Το βράδυ που ο Βασίλης καμάρωσε τον Γιώργο και πρώτο... γκολ ο Ολυμπιακός
Οι Πειραιώτες έκαναν απλά το 1-0 με έναν κόσμο συγκλονιστικό και με έναν Μπαρτζώκα να βγάζει από τη φαρέτρα όσα δεν περίμενε να βρει μπροστά του ο Ομπράντοβιτς. Ο Παντελής Διαμαντόπουλος σάς καλωσορίζει στα playoffs της EuroLeague, όπου πάντα επιβιώνει ο πιο σκληρός
Κυρίες και κύριοι καλωσήρθατε στα playoffs της EuroLeague. Μια διαδικασία που την περνάνε οι μεγάλες ομάδες. Μια διαδικασία που την ξεπερνάνε οι ομάδες που έχουν διψασμένους παίκτες και έτοιμους προπονητές. Και μια διαδικασία, που χρειάζεται να έχεις και μονάδες έτοιμες να πάρουν τους συμπαίκτες τους από το χέρι.
Ο Ολυμπιακός έχει τον αρχηγό του. Υπό το βλέμμα του πρώην, ο νυν οργίαζε. Και ήταν ο Βασίλης Σπανούλης αυτός που καμάρωνε τον Γιώργο Πρίντεζη. Ο Ολυμπιακός έκανε απλά το 1-0 τίποτα παραπάνω. Μ' ένα κόσμο συγκλονιστικό (κρίμα και ντροπή για τους ευτυχώς λίγους βιαστικούς που φεύγουν πριν λήξει το ματς λες και θα χάσουν τις ειδήσεις στην τηλεόραση), η ομάδα του μεγάλου λιμανιού έβαλε το πρώτο γκολ. Και θέλει άλλα δυο για να επιστρέψει σε Final Four.
Αυτός ο Ολυμπιακός δεν φοβάται και το γιατί είναι απλό. Μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα. και στις δυο πλευρές του γηπέδου. Έχει παιδιά έμπειρα, αλλά και άλλους που εμφανίστηκαν πρώτη φορά στα πλέι-οφ. Πήραν το βάπτισμα και η συνέχεια για τους ίδιους θα είναι και γουστόζικη και ακόμα πιο μαχητική.
Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε άλλωστε. Του έκανε καλό ο τρόπος που πήγε το ματς. Και στην κανονική περίοδο η Μονακό είχε οργιάσει την πρώτη περίοδο και μετά κλάταρε. Τώρα δεν οργίασε μπροστά, αλλά είχε πρόβλημα ο Ολυμπιακός στη δική του επίθεση. Όπως και να 'χει, το τέλος ήταν καλό. Η ομάδα πήρε πράγματα από πολλούς χωρίς κάποιος να οργιάσει. Αφήστε που οι συνήθεις ύποπτοι ήταν σε... ήρεμες πτήσεις.
Η Μονακό εκμεταλλεύτηκε το... πάρτι
Η διάθεση να πάρει την μπάλα ο Φαλ για να ποστάρει ήταν δεδομένη. Η Μονακό μπήκε ήρεμη στο ματς και το "καυτό" ΣΕΦ αρχικά δεν έδειξε να ενοχλεί τις συνεργασίες των παικτών του Ομπράντοβιτς. Παράλληλα οι Γάλλοι είχαν ζήλο ανασταλτικά και ήταν πολύ καλύτεροι από αυτό που παρουσίασαν στην κανονική περίοδο στον Πειραιά. Με το... σταγονόμετρο απειλούσε η ομάδα και να 'ναι καλά ο Φαλ που είχε αλλάξει τα φώτα στην τάπα στους συμπατριώτες του. Αθλητικότητα, διεκδίκηση σε κάθε μπάλα και ορμή ήταν τα στοιχεία της Μονακό που δεν είχε κάτι να χάσει.
Το... πάρτι (!) που στήθηκε στο ΣΕΦ πριν αρχίσει το ματς, οι Γάλλοι είχαν καταφέρει να το... εκμεταλλευτούν. Ο Ολυμπιακός έβαλε 8 πόντους μέσα στο σπίτι του στο πρώτο δεκάλεπτο και ήταν επτά πίσω! Δεν είναι κακό να κυνηγάς. Δεν είναι πρωτότυπο να κυνηγάς. Δεν είναι κάτι κακό να κυνηγάς. Αρκεί να έχεις την εικόνα της ομάδας που κάποια στιγμή θα γυρίσει υπέρ της το σκηνικό. Ο Μπαρτζώκας στο "καλημέρα" του ματς, έβλεπε άγχος και επιθετική πρεμούρα. Ήθελε κάτι αυτό για να εξαφανιστεί...
Τα... γαλόνια του Γιώργου
Τι ήθελε; Σλούκα - Γουόκαπ - Μακ Κίσικ. Και Βεζένκοβ - Ζαν Σάρλ. Πεντάδα που απειλούσε, αλλά και πάνω απ' όλα μπορούσε να ακολουθήσει κάθε ανάγκη που εμφανιζόταν στο παρκέ. Η Μονακό έκανε πράγματα, αλλά ο Ολυμπιακός πλέον είχε βρει μια... μαγιά.
Η άμυνά του ανάγκαζε τον Τζέιμς να κάνει airball, το γήπεδο έδινε... πόνο και ο Πρίντεζης ήρθε από τον πάγκο για να δείξει ότι τα playoffs είναι για τους παίκτες με τα γαλόνια. Ο Μπαρτζώκας έβαλε και τον Λούντζη, βρήκε και αυτός μέσα από το... διάβασμα του ματς τα "κλειδιά" για να οδηγηθεί η ομάδα σε ήρεμα νερά.
Όλα ήταν θέμα επίθεσης στο πρώτο μέρος. Ο Ντόρσεϊ, που τόσα έχει δώσει στον φετινό Ολυμπιακό, ήταν κακός σε αυτό το διάστημα. Κάθισε στον πάγκο, πήρε στα χέρια του εξ ολοκλήρου την κατάσταση ο Σλούκας και όταν οι μονομάχοι βρέθηκαν στα αποδυτήρια οι πονοκέφαλοι ήταν πρεμούρα της γαλλικής ομάδας και όχι της ελληνικής. Η Μονακό είχε καλύτερη εικόνα στα ριμπάουντ, αλλά τίποτ' άλλο. Το + 7 του Ολυμπιακού, ήταν προϊόν σωστής αντίδρασης και όχι δράσης.
Δυστυχώς είπαμε, το ξεκίνημα ήταν κακό, αλλά οι "ερυθρόλευκοι" έχουν από μόνοι τους μάθει να ξεπερνάνε εμπόδια ακόμη και αν αυτά έχουν να κάνουν με τους ίδιους τους εαυτούς τους. Και για να καταλάβετε το περί ετοιμότητας και στόχευσης που σας γράφω, ο Ντόρσεϊ στο δεύτερο ημίχρονο γνωρίζοντας ότι δεν το βλέπει... βαρέλι το καλάθι, περιορίστηκε στο να δώσει όσα μπορούσε σε άλλους τομείς του αγώνα. Και ο προπονητής του τον άφησε για 13 σερί λεπτά μέσα.
Τόμας... φωτιά
Το ημίχρονο είχε σκορ... δεκαλέπτου, αλλά αυτή είναι η Ευρωλίγκα. Κανείς δεν υπογράφει... συμβόλαια στα πλέι-οφ ότι θα βάζει καλάθι ό,τι ώρα γουστάρει. Οι άμυνες παίζουν πρώτο ρόλο και δόξα τω Θεώ ο Ολυμπιακός ξέρει καλά από αυτό. Με πρώτο τον Γουόκαπ που με ένα μίνι-κρεσέντο, μια διαφορά που θα πήγαινε στους 4 πόντους, αυτός την έστειλε στους δέκα!!!
Και αφού άλλαζε τα φώτα του Τζέιμς, την ίδια ώρα είχε γίνει και... Σλούκας φτάνοντας όμορφα και απλά στους 11 πόντους. Όταν βγήκε για να μπει ο Κώστας, απλά αποθεώθηκε και το άξιζε πέρα για πέρα. Ήταν στους πρωταγωνιστές της νίκης...
Η ομάδα συντήρησε την υπέρ της διαφορά και την ταξίδεψε ως την τελική ευθεία, με πίστη στο αμυντικό πλάνο (μόνο 10 πόντοι παθητικό), εκμετάλλευση της αστοχίας των Γάλλων και πάνω απ' όλα με ηρεμία στο γύρισμα της μπάλας. Ο Ολυμπιακός σας το έγραψα και στον πρόλογο, έχει έμπειρα παιδιά, αλλά έχει και κάποιους που ζουν πρώτη φορά το όνειρο.
Κάθε παιχνίδι λοιπόν στα πλέι-οφ, κάθε περίοδος, κάθε λεπτό, έχουν και την μοναδικότητά τους. Και τώρα που το έζησαν, θέλω να πιστεύω ότι θα το αντιμετωπίσουν και ακόμη καλύτερα στην συνέχεια της σειράς.
Μεγάλη Παρασκευή...
Ο Ολυμπιακός κέρδισε και ο Μπαρτζώκας ευτύχησε και σε κάτι άλλο. Έβαλε όσους περισσότερους μπορούσε. Πήρε πράγματα, χωρίς κάποιος να οργιάσει. Πήρε από τον Πρίντεζη (τι να πεις για τον Γιώργο), πήρε από τον Ζαν Σάρλ, πήρε από πολλούς. Καλύφθηκε και το κενό του Μάρτιν. Κάντε μια βόλτα από την στατιστική του ματς και θα δείτε όλα αυτά που σας γράφω με αριθμούς. Παρατηρήστε πόντους, ποσοστά, δείτε και τα νούμερα της Μονακό.
Ο πίνακας με τα κατορθώματα στο ΣΕΦ, είχε διψήφιο σε πόντους, μόνο τον Γουόκαπ!!! Μέχρι το 34' (!) που έβαλε τρίποντο ο Μακ Κίσικ και πήγε στους 10. Και μιλάμε για δυο ομάδες που ξέρουν να σκοράρουν και ειδικά στην περίπτωση της Μονακό, για μια ομάδα που "ανοίγει" το γήπεδο, τρέχει και οι κατοχές της μόνο λίγες δεν είναι.
Μεγάλη Παρασκευή τώρα! Σε κάμποσες ώρες. Θα είναι διαφορετικό ματς; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Η Μονακό όπως όλοι έχετε δει διαθέτει το ταλέντο και την... αμερικανιά. Να μπαίνει στο γήπεδο , να το τρέχει και να βγάζει επιθέσεις, που δεν είναι καν γραμμένες στα κιτάπια του προπονητή της. Ο Ολυμπιακός όμως θα είναι πάλι εκεί. και αυτός και ο κόσμος του. Και η άμυνά του. Με το σκορ 1- 0. Και συνεχίζει...
