Η αλήθεια είναι ότι τα μεγάλα λόγια δεν βγαίνουν πάντα σε καλό. Δίχως λοιπόν να μπορεί να γνωρίζει κανείς την κατάληξη που θα έχει η διοργάνωση του Final Four, είναι σαφές ότι κάτι καλό γίνεται εδώ στο Ηράκλειο. Και οργανωτικά και αγωνιστικά.

Όμως την Κυριακή (20/2, 17:00, ΕΡΤ3, Match Center στο SPORT24) κρίνονται όλα. Ο νικητής τα παίρνει όλα και ο χαμένος δεν θα μπορεί χαμογελά. Αυτό έχει να κάνει με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, που έχουν περάσει πάρα πολύ ευχάριστα τις τρεις πρώτες μέρες της διοργάνωσης, όμως αν δεν κερδίσουν στον τελικό, το ταξίδι της επιστροφής θα είναι πικρό. Όση πρόοδος κι αν έχει γίνει στο κομμάτι της νοοτροπίας στους δύο αιωνίους και συνολικά στο ελληνικό μπάσκετ, η νίκη κρίνει την επιτυχία και αποτυχία. Ένας γάμος θα γίνει στο Ηράκλειο, όχι τέσσερις.

Το ίδιο ισχύει και για την Ομοσπονδία. Η ατμόσφαιρα είναι γιορτινή μέχρι τώρα, από την Πέμπτη ως και το Σάββατο όλα έχουν κυλήσει ακριβώς όπως πρέπει και όπως το επιτρέπουν οι καιροί. Ζούμε ακόμα σε περίοδο πανδημίας, το γήπεδο δεν μπορεί να είναι γεμάτο, σαφώς και λείπουν τα συνθήματα και οι φωνές των οπαδών, αλλά δεν γίνεται μέσα σε μια μέρα να αλλάξουν τα πάντα.

Έχουν γίνει βήματα προόδου, το Ηράκλειο έχει μπει σε ρυθμούς μπάσκετ για τα καλά λόγω και του 3on3, με λίγα λόγια έχει γίνει μια πολύ καλή αρχή. Το ότι υπάρχουν τεράστια περιθώριο βελτίωσης το ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με το μπάσκετμπολ στην Ελλάδα, αλλά αυτά ας τα περιμένουμε όταν η ζωή μας γίνει και πάλι κανονική. Προς το παρόν το ζητούμενο είναι να μην χαλάσει την τελευταία μέρα το σκηνικό γιατί πάντα η τελευταία εντύπωση μένει και βέβαια υπάρχει μπροστά το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός. Δηλαδή η πιο μεγάλη αθλητική αντιπαλότητα που χει η Ελλάδα.

Προς το παρόν, λοιπόν, όλα δείχνουν να βαίνουν καλώς. Ο μπασκετικός "σασμός" βρίσκεται σε εξέλιξη με ενδιάμεση την ΕΟΚ και την ίδια την Κρήτη με την νοοτροπία της, όμως όπως ξέρουν καλά και οι ντόπιοι, μία σπίθα είναι ικανή να τα κάψει όλα και να ανοίξει πάλι η βεντέτα. Όπως υπάρχουν και πάρα πολλοί στην Ελλάδα που επενδύουν στις έχθρες και στις βεντέτες και θα κάνουν πάντα ό,τι περνά από το χέρι τους για να δημιουργήσουν εντάσεις.

Όχι ότι ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ και ο Ολυμπιακός θα σταματήσουν τα είναι αντίπαλοι, αλλά για τα πάντα υπάρχουν όρια. Είναι άλλο να ζητάς τη νίκη, την κούπα, τον τίτλο, την κυριαρχία στο παρκέ για να πανηγυρίσεις. Είναι και άλλο να θες να εξευτελίσεις, να πατήσεις κάτω και να σκοτώσεις τον αντίπαλο. Αυτά τα όρια αναζητεί χρόνια τώρα ο ελληνικός αθλητισμός και το ελληνικό μπάσκετ έχει τη δική του ευκαιρία να δείξει το δρόμο.

Τα καλά νέα άλλωστε έρχονται από τη νοοτροπία των διοικήσεων των ομάδων, κυρίως των αιωνίων. Όλοι έχουν στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον, δεν κοιτάζουν πίσω και δεν έχουν σκοπό να χάσουν την ευκαιρία. Όποιος έχει όπλο και θέλει να πυροβολήσει τον άλλο, ξέρει ότι στο τέλος της ημέρας ο θάνατος θα τους βρει όλους. Γι αυτό και υπάρχει μια μεγάλη επιθυμία για την νίκη και για την κούπα το απόγευμα της Κυριακής στον 47ο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, είναι πάρα πολύ σημαντικός ο τίτλος και για τον Παναθηναϊκό και για τον Ολυμπιακό, όμως περισσότερο απ' όλα έχει σημασία η επόμενη μέρα.

Μόνο ένας θα γλεντήσει, μόνο ένας θα γυρίσει με το όμορφο τρόπαιο στις αποσκευές, αλλά το πιο σημαντικό είναι ο σασμός του μπάσκετ. Γι αυτό και η Κρήτη μοιάζει με το κατάλληλο μέρος, στην κατάλληλη στιγμή.