Πρώτα η ΑΕΚ και μετά ο Νίκολιτς υπενθύμισαν ότι ακόμη βρίσκονται υπό κατασκευή

Στην εξέλιξη του παιχνιδιού ο Μάρκο Νίκολιτς δεν είναι ένας συχνά παρεμβατικός προπονητής. Και σε αυτή την πτυχή της μεθοδολογίας του μοιάζει βγαλμένος από το εγχειρίδιο του UEFA Pro διπλώματος, που λέει ότι η σιωπή στον πάγκο δεν είναι απουσία – είναι ένδειξη δομής. Στο κορυφαίο δίπλωμα, που τον ετοιμάζει για το ελίτ επίπεδο, ο προπονητής διδάσκεται ότι όσο πιο συχνά μιλά στον αγώνα τόσο λιγότερο έχει “κλειδώσει” το μοντέλο παιχνιδιού του.

Με άλλα λόγια το δίπλωμα του έχει δώσει τα εργαλεία προκειμένου να ετοιμάζει κατάλληλα την ομάδα του και στην εξέλιξη του αγώνα να εμπιστεύεται την προετοιμασία, τους ρόλους στην ομάδα του, την καλή ενδοεπικοινωνία με κοινή γλώσσα και την ηγεσία των ποδοσφαιριστών του.  Αρκεί να έχει παρέμβει σωστά πριν από το ματς. Στο ματς απέναντι στον ΟΦΗ ο Νίκολιτς ήταν πιο ανήσυχος και πιο ενεργητικός από ποτέ στο πρώτο 20’λεπτο ενός αγώνα του όσο βρίσκεται στην ΑΕΚ.

Προτού τον ακούσουμε να μιλά, στη λήξη του παιχνιδιού, μέναμε με την εντύπωση ότι είχε αιφνιδιαστεί και εκείνος από την αλλαγή του συστήματος από την πλευρά του ΟΦΗ και κυρίως από τις γρήγορες επιθέσεις που εκδήλωνε η ομάδα του Χρήστου Κόντη με αυτόν τον άμεσο τρόπο – σημαδεύοντας στην πλάτη του Ντομαγκόι Βίντα κάθε φορά που οι Κρητικοί επανακτούσαν την κατοχή της μπάλας στο δικό τους μισό με την αμυντική γραμμή της ΑΕΚ ψηλά τοποθετημένη.

Στη συνέντευξη Τύπου ο προπονητής της ΑΕΚ μας έκανε σοφότερους: το είχε προεκτιμήσει ότι ο ΟΦΗ θα πήγαινε στη Νέα Φιλαδέλφεια με αμυντική γραμμή των 5, είχε προεκτιμήσει το βασικό μοτίβο επιθετικής ανάπτυξης του αντιπάλου του, δηλαδή τις άμεσες επιθέσεις που θα στόχευαν στην πλάτη του Βίντα και θα πόνταραν στην αξιοποίηση της υπεροχής των παικτών του σε ταχύτητα. Δηλαδή είχε ετοιμάσει το πλάνο παιχνιδιού δουλεύοντας πάνω σε αυτό, στο πραγματικό σενάριο.

Αυτό που τον έκανε ανήσυχο ήταν, όπως ομολόγησε, ότι οι ποδοσφαιριστές του δεν λειτουργούσαν καλά στο πλάνο. Αν πρέπει να το απλοποιήσω, του έλειπε η ποιότητα που βάζει ο Ορμπελίν Πινέδα στην δομή της ομάδας του όταν εκείνη βρίσκεται στην επίθεση. Ο Μεξικανός λειτουργεί σαν εγγύηση στο άμεσο πρέσινγκ για την επανάκτηση της κατοχής και ως αυτός που κλείνει τον κεντρικό άξονα και συγχρόνως πιέζει τον παίκτη που έχει υποδεχθεί την μπάλα για να μη του επιτρέψει να παίξει ανεμπόδιστα μια μακρινή πάσα προς την επίθεση.

Αν δει κανείς την συμπεριφορά του Νίκολιτς μετά το 21’ο λεπτό και τη συγκρίνει με αυτή που είχε στο πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού θα νομίσει ότι ξαφνικά ο προπονητής της ΑΕΚ αισθάνθηκε μια αδιαθεσία και γι’ αυτό πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα καθήμενος στον πάγκο σε αντίθεση με την αρχή που ήταν διαρκώς στην γραμμή της περιοχής του.

Στην πραγματικότητα μέσα από την επικοινωνία του με τους παίκτες κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα του να λύσει το πρόβλημα και να κλείσει τις πάσες προς τον Νους και τον Σαλσέδο. Για τον Νίκολιτς, όλα τα υπόλοιπα ήρθαν ως φυσική συνέπεια. Η ομάδα του, που είχε έλλειμα σε ψυχή και πνεύμα λόγω του ράλι που έκανε και κυρίως λόγω της ανατροπής με την Κραϊόβα που έφερε ένα “άδειασμα” ψυχοπνευματικά, απαλλάχθηκε από τον εκνευρισμό που της προκαλούσαν οι επικίνδυνες επιθέσεις στην πλάτη του Βίντα, άρχισε να ηρεμεί.

Κι όταν μπήκε στο γήπεδο ο Πέτρος Μάνταλος η ΑΕΚ πήρε τον έλεγχο και κράτησε τον έλεγχο μέχρι να φτάσει, με την ώθηση που της έδωσε το κοινό, στην ανατροπή του σκορ.

Στο τελευταίο διάστημα του ματς, όταν μετά από την αλλαγή συστήματος από τον ΟΦΗ η ΑΕΚ άρχισε να βρίσκει μπροστά της την έλλειψη ενέργειας, ο Νίκολιτς έζησε και πάλι όρθιος μπροστά από τον πάγκο του, σε επικοινωνία με τον υπεύθυνο κάθε γραμμής της ομάδας του και με τον αρχηγό του.
Στη συνέντευξη Τύπου μετά από τη λήξη του ματς, ο Νίκολιτς το υπενθύμισε:

“Είναι ένα πρότζεκτ 6 μηνών. Δεν θέλω να χαλάσω αυτή την ευφορία που επικρατεί, αλλά θέλω να υπενθυμίσω ότι ακόμη είμαστε στην αρχή και γι’ αυτό θα έχουμε σκαμπανεβάσματα, θα έχουμε τα πάνω και τα κάτω μας, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε μέσα και έξω από το γήπεδο, χρειαζόμαστε την υπομονή του κόσμου. Φυσικά θα παλέψουμε και στις τρεις διοργανώσεις, αλλά μη ξεχνάτε ότι πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε στην επαναδόμηση αυτής της ομάδας”.

Όλα τα παραπάνω είναι λόγοι για να την πάρει κανείς πολύ στα σοβαρά την δουλειά που κάνει ο Μάρκο Νίκολιτς στην ΑΕΚ. Τα περισσότερα από όσα συμβαίνουν σε αυτό το εξάμηνο είναι πράγματα που βγάζουν νόημα, που έχουν λογική, διότι βασίζονται στην αγωνιστική στρατηγική ενός προπονητή που δουλεύει, σαν υπολογιστής, πάνω σε ένα πλάνο.

Ακριβώς όμως γι’ αυτό, και επειδή η ΑΕΚ έχει έναν προπονητή που επικοινωνεί με ειλικρίνεια και δεν παραμυθιάζει, οι οπαδοί της πρέπει να μπουν στο 2026 με το “believe” και το “fight” του Μάρκο Νίκολιτς, αλλά χωρίς να απαιτούν από μια ομάδα που βρίσκεται υπό κατασκευή να κάνει την κούρσα μιας ώριμης ομάδας.

Μπορούν να έχουν την προσδοκία, αλλά όχι την απαίτηση. Και αυτό ο προπονητής τους το είπε εκ των προτέρων, στη στιγμή ενός εντυπωσιακού σερί με ιστορικές επιδόσεις.