έγκυρα γκολ. Αυτό συνέβαινε και πριν. Το έξτρα στοιχείο χωρίς VAR μετά το VAR θα είναι οι αντιδράσεις σαν κι αυτή του Ρονάλντο.

Το νέο πρόβλημα σε μια πιθανή κατάργηση του VAR θα είναι πως πλέον το λάθος δεν είναι αποδεκτό. Όταν έχεις ζήσει 2-3 σεζόν με τη βεβαιότητα πως το video θα φτιάξει τα πράγματα, πως μπορείς να επιστρέψεις ξανά στην "αναρχία" του "δεν το είδα";

Το εξόφθαλμα άδικο εξοργίζει τους ποδοσφαιριστές, οι σφυγμοί είναι στα κόκκινα. Κάποιες φορές γίνονται έξαλλοι ακόμα και για πράγματα που δεν έχουν 100% δίκιο, που είναι στην κρίση του διαιτητή. Πόσο μάλλον σε κάτι που είναι factual, που είναι αντικειμενικό.

Ή πέρασε ή δεν πέρασε, τέλος. Πριν το VAR είσαι έξαλλος, σίγουρα, αλλά τελειώνει εκεί. Δεν χαλάς τον κόσμο. Όταν όμως έχεις συνηθίσει στην ιδέα πως το το video τα διορθώνει αυτά, δεν μπορείς να αποδεχθείς πως τελικά το γκολ δεν θα μετρήσει.

Η αδικία ήταν πάντα κομμάτι του παιχνιδιού, είναι και τώρα που έχουμε VAR, αλλά ο παίκτης δεν μπορεί πλέον να γυρίσει σε έναν κόσμο που η μπάλα περνάει τη γραμμή και κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι γι'αυτό.

Στο μυαλό όλων, αυτά έχουν τελειώσει. Και τώρα που τα προκριματικά δεν έχουν VAR, ήρθε η φάση που ξαφνικά θύμισε σε όλους πως μπορεί να συμβεί κι αυτό, να μη μετρήσει ένα τέτοιο γκολ.

ΕΚΑΝΕ ΣΑΝ ΝΑ ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ο Ρονάλντο δεν το δέχθηκε, συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν το τέλος του κόσμου. Ο Πορτογάλος σίγουρα θα ήθελε λίγο VAR. Ούτε goal-line technology, ούτε 3D γραμμές.

Λίγο VAR, μια απλή ματιά στο video, 2-3 ριπλέι θα ήταν αρκετά για να μετρήσει το γκολ και να τον κάνει πάλι τον απόλυτο πρωταγωνιστή.

Δεν γινόταν να συμβεί κι ο Ρονάλντο το έχασε. Λες και ήταν αγώνας νοκ-άουτ, λες κι η Πορτογαλία έχασε πρόκριση, λες και δεν ήταν προκριματικά, λες και δεν ήταν απλώς δύο βαθμοί σε μια διαδικασία οκτώ αγώνων.

Ο Πορτογάλος χρειαζόταν πολύ calma, αλλά δεν είχε ούτε απ'αυτό. Το δίκιο του βουνό, η μπάλα είχε περάσει, αλλά το δίκιο δεν δικαιολογεί όλες τις αντιδράσεις.

ΜΕΡΙΚΑ ΕΚΑΤΟΣΤΑ 'Η ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ;

Πως θα ένιωθε ο Ρονάλντο αν οι παίκτες της Μπάγερν έκαναν τα ίδια, όταν εκείνος το 2017 τους πετούσε έξω από το Champions League με δύο γκολ οφσάιντ.

Παράταση στο Μπερναμπέου, κανονικός αγώνας 1-2, η Μπάγερν παίζει με δέκα από το 84'. Τελικό 4-2, με δύο γκολ του Κριστιάνο. Το δεύτερο ήταν οριακό σε μια πολύ γρήγορη φάση, αλλά το πρώτο, το καθοριστικό, ήταν εξόφθαλμο.

Τι είναι πιο δύσκολο, ένα οφσάιντ ένα μέτρο μπροστά ή η μπάλα 10-20 εκατοστά μέσα από τη γραμμή;

Η Μπάγερν συνέχισε να παίζει, ίσως και γιατί οι παίκτες την ώρα του αγώνα δεν ήταν σε θέση να γνωρίζουν πόσο εμφανώς εκτεθειμένος ήταν ο Ρονάλντο. Ο Πορτογάλος στη Σερβία ήξερε πως η μπάλα είχε περάσει τη γραμμή, το είδε μπροστά του.

Το ματς ήταν στις καθυστερήσεις, οπότε ο Ρονάλντο δεν είχε λόγο να ηρεμήσει και να συνεχίσει. Σταμάτησε και μετά έγραψε στο instagram πως "πληγώθηκε ένα ολόκληρο έθνος".

Κάλμα, ένα γκολ ήταν, δεν έγινε και τίποτα. Ένα γκολ που όμως ήταν αρκετό για να θυμίσει σε όλους ότι επιστροφή στο ποδόσφαιρο χωρίς VAR δεν υπάρχει.

ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ VAR

Συνηθίσαμε όλοι πια, παίκτες, προπονητές, θεατές, ότι αυτά δεν συμβαίνουν, δεν υπάρχουν πλέον. Το λάθος είναι 100 φορές πιο δύσκολο να γίνει αποδεκτό, ειδικά σε κάτι αντικειμενικό όπως το πέρασε/δεν πέρασε, είναι μπροστά/δεν είναι.

Ως επαγγελματίες γκρινιάρηδες, ασχολούμαστε διαρκώς με αυτά που έχει φέρει το VAR. Τις διπλές γραμμές που κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, τα γκολ που ακυρώνονται για μερικά εκατοστά και η προοπτική δεν βοηθάει να φανούν ως σωστές αποφάσεις.

Συζητάμε αυτά που έφερε το VAR και ξεχνάμε αυτά που έχει αφαιρέσει, αυτά που δεν βλέπουμε πια. Γκολ που μετράνε ενώ είναι 1-2 μέτρα μπροστά, γκολ που ακυρώνονται ενώ είναι 1-2 μέτρα πίσω, μπάλες που περνάνε τη γραμμή αλλά κανείς δεν προλαβαίνει να το δει.

Αυτά δεν υπάρχουν κι αυτό είναι το σημαντικό. Μας το θύμισε το βράδυ του Σαββάτου το γκολ του Ρονάλντο. Και η αντίδρασή του θα είναι αυτοί που θα έχουν πολλοί αν ξαφνικά γυρίζαμε στο ποδόσφαιρο χωρίς VAR.

"ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ"

"Δεν παίζω, αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο". Από εδώ και πέρα αυτή θα ήταν η αντίδραση αν το VAR έβγαινε από την εξίσωση. Ας το θυμηθούμε την επόμενη φορά που θα δούμε γραμμές και θα πούμε "ρε, αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο".

Όχι. Αυτή η φράση δεν ταιριάζει πλέον στις γραμμές. Ταιριάζει σ'αυτό που εγινε στο Σερβία-Πορτογαλία.

Photo credits: ⓒ 2021 Darko Vojinovic/Associated Press