Ήταν η τρίτη σύγκρουση των "αιωνίων" για φέτος. Στις δυο προηγούμενες οι εντυπώσεις ήταν κερδισμένες από τον Ολυμπιακό. Οι βαθμοί μοιράστηκαν. Τώρα τους πήρε όλους ο Παναθηναϊκός. Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το λάθος διάβασμα και τα ατομικά λάθη και κατέκτησε ένα τρίποντο που τον κρατάει στην κορυφή. Πριν λίγες ημέρες ο Ολυμπιακός "πέταξε" έξω τον ΠΑΟΚ από την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Είναι πολύ πιθανό αυτό το αποτέλεσμα να είναι και το καίριο χτύπημα για τους εν δυνάμει πρωταθλητές. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε ετοιμάσει την ομάδα του να προηγηθεί και μετά να το κρατήσει. Την ώρα που και ο ίδιος είχε αρχίσει λίγο να σκέφτεται πως θα έρθει το προβάδισμα, πήρε ένα δώρο από αντίπαλο στόπερ. Ακολούθησε ένα αυτογκόλ και μετά για τον Σέρβο κόουτς ήταν πάρα πολύ εύκολο να οδηγήσει τους παίκτες του στην διατήρηση του αποτελέσματος.

Ο Ολυμπιακός πήγε στην Λεωφόρο με τον... αέρα του 3-1 απέναντι στον ΠΑΟΚ, αλλά αποδείχθηκε ανήμπορος να βγάλει μεγάλες φάσεις, να πιέσει, να φέρει το άγχος στην απέναντι πλευρά. Οι Πειραιώτες πορεύτηκαν με θέματα στην άμυνα και με αυτά μάλλον χαιρετάνε και τις πιθανότητες του να πάρουν το πιο τρελό πρωτάθλημα της ιστορίας τους.

Έξω ο πρώτος σκόρερ!

Ο Ανιγκό προτίμησε τον Ελ Αραμπί από τον Μπακαμπού. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, αλλά οι αποφάσεις παίρνονται από τους προπονητές και από κανέναν άλλο. Απλά, η δική μου διαφωνία έχει να κάνει με δυο πυλώνες. Ο πρώτος είναι απλός: Το πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος δεν έχεις λόγο να τον αφήσεις έξω από το ξεκίνημα ενός τέτοιου αγώνα.

Ο δεύτερος λόγος είναι, ότι ο Μπακαμπού και πιέζει δαιμονισμένα, αλλά κρατάει την αμυντική γραμμή των αντιπάλων πιο πίσω. Γιατί τα ποιοτικά χαφ των Πειραιωτών, ακόμη και οι πιο πίσω (πχ Παπασταθόπουλος) τον σημαδεύουν και ο διεθνής με την λαϊκή δημοκρατία του Κονγκό έχει πάντα τον τρόπο να φεύγει σφαίρα, ακόμη και στο όριο του οφσάιντ.

Με τον Ελ Αραμπί, αυτό ο Ολυμπιακός δεν το έχει. Ο Μαροκινός και βάρυνε φέτος, αλλά παίζει και διαφορετικά. Περιμένει να του φέρουν την μπάλα μπροστά. Ο Παναθηναϊκός μπήκε καλύτερα από τα δυο προηγούμενα ματς «αιωνίων». Καλά, για το παιχνίδι του "Καραϊσκάκης" δεν το συζητάμε.

Αλλά σε σχέση με τους εαυτούς τους, στην λεωφόρο πριν λίγους μήνες, οι "πράσινοι
ήταν πολύ καλύτεροι. Και πίεζαν και οι γραμμές κοντά και είχαν ειδικά στη αρχή του ματς, επιβάλλει κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες.

Η μια ήταν, πως δεν μπορούσε ο Ολυμπιακός να κρατήσει μπάλα.

Η άλλη ήταν η μεταφορά της μπάλα κυρίως στην αριστερή πλευρά των πρωταθλητών. Ο Ανιγκό, βλέποντας τα μέτρα να είναι πράσινα, ζήτησε από τον Εμβιλά να μένει περισσότερο κοντά στην άμυνα, ενώ ο Χουάνγκ ήταν πιο μπροστά για να βοηθάει στην πρώτη πίεση. Έφαγε δυο γκολ και όλα αυτά πήγαν περίπατο.

Λαμπάδα και αυγό!

Ο Παναθηναϊκός δούλεψε για να βάλει τα δυο γκολ, άσχετα αν το 2-0 είχε πολύ... Ολυμπιακή συμμετοχή. Ο Παπασταθόπουλος σε ένα χρονικό σημείο που είχαν αρχίσει οι συμπαίκτες του να αναπνέουν, έκανε το τέλειο πασχαλιάτικο δώρο σε ολόκληρη την Λεωφόρο. Και ο Σπόραρ αντιμετώπισε αυτή την ασίστ σαν λαμπάδα και σοκολατένιο αυγό μαζί.

Τους ήρθε ο ουρανός σφοντύλι των "ερυθρόλευκων" και ήταν λογικό. Μέχρι να ορθοποδήσουν, ο Πασχαλάκης υποχρεώθηκε να βγάλει δυο- τρεις επικίνδυνες μπάλες για να δεχθεί τελικά δεύτερο γκολ από τον... Ελ Αραμπί. Είναι πολύ δυναυτός ο Παναθηναϊκός φέτος στις στημένες μπάλες και ένα κόρνερ του Μπερνάρ έφερε κι άλλο τέρμα, άσχετα αν αυτό προέκυψε από αντίπαλο κορμί. Ο Ολυμπιακός με δυο τέρματα στην πλάτη έπρεπε να αλλάξει πολλά.

Όσες φάσεις έβγαλαν, ξεκίνησαν από τα πόδια του Φορτούνη συν δυο εύκολα -για τον Μπρινιόλι- σουτ του Χάμες. Οι αποστάσεις είχαν μικρύνει αλλά για να το ζήσουν αυτό οι «ερυθρόλευκοι» έπρεπε να πάρουν πολλά ρίσκα. Και βέβαια να 'χουν φάει δυο γκολ.

Φορτούνης - Ροντινέι και Γιοβάνοβιτς

Τα 23 γκολ λοιπόν που είχε αφήσει έξω από το ματς ο Ανιγκό, τα έβαλε στο δεύτερο μέρος. Ο Μπακαμπού και ο Μπιέλ μέσα και κυρίως, ο Φορτούνης στο "10". Όμως δεν ήταν εύκολο να παίξεις πλέον τον Παναθηναϊκό στις στρωμένες για τον Γιοβάνοβιτς συνθήκες. Είναι φέτος η καλύτερη ομάδα το "τριφύλλι" στο να ρυθμίζει όπως θέλει τον ρυθμό.

Πάνω από τρεις μήνες, παιχνίδια και έχουν δεχθεί μόνο ένα γκολ, μέσα στο σπίτι τους λοιπόν και με προβάδισμα δυο γκολ, ήταν παραπάνω από δεδομένο πως το τέμπο θα ήταν χαμηλομένο. Κάτι που ο Σέρβος τεχνικός το ζήτησε πριν καν τελειώσει το 45λεπτο. Ο Ανιγκό είχε πάρει λάθος αποφάσεις στο μισό ματς και η τιμωρία του ήταν να υποφέρει για να αλλάξουν οι συνθήκες στο άλλο μισό.

Είδαμε έναν Ολυμπιακό πιο ψηλά στο γήπεδο, πιο κινητικό, με φορ που κυνηγούσε όλες τις μπάλες και με κινητικό δεκάρι. Όμως, ο Γιοβάνοβιτς που 'χε υποφέρει στο Φάληρο από τον Φορτούνη, έκλεισε την τριάδα των κεντρικών του χαφ για να μην βρει ο Έλληνας διεθνής, ούτε ένα μέτρο ελεύθερης δράσης.

Κάθε φορά που υποδεχόταν την μπάλα, είχε πάντα το λιγότερο δυο παίκτες πάνω του. Και έγινε ακόμη πιο εύκολο μετά το 70' όταν ο Φορτούνης πήγε και πάλι στο πλάι, αφού έγινε δεκάρι ο Βαλμπουενά. Το δεύτερο «κλείδωμα» του Γιοβάνοβιτς ήταν στον Ροντινέι.

Επέβαλλε στον Μπερνάρ να μην αφήσει στιγμή στον Βραζιλιάνο να δημιουργήσει πρόβλημα στον Χουάνκαρ. Και ο Μπερνάρ το έπραξε. Τακτικά άψογος και βέβαια ο προπονητής του δεν τον μετακίνησε όταν μπήκε ο Μαντσίνι, αλλά τον άφησε κανονικά αριστερά όπου τα πήγε παραπάνω από περίφημα.

Επτά παραπάνω

Ο χρόνος έγινε σύμμαχος από νωρίς για τον Παναθηναϊκό και όσο πλησίαζε το τέλος του αγώνα, η κατάσταση βόλευε τους γηπεδούχους και έκανε όλο και πιο νευρικούς τους φιλοξενούμενους. Ήταν ένα αποτέλεσμα που χαρίζει αυτοπεποίθηση στους ποδοσφαιριστές του Γιοβάνοβιτς και κάνει τον Ολυμπιακό να νιώθει πλέον ότι πολύ δύσκολα θα καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα. Και αυτό έχει να κάνει και με τα απλά μαθηματικά.

Οι "ερυθρόλευκοι" είναι πλέον έξι βαθμούς πίσω από την κορυφή. Αλλά δεν είναι αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Γιατί αν ήταν ένας στην κορυφή, τότε θα γινόταν άλλη συζήτηση. Όμως είναι δυο ομάδες στην πρώτη θέση, συνεπώς το να πάρουν οι Πειραιώτες επτά βαθμούς παραπάνω και από τους δυο είναι κομματάκι δύσκολο. Ο Παναθηναϊκός πήρε μεγάλο αποτέλεσμα, κουβαλάει την γκέλα με τον Βόλο, αλλά έχει την ΑΕΚ στην Λεωφόρο. Για να δούμε...