EUROLEAGUE

Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: Τα πράσινα γρόσια και το κόκκινο χρυσόψαρο

EUROKINISSI

Ο Παναθηναϊκός διέπλευσε τον Βόσπορο, ο Ολυμπιακός πνίγηκε στον Σαρωνικό και ο Βασίλης Σκουντής σχολιάζει τους αντίθετους βίους στο χθεσινό δικάβαλο!

Σκηνή πρώτη…

Ο Παναθηναϊκός βγήκε ατσαλάκωτος, σώος και αρτιμελής από το άντρο των πρωταθλητών Ευρώπης και πήρε έστω μια άτυπη ρεβάνς για την ήττα του στον ημιτελικό toy Final 4 στις 23ης του περασμένου Μαΐου, στο Άμπου Ντάμπι, ένα το κρατούμενο…

Σκηνή δεύτερη…

Πάνω που υπέθετα –για να μην πω πως ήμουν σίγουρος και θεωρηθώ ανυποψίαστος ή ακόμη και αφελής-πως ο Ολυμπιακός θα βάδιζε στα χνάρια του, τού τρίτωσε το κακό (χώρια το αναβληθέν ματς με τη Φενέρμπαχτσε) και αρχίζει πια να ψάχνεται, να πέφτει στην εσωστρέφεια και να έχει ανάγκη από group therapy!

Η διόρθωση των φάλτσων και ο κόκκινος…βούρκος

Στο τέλος του χθεσινού δικάβαλου, τα καμάρια μας διήγαγαν βίους αντίθετους με ό,τι αυτό συνεπάγεται ένθεν και ένθεν: οι μεν Πράσινοι μετά τα φάλτσα κόντρα στη Βαλένθια και στην Αρμάνι Μιλάνο επέστρεψαν στο δρόμο της Αρετής, οι δε Κόκκινοι πάνω που πήγαν να ξελασπώσουν έπεσαν πάλι στον… βούρκο και γνώρισαν την τρίτη απανωτή ήττα τους, έπειτα από εκείνες τις οποίες είχαν υποστεί από τον Ερυθρό Αστέρα και την Μπαρτσελόνα.

Η “Σταχτοπούτα”, η βαριά παέγια και η αντίσταση στο κατεστημένο

Την ίδια στιγμή η (κάθε άλλο παρά ψαρωμένη) “Σταχτοπούτα” από το Τελ Αβίβ έριχνε στο κανναβάτσο τον Ερυθρό Αστέρα, και δεν εννοεί να χάσει το γοβάκι της, ενώ η παέγια που σερβίρει η ύπουλη Βαλένθια (η οποία υπήρξε το θύμα της Χάποελ στους ημιτελικούς του περυσινού EuroCup μας έκατσε και πάλι βαριά στο στομάχι!

Οι Ισραηλινοί τους οποίους θα υποδεχθεί αύριο ο Παναθηναϊκός εξακολουθούν να δυναστεύουν την κατάταξη, οι Ισπανοί με πέντε απανωτές νίκες ακολουθούν στο Νο 2 και αμφότεροι σηκώνουν την παντιέρα της αντίστασης κόντρα στο (θεωρούμενο ως) κατεστημένο της διοργάνωσης…

Ένα challenge όλα τα… γρόσια!

Θαρρώ-και θα το κάνω… πενηνταράκια αργότερα-ότι ο Ολυμπιακός δεν πήρε χαμπάρι πώς έχασε και ο Παναθηναϊκός κόντεψε να πάθει το ίδιο, αλλά ας όψεται η σπουδή του Εργκίν Αταμάν να αιτηθεί ένα challenge που ήταν όλα τα λεφτά!

Ήταν όντως ευρώ, δραχμές, λίρες και γρόσια η απόφαση του, καθόσον η αναβάθμιση του φάουλ του Γουέιντ Μπόλντγουιν στον Κέντρικ Ναν από κανονικό σε αντιαθλητικό αποδείχθηκε ευεργετική και σωτήρια: εκείνη τη στιγμή οι υπερασπιζόμενοι τα σκήπτρα τους οικοδεσπότες με ένα σερί 7-0 είχαν μετατρέψει το 68-76 σε 75-76, αλλά γιοκ!

Ο Αταμάν μπροστά στα μάτια του οποίου εκτυλίχθηκε η μοιραία και καθοριστική φάση δεν περίμενε το σήμα του Ναν για να πράξει τα δέοντα: έστειλε τους διαιτητές στην οθόνη και στο αμέσως επόμενο κλικ ένιωθε δικαιωμένος, ανακουφισμένος και λυτρωμένος.

Τούτου δοθέντος οι Πράσινοι δεν πέταξαν στα σκουπίδια τον μόχθο τους και κατάφεραν να σώσουν την παρτίδα, που κόντεψε να στραβώσει εντελώς…

Η σκληράδα και ο εγωισμός

Την έσωσαν, κατεβάζοντας από το ράφι δυο βασικές αρετές που αποτελούν τη βασική συνθήκη του πρωταθλητισμού και τις είχαν λησμονήσει στα προηγούμενα δυο ματς: τη σκληράδα και τον εγωισμό.

Ο Παναθηναϊκός έριξε στο κανναβάτσο τους πρωταθλητές Ευρώπης που προέλαυναν αήττητοι σε έξι ματς, μετά την αιχμαλωσία στη Μαδρίτη και «έτρεχαν» ένα συνολικό σερί 12-0 (συμπεριλαμβανομένων και των αγώνων της τουρκικής λίγκας) ανακτώντας τις εργοστασιακές ρυθμίσεις του…

Για πολλή ώρα στην Πόλη το πράσινο κάρο το έσερναν μονάχοι ο Κέντρικ Ναν που δεν κιότεψε μετά τον τραυματισμό του και ο επανακάμψας Τζέντι Όσμαν, μάλιστα αμφότεροι δεν εκκίνησαν στη βασική πεντάδα, αλλά προέκυψαν ως αλλαγές από τον πάγκο.

Το καύσιμο της αντεπίθεσης και ο καθοδηγητής της αγέλης

Οι Πράσινοι προηγούνταν σε όλο το πρώτο ημίχρονο, ανέβασαν μάλιστα τη διαφορά στο +10 (37-47), αλλά τα; Μούσκεψαν στην τρίτη περίοδο όταν στις πρώτες 11 κατοχές “έγραψαν” 0/9 σουτ και δυο λάθη με αποτέλεσμα να δεχθούν ένα επί μέρους σκορ 23-6 και να βρεθούν στο -8 (55-47).

Τότε λοιπόν βάρυναν στην πλάστιγγα οι αρετές τις οποίες επισήμανα προηγουμένως και απέβησαν το ελιξίριο του θριάμβου: η σκληράδα στην άμυνα και ο εγωισμός αποτέλεσαν το καύσιμο της αντεπίθεσης η οποία αποτυπώθηκε στο δικό τους επί μέρους σκορ 23-8, σε ένα διάστημα στο οποίο μπήκαν για τα καλά στην εξίσωση ο συνήθης ύποπτος και καθοδηγητής της αγέλης Κώστας Σλούκας και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.

Σε εκείνο το σημείο οι Πράσινοι έλυσαν τα… μάγια και φόρεσαν την αμυντική πανοπλία τους, χάρη στην οποία έκλεψαν 13 φορές την μπάλα, εξανάγκασαν τους οικοδεσπότες σε 22 λάθη (ενώ ελόγου τους υπέπεσαν σε 15) και τους κράτησαν στους 77 πόντους, που αποτελούν το δεύτερο μικρότερο παθητικό τους στην εφετινή σεζόν.

Τα κάλαντα του κινδύνου και η μπαμπέσα Βαλένθια

Κι ενώ αυτά συνέβαινα στου Βοσπόρου τα στενά, στις όχθες του Σαρωνικού (επιμένω ότι) ο Ολυμπιακός δεν κατάλαβα πώς έχασε: δεν εννοώ ότι έχασε ένα εξ ορισμού δικό του παιχνίδι, διότι με όλα συμβαίνουν στην Ευρωλίγκα, αυτό δεν παίζει!

Εννοώ όμως -και το πιστεύω ακράδαντα- ότι δεν πήρε χαμπάρι το μέγεθος του κινδύνου και συνάμα αγνόησε ή εν πάση περιπτώσει δεν έδωσε τη δέουσα προσοχή στα καμπανάκια που είχαν ηχήσει τις προάλλες στο Telekom Center Athens, αλλά και λίγο νωρίτερα στο δικό του σπιτικό και δεν επρόκειτο για επίκαιρα χαρμόσυνα κάλαντα!

Όπως έχω ξαναγράψει –και το ίδιο ίσχυε και για τη Μάλαγα της προηγούμενης τριετίας- η Βαλένθια έχει ταλέντο, ποιότητα, βάθος, αγωνιστικό προσανατολισμό και συνάμα είναι ύπουλη και… μπαμπέσα!!!

Η αδέσποτη, τα πεντάρια και ο άσφαιρος Φουρνιέ

Το αγωνιστικό ύφος της μοιάζει τρόπον τινά με το στιλ της Παρί και πάντως μαζί της δεν μπορείς να νιώθεις ποτέ σίγουρος, χώρια που δεν ξέρεις πότε, πώς και κυρίως από ποιον θα σου ‘ρθει!

Χθες για παράδειγμα του Ολυμπιακού του ‘ρθε η αδέσποτη από τα δυο πεντάρια της ισπανικής ομάδας που μέσα από pick n’ roll ή pick n’ pop έκανα σούμα 35 πόντους και 7/15 (από τα 16/32 ) τρίποντα: ο Νέιτ Ρίβερς σκόραρε 21 με 3/7 κτυπήματα από τα 6,75μ. και ο ματ Κοστέλο 14 με 4/8 ενώ κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε 1/9!

Το βαλσαμωμένο πουλί και η μνήμη χρυσόψαρου!

Και χθες υπήρχε παίκτης που βάρεσε 1/9 τρίποντα, μόνο που δαύτος φορούσε κόκκινη φανέλα, λέγεται Εβάν Φουρνιέ και για κάποιους λόγους (που προφανώς ο ίδιος τους συναισθάνεται και τους ξέρει, ενδεχομένως τον κάνουν κιόλας να νιώθει ενοχικά) δεν μπορεί να πετύχει ούτε βαλσαμωμένο πουλί!

Δέχομαι ότι οι Πειραιωτες δεν θα μπορούσαν να έχουν διαρκώς στο μυαλό τους το κάζο του Παναθηναϊκού, αλλά, διάβολε, δεν δικαιολογούνται να έχουν μνήμη… χρυσόψαρου!

Η Βαλένθια τους σόκαρε με ένα σερί 15-0 με το οποίο μετέτρεψε το 82-75 σε 82-90 μέσα σε τριάμισι λεπτά, αλλά είχε ρίξει τις βροντώδεις προειδοποιητικές βολές και στη δεύτερη περίοδο όταν με ένα επί μέρους σκορ 20-6 βρέθηκε από το 40-29 στο 46-49.

Ο Άγιος Θωμάς, ο Άγιος… Μόρις και η ποινικοποίηση του Ντόρσεϊ

Τότε οι τρις Ευρώπης αντέδρασαν και απάντησαν με ένα δικό τους σερί 12-0 για το 59-49, αλλά δεν είναι κάθε μέρα του Αγίου… Θωμά (Γουόκαπ) ο οποίος σε έναν κόντρα ρόλο έβαλε τρία τρίποντα (δυο κανονικά κι ένα έμμεσο) για το +10.

Δεν ξέρω εάν προσεχώς θα είναι του Αγίου… Μοντέ Μόρις, σίγουρα πάντως ο άρτι αφιχθείς Αμερικανός γκαρντ εντάσσεται στον Ολυμπιακό σε μια πολύ ζόρικη και συνάμα κομβική συγκυρία και χθες συνειδητοποίησε δια ζώσης και εκ του σύνεγγυς πως η χρεία του είναι μεγάλη, ίσως μεγαλύτερη απ’ όσο την υπολόγιζε ο ίδος!

ΥΓ: Δεν ήμουν ποτέ fan του Τάιλερ Ντόρσι διότι το παιχνίδι και το στιλ του μου βγάζει κάτι… παρλιακό, αλλά θεωρώ κατάφωρα άδικο να δαιμονοποιείται, να κατηγορείται, να στοχοποιείται και να θεωρείται αιτία δεινών, ου μην και να… ποινικοποιείται (με τον εκτοπισμό από τη βασική πεντάδα) επειδή ντριμπλάρει, σουτάρει και για πολύ καιρό ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ