Παναθηναϊκός: Είναι ώρα να πωληθεί ο Ιωαννίδης

Δεν είναι πολύ απλό για τον Γιάννη Αλαφούζο να πει το “ναι” στην παραχώρηση του Φώτη Ιωαννίδη, όπως εξήγησα την Παρασκευή στο “Mind Game”.

Όπως το περασμένο καλοκαίρι έτσι και τώρα ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν ήθελε να ακούει περί του ενδεχομένου παραχώρησης του Έλληνα διεθνή επιθετικού. Διότι τον αντιλαμβάνεται ως τον ιδανικό πρεσβευτή της ομάδας του Παναθηναϊκού, όπως εκείνος την οραματίζεται, στελεχωμένη από Έλληνες ποδοσφαιριστές και όσο το δυνατόν  περισσότερους που έχουν συναισθηματικό δεσμό με τον Παναθηναϊκό. Γι’ αυτό και όταν αποφάσισε να πει το “ναι” για την παραχώρηση του Γιώργου Βαγιαννίδη έλεγε ότι δεν θα συζητούσε για τον Ιωαννίδη, δεδομένου ότι απαλλασσόταν και από την πίεση του cost control της UEFA.

Όμως…

Ο Παναθηναϊκός επέλεξε να συνεχίσει με τον Ρουί Βιτόρια και να δοκιμάσει μαζί του να κατακτήσει τον τίτλο. Και ο Πορτογάλος προπονητής είχε δείξει από την προηγούμενη σεζόν ότι δεν αντιλαμβάνεται τον Ιωαννίδη ως τον βασικό και αναντικατάστατο σέντερ φορ του Παναθηναϊκού που έχει στο μυαλό του. Είτε τον είχαν ενοχλήσει τα δημόσια λόγια του Ιωαννίδη περί της ανάγκης να παίζει πιο κυριαρχικό και επιθετικό ποδόσφαιρο ο Παναθηναϊκός είτε όχι, η ιστορία δείχνει ότι ήταν αρκετές έως και πολλές οι φορές που προτίμησε να παίξει με τον Σβιντέρσκι αντί του ετοιμοπόλεμου Ιωαννίδη. Με τελευταίο παράδειγμα την επιλογή που έκανε ο Πορτογάλος στο παιχνίδι με την Σάμσουνσπορ παρόλο που η τακτική που επέλεξε στο πρώτο 60λεπτο του αγώνα ταίριαζε στα χαρακτηριστικά του Ιωαννίδη και όχι σε αυτά του Πολωνού επιθετικού.

Ο Ιωαννίδης επιθυμούσε και το καλοκαίρι του 2024 να μεταναστεύσει για να πάει στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Ο δισταγμός του, ή πιο σωστά η επιλογή του να μην πιέσει τον Παναθηναϊκό όπως κάνει τούτες τις μέρες ο Χρήστος Ζαφείρης με την Σλάβια Πράγας για να παραχωρηθεί στον ΠΑΟΚ ήταν τελικά ο λόγος που παρέμεινε στον Παναθηναϊκό. Από το περασμένο καλοκαίρι όμως πήρε την υπόσχεση του Αλαφούζου ότι το καλοκαίρι του 2025 θα τον βοηθούσε να μεταναστεύσει.

Η εικόνα του στην διάρκεια του τελευταίου έτους δεν είναι ενός σέντερ φορ που χαίρεται το παιχνίδι. Και ενδεχομένως εκεί να κρύβεται ένα σημαντικό μέρος της εξήγησης για το γεγονός ότι άφησε μια μέτρια σεζόν πίσω του. Δεν έχει μεγάλο νόημα στη δεδομένη στιγμή να αναλύσουμε το γιατί δεν χαίρεται ο Ιωαννίδης το παιχνίδι στον Παναθηναϊκό. Νόημα έχει η συζήτηση σχετικά με το τι πράττει ένας σύλλογος υπό τις δεδομένες συνθήκες.

Όταν έχεις έναν ποδοσφαιριστή που θέλει να φύγει και έναν προπονητή που, το λιγότερο, δεν τρελαίνεται μαζί του, και όταν έχεις δεσμευτεί απέναντι στον ποδοσφαιριστή ότι θα τον διευκολύνεις για να αποχωρήσει και θα δείξεις έτσι ότι σέβεσαι πως δεν σου έβαλε το μαχαίρι στον λαιμό το περασμένο καλοκαίρι με τη στάση του, η απόφαση μοιάζει αυτονόητη. Υπό την αίρεση βεβαίως ότι ο αγοραστής θα σε ικανοποιήσει οικονομικά, αλλά και ότι εσύ δεν θα ζητάς όσα ζητούσες μετά από μια σεζόν ασύγκριτα καλύτερη από την τελευταία που έκανε ο σέντερ φορ σου.

Κοντά σε όλα τα παραπάνω πρέπει κανείς να βάλει και την παράμετρο της αντικατάστασης, διότι συζητάμε για έναν παίκτη “της εξέδρας” αλλά και κάποιον από τον οποίο η ομάδα περίμενε πολλά γκολ. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου δουλεύει εδώ και μήνες, ή για την ακρίβεια από το περασμένο καλοκαίρι με αυτή τη νοοτροπία, δηλαδή με την συνείδηση ότι είναι πολύ πιθανό να πρέπει να παρουσιάσει άμεσα τον διάδοχο του Ιωαννίδη. Συνεπώς ο Παναθηναϊκός είναι προετοιμασμένος για την αντικατάστασή του.

Από όποια πλευρά και αν το δεις, ο Παναθηναϊκός πρέπει σήμερα να διορθώσει το λάθος που έκανε το περασμένο καλοκαίρι στην περίπτωση που έχει στα χέρια του μια ικανοποιητική, με όρους ρεαλιστικούς, προσφορά. Θα κάνει δεύτερο λάθος αν επιμείνει σε μια σχέση η οποία, Βιτόρια παρόντος, δείχνει ότι δεν τραβάει.