Ολυμπιακός: Την τελευταία κουβέντα θα την πει ο Ελ Κααμπί

Θέλει να έχεις κότσια για να κάνεις την Ρεάλ να καρδιοχτυπήσει, όταν έχει προηγηθεί 3-1 και 4-2. Ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ τα έχει, τα κατέθεσε και με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους, ανάγκασε τους πολυδιαφημισμένους αστέρες των “μερένχες” να κάνουν καθυστερήσεις, για να γλιτώσουν το σοκ της ισοφάρισης.

Είναι ελάχιστες οι ευρωπαϊκές ομάδες που μπορούν να φέρουν στα όριά της τη “βασίλισσα” της Ευρώπης. Και μάλιστα, στη… δική της διοργάνωση, το Champions League. Δεν υποτιμώ το ισπανικό πρωτάθλημα, αλλά εκεί η Ρεάλ κατά καιρούς δίνει δικαιώματα στις… Έλτσε να της θαμπώσουν το στέμμα.

Στο “σεντόνι” αυτά τα πράγματα σπανίζουν, ο Εμπαπέ, ο Βινίσιους, ο Μπέλιγχαμ, θέτουν σκληρούς κανόνες και απλά αφήνουν τα γεγονότα να συμβούν. Φαντάζομαι είμαστε πολλοί που μπορούμε να θυμηθούμε δεκάδες ευρωπαϊκά ματς, στα οποία οι Μαδριλένοι ισοπέδωσαν όσους μπήκαν στο χορτάρι με απειλητική διάθεση. Ακόμα και όταν βρίσκονται στα κάτω τους, με κάποιο τρόπο κάνουν μπούλινγκ στον αντίπαλο, τον αναγκάζουν να αισθανθεί μειονεκτικά, να χάσει πριν καν αγωνιστεί.

Αυτός ο… τσαμπουκάς στην τελική, δεν πέρασε στον Ολυμπιακό. Ελάτε, ας το παραδεχθούμε. Οι περισσότεροι στο 1-3 πιστέψαμε πως το κοντέρ θα γράψει πολλά. Και αυτή θα ήταν η λογική εξέλιξη για την συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων. Κι όμως, ο Μεντιλίμπαρ έχει μεγαλώσει πολύ αυτό το γκρουπ, έχει πείσει τους παίκτες του, πως ανήκουν στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Καλά όλα αυτά, αλλά εδώ μετράνε τα αποτελέσματα και το ταμείο είναι μείον. Οι νταμπλούχοι Ελλάδας έμειναν κι άλλο πίσω, οι δύο βαθμοί είναι λίγοι. Αληθές, αλλά η ζημιά έγινε με την Πάφο και κυρίως με την Αϊντχόφεν. Οι αθεόφοβοι Ολλανδοί, οι οποίοι στο Καραϊσκάκης περιορίστηκαν σε δεύτερο ρόλο, χθες το βράδυ διέλυσαν την Λίβερπουλ μέσα στο Άνφιλντ. Και να θες να εξηγήσεις με πειστικά επιχειρήματα, δεν γίνεται.

Επιστρέφω στο θέμα μας. Ο οπαδός του Ολυμπιακού πρέπει να χαίρεται γι’ αυτό που παρουσιάζει η ομάδα του στο κορυφαίο επίπεδο. Δεν είναι απλό, προϋποθέτει απίστευτη δουλειά και προετοιμασία. Ο Μεντιλίμπαρ έχει φτιάξει ένα σύνολο που σε επίπεδο έντασης είναι στην κορυφή του Champions League. Καμία άλλη ομάδα δεν πιέζει τόσο πολύ! Δεν είναι δικό μου αυθαίρετο συμπέρασμα, οι αριθμοί το λένε.

Ναι, αλλά αυτό δεν αρκεί για να φέρει τους ερυθρόλευκους στις θέσεις που οδηγούν στην πρόκριση. Εδώ είναι το επίκεντρο της κουβέντας. Κάτι λείπει, για να πάρει αυτή η προσπάθεια όσα αξίζει. Φυσικά ο Ροντινέι δεν στάθηκε στο ύψος της περίστασης. Ο Βραζιλιάνος πήγε πολλές φορές σε λάθος χρόνο πάνω στον Βινίσιους, άφηνε τεράστια κενά πίσω του, οι επιστροφές του ήταν αργές, από την δική του πλευρά συνέβησαν τα πάντα, αυτός άργησε να τραβηχτεί για οφσάιντ. Και με την Αϊντχόφεν το ίδιο είχε συμβεί, πάλι δεν είχε ακολουθήσει τους υπόλοιπους 3 της άμυνας στην ευθεία.

Από εκείνη την πλευρά επιχειρούσε διαρκώς και ο Εμπαπέ. Διάβασε το πρόβλημα, μπορεί να σκοράρει όλη τη νύχτα αν σε βρει μπόσικο. Το έκανε 4 φορές, ο Γάλλος τιμώρησε κάθε λάθος. Όταν μπήκε στο ματς ο Κοστίνια, οι κίνδυνοι μειώθηκαν αρκετά. Κάτω από τον πήχη πέρασε και ο Ντάνι Γκαρθία δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον γρήγορο ρυθμό. Φάνηκε η διαφορά όταν πέρασε στην θέση του ο Έσε, ο Αργεντινός κέρδισε πολλές μονομαχίες, έδωσε ισορροπία, έβγαλε και τη σέντρα στον Ταρέμι για το 2-3.

Όλοι οι υπόλοιποι ερυθρόλευκοι παίρνουν υψηλό βαθμό, ο Μουζακίτης έκανε σπουδαίο ματς κι ενώ τις περισσότερες φορές, τα έβαζε με δύο αντιπάλους, η Ρεάλ έπαιξε από την αρχή με 3 κεντρικούς χαφ. Ο Ελ Κααμπί συγκλόνισε με όσα έκανε για 90 λεπτά. Ήταν εκεί για να κυνηγήσει κάθε μπάλα, να πιέσει όποιον βρεθεί μπροστά του. Φυσικά και για να εκτελέσει, έκανε το 3-4, κυνήγησε λυσσαλέα και την ισοφάριση, λίγο έλειψε να… γκρεμίσει το Καραϊσκάκης. Δεν υπάρχουν λόγια, να περιγράψουν την συνεισφορά αυτού του ποδοσφαιριστή.

Λίγες ώρες μετά το τέλος του ματς και βάζοντας τις σκέψεις μου σε σειρά, θα σημειώσω, πως ο Ολυμπιακός δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα. Έχει φτιάξει πολεμιστές ο Μεντιλίμπαρ και δεν πρόκειται να καταθέσουν τα όπλα. Θα πάνε για μάχη τον Δεκέμβριο στην Αστάνα (εκεί θα γίνει το ματς με την Καϊράτ στις 9 του μήνα) θα παίξουν… ρέστα. Αν εκεί πανηγυρίσουν νίκη, όλα θα είναι στο χέρι τους. Δεν γίνεται να παλεύεις τόσο πολύ, να είσαι πραγματικά καλός και να μην δικαιώνεσαι. Ας έρθει αυτή η δικαίωση, έστω και με καθυστέρηση. Ο τερματισμός μετράει…