Πήγαν ως φαβορί στην Πόλη. Πρώτο κακό. Είχαν να παίξουν πάνω από δυο βδομάδες. Είχαν σχεδόν όλοι κορονοϊό, τον ξεφορτώθηκαν, αλλά τα συμπτώματά του τα είχαν μέσα στο ματς. Οι "ερυθρόλευκοι" έχασαν από τον Χαζέρ και τον Ακπινάρ. Δεν καταστράφηκαν. Προς Θεού. Αλλά δε γίνεται να περάσει και στο... ντούκου ότι έφαγαν 94 πόντους. Κέρδιζαν με 3 πόντους στο ημίχρονο και μπήκαν στο δεύτερο και καταστράφηκαν. Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του πλην ελαχίστων εξαιρέσεων έκαναν αρκετά για να ηττηθούν. Αν και όλοι κερδίζουν κι όλοι χάνουν, οπότε και αυτοί που το πάλεψαν δεν αισθάνονται και κάτι όμορφο. Λογικό...

Οι Τούρκοι είχαν 12/18 στο δεύτερο μέρος. Τον Ολυμπιακό μην τον φοβάστε ποτέ όταν είναι αουτσάιντερ. Όταν ο αντίπαλος είναι στα καλύτερά του, όταν το γήπεδο είναι... ζούγκλα. Πάντα βρίσκουν την λύση. Αντιθέτως, πάντα να ανησυχείτε όταν τον βαφτίζουν φαβορί. Όταν λείπουν παίκτες από την "απέναντι" ομάδα και όλοι θεωρούν πως το ματς θα γίνει σίγουρα δικό του. Αποβλήθηκε ο Μπαρτζώκας νωρίς, χτύπησε ο Μακ Κίσικ νωρίς, τα έκαναν μαντάρα στο δεύτερο ημίχρονο. Και απέναντί τους ήταν μια ομάδα που κυκλοφόρησε τη μπάλα καλά. Σούταρε υπέροχα στο δεύτερο μέρος μα πάνω απ' όλα, έβαλε δύναμη, έβαλε πείσμα, έβαλε στοιχεία που την έφτασαν στη νίκη. Η Φενέρ έκανε τα απλά να φαίνονται ...αριστουργήματα. Και σε αυτό έπαιξε ρόλο η κακή συμπεριφορά του Ολυμπιακού, που πρέπει να βρει τον εαυτό του και να ξεπεράσει την... αρρυθμία της αποχής.

Στο πρώτο μέρος η ομάδα έχασε πλήρως τις επιστροφές της στην άμυνα και τον προπονητή της. Ο Μπαρτζώκας αποβλήθηκε με δυο τεχνικές ποινές και οι παίκτες του από την αρχή του ματς είχαν ένα θέμα με το ανασταλτικό τους τρανζίσιον. Ωστόσο πήγαν να ξεκουραστούν στα αποδυτήρια κερδίζοντας γιατί πολύ απλά ήταν αριθμητικά περισσότεροι και σε ποιότητα ανώτεροι. Δίχως να οργιάσουν παίκτες που μέχρι τώρα έκαναν "παπάδες", η ομάδα βρήκε την ηρεμία της από σίγουρα χέρια όπως αυτά του Πρίντεζη.

Μπορεί για ορισμένους το ματς να μην ξεκίνησε καλά. Και σε αυτό έπαιξε ρόλο και ο αντίπαλος. Τι εννοώ; Ο Χαζέρ ήταν για τον Τζόρτζεβιτς ο παίκτης- κλειδί. Γιατί πολύ απλά είχε την εντολή να παίξει over play τον Ντόρσεϊ και αποδιοργάνωσε πλήρως τον "ερυθρόλευκο" που απειλεί πιο πολύ απ' όλους. Ο Μακ Κίσικ τραυματίστηκε, ο Γουόκαπ βρήκε τρίποντο μετά από πολύ καιρό, αλλά το ματς δεν του βγήκε στην αρχή. Το ίδιο και για τον Φάλ και τον Βεζένκοβ.

Όσο και να είναι ωραίο πως όλοι είναι ετοιμοπόλεμοι μετά τα βάσανα με τον covid η αποχή από την επίσημη δραστηριότητα ήταν εμφανέστατη. Η είσοδος των Σλούκα και Πρίντεζη παρείχε ασφάλεια και σταθερή επιθετική απειλή, όπως ανέβηκε στο δεύτερο δεκάλεπτο και ο Παπανικολάου. Οι Τούρκοι πέρα από την αναμενόμενη συσπείρωση δίχως τους δυο καλύτερους τους παίκτες, είχαν και συγκεκριμένα παιδιά πάνω στα οποία στήριξαν τις επιλογές. Έτσι με το να πέφτει το βάρος σε Χένρι και Πολονάρα και οι υπόλοιποι να πορεύονται με το κατά δύναμη, αν μη τι άλλο τους έδινε μια ισορροπία στην στόχευση. Και όσο μπορούσαν αμύνονταν.

Ο Ολυμπιακός ήταν φαβορί βάσει ποιότητας και γενικής εικόνα, αυτά όμως πρέπει να τα εμφανίζεις στο παρκέ και σίγουρα δεν ήταν αρκετό το + 3 του ημιχρόνου. Εξάλλου σε αυτό το διάστημα χάθηκαν τα ριμπάουντ και η Φενέρ είχε καλύτερο ποσοστό στα δίποντα κάτι που δεν είναι συνηθισμένο στα ματς που η μια ομάδα είναι ο Ολυμπιακός. Όπως και να 'χει το παιχνίδι είχε το ενδιαφέρον του και όπως καταλάβατε δεν ήταν εύκολο. Οι 16 από τους 36 πόντους των Τούρκων στο πρώτο μέρος προήλθαν από παιχνίδι ανοιχτού γηπέδου. Όταν πήγαιναν σε σετ παιχνίδι οι Πειραιώτες είχαν τις απαντήσεις. Και αυτό θέλησαν να κάνουν σε μεγαλύτερη διάρκεια στο δεύτερο μέρος. Το έκαναν; Μπα...

Ο Πιέρ έστησε το δικό του πάρτι, ο Χρήστος Παππάς άφησε περισσότερο απ' όσο έπρεπε τον κακό Ντόρσεϊ στο παρκέ , οι Τούρκοι αύξαναν την πίεση και τον τσαμπουκά τους, το πήγαν φουλ στην δύναμη αφού αυτό μπορούσαν να κάνουν και έτσι πήραν διαφορά ασφαλείας. Ο κορυφαίος του ημιχρόνου Πρίντεζης δεν πάτησε παρκέ στο διάστημα 20' - 31' και μπορεί οι επιστροφές να δούλεψαν, αλλά στο γενικό της η άμυνα ήταν τραγική.

Δέχθηκε 30 πόντους η ομάδα με 7/9 τρίποντα των αντιπάλων. Ε, βάλτε και 9 λάθη σε δέκα λεπτά, τι άλλο θέλετε για να αποδειχθεί τραγική η τρίτη περίοδος; Και στην τελευταία 28. Πήραν και ψυχολογία οι γηπεδούχοι, δείγμα του... ουρανοκατέβατου και εκτός ισορροπίας τριπόντου του Γκούντουριτς. Ο Μαχμούτογλου έδωσε λύσεις από τον πάγκο και ο Τζόρτζεβιτς είδε και μπασκετμπολίστες που έχουν παίξει ελάχιστα να μπαίνουν στο γήπεδο και να το παλεύουν με ουσία.

Ο Ολυμπιακός έχασε έναν εκτός έδρας αγώνα. Το έγραψα και στον πρόλογο, δεν καταστρέφεται. Πρέπει να επιστρέψει νορμάλ, ισορροπημένος και δυνατός. Πολλά από τα "πρώτα βιολιά" έπαιζαν όχι μουσική, αλλά ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι. Κάποιοι άλλοι δίσταζαν και να σουτάρουν. Άλλοι σούταραν χωρίς λόγο. Άλλοι κράταγαν τη μπάλα. Και όλοι μαζί ...λάθη και ζαλάδα. Σας είπα, συμπτώματα... Η ζωή συνεχίζεται. Και η Ευρωλίγκα επίσης. Οι Πειραιώτες τα έχουν πολύ καλά ως τώρα και μπορούν να επιστρέψουν στις νίκες. Λίγο ηρεμία , καθαρό μυαλό από προπονητή και παίκτες και οι νίκες θα ξανάρθουν...