Για τον ΠΑΟΚ ήταν το ματς της χρονιάς. Για τον Ολυμπιακό ήταν ευκαιρία για άλλον έναν τίτλο. Οι πρωταθλητές μπήκαν με άσχημο τρόπο και με κακό προσανατολισμό στο παιχνίδι. Ο αντίπαλός τους, έδειχνε πιο πεινασμένος.

Η κατάσταση αυτή πήγε να αλλάξει και η αλήθεια είναι, ότι οι "ερυθρόλευκοι" είχαν την ευκαιρία να τελειώσουν τα πάντα από το 45' μέχρι το 70'. Ωστόσο σε αυτό το διάστημα πέτυχαν μόνο ένα τέρμα και αυτό δεν αποδείχθηκε αρκετό. Γιατί μόλις άρχισε να... μυρίζει παράταση, ο Κρμέντσικ αποδείχθηκε χρυσή αλλαγή.

Και με τρόπο που εξέθεσε την άμυνα του Ολυμπιακού. Γιατί πολύ απλά, πριν βάλει το γκολ νίκης, είχε προειδοποιήσει δυο φορές. Χτύπησε την κόκκινη πόρτα, αλλά κανείς δεν άκουσε. Σα να μην υπήρχε αμυντική λειτουργία, ο Τσέχος χάρισε ένα γκολ και ένα κύπελλο στον ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός έκανε ευκαιρίες, δεν τις εκμεταλλεύτηκε και όταν ένας τελικός κρίνεται στις λεπτομέρειες μπορεί και να χαθεί. και αυτό συνέβη.

Ο δικέφαλος είχε πρώτα δοκάρι και μετά γκολ. Δεν έκρυψαν τη μπάλα οι Θεσσαλονικείς, αλλά επέδειξαν μια σωστή φρονιμάδα. Απέναντι σε μια ομάδα που έχει πάρει τον αέρα των πάντων, οι παίκτες του Γκαρσία ήταν όσο περισσότερο μπορούσαν προσεκτικοί και εκμεταλλεύτηκαν την αλλαγή συνθήκης που δημιούργησε ο ίδιος ο Ολυμπιακός.

Όλη την εβδομάδα στην εκπομπή The Show Must Go On τονίζαμε το μεγάλο ρίσκο του να βάζεις έναν ποδοσφαιριστή -όσο έμπειρος και να είναι- να παίξει όταν έχει θλάση σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Παπασταθόπουλος όσο και να το ήθελε, δεν μπόρεσε περισσότερο από 25 λεπτά. Ο Μαρτίνς λάθεψε ή πιο σωστά δεν του βγήκε το ρίσκο. Έτσι είναι η μπάλα. Και μέχρι να ξαναδέσει το γλυκό, ο ΠΑΟΚ βρήκε το πέναλτι.

Οι "ερυθρόλευκοι" χώρους στο πρώτο μέρος βρήκαν κάποιες φορές στην πλάτη της ασπρόμαυρης άμυνας (και ζήτησαν ένα πέναλτι στον Μασούρα). Μια όμως το πρόσωπο του Πασχαλάκη, μια ο κακός συντονισμός, μια η αργοπορία, δεν βρέθηκε γκολ από την πλευρά των πρωταθλητών. Και ο ΠΑΟΚ συνέχιζε όσο μπορούσε προσεκτικά και έτσι πήγε στα αποδυτήρια προηγούμενος και με τον Ουάρντα να έχει ένα πολύ καλό πρώτο μέρος.

Ούτως ή άλλως, οι Πειραιώτες ήταν ομάδα δευτέρου ημιχρόνου, όλη τη σεζόν, αλλά το πρώτο 45λεπτο το είχε πετάξει στα σκουπίδια με ολόδική της ευθύνη. Οι επιλογές δεν είχαν βγει. Συμβαίνουν αυτά στη μπάλα, το θέμα ήταν αν μπορούσε να διαφοροποιήσει την εικόνα της η ομάδα του Πειραιά.

Αλλαγές υπήρχαν άφθονες και για αυτόν τον λόγο ο Μαρτίνς έβγαλε τον Μπρούμα και έβαλε τον Φορτούνη, μπας και βρισκόταν κάποιος να τσουλήσει το τόπι με αξιώσεις. Ή να κάνει ένα καλό στημένο. Και αυτό δεν άργησε να συμβεί όταν ο Φορτούνης εκτέλεσε κόρνερ με τον... διαβήτη του και η μπάλα έφτασε στο δεξί πόδι του Εμβιλά, που ισοφάρισε.

Ο Ολυμπιακός είχε αρχίσει να δείχνει τα... δόντια του και εκεί που οι παίκτες του ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος πήγαιναν πρώτοι στη μπάλα, έδειχναν να θέλουν τα πάντα δικά τους, άρχισαν να παίρνουν μέτρα πίσω, να φέρονται διστακτικά και να 'χουν μπελάδες. Ο Εμβιλά πέρα από το γκολ, είχε πλέον μετακινηθεί δεξιό στόπερ (μετά την αλλαγή στην άμυνα) που του ταίριαζε πολύ καλύτερα απ' ότι αριστερά που είχε ζητήματα.

Ο Ολυμπιακός άνοιξε το γήπεδο, απέκτησε παλμό χάρη στον Φορτούνη και ταυτόχρονα ανέβηκαν οι στροφές και του Καμαρά, με τον χώρο του κέντρου να αλλάζει απόχρωση και από ασπρόμαυρο να γίνεται ερυθρόλευκο. Όλα αυτά μέχρι το 70' . Είχε ευκαιρία η ομάδα να βγει στην κόντρα, να εκμεταλλευτεί λάθη του αντιπάλου της και τελικά συνέβη το ανάποδο. Καθυστερούσαν στην μεταφορά, στην συνολική μετατόπιση στο τελευταίο 20λεπτο και αυτό πληρώθηκε,

Ο Ολυμπιακός κουράστηκε, ο ρυθμός έπεσε και η είσοδος του Κρμέντσικ έκανε τον ΠΑΟΚ ξανά δυνατό. Τρεις φορές βγήκε στην πλάτη της κόκκινης άμυνας. Τη μια το έχασε. Τη δεύτερη το έχασε. Ε, η τρίτη που προήλθε από τρομερό τακουνάκι του Ζίβκοβιτς (μετά από κακό διώξιμο πλάγια του Σα) βρήκε δίχτυα και μάλιστα σε ένα χρονικό σημείο που δύσκολα ανατρέπεται το σκηνικό. Και δεν υπάρχει και... Νταρμπισάιρ.

Η σεζόν έκλεισε για τον Ολυμπιακό με μια απώλεια τίτλου. Κανείς όμως δε μπορεί να πει ότι οι "ερυθρόλευκοι" μετά από εντυπωσιακή διετή συνεχόμενη προσπάθεια (λόγω πανδημίας) έχουν αποτύχει. Πλέον, η μπάλα φεύγει από τα πόδια των παικτών και περνάει σε διοίκηση και προπονητή για το "χτίσιμο" της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.

Photo Credits: Eurokinissi