Παναθηναϊκός: Ο Ναν τίμησε την ημέρα των Γιγάντων

O Παναθηναϊκός AKTOR καθάρισε τη βαυαρινή μπουγάδα και ο Βασίλης Σκουντής επισημαίνει τις συμπτώσεις αι ανακατεύει το μπάσκετ με το σινεμά…
Εκκλησία κλέβει ο Κέντρικ Ναν!
Σοβαρολογώ διότι ακόμη κι αν δεν το ήξερε (που είμαι σίγουρος πώς δεν το ήξερε), η 30ή Σεπτεμβρίου βγάζει τους γίγαντες στο προσκήνιο, οπότε δεν θα μπορούσε να φανεί ασυνεπής με την ημερολογιακή σημειολογία…
Τέτοια μέρα, το 1924μ γεννήθηκε ο ηθοποιός Νίκος Ρίζος που μεταξύ άλλων πρωταγωνίστησε το 1968 στην ταινία «Ο Γίγας της Κυψέλης»!
Τέτοια μέρα, το 1955 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στην Καλιφόρνια, σε ηλικία μόλις 24 ετών, ο Τζέιμς Ντιν κι έναν χρόνο μετά τον θάνατο του κυκλοφόρησε η ταινία “Ο Γίγας” που υπήρξε το κύκνειο άσμα της σπουδαίας, πλην βραχείας καριέρας του.
Και χθες, 30 Σεπτεμβρίου του 2025, εμφανίσθηκε στη σκηνή ένας άλλος πρωταγωνιστής ο οποίος πάσχει από…γιγαντισμό και από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, εδώ και σχεδόν δυο χρόνια, γιγαντώνει (και) την ομάδα του.
Αν και το επώνυμο του παραπέμπει σε… νάνο, εντούτοις ο τύπος είναι καθ’ όλα γίγας!
Η πρώτη ημέρα στο σχολείο και το υπόλειμμα στο τραπέζι
Το είχε μαρτυρήσει κιόλας ο ίδιος πριν από 25 ημέρες, λέγοντας ότι «πέρυσι αφήσαμε κάτι στο τραπέζι και εφέτος πρέπει να το κάνουμε δικό μας»: προφανώς είναι πολύ νωρίς και ως εκ τούτου θα θεωρούνταν άκαιρο και ριψοκίνδυνο να θεωρηθεί η χθεσινή πρεμιέρα των Πράσινων ως πρόκριμα του τι μέλλει γενέσθαι και στο κάτω κάτω κανείς μαθητής δεν βαθμολογείται με το που θα μπει στην τάξη!
Επίτηδες το γράφω αυτό, διότι αποδεικνύοντας την ανυπομονησία του να αρχίσει η σεζόν και να ξεδιπλώσει στο παρκέ και δη στο glass floor o Αμερικανός γκαρντ είπε ότι «ένιωθα όπως ένα παιδί στην πρώτη μέρα του σχολείου»!
Συνήθως τα πρωτάκια στο σχολείο έχουν τρακ, κομπιάζουν, φοβούνται τους δασκάλους και θέλουν τη μαμά τους: στον Ναν δεν συνέβη τίποτε απ’ όλα αυτά, ελόγου του είχε μια συνηθισμένη μέρα στη δουλειά, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Η μήπως όχι;
Το black jack και το double-double
Όντως κάνω λάθος διότι το black jack των 21 πόντων δεν συνιστά δα και κανένα μεγάλο κατόρθωμα για την πανθομολογούμενη και πολλάκις αποδεδειγμένη εκτελεστική δεινότητα του, αλλά στον αντίποδα οι 10 ασίστ (με τις οποίες ισοφάρισε το ατομικό ρεκόρ της 11ης του περασμένου Απριλίου κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα) και το παρελκόμενο double-double δεν περνούν απαρατήρητα και αποτελούν την προστιθέμενη αξία στην υπόθεση.
Και βεβαίως το κερασάκι στην τούρτα!
Ο Ναν δεν νοιάζεται μοναχά για το σκοράρισμα και αυτό το φανέρωσε από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, ταΐζοντας τους συμπαίκτες του για να ανοίξει έτι περαιτέρω το παιχνίδι.
Το «scoop» και η καλλιτεχνία
Αλλά όντας κιόλας δεινός σκόρερ, φρόντισε να επιδείξει τη δεξιοτεχνία του με εκείνο το φανταστικό «scoop», όπως αποκάλεσε ο ίδιος το σλάλομ που κατέληξε στο ανάποδο lay up με πολλά φάλτσα για το 42-39, δυόμισι λεπτά πριν από τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου.
Αυτή η φάση υψίστης καλλιτεχνίας αποτέλεσε το highlight της αναμέτρησης, στην οποία ο Ναν έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του κόβοντας τον βήχα των Βαυαρών…
Όπως λέγεται σε τέτοιες περιπτώσεις, η νίκη γίνεται το καλύτερο χαλί κάτω από το οποίο μια ομάδα μπορεί να κρύψει τα προβλήματα του 60%…
Το 40% του Αταμάν και η αναβολή του σόου
Αυτό δεν το βγάζω από το μυαλό μου, αλλά το συγκράτησα από την προχθεσινή παραδοχή του Εργκίν Αταμάν ότι «αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο 40% των πραγματικών δυνατοτήτων μας».
Εκείνος που δεν δικαιώθηκε προσώρας είναι ο (προερχόμενος από τραυματισμό) Τι Τζέι Σορτς που ενώ δήλωνε ότι «Είμαι έτοιμος να δώσω το πρώτο σόου», εντέλει πέρασε και δεν ακούμπησε, αλλά προφανώς επιφυλάσσεται δια τα περαιτέρω…
Δια τα περαιτέρω επιφυλάσσονται επίσης ο απών Τζέντι Όσμαν, ο επανακάμψας Μάριους Γκριγκόνις, ο φορτωμένος από νωρίς με φάουλ Ρίσον Χολμς και τα δυο… θύματα της έκπληξης: ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης ο οποίος δεν χώρεσε στη δωδεκάδα και ο Βασίλης Τολιόπουλος που είδε όλο το ματς καθήμενος στον πάγκο!
Ο τρύγος, το άχτι και η κεκτημένη
Στον αντίποδα ο Νίκος Ρογκαβόπουλος τρύγησε κάθε λεπτό της συμμετοχής του και τελείωσε το ματς με 15 πόντους, πέντε ριμπάουντ και δυο κλεψίματα, ο Ομέρ Γιούρτσεβεν έβγαλε το… άχτι του για την ελέω Αλπερέν Σενγκούν περιορισμένη συμμετοχή του στο EuroBasket (και με τον αστερίσκο ότι η αμυντική αδυναμία του ρεφάρει την επιθετική ικανότητα του) και ο Αλέξανδρος Σαμοντούροβ συνέχισε με την κεκτημένη ταχύτητα από τις εμφανίσεις του με την εθνική ομάδα και ο Γκραντ ξέρει τι, πότε, πώς και γιατί πρέπει να το κάνει…
Η Μπάγερν ζόρισε για αρκετή ώρα τον Παναθηναϊκό και δεν του επέτρεψε να ησυχάσει ή ακόμη και να εξοικονομήσει παραπάνω δυνάμεις ενόψει του μεθαυριανού αγώνα με την Μπαρττσελόνα, αλλά, ως γνωστόν, οι παίκτες τρώνε τα λυσσακά τους για να αγωνίζονται και δεν γουστάρουν να κάθονται.
Τα… άτιμα τα ριμπάουντ και οι 100 φορές στα τετράδια
Από την αρχή της αναμέτρησης οι Πράσινοι δεν κατάφεραν να ανοίξουν τον ρυθμό και να βρουν εύκολα καλάθια στο ανοικτό γήπεδο (4-10 πόντοι στον αιφνιδιασμό) διότι απλούστατα δεν τους περίσσευαν πολλές μπάλες: αυτές, δηλαδή, που μάζευαν οι Βαυαροί οι οποίοι υπερτέρησαν στα ριμπάουντ με 38 έναντι 30 και κυρίως έκαναν θραύση στα επιθετικά ανανεώνοντας 20 κατοχές, εξ ου και η διαφορά στο σκοράρισμα από δεύτερες ευκαιρίες (4-15).
Αυτό το ζήτημα που δεν επιλύθηκε ως το τέλος του ματς αποτελεί τη μουντζούρα στο αφήγημα που παρουσίασε ο Παναθηναϊκός και προφανώς θα αναγκάσει τον Αταμάν να βάλει τους παίκτες του να γράψουν εκατό φορές στα τετράδια τους ότι «δεν θα ξαναφήσω να χαθούν τόσα αμυντικά ριμπάουντ».
Εάν δεν συμμορφωθούν στην άσκηση, ε, τότε θα τους καλέσει μετά των κηδεμόνων τους για να τους τα πει ένα χεράκι!
Η υποχώρηση του Ολυμπιακού και το γέμισμα των σακουλιών
Η νίκη είναι νίκη, καθόσον «φασούλι, το φασούλι γεμίζει το σακούλι», όσο για τις κακοτεχνίες που παρουσιάσθηκαν, όπως συνηθίζω να γράφω, αυτά τα ζητήματα θα τα βρει η υπηρεσία.
Ας είμαστε πάντως επιεικείς τόσο για τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ του Παναθηναϊκού, όσο και για το παθητικό των 96 πόντων και την άτακτη υποχώρηση μετά το +15 του Ολυμπιακού στη Βιτόρια: και τα δυο καμάρια μας δεν επλήγησαν από τις ανορθογραφίες, εκκίνησαν με νίκες στην πιο μακρόσυρτη και ζόρικη διοργάνωση όλων των εποχών, στρέφουν πλέον το βλέμμα τους οι μεν Κόκκινοι στη Ρεάλ, οι δε Πράσινοι στην Μπαρτσελόνα και η ζωή συνεχίζεται…